มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน (เฉินเกอรีรัน) - บทที่ 1525
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1525
“ฮึ! แกนี่เก่งเรื่องพูดจาอวดดีอย่างแท้จริง เจอรัลด์! ดูเหมือนว่าแกจะยังไม่เข้าใจว่าช่องว่างระหว่างเรานั้นกว้างแค่ไหน จนกว่าฉันจะแสดงให้แกได้เห็นถึงฝีมืออันร้ายกาจของฉัน!” ลูเธอร์ตอบโต้ก่อนจะหัวเราะอีกครั้ง
“แกเป็นอาจารย์ระดับสองใช่ไหม?” เจอรัลด์ถาม
“โอ้? ช่างน่าประหลาดใจนัก! แกก็พอจะมีความรู้เกี่ยวกับเรื่องการฝึกฝนเพื่อบรรลุการตรัสรู้ทางวิญญาณด้วย!” ลูเธอร์ตอบ ขณะที่เขาจ้องไปที่เจอรัลด์อย่างน่ากลัว
“ฉันแค่สงสัย แล้วฮอยท์ล่ะเป็นอาจารย์ระดับไหน?” เจอรัลด์ถาม
“ฮะ! หัวหน้าของเราถือเป็นอาจารย์ระดับตำนานที่อยู่ในระดับใกล้เคียงกับอาจารย์ระดับห้าแล้ว! ดินแดนที่ไม่มีคนธรรมดาคนไหนสามารถเข้าถึงได้!” ลูเธอร์กล่าว ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความชื่นชมอยู่ชั่วขณะ
“ฉันเข้าใจแล้ว ดูเหมือนว่าจะมีผู้เชี่ยวชาญจำนวนมากในตระกูลคลอฟอร์ดเลยทีเดียว… ไม่คิดเลยว่าจะมีอาจารย์ระดับห้าด้วยซ้ำ!” เจอรัลด์ตอบ ขณะที่เขาเอามือไขว้หลัง
“ฉันสงสัยว่าทำไมแกยังจะถามคำถามเยอะแยะมากมายอีก ไม่เป็นไร! ฉันจะจับตัวแกก่อน แล้วส่งตัวแกให้กับหัวหน้า เพื่อที่เขาจะได้จัดการกับแกด้วยตัวของเขาเอง!”
หลังจากนั้น ลูเธอร์ก็วางมือของเขาลงบนด้ามดาบ และทันทีหลังจากนั้น เปลวไฟก็เริ่มปะทุออกจากร่างของเขา! ด้วยเปลวไฟหลายชั้นที่ล้อมรอบตัวเขา ชายคนนั้นก็พุ่งไปหาเจอรัลด์ด้วยความเร็ว!
จากมุมมองของคนที่กำลังมุงดูอยู่ เจอรัลด์คงจะถูกมอดไหม้ภายในชั่วพริบตา หากมือที่ใหญ่และและร้อนระอุไปด้วยเปลวเพลิงปะทะร่างของเขา
ทุกคนต่างตกตะลึงจนพูดอะไรไม่ออกกับเปลวเพลิงที่รุนแรงและน่ากลัวนั้น
นี่คือเทคนิคเกราะไฟปีศาจ! ใครก็ตามที่ใช้มันจะสามารถเสกเปลวเพลิงที่สามารถเผาไหม้ทุกสิ่งได้ และเปลวเพลิงนั้นก็จะล้อมรอบร่างกายของผู้ที่ใช้มันราวกับเกราะที่คอยป้องกันอันตราย! เมื่อสัมผัสกับเปลวไฟดังกล่าว ไฟที่รุนแรงจะเผาผลาญอวัยวะภายในของเหยื่อทันที!
‘แม้แต่ลูเธอร์ก็ยังน่ากลัวถึงเพียงนี้ แล้วพลังของฮอยท์จะแข็งแกร่งขนาดไหน…?’ ฮิวเบิร์ตคิดกับตัวเอง ในขณะที่เขาตัวสั่นด้วยความกลัว
เมื่อลูเธอร์เข้าใกล้เจอรัลด์มากพอ เจอรัลด์ก็ยังคงล้วงมือทั้งสองข้างของเขาไว้ในกระเป๋ากางเกง ในบรรดาทุกคนที่อยู่ตรงนั้น เขารู้ว่าเปลวเพลิงนั้นไม่มีอะไรที่ต้องตื่นตระหนก
ถึงกระนั้น คนอื่น ๆ ก็ไม่ได้เห็นเหมือนที่เขาเห็น และซีเรียลก็ตะโกนขึ้นมาทันทีว่า “ระ ระวังตัวด้วย เจอรัลด์…!”
เมื่อได้ยินเช่นนั้น เจอรัลด์ก็หันไปมองซีเรียล ก่อนจะพยักหน้า ขณะที่เขาตอบว่า “ไม่ต้องห่วง ทุกอย่างอยู่ภายใต้การควบคุมของฉันแล้ว!”
หลังจากนั้น เจอรัลด์ก็ยื่นมือออกมาก่อนจะดีดนิ้ว
สิ่งต่อมาที่ลูเธอร์ตระหนักได้ คือรัศมีสีทองที่ปรากฏขึ้นต่อหน้าเขา! เขาไม่สามารถโต้ตอบได้ทันเวลา และรู้สึกได้ทันทีว่ารังสีสีทองกำลังทะลุผ่านร่างกายของเขา ส่งผลให้ผิวของเขาเริ่มไหม้จนเกิดควันลอยคลุ้งออกมา!
“อะไรกันเนี่ย?!” ลูเทอร์ที่ประหลาดใจตะโกน ขณะที่เขาพยายามหลบหนีการโจมตีทันที อย่างไรก็ตาม มันสายเกินไปแล้วสำหรับเขา
วินาทีที่รัศมีสีทองกลืนกินร่างของเขาอย่างเต็มที่ ลูเธอร์ก็รู้สึกราวกับว่าร่างกายของเขาเพิ่งถูกแทงทะลุออกไป! สิ่งต่อมาที่เขารู้ก็คือ มีเลือดพุ่งกระฉูดออกมาในขณะที่เขากำลังลอยถอยหลัง!
เมื่อเขาร่วงลงสู่พื้น เขาก็ไม่สามารถแม้แต่จะขยับกล้ามเนื้อได้อีกต่อไป! สิ่งเดียวที่บ่งบอกว่าเขายังมีชีวิตอยู่ คือความจริงที่ว่าดวงตาของเขายังคงเบิกกว้างบนใบหน้าที่เต็มไปด้วยเลือด…
เมื่อหายจากอาการตกใจ ลูเธอร์ก็ร้องออกมาอย่างไม่เชื่อทันที “แก…!”
ในขณะเดียวกัน คลอฟอร์ดคนอื่น ๆ ต่างกลืนน้ำลายลงคอและรีบถอยหลังไปสองสามก้าว
ลูเธอร์ต้องตกอยู่ในสภาพเช่นนี้จากการชกเพียงครั้งเดียว…? คนผู้นี้ช่างน่ากลัวเหลือเกิน…!
ฮิวเบิร์ตเองก็อ้าปากค้าง หลังจากได้เห็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นทั้งหมด โอ้พระเจ้า! เจอรัลด์เป็นคนแบบไหนกันเนี่ย?!
เจอรัลด์ล้วงมือในกระเป๋ากางเกงของเขาอีกครั้ง แล้วเดินเข้าไปหาลูเธอร์ด้วยท่าทีที่เฉยเมย เมื่อเขายืนอยู่ต่อหน้าลูเธอร์ เขาก็เหยียบใบหน้าของลูเธอร์และกดเท้าของเขาลงช้า ๆ ขณะที่เขาพูดว่า “ฉันยังไม่ได้ใช้ความสามารถของฉันอย่างเต็มที่เลยด้วยซ้ำ แกรู้ไหม นี่คือทั้งหมดที่แกมีเพื่อจะใช้จับฉันงั้นเหรอ? ช่างน่าสมเพช!”
“แก…! ดูเถอะ แม้ว่าฉันจะยอมรับว่าฉันประเมินแกต่ำเกินไป แต่รู้ไว้เถอะว่าแกฆ่าฉันไม่ได้หรอก! ฉันก็แค่ทำตามคำสั่ง รู้ไหม ถ้าแกต้องการจะสะสางความแค้นของแก แกก็ควรจะไปจัดการกับฮอยท์ ไม่ใช่ฉัน!” ลูเทอร์ที่กำลังมึนงงตอบ
“แน่นอน ฉันจะต้องสะสางความแค้นกับเขา อย่างไรก็ตาม ฉันหวังว่าแกจะตระหนักได้ว่า การที่ฉันฆ่าแกมันไม่ได้ส่งผลกระทบต่อเรื่องนั้นเลยแม้แต่น้อย! ฉันหวังว่าทุกคนจะรู้ว่าฉัน เจอรัลด์ คลอฟอร์ด เป็นคนที่รักษาคำพูดเสมอ! จากที่กล่าวมา ฉันสัญญาว่าจะฆ่าพวกแกทุกคนในวันนี้ และฉันจะทำให้มันเกิดขึ้นอย่างแน่นอน!”