มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน (เฉินเกอรีรัน) - บทที่ 1347
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1347
คงไม่มีใครเชื่อคำพูดของเจอรัลด์ หากพวกเขาไม่ได้ยินคำพูดของเขากับหูตัวเอง
ถึงอย่างนั้น แม้ว่าโรซี่จะได้ฟังข้อเสนอของเขาอย่างชัดเจนอยู่แล้วในเวลานี้ และรู้ว่าเช็คพิเศษนั้นเป็นเรื่องจริง แต่เธอก็ยังรู้สึกกังวลว่าเจอรัลด์จะแค่คุยโว
ถึงเธอจะไม่รู้ว่าเขาทำอย่างไรถึงได้เช็คนั้นมา แต่โรซี่อยากรู้ว่าเขาจะเต็มใจจ่ายเงินให้เธอจริง ๆ หรือเปล่า ถ้าเธอเขียนจำนวนเงินห้าพันล้านดอลลาร์ลงไปในเช็ค ซึ่งเป็นจำนวนเงินที่โรซี่ไม่กล้าแม้แต่จะเขียนลงไป
ในตอนนั้นไททัสเองก็ตกตะลึงจนอ้าปากค้าง
“ผ่านมาแล้วสองนาที คุณคิดออกหรือยัง? ถ้าคิดออกแล้ว งั้นก็เอาเลย กรอกจำนวนเงินตามที่คุณต้องการลงไปในเช็คเลย” เจอรัลด์พูดเสริมพร้อมเผยยิ้มออกมาจาง ๆ
“คุณเป็นคนยื่นข้อเสนอนี้ถูกไหม? ฉันกรอกจำนวนเงินที่ฉันต้องการลงไปในเช็คเท่าไรก็ได้ใช่ไหม? ไม่มีการมาเอาคืนนะ?” โรซี่บ่นพึมพำด้วยความรำคาญ
“ก็ตามที่ผมพูดไป เท่าไหร่ก็ได้ตามที่คุณอยากได้เลย!”
“…ได้! คุณรวยนักใช่ไหม? ถ้าอย่างนั้นฉันจะเขียนลงไปในเช็คห้าพันล้านดอลลาร์!” โรซี่บอก ทั้งที่ยังคงคิดว่าเจอรัลด์แค่คุยโว้ไปอย่างนั้น
ในใจของเธอ เธออยากรู้ว่าเขาดูละครโทรทัศน์มากเกินไปหรือเปล่า เมื่อคิดว่าเขาจะกล้ามอบเช็คให้เธอง่าย ๆ ก่อนจะบอกให้กรอกจำนวนเงินตามที่เธอต้องการ! ถ้าเธอไม่รู้อะไรเลย เธอคงจะคิดว่าเขาแค่เลียนแบบพระเอกในซีรี่ส์ที่เขาดู! โถ่เอ้ย แม้แต่ในละคร คนที่ได้รับเช็คก็ยังคงกรอกจำนวนเงินที่พระเอกจะจ่ายไหว! ซึ่งไม่เกินหมื่นล้านดอลลาร์แน่นอน!
แต่ถึงอย่างไรก็ตาม ในเมื่อเจอรัลด์ยังมัวแต่คุยโวเรื่องนี้มากจนเกินไป โรซี่ก็จะไม่ไว้หน้าเขา เขาคิดว่าเขาเป็นพระเอกจริง ๆ อย่างนั้นเหรอ?!
“ฉันขอเตือนคุณเอาไว้ก่อนเลยนะ เมื่อฉันกรอกตัวเลขลงไปแล้ว เช็คใบนี้จะมีผลตามกฎหมาย และคุณต้องโทรแจ้งธนาคารให้โอนเงินให้ฉันทันที! ยังไม่สายเกินไปที่จะถอนคำพูดนะ รู้ใช่ไหม!” โรซี่พูดขึ้น เพื่อเตือนเจอรัลด์เป็นครั้งสุดท้าย
“ประธานสโลว์ อย่ากดดันเขามากจนเกินไปเลยค่ะ” ซูริขอร้อง เธอตกใจเกินกว่าจะจะพูดออกมาได้ทันที
“ผมก็พูดไปหลายครั้งแล้วนะ ว่าจะเอาเท่าไรก็ได้! ผมได้ไปแจ้งที่ธนาคารไว้ล่วงหน้าแล้ว ดังนั้นเมื่อคุณกรอกจำนวนเงินตามที่คุณต้องการลงไป คุณสามารถไปที่ธนาคารเพื่อให้โอนเงินให้คุณได้เลย!” เจอรัลด์ตอบด้วยรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ ขณะที่เขาส่ายหน้าอย่างจำยอม แค่ห้าพันล้านดอลลาร์เองไม่ใช่เหรอ? ถึงกับเอะอะโวยวายใหญ่โตขนาดนี้เลยเหรอ?
“นี่คุณ…! ดี! ฉันจะกรอกจำนวนเงินลงไปเดี๋ยวนี้แหละ!” โรซี่พูดขึ้น ขณะที่เธอขบริมฝีปากล่างเอาไว้ก่อนจะกรอกจำนวนเงินที่ต้องการลงไปในเช็ค
หลังจากนั้นเธอจึงโทรไปที่ธนาคารเพื่อแจ้งจำนวนเงินที่กรอกลงไปในเช็คพิเศษ
หลังจากนั้นไม่นานนัก ก็มีคนรับสาย และผู้หญิงเสียงหวานก็พูดขึ้นทันที “สวัสดีค่ะ! คุณคือคุณสโลว์ใช่ไหมคะ? โปรดแจ้งจำนวนเงินที่คุณกรอกลงไปในเช็ค และหมายเลขบัญชีธนาคารของคุณด้วยค่ะ! เราจะทำการโอนเงินเข้าบัญชีของคุณทันทีค่ะ!”
โรซี่กลืนน้ำลาย จากนั้นจึงแจ้งข้อมูลตามที่พนักงานขอ
หลังจากนั้น หญิงสาวเสียงหวานจึงเริ่มทำการโอนเงินให้ทันทีขณะที่พูดขึ้น “ขอบพระคุณค่ะ! โปรดรอสักครู่นะคะ!”
เมื่อมาถึงตอนนี้เห็นได้ชัดว่าลูกค้าอย่างเจอรัลด์ไม่จำเป็นต้องไปที่ธนาคารเพื่อทำธุรกรรมทางการเงินด้วยตัวเอง สุดท้ายแล้ว ลำพังเพียงคำพูดของเขาก็เป็นการการันตีที่ดีที่สุด และในไม่ช้าโรซี่ก็ได้รับการแจ้งเตือน ‘การโอนเงินสำเร็จ’ ขึ้นในโทรศัพท์ของเธอ
โรซี่มองดูโทรศัพท์ของเธอแล้วรู้สึกว่าตัวเองกำลังกลืนน้ำลาย ก่อนจะหันไปมองเจอรัลด์อย่าไงไม่เชื่อสายตา เขาเพิ่งให้เงินกับเธอห้าพันล้านดอลลาร์!
“…คุณ…คุณ…ร่ำรวยขนาดนี้ได้ยังไง…? จะเป็นยังไงถ้าฉันกรอกจำนวนเงินในเช็คลงไปห้าหมื่นดอลลาร์แทนที่จะเป็นห้าพันดอลลาร์เหมือนเมื่อสักครู่…?” โรซี่ถามดด้วยความตกใจ
“จะเป็นยังไงถ้าคุณกรอกจำนวนเงินลงไปห้าหมื่นดอลลาร์อย่างนั้นเหรอ? มันก็แค่มีเลขศูนย์เพิ่มขึ้นไม่ใช่หรือไง? ก็ไม่ใช่เรื่องใหญ่นี่” เจอรัลด์ตอบกลับ
เขานึกไม่ออกจริง ๆ ว่าทำไมผู้คนถึงให้ความสำคัญกับการเงิน สุดท้ายแล้วเจอรัลด์เองยังคงสงสัยอยู่เสมอว่าเขาจะกลับไปใช้ชีวิตอย่างคนยากไร้ได้อย่างไร! โอ้! เขาพลาดช่วงเวลาพักผ่อนและการเที่ยวเล่นในฐานะยากจนไปได้อย่างไร!
“มัน…มันก็แค่เลขศูนย์เพิ่มขึ้นอย่างนั้นเหรอ…?!” โรซี่ตะโกน รู้สึกตกใจกับคำพูดของเจอรัลด์อีกครั้ง
ใครก็ได้มาจัดการกับผู้ชายคนนี้ที?! เขาชักจะมากเกินไปแล้ว…!
“ไม่ว่าจะยังไง ในเมื่อจ่ายเงินกันเรียบร้อยแล้ว งั้นก็ไปกันเถอะ!” เจอรัลด์พูดขึ้น
“…ไปอย่างนั้นเหรอ? ไปไหน…?” โรซี่ถามด้วยความสงสัย
“คุณแม่ของคุณป่วยหนักอยู่ไม่ใช่เหรอ? ผมจะไปรักษาท่านก่อน แล้วหลังจากนั้นผมหวังว่าคุณจะทำตามข้อตกลงด้วยการยอมให้ผมยืมตัวคุณเป็นเวลาสามวัน เมื่อครบสามวันแล้ว ภารกิจของคุณก็จะเสร็จสิ้น ถ้าหากคุณรู้สึกว่าค่าตอบแทนยังไม่พอ คุณมาขอผมเพิ่มได้เลยนะ ให้ตายเถอะ ถ้าคุณพอใจกับเช็คที่ได้ไปก่อนหน้านี้มากกว่า ผมก็ไม่มีปัญหาเหมือนกัน” เจอรัลด์ตอบกลับ ขณะที่เขาสอดมือเข้าไปในกระเป๋ากางเกงก่อนจะเดินไปที่ประตู
เมื่อเขาเดินผ่านไททัส ไททัสก็โค้งคำนับเจอรัลด์ด้วยความเคารพทันทีพลางตะโกนขึ้น “พี่ชาย!”
ในตอนนี้เขารู้สึกเสียใจที่ตัดสินเจอรัลด์จากรูปร่างหน้าตาเพียงอย่างเดียว เพราะเจอรัลด์เป็นคนที่มีความสามารถและเด็ดเดี่ยวอย่างแท้จริง