มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน (เฉินเกอรีรัน) - บทที่ 1175
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1175
หลังจากนั้น เจอรัลด์จึงรีบออกไปช่วยท่านเฟนเดอร์สันรวมถึงคนอื่น ๆ พวกเขาถูกจับเอาไว้เช่นกัน เพราะเฮนดริกตั้งใจจะทรมานพวกเขา หากเจอรัลด์ยังคงไม่ยอมปริปากเรื่องวิชาคาถาโบราณ
โชคดีที่เฮนดริกไม่ได้ทรมานพวกเขาหนักจนเกินไป
แต่ถึงอย่างนั้น แม้ว่าอาการป่วยของท่านชายเฟนเดอร์สันจะหายดีแล้ว แต่ด้วยความอ่อนล้า หวาดกลัว และถูกทรมานที่ชายวัยเก้าสิบปีต้องมาเผชิญ ได้ส่งผลกระทบอย่างร้ายแรงกับเขาอย่างเห็นได้ชัด เมื่อพวกเขาทุกคนถูกช่วยออกมา เจอรัลด์จึงเพิ่งรู้ว่าท่านชายเฟนเดอร์สันไม่รู้สึกตัวไปได้สักพักแล้ว
ระหว่างที่พวกเขาทุกคนกำลังออกจากคฤหาสน์ โจชัวที่เหนื่อยล้าและอ่อนแรงเต็มที ก็อดที่จะเอ่ยถามขึ้นมาไม่ได้ “…จะว่าไปแล้ว นายน้อยครับ… หลังจากนี้คุณจะไปไหนต่อครับ…? ถ้าจะไป คุณจะไปที่ไหนครับ…?”
“ฉันจะออกตามหาเจ้าแห่งวิญญาณ ฉันอยู่บนเกาะมอนท์ฮอล์มไม่ได้อีกต่อไปแล้ว! ไม่ต้องเป็นห่วง ฉันจะสั่งให้บอดี้การ์ดสองสามคนของตระกูลพาพวกนายทุกคนกลับไปยังเมืองซัลฟอร์ดอย่างปลอดภัย” เจอรัลด์ตอบ แววตาของเขาฉายแววถึงความสิ้นหวังและขมขื่น
ควีนน่ายังคงแข็งแกร่งเกินกว่าที่เขาจะรับมือไหวในตอนนี้ หากเขาไม่รีบหนีในขณะที่เขายังทำได้ เธอก็สามารถตามจับเขาได้อย่างง่ายดายไม่มีที่สิ้นสุด หากเขายอมให้มันเกิดขึ้น เขารู้ว่าเขาคงจะไม่มีโอกาสได้ตามหามิล่า และอารองอีกต่อไป
เพื่อหลีกเลี่ยงเหตุการณ์นั้น เจอรัลด์จำเป็นต้องออกจากที่นี่ทันที…
“…นายน้อย ผม…”
ขณะที่โจชัวอยากบอกเจอรัลด์ว่าเขาอยากจะไปด้วย แต่หลังจากที่ลองคิดดูแล้ว เขาก็รู้สึกว่าเขาคงจะกลายเป็นภาระของเจอรัลด์ไปเสียเปล่า ๆ ซึ่งคือเหตุผลที่เขายั้งคำพูดของเขาเอาไว้
เจอรัลด์ตบไหล่โจชัวร์แล้วพูดขึ้น “ฉันรู้ว่านายอยากจะพูดอะไร แต่นายเองก็มีงานสำคัญต้องทำด้วยเหมือนกันนายรู้ไหม? ท่านชายเฟนเดอร์สันและมินดี้ยังต้องการรับการรักษาจากนาย ส่วนแจสมิน… ฉันจะหาทางช่วยเธอออกมาให้เร็วที่สุด แต่อย่างไรก็ตาม นายต้องกลับไปก่อน ถ้าฉันผ่านเหตุการณ์เลวร้ายในครั้งนี้ไปได้ ฉันจะหาเวลากลับไปรักษามินดี้ และท่านชายเฟนเดอร์สันกับนายอย่างแน่นอน!”
เมื่อได้ยินเช่นนั้น โจชัวจึงพยักหน้ารับ ก่อนที่เขาจะพูดขึ้น “…ถ้าอย่างนั้นก็ได้ครับ นายน้อยเองก็ระวังสิ่งที่ต้องทำด้วยเหมือนกันนะครับ นายน้อย!”
“ได้! ถ้าอย่างนั้นก็ลาก่อน! ดูแลตัวเองให้ดี!” เจอรัลด์ตอบ ก่อนจะหันหลังแล้วมุ่งหน้าเข้าไปในป่าอย่างรวดเร็ว เพียงชั่วพริบตาเดียว เจอรัลด์ก็หายลับไปจากสายตาของโจชัวแล้ว
ในเวลาเดียวกันนั้นเอง แจสมินกำลังรินชาโสมใส่ถ้วยชาอยู่ในคฤหาสน์ยอร์นวิค เมื่อเธอรินน้ำชาเสร็จแล้ว เธอก็วางถ้วยชาลงบนโต๊ะภายในห้องนั่งเล่น ก่อนจะหันกลับไปมองบนเตียงที่ควีนน่ากำลังหลับตาเข้าฌานอยู่อย่างสงบ
ทั้งที่ความจริงแล้ว ควีนน่าตั้งใจจะฆ่าแจสมินตั้งแต่แรกเริ่ม แต่หลังจากได้ใช้เวลาอยู่ร่วมกับเธอไปสักพัก อีกทั้งได้ฟังสิ่งที่แจสมินพูด ในตอนนี้ควีนน่าก็ชักจะเริ่มชอบผู้หญิงคนนี้ขึ้นมาเสียแล้ว
ถึงแม้ว่าเธอจะไม่ได้พูดอะไรมาก แต่แท้ที่จริงแล้วควีนน่าอยากให้แจสมินอยู่เคียงข้างเธอไปนาน ๆ เพียงแค่ได้คุยกับแจสมิน ในเวลาที่ควีนน่าไม่สบายใจ หรือเมื่อเธอต้องเผชิญกับความยากลำบาก ก็เพียงพอแล้วสำหรับเธอ
ส่วนแจสมิน เธอเองก็อดรู้สึกเห็นใจควีนน่าไม่ได้ แม้ว่าเธอจะรู้ดีว่าควีนน่าไม่ใช่คนดี แต่ด้วยความที่พวกเธอเป็นผู้หญิงด้วยกันทั้งคู่ แจสมินจึงเข้าใจถึงความเจ็บปวดของการที่รักใครสักคน แต่ไม่อาจอยู่ร่วมกับคนคนนั้นได้
เพราะเธอเองก็รู้สึกแบบนี้กับเจอรัลด์
หากใครสักคนที่เข้าใจว่าต้องรู้สึกแย่เพียงใด หากไม่อาจอยู่ร่วมกับคนรักได้ ก็คงจะเป็นพวกเธอสองคน
ระหว่างที่แจสมินกำลังครุ่นคิดถึงเรื่องนี้ ควีนน่าที่นั่งขัดสมาธิอยู่ในตอนนั้น จู่ ๆ ก็ลืมตาขึ้นมา ก่อนจะลุกขึ้นทันที ขณะที่แผดเสียงพูดออกมา “…ไม่นะ! เขาหนีไปแล้ว!”
“…อะไรนะ? ใครหนีไป?” แจสมินเอ่ยถาม
“ใครน่ะเหรอ? ฉันกำลังพูดถึงเจอรัลด์ยังไงล่ะ!” ควีนน่าตอบ ขณะที่สีหน้าของเธอแสดงออกถึงความสับสน
เธอผนึกเส้นลมปราณของเขาไปหมดแล้วนี่… เขาจัดการพวกพ่อมดศักดิ์สิทธิ์โดยปราศจากกำลังภายในได้อย่างไร? เมื่อคิดมาถึงตอนนี้ เธอก็เพิ่งได้รู้ว่า เธอดูถูกเขามากเกินไป
‘แม้ว่าคุณจะปฏิเสธว่าคุณไม่ใช่เขา แต่เล่ห์เหลี่ยมของคุณก็เทียบเท่ากับเขา’ ควีนน่าคิดในใจ
หลังจากที่ได้ฟังเช่นนั้น แจสมินก็รู้สึกราวกับยกภูเขาออกจากอกขึ้นมาทันที
เมื่อเห็นดังนั้น ควีนน่าจึงหันกลับมามองแจสมินด้วยรอยยิ้มแห่งชัยชนะ ก่อนจะพูดขึ้น “ทางที่ดีเธออย่างเพิ่งดีใจไปเลย! เขาไม่มีทางรอดพ้นเงื้อมมือฉันไปได้อย่างง่ายดายหรอก! ไม่ใช่ครั้งนี้! ฉันจะจับเขามาไว้ข้างกาย ไม่ให้หลุดมือไปได้จนถึงวันที่เขาเป็นของฉัน!”
หลังจากที่พูดจบแล้ว เธอก็เดินออกจากห้องทันที เพียงชั่วพริบตาเดียวเธอก็หายไป
ส่วนเจอรัลด์ซึ่งเก่งในการหลบหนีใต้น้ำ ได้ออกจากเกาะไปแล้ว โดยการใช้ศิลาสะท้อนน้ำในการช่วยหลบหนี