ภรรยาหน้าหวานของพี่ใหญ่ - ตอนที่ 70 สิ่งที่กักขังไม่ใช่หัวใจของเธอ
ซูหรูเยียนคิดไม่ถึงว่าจะพบเฉียวเหวยอีที่นี้ความประหลาดใจเล็กปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเธอ
เฉียวเหวยอีไม่อยากรู้ว่าทำไมซูหรูเยียนจึงปรากฏตัวที่นี้ เธอเพียงแค่บอกกับลี่เย่ถิงว่า"ขอตัวก่อนนะ"
หลังจากพูดจบก็เดินจากไปอย่างรวดเร็วโดยไม่หันกลับมามอง
เมื่อลี่เย่ถิงปล่อยมือจากเธอเธอก็รู้ว่าหลังของเธอปกคลุมไปด้วยเหงื่อเย็น เมื่อลมเย็น ๆ พัดมาในปลายเดือนกันยายนที่หนาวเย็นจนทำให้ตัวเธอสั่น
บทสนทนาระหว่างลี่เย่ถิงและซูหรูเยียนดังมาจากด้านหลัง
"คุณรอมานานหรือยัง?" ซูหรูเยียนถามลี่เย่ถิง
"ยังพอไหว" ลี่เย่ถิงตอบเบา ๆ
มีโรงแรมอยู่ใกล้ ๆอยู่แถวนี้ ลี่เย่ถิงน่าจะตั้งใจมารับ ซูหรูเยียนกลับ
เฉียวเหวยอีกดริมฝีปากแน่นขึ้นและเดินอย่างรวดเร็งก่อนที่จะหายไปที่หัวมุมในช่วงเวลาสั้น ๆ
ซูหรูเยียนมองตามลี่เย่ถิงที่มองไปที่เดียวกับที่เฉียวเหวยอีหายตัวไปและถามเบา ๆ“ เกิดอะไรขึ้นหรือเปล่า?”
"ไม่มีอะไร" ลี่เย่ถิงขมวดคิ้วเล็กน้อยตอบเหมือนคนอารมณ์เสียหน่อยๆ
ซูหรูเยียนบอกกับเขาว่ากำลังดื่มกับผู้กำกับและถูกดึงตัวไว้จนไม่สามารถปลีกตัวออกมาและขอให้เขามาช่วย เขาก็เลยมา
เขาคิดว่าเฉียวเหวยอีจะเข้าใจผิด แต่เห็นได้ชัดว่าเธอไม่สนใจผู้หญิงที่อยู่รอบตัวเขา
ข้อตกลงกักขังเสรีภาพของเธอไม่ใช่หัวใจของเธอ
………..
เฉียวเหวยอีพักผ่อนที่รถบ้านเคลื่อนที่ที่หยวนเป่าจัดให้เป็นเวลาหลายวันแล้วและไม่เคยลงจากรถเพื่อสื่อสารกับนักแสดงคนอื่น ๆ ในทีมงานเพียงลำพัง
เธอสามารถท่องบทของเธอได้ทั้งหมดแล้วแต่ซ่งหยวนยังคงไม่กล้าปล่อยให้เธอขึ้นแสดงอาจเป็นเพราะกลัวโดนรอยฟกช้ำจากแขนของเธอ
เฉียวเหวยอียังไม่สามารถรับงานอะไรได้และหลังจากเล่นเกมสองสามครั้งเพื่อฝึกความเร็วของมือจนรู้สึกเบื่อจนแทบจะระเบิด และพอดีกับที่หนิงหนิงวิดีโอคอลมาและบอกเธอว่าเกิดอะไรขึ้นในไม่กี่วันที่ผ่านมา
เฉียวเหวยอีฟังที่เขาพูดตอนนี่ที่ในประเทศ bดึกแล้ว จนถึงตอนนี้ยังไม่เห็นหน้าคิงเลย
เมื่อเธอตระหนักถึงปัญหาตอนนี้ดูสถานการณ์แล้วเหมือนจะมีอะไรผิดพลาด
“ วันนี้พี่คิงเริ่มดีขึ้นแล้วหรือยัง” เธอขัดจังหวะหนิงหนิงที่กำลังพูดเรื่องเล็กน้อยทันทีและถามเธอด้วยน้ำเสียงที่แผ่วเบา
"อืม … " หนิงหนิงลังเลเล็กน้อย
"หนิงหนิง เธอไม่เคยโกหกฉันมาก่อนนะ" เฉียวเหวยอีเห็นปฏิกิริยาของเด็กเขาเข้าใจว่าการบาดเจ็บของคิงไม่ได้เป็นอย่างที่แม่บ้านพูด
“ พวกเขาไม่ยอมให้พูด” หนิงหนิงอดกลั้นไม่ได้และบอกกลับ
หัวใจของเฉียวเหวยอีตกลงมาอย่างกะทันหันและกำลังจะขอข้อมูลรายละเอียดเพิ่มเติมกับหนิงหนิง แต่จู่ๆก็มีคนมาเคาะประตูรถบ้านเคลื่อนที่
"ฉันจะโทรหาทีหลัง" เฉียวเหวยอีวางสายจากวิดีโอคอลและมองไปที่ประตูว่ามีอะไรเกิดขึ้น
คนที่เดินเข้ามาคือหยวนเป่า
หยวนเป่าไปเอาข้าวกล่องมาให้เธอและใช้เวลาเกือบครึ่งชั่วโมงก่อนที่เธอจะกลับมา ทันทีที่เธอขึ้นรถเธอบอกกับเฉียวเหวยอีว่า: "มีคนมาเยี่ยมคุณรีบไปหาเขาซิ"
“ ห๊ะ?” เฉียวเหวยอียืนงง
"เด็กน้อยคนหนึ่ง" หยวนเป่าพูดอย่างร่าเริง "เขาดูน่ารักมากรถเบนท์ลีย์พาเขามาที่นี่รถจอดในที่ห่างไกลที่ไม่มีผู้คน"
เฉียวเหวยอีรู้ได้ทันทีว่าเป็นซุ่ยซุ่ย
ลูกชายของลี่เย่ถิงมาเยี่ยมเธอถ้ามีใครรู้เข้าก็เสร็จแน่ๆ!
เธอขอให้หยวนเป่าปกปิดเรื่องให้เธออย่างเงียบ ๆ และทั้งสองก็แอบออกจากรถบ้านเคลื่อนที รีบไปยังทิศทางที่จอดรถ
"น้องเฉียว?" ไม่ไกลจากนั้น นักแสดงชายที่เคยให้โยเกิร์ตเฉียวเหวยอีเมื่อสองวันก่อนเห็นเฉียวเหวยอีที่ลงจากรถแล้วเขาก็โบกมือให้เธอ
ทั้งเฉียวเหวยอีและหยวนเป่าไม่มีใครเห็นเขา ฉินเอินไท่ก็ยืนอยู่ใกล้รถบ้านเคลื่อนที่ของเฉียวเหวยอี