ภรรยาหน้าหวานของพี่ใหญ่ - ตอนที่ 66 คนที่ชอบกลั่นแกล้งคนที่อ่อนแอกว่า
เขากัดลงไปที่ไหปลาร้าของเธอทำให้เธอเจ็บจนร้องเสียงหลงออกมา
"ปะป๊า… " จู่ๆประตูห้องก็มีเสียงเปิดออกและมีเสียงเล็กๆเรียก
ลี่เย่ถิงที่กำลังทับตัวเฉียวเหวยอีอยู่ก็เปลี่ยนเป็นท่าที่แข็งกระด้างขึ้นมาทันที
หลังจากที่หยุดลงชั่วขณะเขารีบหันกลับไปมองที่ประตูห้องนอน
"ปะป๊า… ทำไหมต้องทะเลาะกันด้วย" ซุ่ยซุ่ยขยี้ตาที่เหมือนกื่งหลับพิงกรอบประตูแล้วมองไปที่เขาทั้งสองด้วยความสับสน
“ พี่สาวน่าจะเจ็บมากเลย!” เขาขมวดคิ้วและพูดเสริม
เขาทนไม่ได้ที่จะเห็นพี่สาวดูเจ็บปวดและดูเหมือนร้องไห้
ในขณะที่เขากำลังพูดก็เดินเข้าไปหาทั้งสองคน
ลี่เย่ถิงแอบบ่นเบาๆจากนั้นดึงผ้าห่มขึ้นมาคลุมเฉียวเหวยอีที่อยู่ใต้ตัวเขาอย่างรวดเร็วลุกขึ้นและคาดเข็มขัดอีกครั้ง
“ เราไม่ได้ทะเลาะกัน ” เขาหายใจเข้าลึก ๆ และบอกกับซุ่ยซุ่ยและกลั้นความโกรธไว้
ถ้านี้ไม่ใช่ลูกที่เกิดมาจากเขาเองเขาอาจจะโยนลงจากชั้นสิบก็อาจเป็นได้!
เสื้อผ้าของเฉียวเหวยอีไม่สามารถสวมใส่ได้อีเธอรีบห่อทั้งตัวด้วยผ้าห่มและลุกขึ้นนั่งจากโซฟาเด็กคนนี้น่าจะยังไม่มีการรับรู้เรื่องเพศและคงจะอธิบายให้เข้าใจได้ง่าย
ซุ่ยซุ่ยยกเท้าและงอหัวของเขาและคิดว่าเกิดอะไรขึ้นกับเฉียวเหวยอีที่อยู่ด้านหลังลี่เย่ถิง ลี่เย่ถิงจับตัวเขาเหมือนไก่ตัวหนึ่งแล้วโยนมันกลับเข้าไปในห้อง “รีบนอนได้แล้ว!
”ซุ่ยซุ่ยลุกขึ้นจากเตียงอีกครั้งแล้วเท้าสะเอวต่อหน้าลี่เย่ถิงและพูดด้วยน้ำเสียงดุ "ห้ามทำร้ายพี่สาวนะ!"
ลี่เย่ถิงมองด้วยหางตา!
"ห้ามทำเด็ดขาด!" ซุ่ยซุ่ยจริงจังจนหน้าแดงและดุลี่เย่ถิง
มันยากมากเลยกว่าเขาจะบุกเข้าไปหาศัตรูได้และก็ยากมากด้วยที่เฉียวเหวยอีไม่ไล่เขาออกไป ถ้าเฉียวเหวยอีโกรธและไล่พวกเขาสองพ่อลูกออกไปทั้งหมดมันก็จบ!
เฉียวเหวยอีที่นั่งอยู่ข้างนอกสักพักฟังลี่เย่ถิงและซุ่ยซุ่ยเถียงกันอยู่ข้างใน เด็กตัวเล็ก ๆที่พูดยังไม่เก่ง คนหนึ่งที่ชอบดุและอีกคนก็กล้าที่จะตอบ
"อย่าคิดว่าฉันไม่รู้ว่าลูกกำลังคิดอะไรอยู่!" ลี่เย่ถิงขมวดคิ้วและจ้องไปที่ซุ่ยซุ่ยและพูดอย่างเคร่งขรึม"หากยังกล้าพูดอีกฉันจะส่งกลับไปหาคุณปู่ทันที!"
ซุ่ยซุ่ยรีบหุบปากทันที
เฉียวเหวยอีที่เดินเข้ามาจากด้านนอกห่อด้วยผ้าห่มถอนหายใจและพูดกับลี่เย่ถิง "คุณออกไปได้แล้วฉันเหนื่อยมากเพราะพรุ่งนี้เช้าฉันต้องไปพบผู้จัดการ"
“ และพรุ้งนี้คุณก็พาซุ่ยซุ่ยกลับไปฉันก็จะนอนกับผู้จัดการนับจากนี้”
"อะไรนะ?"
“ พรุ่งนี้เหรอ” สองพ่อลูกพูดพร้อมกัน
ใบหน้าของลี่เย่ถิงดูซีด "ทำไม่ก่อนหน้านั้นคุณไม่พูด?"
"ถ้าอย่างนั้นลองถามหรูเยียน" เฉียวเหวยอียิ้มให้เขาและตอบว่า "ผู้จัดการกับเธอเข้าใจตรงกันแล้วถึงได้แก้ตารางงานดังนั้นฉันจึงเปลี่ยนเวลาการแถลงข่าวและเปลี่ยนเวลาของกลุ่ม"
หลังจากนั้นก็เอาเสื้อผ้าออกจากตู้แล้วเข้าห้องน้ำไปอาบน้ำ
ซุ่ยซุ่ยทำหน้างง แต่ลี่เย่ถิงรู้สึกไม่สบอารมณ์เป็นอย่างมาก
"มีความสุขหรือ" หลังจากนั้นไม่นานลี่เย่ถิงก็หันศีรษะและถอนหายใจไปยังลูกชายของเขา
ซุ่ยซุ่ยมุ่ยปากเล็กน้อยทำอะไรไม่ถูก คนที่ชอบกลั่นแกล้งคนที่อ่อนแอกว่า คนนั้นถึงก็คือพ่อของเขานั้นเอง
……
ในวันที่สองเฉียวเหวยอีที่มีรอยคล้ำจาง ๆ ตรงใต้ตาและเกือบจะเป็นคนสุดท้ายที่ถึงฐานภาพยนตร์และโทรทัศน์ หยวนเป่ากำลังรออย่างใจจดใจจ่อเมื่อเห็นเธอเขาก็พูดว่า"แม่คุณทูนหัว ฉันคิดว่าคุณไม่มาซักแล้ว! พิธีเปิดกำลังจะเริ่มขึ้นแล้ว! "