ภรรยาหน้าหวานของพี่ใหญ่ - ตอนที่ 431 นอนโซฟา
ลู่ชวินเหลือมองข้าวแห้งในหม้อ ครุ่นคิดสักพัก ฝืนพูดชื่นชมภรรยาของตัวเอง“ข้าวนี้หุงได้ไม่เลว”
“ไม่อย่างนั้นสั่งกับข้าวมา ทุกคนกินด้วยกัน”
“ฉันต้มโจ๊ก!”ถังหยวนเป่าพูดคัดค้าน ในขณะที่ชะเง้อมองหม้อนั้น
เวลาที่มองเห็นเม็ดข้าวแวววาว ชั่วพริบตาเดียวก็ไม่พูดจา
“ก็ได้ สั่งกับข้าวสองสามอย่าง”เฉียวเหวยอีคิดไปคิดมา พยักหน้าพูด
เดาว่าลู่ชวินก็ยังไม่กินข้าว ถังหยวนเป่ารอเธอ ก็คงจะหิวแล้วแน่นอน
ถังหยวนเป่าดูเวลาเล็กน้อย ใกล้จะสามทุ่มแล้ว ถ้าลู่ชวินกินข้าวที่นี่ ก็คงจะไม่กลับแล้ว แต่เฉียวเหวยอีอยู่ที่นี้ ไม่สะดวก
“ใครให้คุณกินข้าวที่นี่ คุณกลับไปเถอะ”ถังหยวนเป่าพูดไล่ลู่ชวินทันที
เฉียวเหวยอีคิดว่าถังหยวนเป่าแสดงออกแบบนี้ แสดงให้รู้ว่าอยากจะให้ลู่ชวินอยู่
เธอไม่ดีเอง ทำให้มีผลกระทบระหว่างสองคน
“ให้ลู่ชวินกลับไป ให้ฉันกลับโรงแรมกองถ่ายดีกว่า”เฉียวเหวยอีครุ่นคิดสักพัก ก็พูดกับถังหยวนเป่า
“ทุกเรื่องให้ความสำคัญเรื่องที่มาก่อน!”ถังหยวนเป่าดึงเฉียวเหวยอีไว้ พูดด้วยความไม่พอใจ “เขาไม่ทำตามกฎของฉัน ทำไมเธอต้องไป?ไม่ได้!”
ด้านซ้ายด้านขวาก็รู้สึกลำบากใจ ถังหยวนเป่าครุ่นคิดเล็กน้อย พูดกับลู่ชวิน“ไม่อย่างนั้นคุณวันนี้ต้องนอนโซฟา”
ลู่ชวินความจริงคิดถึงถังหยวนเป่าแล้ว สองสามวันนี้ถังหยวนเป่ายุ่งกับเรื่องของกองถ่าย ไม่ก็ยุ่งเรื่องของเฉียวเหวยอี สองสามวันนี้ทั้งสองคนไม่ได้พูดคุยกันเลย
เดิมทีเขาคิดว่าหลังจากที่ยืนยันความสัมพันธ์แล้ว เขากับถังหยวนเป่าสองคนก็น่าจะเป็นคู่รักปกติที่อยู่ด้วยกัน ใครจะรู้ว่ายังเหมือนเมื่อก่อน
แต่ว่าคืนนี้เขาก็ไม่ได้คิดที่จะอยู่จริงๆ รู้ว่าเฉียวเหวยอีจะรู้สึกไม่สะดวก
ถังหยวนเป่าให้เขานอนบนโซฟา เขาชะงักไปเล็กน้อย
“ทำไม?ทำให้คุณกล้ำกลืนเหรอ?”ถังหยวนเป่าหันไปมองเขา ถามเขา
“เปล่า”ลู่ชวินพูดตอบเสียงเรียบเฉย“งั้นก็โซฟา”
เฉียวเหวยอีมองเห็นการแสดงออกที่สงบของลู่ชวินมีความดีใจอยู่ในนั้น ดูเหมือนว่าเธอมาที่นี่ เป็นความผิดพลาดที่สามารถช่วยลู่ชวินได้
เธอไม่พูดอะไร ตัวเองรินน้ำเสร็จก็กลับเข้าไปในห้อง รอให้กับข้าวเข้ามาส่ง
ถังหยวนเป่ากับลู่ชวินทั้งสองคนอยู่ด้านนอกกำลังเก็บห้องครัว เธอได้ยินถังหยวนเป่าพูดพึมพำว่าลู่ชวินดูถูกตัวเอง ยังมีเรื่องซย่า ลู่ชวินไม่ได้พูดอะไร
ถังหยวนเป่าก็พูดอีกหลายประโยค ทันใดนั้นด้านนอกก็ไม่มีเสียงแล้ว
“เหวยอียังอยู่ที่นี่!”นอกประตู ถังหยวนเป่าถูกลู่ชวินจูบปิดปากไว้ ใบหน้าเล็กแดง เช็ดริมฝีปากตัวเองที่ถูกลู่ชวินจูบจนบวม ทั้งอายทั้งโกรธและพูดเสียงต่ำ
ลู่ชวินโอบกอดเธอ พลิกฝ่ามือดึงประตูห้องครัวเลื่อนปิด จากนั้นนำเธอกดในมุมที่มองไม่เห็นจากด้านนอกประตู จูบอีกสองสามครั้ง ทำให้ถังหยวนเป่าไม่มีทางเลือก กลืนคำพูดที่เหลือทั้งหมดลงไปอย่าเชื่อฟัง
จนกระทั่งถังหยวนเป่าหายใจไม่ออก ใบหน้าเล็กก็แดง ลู่ชวินจึงปล่อยริมฝีปากของเธอ ชนหน้าผากของเธอ พูดเสียงเบากับเธอ“วันนั้นฉันเคยพูดแล้ว ซย่าเป็นแค่น้องสาวของเพื่อนคุณ”
“งั้นฉันก็เป็นน้องสาวของเพื่อนคุณ”ถังหยวนเป่าครุ่นคิดเล็กน้อย ขมวดคิ้วพูด
“ไม่เหมือนกัน!”เพิ่งจะพูดจบ ลู่ชวินก็พูดอย่างหนักแน่น
ถังหยวนเป่าจะสามารถเข้าใจได้เมื่อไหร่ ว่าการมีอยู่ของเธอสำหรับเขาไม่มีวันเหมือนกัน?
ในวงการบันเทิงมีสาวสวยมากมาย สวยกว่าถังหยวนเป่า มากเกินไปที่จะกล่าวถึง ทำไมเขาถึงต้องการถังหยวนเป่าแค่คนเดียว เธอยังไม่รู้?
หลายปีที่ผ่านมา เดิมทีเด็กผู้หญิงคนนั้นก็เดินตามหลังเขาและเรียกว่าเขาว่า“พี่ชายพี่ชาย” ต้องปกปิดว่าเขาชอบเด็กผู้หญิงคนนั้น ถึงยังไงเธอกจะหลบซ่อนเขาไม่ยอมรับความรู้สึกของเขา นี่เป็นความพ่ายแพ้ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในชีวิตของลู่ชวิน!