ภรรยาหน้าหวานของพี่ใหญ่ - ตอนที่ 430 ที่รัก เธอทำอะไรอยู่?
เฉียวเหวยอีนอนหลับจนถึงตอนค่ำ
ถึงแม้ว่าเป็นเวลานาน แต่ว่าก็นอนฝันร้าย ไม่ได้นอนหลับสนิท ลืมตาขึ้นมา ก็เป็นเวลาสองทุ่มกว่าแล้ว
เธอท่วมตัวเต็มไปด้วยเหงื่อ ลุกขึ้นเปิดไฟหัวเตียงดู ถังหยวนเป่ายังเพิ่มผ้าห่มให้เธออีกหนึ่งผืน
ศีรษะไม่ได้ร้อนมากแล้ว แค่แขนขายังเจ็บอยู่นิดหน่อย
เธอกระหายน้ำมาก ลุกขึ้นจับแก้วน้ำ ลงจากเตียงไปรินน้ำด้านนอกด้วยตัวเอง
เปิดประตูออกไป จึงพบว่าถังหยวนเป่านั่งอยู่บนโซฟา นอนหลับไปแล้ว ไฟในห้องครัวยังเปิด
เฉียวเหวยอีเดินไปถึงด้านหน้าโซฟา จ้องมองถังหยวนเป่าที่นอนด้วยท่าทางน่ารัก กำลังช่วยเธอห่มผ้า ทันใดนั้น ก็ได้กลิ่นไหม้จางๆ
เธอชะงักไปเล็กน้อย รีบวิ่งไปดูที่ห้องครัว พบว่าของหม้อหุงข้าวเป็นสีเหลืองแล้ว
หม้อไหม้แล้ว เปิดฝาดู กลิ่นไหม้ก็แรงมากขึ้น
เธอจึงถอดปลั๊กไฟออกทันที และเหลือบมองหม้อที่ต้มโจ๊กอยู่ โจ๊กด้านในถูกหุงจนเป็นข้าวแห้ง
เฉียวเหวยอีอดไม่ได้ที่ที่จะแตะหน้าผาก แอบถอนหายใจ
ถังหยวนเป่าเป็นตัวอันตรายกับห้องครัว ในบ้านไม่เหมาะสมกับการมีห้องครัว เธออยู่คนเดียวข้างนอกไม่ช้าก็เร็วจะต้องเกิดเรื่องแน่นอน!
ยังไม่ทันได้ลงมือเก็บ ประตูใหญ่ก็มีเสียงกดรหัสเปิดประตูเข้ามา
เฉียวเหวยอีหันหน้า มองไปทางนั้น
“ที่รัก เธอทำอะไรอยู่?”ในขณะที่ผู้ชายผลักประตูเข้ามา ก็พูดถามเสียงต่ำ
เวลาที่เงยหน้าขึ้น สบตากับเฉียวเหวยอีที่อยู่ในห้องครัว
ถังหยวนเป่าได้ยินเสียงเคลื่อนไหว ก็สะลึมสะลือตื่นขึ้นมา ลุกขึ้นนั่งจากโซฟา
ทั้งสามคนสบตาพร้อมกัน เฉียวเหวยอีอึดอัดเล็กน้อย
เธอไม่รู้ ถังหยวนเป่าอยู่ด้วยกันกับลู่ชวินแล้ว และ ลู่ชวินเรียกชื่อถังหยวนเป่า คาดไม่ถึงว่าจะเรียกที่รัก?
เฉียวเหวยอีจินตนาการไม่ออก ลู่ชวินใบหน้าเย็นชาจะเรียกผู้หญิงว่าที่รักแล้วจะเป็นยังไง
วันนี้ถือว่าได้เห็นแล้ว เป็นครั้งแรกในชีวิต
“ทำไมคุณถึงมากะทันหัน?ไม่ใช่บอกคุณไปแล้วเหรอว่าคืนนี้ไม่ต้องมา?”ถังหยวนเป่าไตร่ตรองสักพัก จึงเข้าใจสถานการณ์ปัจจุบัน หลังจากนั้นก็พูดเสียงเบากับลู่ชวิน
ในขณะที่พูด ก็รีบผลักลู่ชวินออกไปด้านนอก
ลู่ชวินยื่นมือจับเอวของถังหยวนเป่าไว้ มองควันและกลิ่นไหม้ในครัว
“ฉันเดินผ่านด้านล่างตึกเธอพอดี เห็นไฟในห้องครัวเปิดอยู่”ลู่ชวินอดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้ว
ถังหยวนเป่าถูกเลี้ยงดูแบบทะนุถนอมมาตั้งแต่เล็กจนทำอะไรไม่เป็น ลู่ชวินกลัวว่าเธอเข้าห้องครัวจะทำอะไรซุ่มซ่าม ดังนั้นจึงรีบเข้ามาดู
“ว้าย!เค้กของฉัน!”ลู่ชวินพูดขนาดนี้ ถังหยวนเป่าจึงตอบสนองกลับมา รีบวิ่งไปในห้องครัวทันที
“……”เฉียวเหวยอีมองหม้อหุงข้าวที่กลายเป็นสีเหลือง
เดิมทีก็คือเค้ก
ถ้าไม่พูด เฉียวเหวยอีคิดว่าถังหยวนเป่ากำลังต้มพวกข้าวโพดอะไร
ลู่ชวินเปลี่ยนรองเท้าแล้วเดินเข้ามา ช่วยดึงถังหยวนเป่าห่างออกมาจากหม้อหนึ่งเมตร
“ระวังร้อน เททิ้งเถอะ”ในขณะที่ลู่ชวิน ก็มองดูในหม้อหุงข้าว
“ฉันแค่เห็นเฉียวเหวยอีไข้ กินได้แค่อาหารรสชาติอ่อนๆ ดูในอินเทอร์เน็ตบอกว่าใช้หม้อหุงข้าวทำเค้กได้ ฉันก็….”ถังหยวนเป่าตัวเองก็รู้สึกอับอาย
เธอพยายามทำอย่างยากลำบากสองชั่วโมง เมื่อแป้งเข้ากัน ดูแล้วคล้ายกับในอินเทอร์เน็ต ก็คิดว่าสำเร็จแล้ว
เฉียวเหวยอีความจริงหิวมาก แต่เห็นว่าถังหยวนเป่าทำของสองอย่างนี้ เห็นได้ชัดว่าคนไม่สามารถกินได้