ภรรยาหน้าหวานของพี่ใหญ่ - ตอนที่ 415 อ้อมกอดอันอบอุ่นของเย่ถิง
เฉียวเหวยอีจ้องไปที่เฉียวอีเหรินอย่างเงียบๆ
บางทีเรื่องราวความเป็นจริงอาจจะไม่ได้รุนแรงเท่ากับที่เฉียวอีเหรินพูด แต่ในความเป็นจริง ตระกูลลี่และรวมถึงลี่เย่ถิงก็มองเฉียวอีเหรินเปลี่ยนไป ลี่จื่อจิ้งมักจะเชิญเธอไปที่คฤหาสน์อยู่เสมอ
ในเวลานั้น ความรักและความห่วงใยของลี่จื่อจิ้งที่มีต่อเฉียวอีเหรินมีมากกว่าเฉียวเหวยอี
เฉียวเหวยอีรู้เหตุผลในทันที ดังนั้นไม่แปลกที่ลี่จื่อจิ้งจะเอ็นดูและเมตตาเฉียวอีเหริน
ทั้งสองมองหน้ากันไม่กี่วินาที เฉียวอีเหรินยังคงพูดกับตัวเองเบาๆ ต่อไปว่า “ในภูเขาหิมะ ถ้าชายหญิงไม่กอดให้ความอบอุ่นกัน ก็คงจะตายอยู่ในนั้นไม่ได้ออกมาถูกไหม?”
“คืนนั้นฉันกับเย่ถิงทำอะไรกัน พี่น่าจะเดาออกนะ”
“ฉันยังจำได้…ในคืนนั้นอ้อมกอดของเย่ถิงอบอุ่นแค่ไหน”
ที่จริงแล้ว เฉียวเหวยอีพยายามไม่คิดเรื่องนี้มาตลอดหลายปี
ในหลาย ๆ เรื่องไม่จำเป็นต้องดูขั้นตอน แค่เห็นผลลัพธ์ก็มากเพียงพอแล้ว
หลังจากวันนั้น ลี่เย่ถิงก็ไม่เย็นชากับเฉียวอีเหรินอีกต่อไป เมื่อใดที่เธอมาบ้าน เขาก็มักจะทักทายอยู่เสมอ
ในช่วงวันหยุดยาว ถ้าเขานำของขวัญมาให้เฉียวเหวยอี ลี่จื่อจิ้งก็จะขอให้เขานำของขวัญเช่นเดียวกันมาให้เธอด้วย
ความแตกต่างก็คือของขวัญของเฉียวเหวยอี เขาจะส่งไปที่ห้องของเธอเอง ส่วนของขวัญของเฉียวอีเหริน เขาจะไม่ให้มันเป็นการส่วนตัว
เฉียวเหวยอีรู้ว่าแม้ว่าเขาจะไม่ได้พูดอะไร แต่จริงๆ แล้วเขาห่วงใยเรื่องนี้
เมื่อเห็นว่าการแสดงออกของเฉียวเหวยอีเปลี่ยนไปเล็กน้อย เฉียวอีเหรินยังคงกระซิบเบา ๆ ต่อไปว่า “ถ้าไม่มีพี่ ฉันจะอยู่กับเย่ถิง เขาจะรับผิดชอบฉัน”
“ทั้งหมดเป็นเพราะพี่”
เฉียวเหวยอีจ้องมองเธอเป็นเวลานาน ทันใดนั้นก็หัวเราะและถามว่า “ถ้าไม่มีฉัน เธอคิดว่าเขาจะมองไม่ออกเหรอว่าเธอเป็นคนแบบไหน?”
“มองออกแล้วยังไงล่ะ?” เฉียวอีเหรินตอบอย่างเฉยเมย “ต่อให้เขารู้ว่าฉันใช้วิธีสกปรก แต่ยังไงเขาก็ดีกับฉันเพราะเขาแคร์ฉัน และไม่มีทางปล่อยฉันไป”
“ฉันจะถามพี่อีกคำถามหนึ่ง พี่รู้ไหมว่าทำไมเย่ถิงกับตระกูลลี่ถึงปฏิบัติกับฉันดีมากในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา”
ดวงตาของเฉียวเหวยอีสั่นไหวเล็กน้อย เธอไม่รู้จริงๆ
ลี่เย่ถิงไม่เคยพูดถึงเรื่องนี้กับเธอ
เฉียวอีเหรินรอเธออยู่ครู่หนึ่งแล้วยิ้ม “ดูเหมือนว่าเย่ถิงไม่ได้บอกพี่สินะ”
“ในวันที่พี่ประสบอุบัติเหตุ ฉันช่วยเย่ถิงไว้ ฉันใช้ร่างกายขวางมีดให้กับเขา เหมือนกับที่ฉันใช้ร่างกายบังปืนในครั้งนี้”
ขณะที่เฉียวอีเหรินพูด เธอก็ปลดกระดุมที่เสื้อคลุมออกทีละตัว โดยเผยให้เห็นเอวซ้ายของเธอ “ดูสิ นี่ไง ฉันถูกแทงตรงนี้”
“เพราะฉันช่วยเย่ถิงยับยั้งการโจมตีที่ร้ายแรง เขาจึงสามารถอยู่รอดได้”
เฉียวเหวยอีจ้องมองไปที่ผิวซีดเย็นของเฉียวอีเหรินในทันที ที่เอวซ้ายของเธอใกล้กับไต มีรอยแผลเป็นยาวประมาณ 2-3 เซนติเมตร ตื้นมากจนมองไม่เห็นด้วยซ้ำ
เฉียวเหวยอีจำได้ในทันทีว่าเธอเคยเห็นบาดแผลที่ท้องของลี่เย่ถิงเมื่อหลายปีก่อน
ในที่สุดเธอก็เข้าใจว่าอาการบาดเจ็บนั้นมาจากไหน
ดังนั้น เมื่อรวมการบังกระสุนให้เขาในครั้งนี้ เฉียวอีเหรินได้ช่วยชีวิตเขาไว้ทั้งหมดสามครั้งแล้ว
ไม่น่าแปลกใจเลยที่ลี่เย่ถิงบอกว่าจะปกป้องเฉียวอีเหรินไปตลอดชีวิต