ภรรยาหน้าหวานของพี่ใหญ่ - ตอนที่ 401 เอาใจไปครอบครอง
ลู่เจ๋อเหลือบมองไปยังการแสดงออกที่เขินอายเล็กน้อยของเฉียวเหวยอี
หลังจากเงียบไปไม่กี่วินาที เขาก็พยักหน้าและพูดกลับว่า “ก็จริง แต่ยังกังวลมากไปเลย คนส่วนใหญ่ในตระกูลฟู่ชอบเธอนะ”
ไม่มีใครรู้ดีไปกว่าลู่เจ๋อ ในความเป็นจริง ลี่เย่ถิงเป็นกังวลใจมากกว่าเฉียวเหวยอีเสียด้วยซ้ำ ต่อให้ไม่มีใครสักคนในตระกูลฟู่เห็นด้วย ลี่เย่ถิงก็ยังคงจะแต่งงานกับเธออยู่ดี
ลี่เย่ถิงรักเฉียวเหวยอีมาก มากจนสูญเสียเหตุผล และเพียงต้องการครอบครองตัวเธอโดยไม่คำนึงถึงผลที่จะตามมา
“อืม” เฉียวเหวยอีพยักหน้าแล้วตอบว่า “งั้นพี่ขึ้นไปก่อนเถอะ คนมากันเยอะแล้ว”
“เธอจะรอเย่ถิงเหรอ?” ลู่เจ๋อถามเธอ
“อืม เขาบอกว่าลงจากเครื่องบินแล้ว บอกว่าจะตามมาช้านิดหนึ่ง” เฉียวเหวยอีพยักหน้ารับ
ลู่เจ๋อนิ่งเงียบ เกรงว่าลี่เย่ถิงจะมาในตอนนี้ไม่ได้
เขาหยุดและตอบเฉียวเหวยอี “เขาอาจจะกำลังรถติดอยู่ก็ได้ ด้านล่างอากาศหน้า ขึ้นไปด้วยกันก่อนดีไหม?”
“งั้นเหรอ? ฉันโทรหาเขาเมื่อกี้แต่เขาไม่รับสาย” เฉียวเหวยอีอึ้งไปสักพัก
“บางทีเขาอาจจะติดอยู่ในที่ที่สัญญาณไม่ดีก็ได้” ลู่เจ๋อพยักหน้าและตอบ
เฉียวเหวยอีพิจารณาแล้วตอบว่า “พี่ขึ้นไปก่อน ฉันจะรอแขกที่มาสาย”
ครั้งล่าสุดที่ลี่เย่ถิงโกรธครั้งใหญ่ ทำให้เธอต้องระวังและรักษาระยะห่างกับลู่เจ๋อเป็นพิเศษ เพื่อที่เขาจะได้ไม่เกิดความหึงหวงอีก
ด้านนอก ญาติของซูหรูเยียนและตระกูลฟู่ได้ลงจากรถด้วยกัน
“เธอแน่ใจเหรอว่าวันนี้เป็นวันเกิดของคุณป้า แต่ตอนที่ตระกูลฟู่แจ้งเรา พวกเขาบอกว่ามันเป็นการทานมื้อเย็นธรรมดา ๆ นี่นา” ติงหย่าหรูเพื่อนสาวในกลุ่มเดียวกันถามด้วยความไม่แน่ใจ
“ก็ใช่น่ะสิ ฉันจะลืมวันเกิดคุณป้าได้ยังไงกัน?” ซูหรูเยียนตอบอย่างจริงจัง “คุณป้าคงไม่อยากให้เราใช้เงินฟุ่มเฟือย ก็เลยไม่ได้พูดให้ชัดเจน”
เธอก็ถือเป็นแขกรับเชิญจากตระกูลฟู่ให้ไปทานอาหารเย็น เมื่อตอนเที่ยง เธอเหลือบดูบันทึกและพบว่าวันนี้เป็นวันเกิดของฟู่จยา เมื่อครู่เธอไปที่ห้างสรรพสินค้าเพื่อเลือกของขวัญวันเกิดให้ฟู่จยาอย่างรอบคอบจึงทำให้มาสาย
ผู้หญิงจะไม่ชอบของขวัญได้อย่างไร?
เธอแสร้งทำเป็นไม่รู้วันเกิดของฟู่จยา และจากนั้นก็จะเซอร์ไพรส์และทำให้ฟู่จยามีความสุข
นอกจากนี้ เธอได้ทำหลายสิ่งหลายอย่างเมื่อเร็ว ๆ นี้ เพื่อให้ฟู่จยาพอใจและถือว่าเป็นประโยชน์กับเธอ
หลายคนเข้ามาที่ประตูเพื่อพูดคุย ซูหรูเยียนเงยหน้าขึ้นมอง และเห็นว่าเฉียวเหวยอียืนอยู่ที่นั่น เธอตกตะลึง
เฉียวเหวยอีก็มองเห็นซูรูเยียนเช่นกัน
ทั้งสองมองหน้ากัน และใบหน้าของซูหรูเยียนก็ทรุดลงอย่างรวดเร็ว
ทำไมเฉียวเหวยอีถึงอยู่ที่นี่? ฟู่ฟยาไม่ได้อยากพอเธอไม่ใช่เหรอ?
เมื่อเห็นเฉียวเหวยอี ซูหรูเยียนก็นึกถึงเหตุการณ์เมื่อสองวันก่อนหน้านั้นและนึกถึงคำกล่าวของ wl กรุ๊ปเมื่อคืนก่อน
ลี่เย่ถิงรักษาความสัมพันธ์ระหว่างทั้งสองคนให้สะอาดและไม่ให้ความเมตตากับเธอ เป็นสิ่งที่ซูหรูเยียนไม่คาดคิด
เห็นได้ชัดว่าลี่เย่ถิงกลัวเฉียวเหวยอีเข้าใจผิด
ติงหย่าหรูที่อยู่ข้างๆ เป็นหนึ่งในคนที่ผลักเฉียวเหวยอีที่หน้าประตูตระกูลฟู่ตอนยังเด็ก
เมื่อเห็นเฉียวเหวยอี ทำให้เธอรู้สึกคุ้นตาและอดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้วถามซูหรูเยียนที่อยู่ข้างๆ เธอว่า “เธอคือเฉียวเหวยอีงั้นเหรอ?”
“ใช่” ซูหรูเยียนพยักหน้ากลับด้วยใบหน้าที่สงบ
“ใบหน้าที่น่าขยะแขยงนี้ยังคงน่าขยะแขยงเหมือนเดิม ไม่ว่าจะผ่านไปกี่ปีก็ตาม”ติงหย่าหรูอดไม่ได้ที่จะกลอกตา “เธอมาที่นี่ทำไม? เธอกลับมาตั้งแต่เมื่อไหร่?”
“เมื่อไม่นานมานี้” ซูหรูเยียนตอบด้วยน้ำเสียงที่แผ่วเบา
ติงหย่าหรูคิดเกี่ยวกับมันและพูดกับซูหรูเยียนว่า “ยังไงซะยังพอมีเวลาอยู่ พี่หรูเยียน พวกเรามาหาอะไรสนุก เล่นกันเถอะ”
ขณะพูด ก็หันหลังเดินไปหาเฉียวเหวยอี