ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน - บทที่ 5657 ทำไมโมโหขนาดนี้ ? (1)
ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน บทที่ 5657 ทำไมโมโหขนาดนี้ ? (1)
“ผู้หญิงคนหนึ่ง ?”
ได้ยินคำพูดของเย่เฉิน หลินหว่านเอ๋อร์อุทาน : “คุณชายยังพอจำหน้าตาของผู้หญิงคนนั้นได้ไหมคะ ?”
เย่เฉินขมวดคิ้ว หวนนึกถึงตอนนั้นที่เหลือบมองอย่างรีบร้อน แล้วเอ่ยปากบอก : “รู้สึกว่าหน้าตาของคนคนนั้นดูเหมือนคนอายุสามสิบกว่าปี หน้าตาเหมือนจะไม่เลวเลยล่ะนะ”
หลินหว่านเอ๋อร์พยักหน้าเบา ๆ : “งั้นน่าจะเป็นท่านเอิร์ลติ้งหยวนหนึ่งในสี่ท่านเอิร์ลผู้ยิ่งใหญ่ขององค์กรพั่วชิง !”
เย่เฉินถามด้วยความแปลกใจ : “คุณรู้จักสี่ท่านเอิร์ลผู้ยิ่งใหญ่ ?”
“ดิฉันพอรู้บ้าง” หลินหว่านเอ๋อร์เอ่ยปากบอก : “แม้ว่าองค์กรพั่วชิงมีเพียงอู๋เฟยเยี่ยนที่มีชีวิตจนถึงวันนี้ แต่ภายในยังมีคนรุ่นหลังของคุณพ่อฉันเมื่อตอนนั้นอยู่บ้าง เนื่องจากยาพิษพิเศษที่อู๋เฟยเยี่ยนปรุงเอาไว้ พวกเขาทำได้แต่ถวายความจงรักภักดีต่ออู๋เฟยเยี่ยนจากรุ่นสู่รุ่น แต่พวกเขาเองก็รู้ว่าฉันยังมีชีวิตอยู่ และคิดหาทางแอบส่งข่าวให้ฉันทุกวิถีทางอยู่ตลอด ดังนั้นฉันเลยพอมีความเข้าใจสถานการณ์ภายในองค์กรพั่วชิงอยู่บ้าง……”
“แม้ว่าในนามองค์กรพั่วชิง นอกเหนือจากอู๋เฟยเยี่ยนแล้ว ซึ่งคือสี่ท่านเอิร์ลผู้ยิ่งใหญ่ที่มีฐานะสูงสุด แต่ว่าในความเป็นจริง กำลังทรัพย์ กำลังคนและทรัพยากรขององค์กรพั่วชิง ควบคุมอยู่ในเงื้อมมือของหน่วยบัญชาการกองทัพทั้งห้าทั้งหมด และหน่วยบัญชาการกองทัพทั้งห้านี้ ก็ไม่มีข้อยกเว้น ต่างเป็นคนของตระกูลอู๋ ซึ่งเป็นคนรุ่นหลังของคนในครอบครัวอู๋เฟยเยี่ยนในตอนแรก
“กำลังของอู๋เฟยเยี่ยนยิ่งใหญ่ ยังอายุยืนไม่แก่อีกด้วย บวกกับสไตล์การทำงานโหดเหี้ยมอำมหิตเป็นอย่างยิ่ง ดังนั้นหลายปีมานี้ เลยสะสมทรัพย์สมบัติที่เรียกได้ว่ามหาศาลไว้ตั้งนานแล้ว ทรัพย์สมบัติพวกนี้ให้คนของตระกูลอู๋เป็นคนดูแลแทน ด้วยเหตุนี้คนของตระกูลอู๋จึงจงรักภักดีต่ออู๋เฟยเยี่ยนเป็นอย่างมาก”
ว่าแล้ว หลินหว่านเอ๋อร์ก็พูดต่ออีก : “ส่วนสี่ท่านเอิร์ลผู้ยิ่งใหญ่ขององค์กรพั่วชิง แยกเป็นท่านเอิร์ลฉางเซิ่ง ท่านเอิร์ลเจี้ยนกง ท่านเอิร์ลติ้งหยวนรวมทั้งท่านเอิร์ลจงหย่ง ในจำนวนนี้ท่านเอิร์ลฉางเซิ่งมีกำลังแข็งแกร่งที่สุด และท่านเอิร์ลติ้งหยวนเป็นเพศหญิงเพียงคนเดียวเท่านั้น มีความเป็นได้มากว่าเป็นผู้หญิงคนนั้นที่คุณชายเห็นก่อนหน้าที่ท่านเอิร์ลฉางเซิ่งระเบิดตัวเอง ! และท่านเอิร์ลเจี้ยนกงในตอนนี้ถูกผู้ใต้บังคับบัญชาของคุณชายฆ่าอยู่ ท่านเอิร์ลฉางเซิ่งในวันนี้ถูกคุณชายบีบจนระเบิดตัวเองตายอีก หากว่าท่านเอิร์ลติ้งหยวนได้รับบาดเจ็บสาหัสละก็ สี่ท่านเอิร์ลผู้ยิ่งใหญ่ขององค์กรพั่วชิง ก็เสียในเงื้อมมือของคุณชายไปสามคน แล้ว!”
เย่เฉินบอก : “ไม่รู้ว่าท่านเอิร์ลติ้งหยวนคนนั้นยังมีชีวิตอยู่หรือเปล่าในตอนนี้ หากว่าตายไปแล้วก็คุยด้วยยากแล้ว หากว่ายังมีชีวิตอยู่ ไม่แน่ว่าหาโอกาสแอบส่งข่าวให้อู๋เฟยเยี่ยน !”
พูดจบ เย่เฉินก็ตะเกียกตะกายอยากจะลุกขึ้น กลับรู้สึกว่าร่างกายยังคงไร้เรี่ยวแรง
หลินหว่านเอ๋อร์รีบกดไหล่เขาเอาไว้ แล้วเอ่ยปากบอก : “คุณชายอย่ารีบร้อนไป อานุภาพระเบิดตัวเองของท่านเอิร์ลฉางเซิ่งทรงพลังขนาดนี้ ท่านเอิร์ลติ้งหยวนยังมีชีวิตอยู่หรือเปล่านั้นก็ยังไม่รู้ อีกอย่าง ต่อให้เขาโชคดียังมีชีวิตรอดอยู่ ร่างกายต้องได้รับบาดเจ็บสาหัสอย่างแน่นอน เกรงว่าสถานการณ์คงจะไม่ดีไปกว่าคุณชายสักเท่าไหร่หรอกค่ะ เชื่อว่าไม่มีโอกาสไปแอบส่งข่าวให้อู๋เฟยเยี่ยนไปชั่วขณะหนึ่ง”
เย่เฉินพูดด้วยสีหน้าเอาจริงเอาจัง : “ยังคงประมาทไม่ได้อยู่ดี ไม่ว่าเขามีชีวิตอยู่หรือว่าตายแล้ว ก็ต้องตามหาเขาให้เจอให้เร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้ !”
พูดจบ เขาก็มองหลินหว่านเอ๋อร์ แล้วบอก : “คุณหลินครับ รบกวนช่วยเอามือถือของคุณให้ผมยืมหน่อยทีครับ”
……
ในขณะนี้
หุบเขาที่ห่างจากโฮมสเตย์ว่านหลิ่วไปหลายกิโลเมตร
หงห้า เฉินจื๋อข่าย หลี่ญ่าหลิน รวมทั้งคนของตระกูลเหอที่ครอบคลุมซูรั่วหลีที่อยู่ในนั้นด้วย ได้หาทั้งหุบเขาไปรอบหนึ่งแล้ว
ทุกคนหาตั้งนาน ก็ไม่เคยหาที่อยู่ของเย่เฉินเจอเลย ก็ยิ่งรู้สึกร้อนใจมาก ถึงขนาดที่ว่าต่างมีลางสังหรณ์ไม่ดีอยู่ในใจลึก ๆ
อย่างไรซะ อานุภาพระเบิดนั่นใหญ่มากจริง ๆ และเงาคนที่อยู่ใจกลางนั่นเห็นได้ชัดมากว่าเป็นศพของมนุษย์หลังจากการระเบิด แรงระเบิดที่ใหญ่โตขนาดนี้ หากว่ามีคนอื่นอยู่ข้างกายละก็ ยากที่รอดตายอย่างแน่นอน
แม้พวกเขาต่างรู้ว่ากำลังของเย่เฉินนั้นทรงพลังมาก แต่เผชิญหน้ากับการระเบิดที่มีอานุภาพใหญ่โตเช่นนี้ ทุกคนต่างไม่กล้ารับรองว่าเย่เฉินจะมีชีวิตรอดอยู่กลางระเบิดนี้ได้หรือเปล่า
ที่ตรงกันข้ามกับคนอื่นที่ยิ่งหมดหวัง และยิ่งรู้สึกคร่ำเคร่งเลยคือ หลี่ญ่าหลินกลับยิ่งรู้สึกมีหวังอยู่เรื่อย หลังจากที่การค้นหาไร้ผลลัพธ์ครั้งแล้วครั้งเล่า
ในตอนนี้ ซูรั่วหลีได้รู้สึกใจสลายแล้ว เธอนั่งร้องไห้โฮบนพื้นในทันที เพียงครู่เดียวก็ดึงดูดความสนใจของคนอื่น