ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน - บทที่ 5532 กระดิ่ง(1)
ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน บทที่ 5532 กระดิ่ง(1)
วันถัดไป
ในตอนเที่ยง เย่เฉินมาถึงที่คฤหาสน์กลางเขาของช็องเซลีเซียนสปา
จางเอ้อเหมาได้มารออยู่ก่อนล่วงหน้าหนึ่งชั่วโมงแล้ว
เมื่อเห็นเย่เฉิน จางเอ้อเหมาก็พูดอย่างเคารพนบนอบ“อาจารย์เย่ เรียกหาผมมีอะไรให้รับใช้ครับ ?”
เย่เฉินยกยิ้มเล็กน้อย และถามเขาว่า“จางเอ้อเหมา ของที่ฉันให้เอามา นายเอามาด้วยหรือเปล่า ?”
จางเอ้อเหมารีบพยักหน้ารับ หยิบเอากระเป๋าถือใบหนึ่งออกมาจากรถ แล้วพูดกับเย่เฉิน“เรียนอาจารย์เย่ ของที่คุณต้องการผมเตรียมมาให้แล้วครับ !”
“ดี”เย่เฉินตอบรับเขาและพูดว่า“ เข้าไปคุยกันข้างในดีกว่า ”
เย่เฉินพาจางเอ้อเหมามาที่ห้องรับแขกของคฤหาสน์ จากนั้นจางเอ้อเหมาก็รีบเปิดกระเป๋าถือนั้นออกในทันที แล้วหยิบเอาท่อนไม้ที่มีสีดำเหมือนถ่าน กับขนาดที่เล็กใหญ่ และระดับความหนาที่แตกต่างกันออกมา
ในขณะที่เขาเอาท่อนไม้เหล่านี้ออกมานั้น ก็ได้พูดแนะนำกับเย่เฉินไปด้วยว่า“ในตอนที่คุณบอกว่าต้องการไม้ฟาดสายฟ้านั้น ตั้งแต่เมื่อวานจนตอนนี้ นี่คือไม้ฟาดสายฟ้าสภาพดีที่ผมพอจะหามาได้ครับ ไม้ฟาดสายฟ้าที่เรามีขายกันในท้องตลาด เก้าในสิบส่วนล้วนเป็นของปลอมที่คนทำเลียนแบบมันขึ้นมา หากไม่รู้ว่าต้นไม้แบบไหนคือที่โดนฟ้าผ่า ผู้รับซื้อไปหาถึงที่ชาวบ้านในพื้นที่ก็แย่งซื้อกันหมดแล้ว ดังนั้นคุณอย่ามองว่าไม้ฟาดสายฟ้าที่ผมหามาได้เหล่านี้ เหมือนคุณภาพจะไม่ค่อยดีเท่าไร อายุก็ไม่ได้มากมายนัก แต่ผมเอาศีรษะเป็นประกันได้ ว่านี่เป็นไม้ฟาดสายฟ้าของแท้ ไม่มีปัญหาอย่างแน่นอนครับ !”
เย่เฉินพยักหน้า กวาดตามองผ่านๆไปยังท่อนไม้ที่เขาหยิบออกมา พยักหน้าและพูดว่า“นี่เป็นไม้ฟาดสายฟ้าจริงๆ ถึงแม้คุณภาพจะไม่ได้ดีเท่าไร แต่ก็เป็นไปตามที่ฉันต้องการ”
จางเอ้อเหมาที่ได้ยินก็รู้สึกมึนงง เอ่ยถามอย่างไม่รู้ตัว“อาจารย์เย่ ทำไมคุณภาพไม่ดีแล้วถึงเป็นที่ต้องการของคุณล่ะครับ?ผมยังกลัวว่าที่หามาได้พวกนี้ จะไม่เข้าตาคุณซะอีก……”
เย่เฉินพูดด้วยรอยยิ้ม“บางเรื่องฉันพูดอธิบายไป นายเองก็ไม่เข้าใจหรอก ”
พูดจบ เย่เฉินก็ถามเขา“แหวนปานจื่อโบราณที่ฉันให้นายหา นายหาได้ไหม ?”
“หาได้ครับ!”จางเอ้อเหมารีบล้วงเอาแหวนหยกที่สวมเฉพาะที่นิ้วหัวแม่มือที่มีอายุเก่าแก่สองวงออกมา ยื่นแหวนนั้นให้กับเย่เฉิน แล้วพูดว่า“อาจารย์เย่ดูสิ แหวนหยกสองวงนี้ เป็นของสมัยต้นราชวงศ์ชิง ของเป็นของจริง แต่วัสดุนั้นไม่ค่อยดีเท่าไร เป็นหยกขาวธรรมดา คุณภาพทั่วไป”
เย่เฉินพยักหน้า รับแหวนหยกปานจื่อนั้นมา แล้วมองดูผ่านๆ พูดว่า“ของของนายนี้ดูเหมือนจะถูกขุดพบมานานแล้ว น่าจะถูกขุดขึ้นมานานกว่าสิบปีแล้วไหม?”
จางเอ้อเหมายกนิ้วโป้งให้ แล้วพูดชม“อาจารย์เย่ช่างสายตาแหลมคม แหวนปานจื่อสองวงนี้ถูกขุดพบมานานแล้ว ประมาณการ อย่างน้อยๆก็น่าจะสามสี่สิบปีได้ครับ”
เย่เฉินกล่าว“ฉันอยากได้ของที่เพิ่งจะขุดขึ้นมา สภาพยิ่งใหม่ก็ยิ่งดี เป็นไปได้ก็ขอแบบที่ดูแล้วเหมือนเพิ่งจะขุดได้เมื่อเดือนที่แล้วยิ่งดี พอจะหาได้ไหม?”
“อันนี้……”จางเอ้อเหมาพูดอย่างลำบากใจ“อาจารย์เย่ การขุดสุสานมันผิดกฎหมายนะครับ……หลายปีมานี้ ในเมืองจินหลิงของเราที่ทำงานแบบนี้ก็มีไม่มากแล้ว และสุสานที่พอจะขุดได้ในตอนนี้ ที่ได้มาส่วนใหญ่ก็ล้วนเป็นของที่ไม่มีราคาค่างวดอะไร อย่างแหวนหยกปานจื่อนั้นก็ยากที่จะเจอจริงๆ”
พูดจบ จางเอ้อเหมาถามเย่เฉิน “อาจารย์เย่ ผมปากมาก ขอถามหน่อยเถอะครับ ทำไมคุณถึงต้องการเฉพาะแค่ของที่เพิ่งจะขุดขึ้นมาได้ล่ะครับ?”
เย่เฉินกล่าว“จางเอ้อเหมา ตอนนี้นายเป็นคนของหงห้า หรือจะพูดว่า ก็เป็นคนของฉันด้วย ดังนั้นฉันจะไม่โกหกนาย ฉันต้องการแหวนปานจื่อที่เพิ่งจะขุดขึ้นมาเพื่อจะเอาไว้หลอกคน หากเป็นของที่ถูกขุดพบมาเป็นเวลานานแล้ว คาดว่าคงจะเอาไปหลอกยาก”
จางเอ้อเหมารู้สึกมึนงงเมื่อได้ยิน พูดออกไปอย่างไม่รู้ตัวว่า“อาจารย์เย่ ทำไมคุณต้องใช้ของเก่าแก่ที่เป็นของจริงด้วยหล่ะ เอาของที่ขุดขึ้นได้ไม่นานนี้ไปหลอกคนทำไมกัน?พูดตามตรง ในตอนนี้การโจรกรรมสุสานนั้นตรวจกันอย่างเข้มงวดมาก พ่อค้าของเก่าอย่างพวกเรา อันที่จริงก็ไม่กล้าที่จะรับของที่เพิ่งจะขุดขึ้นมาใหม่ๆ กลัวจะเดือดร้อนแล้วต้องตกเป็นจำเลย แต่หากเป็นของที่ถูกขุดพบมานานแล้ว นั่นก็อีกเรื่องหนึ่ง เพราะเวลาที่ยาวนาน ถูกขุดขึ้นมาเมื่อสามสี่สิบปีก่อน ต่อให้จะดำ มาตอนนี้ก็ถูกชะล้างจนขาวแล้ว”
เย่เฉินโบกมือ และพูดว่า“นายอย่าถามว่าทำไมเลย บอกฉันแค่ว่าหาได้ไหมก็พอ ”
พูดจบ เย่เฉินก็ชี้ไปที่ไม้ฟาดสายฟ้าเหล่านั้น แล้วพูดว่า“ของพวกนี้ ฉันอยากจะใช้มันทำของบางอย่าง เป็นไปได้ก็ให้มันเหมือนของใหม่ที่เพิ่งถูกขุดขึ้นมา นายมีลู่ทางไหม?”
จางเอ้อเหมาครุ่นคิด แล้วพูดว่า“อาจารย์เย่ พูดถึงเรื่องนี้ก็ง่ายมาก ผมเป็นพวกทำของปลอมอยู่แล้ว ในส่วนนี้คุณเองก็รู้ดี ที่เราถนัดที่สุดก็คือเอาของใหม่เหล่านั้น แกล้งทำเนียน ให้กลายเป็นเหมือนของที่เพิ่งจะขุดพบเจอเพื่อหลอกคน บางครั้ง เครื่องเคลือบดินเผาที่เพิ่งจะเผาเสร็จ เราก็แปลงโฉมมันให้เป็นเครื่องลายครามในสมัยราชวงศ์ชิงที่เหมือนกับเพิ่งจะถูกขุดพบ แน่นอนว่า ของปลอมเหล่านี้สามารถจะหลอกพวกมือใหม่หรือคนที่เพิ่งจะเข้าสู่วงการนี้ได้ไม่นาน แต่หลอกผู้เชี่ยวชาญไม่ได้แน่ ”