ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน - บทที่ 5501 ไม่ใช่อภิปรัชญา (1)
ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน บทที่ 5501 ไม่ใช่อภิปรัชญา (1)
ตามที่นายหญิงใหญ่อานพูดออกมา ช่วงเวลาที่ผ่านมา เธอคุ้นเคยกับการตื่นขึ้นมาเพื่ออธิบายเรื่องราวในวันวานให้สามารถของเธอฟัง พูดถึงเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อเร็ว ๆ นี้ จนถึงเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อวาน
นี่เป็นเพราะอาการความจำเสื่อมอย่างรุนแรงของอานฉี่ซาน เขาจำเหตุการณ์ในช่วง 10 ปีที่ผ่านมาไม่ได้ด้วยซ้ำ สิ่งที่เกิดขึ้นทุกวันจะถูกลืมในวันรุ่งขึ้นเป็นเรื่องปกติ
แต่ นายหญิงใหญ่ได้ยินจากการสนทนาเมื่อครู่นี้ พบว่าสามีของเธอยังจำเรื่องราวความเหนื่อยล้าบนเครื่องบนของเมื่อวานที่ผ่านมาได้ จำช่วงเวลาที่นั่งลงมายังบ้านพักบนภูเขาว่านหลิวได้ รวมถึงภาพอันคลุมเครือภายใต้แสงจันทร์ สิ่งเหล่านี้ทำให้เธอรู้สึกประหลาดใจเป็นอย่างมาก
เวลานี้อานฉี่ซานเองก็รู้สึกประหลาดใจ ลูบศีรษะของตัวเองและถามเธอออกมาว่า “จำเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อวานได้มันแปลกถึงขนาดนั้นเลยเหรอ?”
นายหญิงใหญ่พูดออกไปอย่างมีความสุข “เป็นเวลานานมากแล้วที่เมื่อคุณลืมตาขึ้นมาในวันรุ่งขึ้น คุณจะลืมเรื่องราวที่เกิดขึ้นในวันที่ผ่านมาไป”
จากนั้นนายหญิงใหญ่ก็ถามเขาออกมาอีกว่า “คุณยังจำเรื่องอะไรที่เกิดขึ้นเมื่อวานนี้ได้อีกไหม? รีบพูดให้ฉันฟังเร็ว!”
อานฉี่ซานขมวดคิ้ว “จำได้เหมือนว่าพวกเรานั่งเครื่องบินมาเป็นเวลานาน หลังจากลงเครื่องก็ขึ้นมานั่งบนรถยนต์ เดินทางออกมาในเขตชานเมือง จากนั้นเนื่องจากความรู้สึกอ่อนล้า ฉันจึงหลับไป”
นายหญิงใหญ่ถามออกมาอีกครั้ง “และคุณจำเรื่องที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้ได้ไหม?”
อานฉี่ซานถามเธอว่า “ก่อนหน้านี้ นานแค่ไหน?”
นายหญิงใหญ่ถามออกไป “คุณยังจำเรื่องก่อนที่เราจะออกเดินทางจากสหรัฐอเมริกาได้ไหม จำได้ไหมว่าก่อนออกเดินทาง พวกเราคุยอะไรกับอานโฉงชิวและหลี่ญ่าหลิน?”
ท่าทางของอานฉี่ซานเต็มไปด้วยความงุนงง ดวงตาของเขามองไปรอบ ๆ อย่างไม่เข้าใจ จากนั้นก็ก้มหน้ามองลงมาที่มือของเขาเอง สีหน้าของเขาตกอยู่ในภาวะที่กลืนไม่เข้าคายไม่ออกอย่างรุนแรง
เขาคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้เป็นเวลานาน แต่เขาไม่สามารถเรียกคืนความทรงจำก่อนที่เครื่องบินจะออกได้
เขาพูดออกมาด้วยความเจ็บปวด “เป็นแบบนี้ได้อย่างไง……ฉันจำได้มากที่สุดก็คือตอนที่เครื่องบินออกเดินทางมาที่นี่ เรื่องอื่นฉันก็จำอะไรไม่ได้แล้ว……”
นายหญิงใหญ่รีบปลอบโยนอย่างรวดเร็ว “ไม่เป็นไร ไม่เป็นไร ฉี่ซาน คุณสามารถทำเรื่องพวกนี้ได้ก็ถือว่าเก่งมากแล้ว เพราะก่อนหน้านี้ คุณจำเรื่องราวที่เกิดขึ้นเมื่อวานไม่ได้เลยเสียด้วยซ้ำ”
หลังจากนั้น นายหญิงใหญ่ก็อดพูดออกมาด้วยความตื่นเต้นไม่ได้ “หลายปีที่ผ่านมานี้ อาการป่วยของคุณทรุดโทรมลงมาก และฉันก็ไม่เคยมองเห็นความหวังในการรักษามันเลย แต่ตอนนี้ถือเป็นสัญญาณที่ดี! ดูแล้วจะเหมือนกับที่อาจารย์หงได้พูดกับฉันไว้ ว่าที่นี่เป็นที่ซึ่งฮวงจุ้ยดีมาก มันเป็นเช่นนั้นจริง ๆ การเดินทางมาเมืองจินหลิงในครั้งนี้เป็นอะไรที่ถูกต้องเหลือเกิน!”
นายหญิงใหญ่ไม่รู้ว่าที่อาการของคุณปู่ดีขึ้นอย่างเห็นได้ชัดเมื่อเข้ามาอาศัยอยู่ที่บ้านพักบนภูเขาว่านหลิวตั้งแต่คืนแรก ทั้งหมดล้วนเป็นเพราะผลจากค่ายกลซึ่งมองไม่เห็นที่เย่เฉินสร้างขึ้น
อย่าดูถูกว่ามันเป็นเพียงแค่ค่ายกล ที่มีผลเหมือนยาอายุวัฒนะหรือช่วยฟื้นฟูปราณทิพย์ แต่ค่ายกลอันนี้มีมูลค่ามากกว่าแสนล้าน
ตามอาการป่วยของคุณปู่ ความทรงจำในแต่ละวันของเขาเหมือนกับบทความที่เขียนบนชายหาด เมื่อน้ำลงในตอนเช้า ความทรงจำในขณะนั้นยังคงเหลืออยู่ แต่เมื่อน้ำขึ้นในยามเย็น ทรายทั้งหมดจะถูกพัดมารวมตัวกัน เนื้อหาทั้งหมดที่เขียนไว้บนชายหาดก็จะถูกลบเลือนราวกับว่าเรื่องราวทั้งหมดไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน
ดังนั้น ความทรงจำเมื่อคืนของคุณปู่ส่วนใหญ่จึงจางไปหายเกือบหมดแล้ว จากสนามบินมาถึงบ้านพักบนภูเขาว่านหลิว เมื่อเขามาถึงบ้านหลังนี้ ค่ายกลที่ส่งผลเหมือนกับยาอายุวัฒนะของเย่เฉินก็สัมฤทธิผล ภายใต้พลังของค่ายกล ความทรงจำของเขาถูกซ่อมแซมและพัฒนาขึ้นเป็นอย่างมาก
นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไม เขายังคงจำสิ่งที่เกิดขึ้นหลังจากลงจากเครื่องบินได้ แต่ไม่สามารถจดจำเรื่องราวก่อนที่จะออกเดินทางได้
เวลานี้นายหญิงใหญ่รู้สึกมีความสุขเป็นอย่างมาก เธอรีบพูดกับสามีของเธอว่า “ฉันจะต้องรีบนำข่าวดีนี้ไปบอกกับอานโฉงชิว!”
พูดจบเธอก็พาสามีของเธอขึ้นลิฟต์ลงไปที่ชั้นหนึ่ง
ในเวลานี้ ห้องอาหารขนาดใหญ่ที่ชั้นหนึ่ง คนรับใช้ได้เตรียมอาหารเช้าแสนอร่อยไว้แล้ว ส่วนหลี่ญ่าหลินและอานโฉงชิวก็นั่งอยู่หน้าโต๊ะอาหารด้วยจิตวิญญาณของนักกิน พวกเขามีความรู้สึกกับอาหารเหล่านี้ราวกับเสือที่หิวโหย
ไม่ใช่เพียงแค่คนชราสองคนนี้เท่านั้นที่รู้สึกว่าเมื่อคืนนี้หลับสนิทเป็นอย่างมาก สองคนนี้เองก็รู้สึกเช่นเดียวกัน
พวกเขาทั้งสองรู้สึกว่าตนเองกลับไปเป็นวัยรุ่นที่อายุ 17-18 ปีอีกครั้ง วัน ๆ ไม่ต้องคิดอะไร เป็นวัยที่ทรงพลัง ใช้พลังงานในร่างกายจนหมดทุกวัน หลังจากพลังงานหมดลง นอนลงบนเตียงก็กลับไปทันที