​

 วันนี้มาแปลกกับทุกทีหน่อย ก็คือมาฉลองครบรอบ 1 ปีที่ลงนิยายเรื่องนี้ หรือก็คือ วันเกิดริเกลนั่นเองค่าาา ><

.

แต่ก่อนหน้าที่จะเข้าเรื่องหลักที่จะพูดวันนี้ ต้องขออภัยไว้ก่อนเลยค่ะ ;-; ที่จริงวันนี้ตั้งใจว่าจะเขียนตอนใหม่ลงพร้อมกับที่ฉลองวันเกิด หรือไม่ก็อาจจะเป็นตอนพิเศษ

แต่ว่าเราดันมีไข้ขึ้นมาจนไม่เป็นอันเขียนเลยค่ะ ไม่รู้ว่าเป็นโควิดหรือเปล่า (กำลังจะไปตรวจ) แต่นี่เบลอจัดๆ เลยค่ะ 555 ดังนั้นเลยพักการเขียนรวมเล่มไปก่อนจนกว่าจะกลับมาเป็นปกติ จึงต้องขออภัยทุกท่านที่พรีไว้พร้อมกับอัปเดตตารางการเขียนรวมเล่มค่ะ

ตอนนี้เนื้อหาที่เขียนได้ทั้งหมด 40% ของเล่มแล้ว และจากแผนเดิมคือเขียนเนื้อหาเสร็จ 100% ก่อนสิ้นเดือนนี้ แล้วเช็กคำผิดอย่างน้อยครึ่งเดือนพร้อมพูดคุยกับโรงพิมพ์ และส่งของก่อนสิ้นเดือนหน้า

แต่ตอนนี้แผนเลยเปลี่ยนเป็นรอดูว่าอาการเราจะดีขึ้นตอนไหน อย่างเร็วสุดน่าจะกลายเป็นเนื้อหาเสร็จประมาณ ครึ่งเดือนหน้า อย่างช้าสุดคือสิ้นเดือนหน้า แล้วจะเร่งตรวจคำผิดส่งโรงพิมพ์ให้เร็วที่สุดค่ะ

ต้องขออภัยในความล่าช้านะคะ ;-; ส่วนในเว็บจะพยายามเขียนอัปเดตเรื่อยๆ ค่ะ

.

.

เอาละ…พอสั่งเสีย (?) เสร็จแล้ว ก็มาต่อที่เรื่องฉลองครบรอบ 1 ปีค่ะ เนื่องจากแทบไม่ได้เตรียมไรเลยนอกจากรูป เราก็จะมาทำสิ่งนักเขียนหลายๆ คนชอบทำกัน นั่นก็คือ เล่าว่าเริ่มเขียนขึ้นมาได้ยังไงนั่นเองค่า~

.

นิยายเรื่องนี้ เริ่มขึ้นจากหลายอย่างผสมกันมากค่ะ อย่างแรกเลยคือ เหมือนเคยเลื่อนไปเจอนิยายแนะนำมันคือ เลี้ยงเสือที่ต่างโลก ในตอนนั้นสิ่งที่เราคิดคือ…ไปต่างโลกทั้งที ดันเลี้ยงเสือธรรมดาๆ น่ะเหรอ ถ้าเสือเนี่ยในชีวิตจริงก็เลี้ยงได้นะ เอาเป็นแนวปัจจุบันไปเลยจะไม่ง่ายกว่าเหรอ? แล้วเราก็คิดกับเพื่อนเล่นๆ

.

‘ถ้าฉันเขียนแนวเลี้ยงอะไรสักอย่างนะ ฉันจะให้เลี้ยงมังกรไปเล้ย!!’

 .

เพราะมันมาโลกแฟนตาซีทั้งทีนี่นะ…แต่ก็ยังไม่ได้เริ่มเขียนอะไร เพราะตอนนั้นแค่พูดเป็นมุกเล่นๆ กันเฉยๆ จนกระทั่ง…

.

‘อยากเลี้ยงนกอะ’

.

ความรู้สึกนี้มันเกิดขึ้นมาตอนมีคนชวนคุยถึงสัตว์เลี้ยงค่ะ แล้วเราก็เล่าให้ฟังว่าเคยเลี้ยงนกตัวนึง แต่มันตายไปนานแล้ว พร้อมกับไปคุ้ยๆ รูปมา…แล้วก็คิดถึงน้องขึ้นมาดื้อๆ เลย (ฮา)

ในตอนนั้น เป็นวลีที่ใครก็ตามรอบตัวเรา จะต้องได้ยินไม่ต่ำกว่า 10 ครั้งภายใน 1 สัปดาห์ จนเริ่มรู้สึกว่าคนรอบตัวคงเอือมระอาแล้วแหละ เลยหยุดพูดไป…

แต่ความรู้สึกอยากเลี้ยงมันก็ยังไม่หายไปอะ!! อยากเลี้ยงนก หรือถ้านกลำบากไปอยากเลี้ยงลูกหมาลูกแมวน่ารักๆ ฮีลใจ + ฆ่าเวลา

ท้ายที่สุด เราก็รู้ดีว่าการเลี้ยงสัตว์มันไม่ใช่แค่ว่าอยากเลี้ยงก็ไปรับมา จบ ก็เลยทำได้แค่บ่นเพราะว่ายังไงๆ ตอนนั้นก็ไม่พร้อมเลี้ยงสัตว์ แล้วกรรมก็ไปตกอยู่ที่ นิยาย

อยากจะเขียนเรื่องที่มันได้เลี้ยงสัตว์เล็กไปจนมันโต ไม่ใช่แค่เลี้ยงประดับแต่เน้นไปที่ความสัมพันธ์ของสัตว์เลี้ยงกับเจ้าของเลย แล้วก็นึกถึงที่เคยพูดไว้

.

‘ไหนๆ ก็จะเขียนให้เลี้ยงอะไรสักอย่างทั้งที เอาเป็นมังกรไปเลยดีกว่า’

.

เพราะเหจุผลง่ายๆ มันเท่ดี— มังกรเป็นสิ่งมีชีวิตที่เราชอบแล้วก็อยากเลี้ยงมากที่สุดแล้วค่ะ ถ้าไม่นับว่ามันไม่มีอยู่จริงอะนะ ;-;

ตอนนั้นเลยคิดๆ แผนเอาไว้นิดหน่อยแต่ยังไม่เริ่มเขียนเพราะมันคงเป็นแนวเรื่อยๆ สบายๆ เราเลยคิดว่ารอให้ว่างจัดๆ ค่อยเขียนดีกว่า แต่เหตุผลจริงๆ ก็คือขี้เกียจ-

แต่ว่าแผนแรกเริ่มเลยเนี่ย คงเดินเรื่องด้วยเคียร่าที่เก็บริเกลมา แล้วก็เดินเรื่องด้วยเคียร่าไปตลอด ส่วนทางริเกลก็เป็นมังกรธรรมดาๆ ทั่วไปเลย ไม่ได้เป็นพวกกลับมาเกิดใหม่หรืออะไรเป็นพิเศษ

ซึ่งเรฟก็ไม่ใช่ใครที่ไหนไกล หมาแมวนกที่เราเคยเลี้ยงนี่แหละค่ะ 555 ไม่ใช่แค่ริเกล แต่รวมไปถึงพวก อิกนิส กับ แฟลชด้วย

​ริเกลเราเอาแบบมาจากหมา แฟลชเราเอามาจากแมว แล้วสุดท้ายอิกนิสเราเอามาจากนก

​(เครดิตผู้วาด : Kola-rabbit)

จนกระทั่ง…เหตุผลสุดท้ายที่ทำให้เราเริ่มเขียนทันทีเลย นั่นก็คือ อีโก้— แค่กๆ คือมันจะมีอยู่คนนึงในกลุ่มนักเขียนที่เราเคยอยู่ เขาจะชอบตัดเพ้อเกี่ยวกับการที่นิยายตัวเองไม่มีคนอ่าน แล้วก็แอบๆ ใช้คำเหน็บแนมคนอื่นที่มีคนอ่านเยอะกว่าตัวเอง

แล้วก็มีอยู่สิ่งนึงที่เขาเคยตัดเพ้อประมาณว่า พวกแนวที่ตัวเดินเรื่องไม่ใช่คนเนี่ย มันไม่มีคนอ่านหรอก และนั่นก็เป็นจุดเริ่มต้นอีกอัน ที่เราตั้งไว้เลยว่าเรื่องใหม่เราจะให้ตัวเอกไม่ใช่คน และจะไม่มีร่างคนด้วย

.

เพราะงั้น…นั่นแหละค่ะ ริเกลไม่มีร่างคนอย่างน้อยๆ ก็กับเรื่องนี้ ที่อยู่กับพวกเคียร่าแฟร์ ไม่มีแน่นอน? เอาจริงๆ เหตุผลอื่นนอกจากอีโก้เราเองก็คงเป็น เพราะชอบที่น้องเป็นมังกรอยู่แล้วนี่แหละค่ะ (ฮา)

แต่ว่านั่นสินะ…ที่จริงเราก็เคยแอบเอาริเกลไปเล่น DND มา ซึ่งทางหัวตี้เขาบอกว่าไม่ให้ใช้เป็นมังกรเต็มตัวแบบนั้น ก็เลยปรับเป็นชนเผ่ามังกรแทน ซึ่งก็คือแย้ยืนสองขาไม่มีปีก

แล้วไหนๆ วันนี้ก็วันเกิดริเกล เราเลยจ้างรูปรวมทุกร่างมันซะเลย~

​(เครดิตผู้วาด : Kola-rabbit)

ยังไงก็ขอขอบคุณทุกๆ ท่านที่ติดตามมาจนถึงตอนนี้นะคะ ไม่ว่าจะเป็นนักอ่านที่ตามมาตั้งแต่เราลงใหม่ๆ หรือนักอ่านหน้าใหม่ที่หลงแวะเวียนเข้ามา ต้องขอขอบคุณมากจริงๆ ค่ะ

จากนี้ก็จะพยายามเขียนเรื่องราวต่อจากนี้ให้ดีที่สุดค่ะ! เพราะว่าอีกไม่นานก็คงถึงตอนจบของเรื่องนี้แล้วนี่นะ~

.

วันนี้ก็ขอตัวลาไปนอนพักก่อนนะคะ ถ้าเริ่มรู้สึกดีขึ้นมาแล้วจะปั่นตอนต่อไปค่ะ แอ๊ก…

​