นิยาย ตลก

ตอนที่ 1 – 228

(อ่านตอนต่อไปด้านล่าง)

---

นี่คือเรื่องราวของ ‘วู่หยาน’ ผู้ที่เดินทางไปยังโลกต่างๆ เพื่อไขว่คว้าพลังอันเป็นที่สุดในโลกที่ผู้แข็ง

แกร่งกลืนกินผู้อ่อนแอและเพื่อสนองกิเลสสมัยที่ตนเองยังเป็นโอตาคุผู้ชื่นชอบตัวละครสาวๆ ในอนิเมะ

เขาจะคว้าพวกเธอเอาไว้ให้ได้!

เรื่องวุ่นๆของนักล่ามังกรที่โดนมังกรเงินจับไปเป็นเชลย แล้วตื่นขึ้นมาในอีก2ปีให้หลัง ดันมีลูกสาว 2คน คิดว่าหลายคนน่าจะเคยเห็นแบบการ์ตูนผ่านตามาบ้างแหละ ผมไปอ่านแล้วติดใจเลยไปดูว่ามีคนเอานิยายมาแปลมั้ย ปรากฏว่ามี ก็จัดสิครับ เรื่องนี้เริ่มแปลจากมังฮวาตอน 16 หากใครอยากแปลเพิ่มแต่แรก เชิญเลยนะครับ ผมขี้เกียจอะ

p>บทนำ

[นักเขียนคือพระเจ้า นักเขียนเป็นผู้มอบทุกสิ่งทุกอย่างให้กับตัวละคร ตั้งแต่ให้ชีวิต กำหนดลักษณะนิสัย หรือแม้กระทั่งเป็นผู้สร้างโลกที่พวกเขาอาศัย เหล่าตัวเอกที่อาศัยในแต่ละโลกล้วนได้รับพรสวรรค์ที่เหนือกว่าผู้อื่น อย่างไรก็ตามเหล่าตัวเอกก็ไม่ได้มีคุณธรรมและใช้พรสวรรค์ที่ได้ไปในทางที่ดีเสมอไป ตัวประกอบบางส่วนต้องตายเพราะตัวเอกที่ไร้คุณธรรม ความคับแค้นใจของเหล่าตัวประกอบสามารถส่งผลให้โลกเหล่านั้นพังทลายลงได้ ดังนั้นงานของโฮสต์ก็คือ การเข้าไปเป็นตัวประกอบในแต่ละโลก และทำตามความปรารถนาของตัวประกอบตัวนั้นให้สำเร็จ เพื่อลบล้างเรื่องที่ค้างคาอยู่ในใจของพวกเขาให้หมดไป]

ฉันก็อยากได้สกิลระดับ S เหมือนกัน!

ฉันต้องการมันมาก

ฉันยอมตายเพื่อมัน!

[คุณปลุกสกิลระดับ S ให้ตื่นขึ้น]

[แต่มันสามารถใช้ได้เฉพาะเมื่อคุณตายเท่านั้น]

เอ๊ะ! มันจะมีประโยชน์อะไรถ้าสกิลใช้ได้ก็ต่อเมื่อฉันตายเท่านั้น

ตอนที่ 1 – 2000 อ่านนิยาย 

อ่านต่อข้างล่าง

---

ในยุคสมัยที่วิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีของมนุษย์ถูกพัฒนาจนถึงระดับสูง ในที่สุดมนุษยชาติก็ได้ค้นพบวิธีการเทเลพอร์ต แต่เมื่อพวกเขาทดลองเทเลพอร์ต กลับพบว่าพวกเขาไม่ได้ถูกส่งไปในอนาคต อดีตหรือสถานที่อื่นๆที่มนุษย์รู้จัก
แต่มันคือโลกที่แตกต่างโดยสิ้นเชิง สถานที่ลึกลับนี่ถูกเรียกว่า ‘ก็อด เเซงชัวรี่’ ที่นี่มีสิ่งมีชีวิตประหลาดอาศัยอยู่เป็นจำนวนมาก
แต่เมื่อมนุษย์ลองกินสิ่งมีชีวิตประหลาดเข้าไป ร่างกายของพวกเขาพัฒนาขึ้นและยังเพิ่มอายุขัยขึ้นด้วย มันคือก้าวที่ยิ่งใหญ่ของมนุษย์ชาติในการวิวัฒนาการเพื่อสร้างยุคสมัยที่ยิ่งใหญ่
“ด้วงทมิฬเลือดศักดิ์สิทธิ์ถูกฆ่า คุณได้รับวิญญาณอสูรด้วงทมิฬเลือดศักดิ์สิทธิ์ เมื่อกินเนื้อของด้วงทมิฬเลือดศักดิ์สิทธิ์ คุณมีโอกาสได้รับ 0 ถึง 10 Geno Point โดยการสุ่ม”

ตอนที่ 1 – 398 อ่านนิยาย

( อ่านตอนต่อไปข้างล่าง )

---

เกมเสมือนจริงที่ใหญ่ที่สุดในโลก ‘Kailan’ ‘เอียน’ นักเล่นเกมเสมือนที่ใครๆต่างก็รู้จัก เขาลบตัวละครเลเวล 93 ของตนเพื่อที่จะได้รับอาชีพลับ… แต่อาชีพที่เขาเลือกนั้นเป็นอาชีพที่ไร้ประโยชน์ที่สุดใน ‘Kailan’ นั่นคือ นักอัญเชิญ? ยิ่งไปกว่านั้น การโทรตามจากศาสตราจารย์ทำให้เขาสติแตก! เพื่อหลีกเลี่ยงการโดนคุมความประพฤติ เขาจะต้องรีบเพิ่มเลเวลของตนให้ถึงระดับเดิมกับที่เขาได้ลบไป ภายใน2เดือน!

ตอนที่ 1 – 400 อ่านนิยาย

อ่านต่อข้างล่าง

 

---

ลูชิน มีกลุ่มแชทเทคโนโลยีมืดแห่งโลกคู่ขนานและสมาชิกในกลุ่มเป็นยักษ์ใหญ่ด้านวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีของโลก โทนี่สตาร์ค:“ เจ้าของกลุ่มฉันจะส่งเกราะ War II Mark II ให้กับคุณ!” ราชินีแดง:“ เจ้าของกลุ่มคุณต้องการลองไวรัส T ตัวล่าสุดหรือไม่?” สกายเน็ต:“ เจ้าของกลุ่มอยู่ที่ไหนโลกของคุณ? ฉันจะทำลายมัน” บรูซเวย์น:“ Batmobile ใช้เพื่อรับผู้หญิงและวันนี้ฉันมีผู้หญิงที่สวย คุณต้องการที่จะเห็นเธอหรือไม่?” ซีซาร์:“ เมื่อเร็ว ๆ นี้ฉันได้สังเคราะห์ผลไม้อสูรใหม่เจ้าของกลุ่มต้องการลองการทดลองหรือไม่?” แมงมุมตัวน้อย:“ ฉันไม่สนใจฉันไม่แคร์ และฉันจะไม่ส่งซองจดหมายสีแดงฉันจะถอย!” . . ลูชิน:“ คนที่ไม่เคารพกฎของกลุ่มจงระวังฉัน!”

ลู่หวู่ผู้พัฒนาเกมที่ไร้จุดหมายรู้สึกลำบากใจเนื่องจากเขาพบว่า เขาได้เป็นทายาทสายตรงของราชาอันเดอร์เวิลด์ นอกจากชื่อยศถาบรรดาศักดิ์ก็ไม่มีสิ่งใดที่บรรพบุรุษทิ้งให้เขาเลย ยิ่งไปกว่านั้นพวกลูกน้องทั้งหมดของบรรพบุรุษยังได้ก่อกบฏและแย่งชิงอาณาเขตที่เป็นของสืบทอดของเขา

 

ภายใต้สถานการณ์แบบนี้ทำให้ลู่หวู่สร้างเซิฟเวอร์เกมต่อสู้ด้วยความช่วยเหลือของเพื่อนลึกลับคนใหม่ของเขาและส่งนักเล่นเกมจากโลกจริงไปยังอันเดอร์เวิลด์โดยใช้ความเป็นจริงเสมือน จากนั้นเขาได้สร้างเควสหลัก อาชีพของตัวละคร ดันเจี้ยน เควสเนื้อเรื่องและตัวละครเอ็นพีซีสำหรับเกม

 

จากการใช้จุดแข็งของเหล่านักเล่นเกมเหล่านี้ทำให้ลู่หวู่เริ่มการเดินทางเพื่อเรียกคืนมรดกที่ถูกต้องของเขา

 

จะมีอะไรผิดพลาดไหม?

ในความมืดมิดอันปั่นป่วนโกลาหล หนุ่มน้อยเริ่นเสี่ยวซู่ผงะตื่นขึ้นพร้อมกับปาดเหงื่อออกจากหน้าผาก จากนั้นก็หันไปมองเด็กชายอายุราวสิบสี่ปีที่ยืนอยู่ตรงประตู

“ลิ่วหยวน มีอะไรเกิดขึ้นหรือเปล่า” เริ่นเสี่ยวซู่ถาม

แม้จะเรียกเด็กชายว่าลิ่วหยวน แต่ความจริงแล้วชื่อเขาคือเหยียนลิ่วหยวน

มองแวบแรก เหยียนลิ่วหยวนดูราวกับคนใสซื่อไม่มีพิษภัยอะไร ทว่าในมือเขานั้นกลับกำมีดกระดูกแน่น ยืนเฝ้าอยู่ตรงประตู ตอนนี้ดึกดื่นค่อนคืน แม้ว่าเขาจะดูง่วงงุนเพียงไร ก็ไม่หลับตาลงแม้แต่น้อยเพราะว่าจำเป็นต้องเฝ้ายามตอนกลางคืน