วิวาห์ร้อน แต่งผิดรักจริง - ตอนที่ 666 แค่คำว่าสามี
ตอนที่ 666 แค่คำว่าสามี
ธัชชัยดึงเก้าอี้ที่อยู่ด้านข้างมานั่งด้านหน้าของกรดลอย่างนักเลง
“เรามาคุยเรื่องเมื่อกี้กันดีกว่า ทำไมนายถึงบอกว่าฉันโลภ? ”
ท่าทางของธัชชัยนั้นบอกเลยว่าหากว่าเขาไม่ได้คำตอบหละก็เขาไม่มีทางกลับเด็ดขาด
กรดลเองก็ไม่คาดคิดเลยว่าการที่ธัชชัยกลับมานั้นเพื่อสิ่งนี้
……
วรพลยืนอยู่หน้าเตียงของกนิษฐา เขายืนนิ่งเงียบอยู่เพียงเสี้ยววิ เขารู้อยู่แล้วว่ากนิษฐาไม่ได้หลับ “ฉันได้เจอมิ้นแล้ว”
“ว่าไงนะ? คุณเจอมิ้นรอ?! ” ไม่น่าแปลกใจเสียเท่าไหร่ พอพูดถึงลูกสาว กนิษฐาที่แกล้งทำเป็นหลับเพราะไม่อยากจะพูดคุยอะไรกับวรพลก็พลันถลันตัวขึ้นมา
นิสัยของกนิษฐาร้ายกาจ แต่เธอก็ยังเป็นแม่ของมิ้น อย่างไรเสียเธอก็รักลูกของเธอ
“แล้วมิ้นอยู่ที่ไหน? สบายดีมั้ย? ”“มิ้นกับตะวันถูกอำเภอพัดรักล่องเรือลงทะเล ตะวันเป็นคนดูแลมิ้น แถมยังป้อนข้าวให้มิ้นด้วยนะ”วรพลอธิบายสั้นๆ ถึงสิ่งที่เขาเห็นในจอภาพ เพื่อให้เธอสบายใจลง“แล้วคุณไปเจอมิ้นที่ไหนมา? ” กนิษฐาถามด้วยความสงสัย“อ่าวตื้น ดูในจอภาพของพ่อบุญธรรมเธอ”“หนะ..นี่คุณไปที่อ่าวตื้นอีกอย่างนั้นหรอ? แถมยังได้เจออำเภอพัดรักด้วย? ”กนิษฐาถลันยืนเต็มเท้า “วรพลคุณรีบพาฉันกลับไปตอนนี้ที”“ตอนนี้อำเภอพัดรักไม่ได้อยู่ที่อ่าวตื้นแล้ว น่าจะล่องเรือไปแล้ว”กนิษฐาแข็งไปทั้งตัว ก่อนจะพูดอย่างตื่นตระหนก “ งั้นก็แสดงว่า….ได้เวลาที่ธัชชัยจะต้องเลือกแล้วงั้นเหรอ? ”วรพลเพียงตอบเบาๆ “น่าจะเป็นแบบนั้น”สายตาของกนิษฐาหรี่เย็นลง “คุณบอกมาสิ้ว่าธัชชัยจะเลือกคนไหน? ระหว่างมิ้นที่เป็นลูกของฉันกับเขา หรือลูกของเขากับวัจสา? ”พูดจบ ความไม่มั่นใจของเธอก็ตีขึ้นมา เธอใช้มือปาดน้ำตากลิ้งไหลตกลงเบาๆ“แต่ฉันคิดว่าไอ้เลวธัชชัยนั่นจะต้องเลือกไอ้เด็กเฮงซวยลูกอินังต้อยต่ำวัจสาแน่ๆ ”“กนิษฐา เธอฟังฉันนะ ตะวันเป็นลูกที่ถูกต้องตามกฏหมายของวัจสากับธัชชัย เป็นความยินยอมพร้อมใจ ทำไมเธอต้องใช้คำที่เลวร้ายแบบนั้นเรียกเด็กผู้ชายที่อายุเพียงแค่ห้าขวบด้วย? ”ตลอดห้าปีเต็มที่ผ่านมา ก็เพียงพอที่จะทำให้วรพลได้เห็นธาตุแท้ของผู้หญิงตรงหน้าจริงๆ“”ห้าปีก่อนเป็นเธอเองที่ใช้วิธีขับไล่สองแม่ลูกไปตามชะตากรรม และมิ้นก็ได้รับความรักของพ่อตะวันมาตลอดหลายปีแล้วตอนนี้พวกเขากลับมาแล้ว เธอก็ไม่ควรที่จะยึดเอาไว้แบบนี้อีก”ผู้หญิงที่อยู่ตรงหน้าของเขาในขณะนี้ เห็นแก่ตัวมากเกินกว่าที่เขาจะทนใด้ เวรพลจึงจำเองพูดออกไปเขารู้ดีว่ามันเป็นเรื่องที่ยากที่จะปลุกกนิษฐาที่กำลัง ‘แกล้งหลับ’อยู่ แต่เห็นแก่ว่าเป็นแม่ของมิ้น เขาจึงพยายามโน้มน้าวครั้งแล้วครั้งเล่า เพื่อที่จะให้กลับตัวกลับใจแต่เห็นได้ชัดเลยว่าเธอไม่เคยจะเข้าใจอะไร กนิษฐาหัวเราะเย้ย “วรพลอะไรที่ทำให้คุณพูดว่าธัชชัยเป็นของสองแม่ลูกนั่น? ”“ตอนที่ฉันกับธัชชัยรักกันหน่ะ ยัยวัจสานั่นยังเป็นนักเรียนดีเด่นอยู่ในโรงเรียนอยู่หล่ะมั้ง ทำไมทุกสิ่งทุกอย่างมันถึงกลายเป็นของเธอ? มันเป็นของฉันกนิษฐาคนนี้ต่างหาก เป็นเพราะยัยสารเลวนั่นแย่งของของฉันไป! ทำไมยัยนั่นถึงต้องกลับมาอีกด้วย มันควรจะหอบไอ้เมล็ดพันธุ์เน่านั่นไปไกลๆ! ”สายตาของเธอเต็มไปด้วยความโกรธเกรี้ยวใบหน้าสวยบิดเบี้ยวไปหมด วรพลได้แต่ส่ายหน้าแล้วถอนหายใจไม่มีใครในโลกนี้สามารถทำให้กนิษฐามีสติตื่นได้ ผู้หญิงที่หลงไปจนเถ้ากระดูกดำแล้วแบบนี้ คงจะไม่สามารถกลับตัวได้อีกแล้ว“กนิษฐา เธอยังไม่เข้าใจอีกหรือยังไง? ระยะเวลาก็ห้าปีเข้าไปแล้วนะ เธอไม่มีทางที่จะได้หัวใจของธัชชัยไปได้หรอก ถึงจะห้าสิบปีก็ตามที เธอก็ไม่มีทางได้ มันไม่มีวันเป็นของเธอ! เพราะว่าอะไรอย่างนั้นเหรอ? เพราะหัวใจของธัชชัยให้ไว้กับวัจสาและลูกตั้งแต่ห้าปีที่แล้วแล้ว! กนิษฐาเธอตื่นสักทีเถอะนะ อย่าทำให้ตัวเธอทั้งน้องมิ้นลำบากไปมากกว่านี้เลย”วรพลล่ะอยากจะเข้าไปตบหน้ากนิษฐาให้ตื่นเสียจริงๆ“เพี๊ยะ! ” เกิดเสียงดังขึ้นมาในห้องแต่คนที่โดนตบกลับกลายเป็นวรพล แทนที่จะเป็นกนิษฐา“วรพล คนที่สมควรที่จะตื่นหน่ะมันคือคุณ ถ้าไม่ใช่เพราะคุณที่อยากได้ฉันมาโดยตลอด จนทำให้ชัยไม่กล้าที่จะแต่งงานกับฉันเพราะต้องดูแลคุณ”