วิวาห์ร้อน แต่งผิดรักจริง - ตอนที่ 440 ฝากเป็นลูกชายให้คุณ
ตอนที่ 440 ฝากเป็นลูกชายให้คุณ
“พี่ ฉันว่าเราอย่าเพิ่งไปสนว่าธัชชัยจะเลือกใครเลย เราทำให้ท้องอิ่มก่อนดีกว่านะ”
วัจสาทำทีผ่อนคลายแล้วป้อนซุปให้วรพลต่อ ค่อยๆตักเห็ดในซุปป้อนเขา
วรพลถามขึ้นด้วยเสียงขาดๆหายๆ “ลูกคงจะสี่เดือนได้แล้วสินะ?”
“ค่ะ อีกหกเดือนก็จะออกมาเรียกคุณลุงได้แล้ว ถึงตอนนั้นอย่ารังเกียจเขานะคะ”
“เด็กโง่ หลังจากที่ฉันรู้ว่าเธอท้องลูกธัชชัย ฉันดีใจขนาดไหนรู้ไหม จะเกลียดหลายตัวเองได้ยังไงล่ะ?”
วรพลพูดด้วยความดีใจจากใจจริงๆ ทำให้วัจสารู้สึกอบอุ่นในใจอย่างบอกไม่ถูก
ลุงของลูกดีใจและรอคอยชีวิตน้อยๆนี้ แต่คนที่เป็นพ่อ เขากลับ…
ตอนนี้วัจสาวัจสาหวังเพียงแค่ลูกในท้อง จะไม่ทำให้ธัชชัยตัดสินใจลำบาก เขาคิดอย่างไร ก็ให้ทำอย่างนั้น!
ที่จริงวัจสาก็อยากจะมีชีวิตต่อ เพื่อให้ลูกของเธอได้ลืมตาดูโลก
“พี่ ถ้าลูกในท้องได้ลืมตาดูโลกอย่างปลอดภัย ฉันให้เขาเป็นลูกบุญธรรมพี่ดีไหม? ฉันตรวจแล้ว หมอบอกว่าเขาเป็นผู้ชาย!”
นัยน์ตาของวัจสามีน้ำตาอุ่นๆคลออยู่วรพลอึ้งไป แล้วเขาก็ยิ้มขึ้นมา “ลูกในท้องของเธอมีธัชชัยเป็นพ่อแท้ๆแล้ว จะมาให้ฉันได้ยังไงล่ะ? ฉันเป็นลุงของเขานะ”“ขอโทษค่ะ…” วัจสาพูดงึมงำออกมา เธอรู้ว่าถึงผ่านพ้นจากอำเภอพัดรักไปได้ ธัชชัยก็ไม่อาจอภัยให้เธอได้อยู่ดี ทั้งชีวิตก็อาจจะไม่“ไม่ต้องกังวลไป เธอและลูกในท้องต้องปลอดภัยไม่เป็นอะไรแน่นอน!” วรพลพูดปลอบวัจสาเหมือนต้องการสื่ออะไรบางอย่าง“เธอกับธัชชัยต้องอยู่ด้วยกันดีๆ เจ้าเด็กนี่นิสัยไม่ค่อยดี เธอต้องให้อภัยเขา อย่าไปถือสาเขาเลย อีกอย่างก็ไม่จำเป็นต้องกลัวเขาขนาดนั้น เขาเป็นแค่เสือกระดาษตัวหนึ่ง ที่เอาเสื้อผ้าที่ดูแข็งแกร่งห่อตัวเองเอาไว้ ตอนเด็กๆรั้นขนาดนั้น สุดท้ายก็ถูกฉันจัดการเสียเรียบร้อย”ถ้าหากตัวเลือกมีแค่เธอและลูกอย่างเดียว ธัชชัยก็คงไม่ต้องหนักใจเช่นนี้ตอนนี้ วรพลยิ้มออกมาด้วยความอบอุ่นและสบายใจมีสองแม่ลูกอยู่เคียงข้างน้องชายเช่นนี้แล้ว ถึงเขาตายไป ก็คงตายอย่างสงบใจแล้ว……ธัชชัยยืนนิ่งอยู่ที่หน้าห้องแต่งงานอยู่นานสองนาน ในที่สุดเขาก็ตัดสินใจเดินเข้าไปห้องนอนหลักที่ชั้นสอง เป็นห้องหอของธัชชัยและวัจสาในนั้นยังคงเป็นบรรยากาศสังสรรค์ดังเดิม ผ่านไปแล้วครึ่งปี ผ้าห่มนั้นก็ถูกป้าอ้อยเปลี่ยนให้หมดแล้วธัชชัยจำไม่ได้ว่าเด็กคนนั้นเกิดขึ้นจากในห้องนี้หรือไม่ เพียงแต่ทุกครั้งที่เธอและเขาร่วมรักกัน เธอจะมีท่าทางไม่ยินยอมตลอด ผลักไสเขาตลอด แต่ลึกๆแล้วเธอก็ต้องการเขาไม่รู้จริงๆว่าผู้หญิงคนนี้โง่หรือแกล้งโง่กันแน่ ไม่รู้ว่าอาการของผู้ชาย หากเธอยิ่งขัดขืน เขาก็จะยิ่งต้องการกำราบ?ธัชชัยทิ้งตัวลงบนเตียง ซึมซับบรรยากาศแห่งความสุขภายในห้องนั้น เหมือนกับว่าที่นี่เป็นเพียงภาพลวงตาในหัวของตัวเอง ยังมีใบหน้าสีเลือดฝาดของผู้หญิงคนนั้น ยังมีสายตาวิงวอน แต่เธอที่ทั้งๆขัดขืนและยืนหยัดไม่ใช่เหรอ?แม้กระทั่งถูกตัวเองรังแกจนขนาดนี้แล้ว สุดท้ายยังพูดว่าจะดูแลพี่ชายของเขาให้ดีอีก ขอแค่เธอมีข้าวกิน ก็จะไม่มีทางทำให้วรพลหิว จะดูแลพี่ชายของเขาให้เหมือนกับที่ดูแลเขาบื้อ ซื่อบื้อมาก โง่เสียจนธัชชัยอดไม่ได้ที่จะสงสารเมื่อหันกลับไป ธัชชัยเห็นบนโต๊ะด้านข้างโซฟามีไวน์อยู่สองขวด และแก้วคริสตัลที่เป็นประกายสวยงามวางอยู่บนนั้นเพราะวรพล ทำให้ตระกูลศรีทองไม่ได้จัดงานแต่งให้ธัชชัยและวัจสา ด้วยเหตุผลต่างๆ ไม่ได้แม้กระทั่งภาพถ่ายเก็บไว้ด้วยซ้ำป้าอ้อยเตรียมไวน์ไว้ให้วัจสาและธัชชัยสองขวด เพื่อให้พวกเขาได้ฉลองกันในวันแต่งงาน แต่ใครจะรู้ว่าวัจสาถูกธัชชัยรังแก จนต้องวิ่งลงไปขอความช่วยเหลือที่ชั้นสองและไวน์สองขวดนั้นยังคงวางอยู่ตรงนี้มาตลอดธัชชัยลุกขึ้นมาจากบนเตียง แล้วเดินไปยังขวดไวน์ที่วางอยู่ไวน์ที่ไม่ได้ดื่มในตอนนั้น ตอนนี้คงถึงคราที่จะได้ดื่มแล้ว เขาต้องการที่จะใช้แอลกอฮอล์เพื่อมอมตัวเองแก้วคริสตัลอยู่ในมือ สะท้อนให้เห็นไวน์สีสดที่อยู่ในนั้น ทำให้ดูมีราคาขึ้นอีกธัชชัยมองดูไวน์ที่อยู่ในแก้ว ก็รู้สึกเหมือนไวน์นั้นจะดูดวิญญาณตัวเองเข้าไป ปากของแวมไพร์รสแอลกอฮอล์เข้มข้นไหลลงสู่คอ รู้สึกเย็นสบาย แล้วก็ทำให้ความแค้นและความเศร้าในใจสงบลงดังนั้นธัชชัยจึงเอนตัวพิงไปกับโซฟานั้น แล้วดื่มมันไม่หยุด“คุณคนนี้สมควรไปตรวจหูดูบ้างนะ? ว่าหูข้างไหนของคุณได้ยินว่าแต่งคุณเข้ามาเพื่อจุดมุ่งหมายอื่น?”“ฉันเป็นพี่สะใภ้นายนะ ไม่เรียกฉันว่าพี่สะใภ้ก็ควรจะเคารพฉันหน่อย”“ธัชชัย นายชอบเด็กไหม?”