วิวาห์ร้อน แต่งผิดรักจริง - ตอนที่ 407 ให้ตายก็ไม่ดื่ม 2
ตอนที่ 407 ให้ตายก็ไม่ดื่ม 2
แล้วเธอก็พบว่า ร่างของหมอทั้งสองคนเมื่อกี้นอนอยู่ที่พื้น คนหนึ่งโดนยิงเข้าที่หัว ส่วนอีกคนยิงเข้าที่หัวใจ
เลือดสีแดงฉานไหลเต็มพื้นไปหมด วัจสารู้สึกกลัวจนแทบลืมหายใจ!
เธอรู้สึกเหมือนกำลังมีสายตาจ้องมองเธออยู่ วัจสาก็ค่อยๆ เงยหน้าขึ้นมา แล้วก็เห็นใบหน้าที่โหดเหี้ยมของอำเภอพัดรัก
ใบหน้าเขาดูแข็งกระด้าง ท่าทีเขาไม่ได้ดูโมโหอะไร แต่กลับดูดุร้าย และก็ให้ความรู้สึกแปลกๆ
วัจสาใจเต้นแรงมาก เธอรีบหลบสายตาไม่มองเขาอีก ขนาดกนิษฐาลูกบุญธรรมของเขายังตัวแข็งเป็นหิน
“คุณพ่อ….มาที่นี่ได้ยังไงคะ? ที่นี่สกปรกจะตาย ถ้าเข้ามามันจะทำให้เสื้อผ้าท่านสกปรกได้นะคะ” กนิษฐาพูดออกมาอย่างเป็นห่วง แล้วก็ทำท่าทีออดอ้อนเล็กน้อย
“เข้ม ไปตบหน้าเธอสองที แล้วค่อยได้เธอพูด” อำเภอพัดรักเอ่ยออกมาน้ำเสียงเรียบเฉย ราวกับว่ากำลังพูดว่าวันนี้อากาศไม่ค่อยดียังไงยังงั้น แต่กลับเต็มไปด้วยความหนักแน่น ที่ทำให้ไม่มีใครสามารถต่อต้านได้
กนิษฐาได้แต่ยืนรอเข้มอยู่แบบนั้นด้วยสายตาโหดเหี้ยม เหมือนจะบอกว่า ถ้าเขากล้า เธอก็จะสู้กลับสุดชีวิต!
แต่ว่าเข้มไม่ได้สนใจสายตาของกนิษฐาเลยแม้แต่นิดเดียว เขาก้าวไปข้างหน้าและตบหน้าเธอสองทีอย่างไม่ลังเล เสียงดังมาก เพื่อให้อำเภอพัดรักได้ยินอย่างชัดเจน
เข้มเข้าใจความต้องการของอำเภอพัดรัก ถ้าเกิดว่าเขาไม่เป็นคนตบกนิษฐา แล้วให้อำเภอพัดรักเป็นคนลงมือแทน มันจะไม่จบที่แค่สองทีแน่!ถึงแม้ว่าเขาไม่ลงมือ แต่ก็ยังมีคุณสี่คุณห้า คุณแปด แล้วก็คนที่ลึกลับซับซ้อนอย่างคุณสิบสอง!ยิ่งไปกว่านั้น อำเภอพัดรักเป็นคนที่รอบคอบจะตาย การที่เขามีชีวิตอยู่ถึงทุกวันนี้ ไม่ใช่เพราะโชคช่วยหรืออะไร เขาเป็นคนล้อมคอกก่อนวัวหาย ถ้าลูกบุญธรรมคนไหนเริ่มมีความคิดที่จะทรยศ เขาก็จะลงมือ กำจัดเนื้องอกก่อนที่มันจะงอกออกมากนิษฐาที่โดนตบไปสองทีก็ยืนเงียบ แต่ก็ยังส่งสายตาโหดร้ายไปให้เข้ม“เข้ม ไปหาหมอที่เก่งๆ มาคนหนึ่ง ตอนที่ธัชชัยยังไม่ได้ตัดสินใจ เราต้องรับประกันว่าสองแม่ลูกนี้จะปลอดภัย!”ในห้องกล้องวงจรปิด อำเภอพัดรักเห็นแล้วว่าวัจสาต่อสู้ดิ้นรนขนาดไหนเพื่อปกป้องเด็กคนนี้ เด็กคนนี้สำคัญกับเธอมากๆ“ได้ครับ คุณพ่อ” เข้มตอบรับอย่างเคารพพอได้ยินว่าเธอกับลูกจะปลอดภัย วัจสาก็เงยหน้าขึ้นแล้วมองหน้าอำเภอพัดรัก แต่เธอมองหน้าเขาอยู่ค่อนข้างนานวัจสารู้สึกเหมือนว่าเคยเห็นหน้าเขามาก่อน แต่ว่าเคยเห็นที่ไหนกันนะ?สายตาของอำเภอพัดรักเฉียบคมมาก ใครใช้สายตาแบบไหนมองเขา เขาก็รู้ตัวทันที “เธอรู้จักฉันหรอ? ”สายตาของวัจสาไม่ได้มีความหวาดกลัวที่ได้เจอเขา แต่กลับเป็นสายตาที่ดูสงสัยกับสิ่งที่คุ้นเคยวัจสาส่ายหน้า เพราะว่าตอนนี้เธอยังคิดไม่ออกว่าเคยเจอเขาที่ไหน หรือเธออาจจะไม่ได้เคยเจอเขาด้วยซ้ำ แต่เพราะว่าหวาดผวามาก ก็เลยหลอนไปเองพอมาคิดๆ ดูแล้วก็คงจะเป็นแบบนั้น เพราะตอนที่อยู่ที่เมืองSเธอก็ไม่ค่อยได้ออกไปไหน จะไปเจอคนใหญ่คนโตอย่างอำเภอพัดรักได้ยังไงกันล่ะ?ที่นี่เป็นคฤหาสน์ติดทะเล ด้านหน้าเป็นทะเล แถมยังมีดอกไม้ตกแต่งมากมายก่อนที่อำเภอพัดรักจะย้ายมาอยู่ที่เมืองS เขาก็ซื้อคฤหาสน์พวกนี้หลายๆ หลังติดกัน“เธอสนิทกับวรพลเหรอ? ”อำเภอพัดรักดื่มกาแฟบลูเมาท์เท่น แล้วก็เอ่ยปากถามกนิษฐาช้าๆ“ก็ไม่ได้สนิทอะไรมากค่ะ” ใบหน้าสวยๆ ของกนิษฐายังคงมีรอยแดงจากที่โดนตบเมื่อกี้นี้ ดูแล้วช่างน่าสงสารจริงๆพอได้ยินอำเภอพัดรักพูดดังนี้ กนิษฐาก็รู้สึกเป็นกังวลขึ้นมา “คุณพ่อคะ คุณรับปากกับหนูแล้วไม่ใช่หรอคะ? ว่าจะไว้ชีวิตธัชชัย ตอนนี้หนูก็ทำให้พี่ชายเขาสภาพครึ่งผีครึ่งคนแล้วนิคะ น่าจะลดความแค้นในใจของคุณพ่อไปได้บ้างแล้วใช่มั้ยคะ? ”“ความแค้นในใจงั้นเหรอ? เธอรู้ได้ยังไงน่ะ? ”อำเภอพัดรักรู้สึกไม่พอใจกับประโยคสุดท้ายของกนิษฐา เขาไม่อยากจะจี้ปมในใจกนิษฐาไม่เคยรู้ว่าการที่พ่อบุญธรรมของเธอกัดสองพี่น้องตระกูลศรีทองนั่นมันเพราะอะไรกัน แต่เธอก็ไม่กล้าถาม“อย่ามาคาดเดาความต้องการของพ่อเธอมั่วๆ ไม่ยังงั้นเธอจะกลายเป็นคนตายที่พูดไม่ได้อีก! ”ประโยคนั้นของอำเภอพัดรักทำให้กนิษฐาเงียบลงทันที เพราะว่าพ่อบุญธรรมของเธอคนนี้เป็นคนพูดจริงทำจริง เธอจะกล้าถามต่อได้ยังไงกันล่ะ“ตอนนี้วรพลอยู่ที่หมู่บ้านดาว เธอหาทางพาเขาออกมาจากที่นั่นให้ได้” อำเภอพัดรักพูดกับกนิษฐาเสียงเรียบนี่เป็นคำสั่งที่อำเภอพัดรักมอบให้ให้กนิษฐา