ชาวนาตัวน้อยดีเลิศ - ตอนที่ 205 การมาของเจิ้งจื่อหรุ
"อืม..อ้า.."
หยวนเซียงหลิงขมวดคิ้ว และความเจ็บแบบนั้นแทบจะทนไม่ไหว หลายปีมานี้เป็นครั้งแรกที่มีผู้ชายเข้ามา ก่อนหน้านี้เธอแค่เล่นของเล่นที่สั่งจากอินเตอร์เน็ตก็รู้สึกว่ามันใหญ่มากแล้ว แต่เมื่อจ้าวเสี่ยวกังเจาะเข้ามาเธอถึงเข้าใจว่าอะไรคือความใหญ่
จ้าวเสี่ยวกังไม่กล้าออกแรงมาก ค่อยๆเคลื่อนไหว และได้ใส่น้ำมันหล่อลื่นเข้าไปอีกหน่อย
แต่เมื่อใส่น้ำมันหล่อลื่นเข้ามา ความเจ็บปวดจากการเสียดสีก็เล็กลงเรื่อยๆ ในขณะที่จ้าวเสี่ยวกังก็เข้าไปลึกขึ้นเรื่อยๆ
หยวนเซียงหลิงก็ค่อยๆรู้สึกถึงความรู้สึกที่หายไปนาน ความรู้สึกที่ทั้งใจหมดถูกเติมเต็ม ทำให้เธอทนไม่ไหวและเอาขาหนีบเอวของจ้าวเสี่ยวกังไว้ไม่ให้เข้าออกไป
จ้าวเสี่ยวกังก็รู้สึกถึงความแน่นกระชับของหยวนเซียงหลิง ความรู้สึกแบบนั้นทำให้เขาตื่นเต้นเป็นอย่างมาก และรู้สึกว่าต่อให้ไม่ขยับก็สามารถจะถึงจุดนั้นได้
ปังๆๆ…
เสียงเคาะประตูดังขึ้นเรื่อยๆ และเสียงกังวลของหลิวต้าโถวก็ดังมาจากประตู
"คุณหยวน คุณเป็นอะไรหรือเปล่า?เกิดเรื่องอะไรหรือเปล่า?"
เมื่อได้ยินคำพูดของหลิวต้าโถว หยวนเซียงหลิงก็อดทนต่อความสุขในร่างกายของเธอ เธอขมวดคิ้วแล้วตะโกนว่า "รอก่อน ฉันจะออกไปเดี๋ยวนี้"
หลังจากพูด หยวนเซียงหลิงก็ค่อยๆปล่อยตัวจ้าวเสี่ยวกัง
จ้าวเสี่ยวกังก็รู้ว่าหยวนเซียงหลิงมีเรื่อง และไม่สามารถล่าช้าได้ จากนั้นค่อยๆถอยออกไป
เมื่อมองจ้าวเสี่ยวกังที่ผิดหวัง หยวนเซียงหลิงก็ลุกขึ้น จับหัวแล้วจูบจ้าวเสี่ยวกังเบาๆ
"ทำไม? ผิดหวังหรือ? ยังมีโอกาสอีกเยอะ เชื่อฟังนะ"
หลังจากพูดหยวนเซียงหลิงก็หยิบทิชชู่เปียกออกจากข้างเตียงและเช็ดจ้าวเสี่ยวกังเบาๆ เมื่อเห็นของของจ้าวเสี่ยวกัง หยวนเซียงหลิงก็แทบอดไม่ไหวที่จะลองกับเขาดีๆสักยก
แต่เธอรู้ว่าถ้าหากเจิ้งจื่อหรุมาด้วยตัวเองแสดงว่าเรื่องต้องไม่ธรรมดา ไม่งั้นคงจะไม่เร่งด่วนแบบนี้
หลังจากที่เช็คจ้าวเสี่ยวกังแล้ว เธอก็ได้เช็ดตัวเอง จากนั้นก็เปลี่ยนชุดเป็นชุดทำงาน
เมื่อหลิวต้าโถวได้ยินเสียงที่โมโหของหยวนเซียงหลิงเขาก็ไม่กล้าที่จะพูดต่อ แต่รีบไปต้อนรับเจิ้งจื่อหรุ
จ้าวเสี่ยวกังใส่เสื้อผ้าและมองหน้าของหยวนเซียงหลิงที่ยังแดงอยู่ มองดูหุ่นของเธอ และใบหน้าที่งดงาม แล้วเขาก็อดไม่ได้ที่จะจับไปที่ไหล่ของหยวนเซียนหลิง
หยวนเซียงหลิงตกใจกับการกระทำของจ้าวเสี่ยวกัง
เมื่อเธอหันกลับมาและเห็นความอ่อนโยนในดวงตาของจ้าวเสี่ยวกังเธอก็ชะงัก
"คุณหยวน ฉันรู้สึกว่าฉันชอบคุณเข้าแล้ว ทำยังไงดี?"
หลังจากพูดแบบนี้ ไม่รอให้หยวนเซียงหลิงตอบเขาก็จับหัวของเธอแล้วก็จูบ
หยวนเซียงหลิงกำลังจะตอบ แต่เมื่อสัมผัสถึงไอความอบอุ่นของจ้าวเสี่ยวกัง ลิ้นที่พยายามจะงัดปากของเธอทำให้เธอรู้สึกหลงไหล
เมื่อนึกถึงคำพูดของจ้าวเสี่ยวกัง และท่าทางของจ้าวเสี่ยวกังตอนที่เขาลิ้มรสน้ำของเธอ หยวนเซียนหลิงก็ค่อยๆอ้าปาก
จ้าวเสี่ยวกังได้ลิ้มรสกลิ่นหอมก็เลยจัดการอย่างไม่ลังเล
ไม่นานหยวนเซียงหลิงก็ถูกจ้าวเสี่ยวกังทำให้เธอตัวอ่อนทันที จากนั้นจ้าวเสี่ยวกังก็ได้กอดเธอไว้แน่น มืออีกข้างก็ได้จับไปที่ใต้กระโปรง
"อืมๆ……เสี่ยวกัง ไม่ได้ ฉันยังมีงาน รอวันหลังได้หรือเปล่า?"
หยวนเซียงหลิงผลักจ้าวเสี่ยวกังออกไป และมองหน้าที่หิวโหยของเขาอย่างจริงจัง
"อืม ถ้างั้นต้องรับปากนะ ไม่ใช่วันหลังไม่ให้ฉันทำ"
หลังจากพูดแบบนี้ จ้าวเสี่ยวกังก็จูบอีกฝ่ายอย่างแรง จากนั้นก็ปล่อยอีกฝ่ายไป
หยวนเซียงหลิงเช็ดริมฝีปากของเธอ เมื่อนึกถึงคำพูดของจ้าวเสี่ยวกังเธอก็อดหัวเราะไม่ได้
"ไม่ต้องห่วง พี่รับปากเธอ วันหลังเธอก็อยู่กับพี่ดีๆ ไปเถอะ ตามฉันไปพบเถ้าแก่เจิ้ง และก็ขอบคุณเขาด้วย"
จ้าวเสี่ยวกังพยักหน้าอย่างจริงจังแล้วเดินไปข้างหลังหยวนเซียงหลิงไป
เจิ้งจื่อหรุตะลึงเมื่อเห็นหน้าของหยวนเซียนหลิง สีหน้าของหยวนเซียนหลิงดูสวยงามกว่าก่อนหน้านี้ไม่น้อย โดยเฉพาะแป้งที่หน้านั้นกำลังดี
"ฮ่าฮ่าฮ่า ไม่เจอน้องสาวไม่กี่วันสวยขึ้นมากเลยนะ แต่ว่าเธอให้พี่ชายรอนานเลยนะ เธอจะลงโทษตัวเองยังไงดี?"
"เหอะๆๆๆ…..พี่พูดเองดีกว่า จะให้ทำยังไงก็ได้ ฉันเชื่อฟังพี่ทุกอย่าง"
เมื่อได้ยินคำพูดหยวนเซียนหลิง เจิ้งจื่อหรุก็รู้สึกเขินอายเล็กน้อยกับคำพูดของอีกฝ่าย
พูดทันทีว่า "ถ้างั้นก็เลี้ยงข้าวฉันสักมื้อหนึ่ง ฉันนั้นชอบรสชาติอาหารที่มีความพิเศษของร้านเธอมาก ถ้าไม่ใช่เพราะพ่อครัวของเธอซื่อสัตย์ เขาคงจะโดนซื้อตัวไปนานแล้วแน่ๆ"
เมื่อหลิวต้าโถวได้ยินคำพูดเหล่านี้ หัวใจของเขาก็สั่นสะท้านอยู่ครู่หนึ่ง เพราะกลัวว่าคำพูดของเจิ้งซีหยูจะทำให้พื้นที่ในการขึ้นตำแหน่งเขาลดลง
หยวนเซียนหลิงมองหลิวต้าโถวอย่างลึกซึ้งและพูดด้วยรอยยิ้ม: "ฉันจะให้เลื่อนตำแหน่งและเงินเดือนให้เขาในอีกสองสามวัน ถ้าพี่ซื้อตัวเขาไป น้องสาวคนนี้จะต้องร้องไห้แน่ๆ"
"ฮ่าฮ่าฮ่า รู้จักเธอมาตั้งนาน นี่เป็นครั้งแรกที่เธอแสดงท่าทีของผู้หญิงตัวเล็กๆแบบนี้ ทำไม? น้องสาวมีแฟนแล้วหรือ"
แม้ว่าเจิ้งจื่อหรุจะล้อเล่น แต่กลับทำให้จ้าวเสี่ยวกังและหยวนเซียนหลิงตกตะลึง
"พี่ชาย พี่ไม่รู้จักฉันหรือยังไง?ฉันไม่สนใจผู้ชาย แต่ฉันสนใจผู้หญิงมากกว่า"
"ไปกันเถอะ เราไปนั่งที่ชั้นสองแล้วพูดถึงเขากัน"
หยวนเซียนหลิงเหลือบมองที่จ้าวเสี่ยวกัง เจิ้งจื่อหรุก็รู้ว่ามันเรื่องอะไร
"อืม ที่ฉันมาในครั้งนี้ก็เพราะเรื่องของน้องชายคนนี้ น้องเสี่ยวกังทำงานถูกใจฉันมาก ถ้าหากตอนนั้นฉันไม่ได้ล้างมือในอ่างทางคำ ไม่แน่ฉันอาจจะให้เขามากคุมพื้นที่ให้ฉันก็ได้ "
หลังจากพูดจบ เจิ้งจื่อหรุก็เดินเข้าไปแล้วตบไหล่จ้าวเสี่ยวกังและพูดว่า"ไปกันเถอะ ตามพี่ชายไปคุยเรื่องของเธอกัน คราวนี้เธอก่อเรื่องไม่เล็กเลยนะ
เมื่อได้ยินเรื่องนี้ หยวนเซียงหลิงก็มีลางสังหรณ์ไม่ดีในใจของเธอ แต่ลางสังหรณ์ลางร้ายแบบไหนนั้นเธอไม่รู้
บนชั้นสอง หยวนเซียนหลิงได้เตรียมห้องที่ดีไว้แล้ว และเชิญเจิ้งจื่อหรุเข้าไปนั่ง
จ้าวเสี่ยวกังก็รีบชงชาก่อน เพราะวันนี้ที่เจิ้งจื่อหรุมาได้ เขาเกรงว่าน่าจะมาเพื่อเขาโดยเฉพาะเลย
"พี่ชาย บอกกับน้องได้ไหมว่า เรื่องของเสี่ยวกังยังจัดการไม่ได้ใช่หรือไม่?"
เมื่อได้ยินเช่นนี้ เจิ้งจื่อหรุก็เบิกตากว้าง แล้วพูดว่า"ทำไม?เธอไม่ใช้ในฝีมือของพี่ชายหรือ?จัดการแล้ว แต่จัดการได้เพียงเรื่องซึ่งหน้าเท่านั้น แต่ใครจะรู้ว่าข้างหลังจะเกิดอะไรขึ้น?"