“ฉันอยากลองเล่นดอกไม้ไฟดูสักครั้งจัง” คืนหนึ่งของเดือนเมษายนในโตเกียว ซึ่งยังเป็นช่วงเวลาที่ยังเร็วเกินไปที่จะสนุกเพลิดเพลินไปกับเทศกาลดอกไม้ไฟนักศึกษามหาลัยขี้อาย โซราโนะ คาเครุ ได้พบกับหญิงสาวคนหนึงชื่อของเธอคือ ฟุยุสึกิ โคฮารุ เธอสวยมากจนโดดเด่นจากฝูงชนที่อยู่รอบๆตัวเธอ เธอนั้นยิ้มแย้มแจ่มใสอย่างสงางาม ซึ่งตรงกันข้ามกับผมเลย นั่นคือความประทับใจแรกที่ผมได้รับจากเธอ แต่ทว่าเธอตาบอด แม้ด้วยข้อจำกัดทั้งหมดที่เธอมี เธอก็ยังคงไปมหาวิทยาลัยทุกวัน เข้าร่วมสังคม และได้รู้จักเพื่อนใหม่ๆ ต่างจากผม เธอเป็นผู้หญิงที่ไม่ยอมแพ้ต่อสิ่งใดๆ “ฉันก็เคยฝันว่าซักวันจะได้จุดพลุดอกไม้ไฟเหมือนกัน” แม้ว่าเธอจะตาบอดเหรอ? ผมไม่จำเป็นต้องคิดเรื่องพันนั้นอีกต่อไป ก่อนที่ผมจะรู้ตัว ผมก็ได้วิ่งไปหาเธอผู้ที่ซึ่งอยู่เคียงข้างผมเสมอมา