หลังจากควบคุมปลาไหลไฟฟ้ากลับไปที่สันดอนแล้ว เฉินฟาน ก็รู้สึกกระสับกระส่ายมาก แม้ว่าพวกเขาจะกำจัด เว่ยซ่งเยว่ แต่ เฉินฟาน ก็รู้สึกว่าเรื่องนี้จะไม่สงบลงเช่นนั้น มีคนชื่อ ฮีชาน อยู่ในที่เกิดเหตุเมื่อครั้งแรกเขาขัดแย้งกับ เว่ยซ่งเยว่ แม้ว่าเขาจะไม่อยู่ในระหว่างการเผชิญหน้ากับ เว่ยซ่งเยว่ ในภายหลัง แต่ เฉินฟาน ก็เชื่อว่า ฮีชาน รู้ดีเมื่อ เว่ยซ่งเยว่ ส่งคนมาฆ่าเขา แม้แต่ เว่ยชิงเจ้านายของ เทียนไห่ชิปปิ้ง ก็อาจอยู่ใน ‘ข่าย’

การรักษาความปลอดภัยในจงหยุนเป็นไปด้วยดีมาโดยตลอดและไม่มีการยิงใด ๆ ในช่วง 1-2 ปีที่ผ่านมา เว่ยชิงจ้างมือปืนสามคนในคราวเดียวและไม่น่าเป็นไปได้ที่ผู้ใต้บังคับบัญชาของเขาคนใดจะกล้าทำเช่นนั้นเว้นแต่เว่ยชิงจะให้ความเห็นชอบ เมื่อเว่ยชิงรู้ว่าลูกน้องของเขาไม่ได้กลับมารายงานในหนึ่งหรือสองวันคนแรกที่เขาจะนึกถึงคือเฉินฟาน

เว่ยชิงที่ครองอำนาจในเมือง จงหยุน เป็นเวลาหลายปีไม่ใช่ลูกผสมเล็ก ๆ เช่น เว่ยซ่งเยว่ เมื่อถึงเวลาที่เขานำคนและมาชาร์จที่ประตูมันจะไม่ใช่เรื่องของปืนพกเพียงไม่กี่กระบอก เฉินฟานไปที่ห้องนั่งเล่นและบอกหวังปิงเกี่ยวกับความกลัวของเขา

“แค่นี้?” หวังปิงกล่าวขณะที่เขาดูโทรทัศน์บนโซฟา “ เมื่อฉันอยู่ใกล้ ๆ เว่ยชิงจะไม่สามารถวางนิ้วบนคุณได้เว้นแต่เขาจะนำคนของเขามาและยิงระเบิดมือโจมตี”

“ ถ้านายมั่นใจในตัวเองแล้วทำไมฉันถึงยังถูกจ่อด้วยปืน?” เฉินฟานกล่าวด้วยใบหน้านิ่งเฉย

“ ตอนนั้นฉันไม่มีปืน!” หวังปิงเปลี่ยนช่องสองสามช่องด้วยความเบื่อหน่าย“ บอสเอาจริงเหรอ? คุณไม่ได้บอกฉันว่าคุณมีปืน ถ้าปืนอยู่ในมือฉันสิ่งต่าง ๆ กับทั้งสามคนนั้นจะแตกต่างกันหรือไม่”

“ ปืนทำอะไรได้? นายจะต้องติดพันกับความตายถ้านายเริ่มยิง”

หวังปังโยนรีโมทคอนโทรลในมือทิ้งแล้วพูดว่า“ ถ้าอย่างนั้นคุณบอกฉันว่าต้องทำอะไรแล้วฉันจะฟังคุณ”

เฉินฟานนั่งอยู่บนโซฟาและพูดว่า “แล้วเราจะไปซ่อนตัวสักพักเถอะ มีหลายสิ่งหลายอย่างที่ต้องคิดเกี่ยวกับถ้าเราอยู่บ้าน ตำรวจจะมาแน่นอนเมื่อรู้เรื่องการยิง”

“ ฉันสบายดี ทุกที่ก็เหมือนกันสำหรับฉัน” หวังปิงพยักหน้าอย่างไม่แยแส

เฉินฟานครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งว่า“ โอ้ต้องใช้เวลานานเท่าไหร่ถึงจะเก่งกาจเท่านาย”

“ อย่าแม้แต่จะคิดถึงมัน ฉันเรียนรู้ศิลปะการต่อสู้จากปู่ของฉันเมื่อฉันอายุห้าขวบและพ่อของฉันก็รับฉันเข้ากองทัพเมื่อฉันอายุสิบแปด ฉันไม่ได้โม้ แต่หลังจากฝึกมาหลายปีฉันสามารถเอาชนะทหารกองกำลังพิเศษได้อย่างง่ายดาย” หวังปิงลองคิดดู “ แต่ถ้าคุณเต็มใจที่จะทุ่มเทในการทำงานฉันมั่นใจว่าฉันสามารถฝึกคุณให้เป็นทหารที่มีคุณสมบัติเหมาะสมได้ในสามเดือน”

“ การฝึกอบรมสำหรับการรับสมัครใหม่สามเดือนไม่ใช่หรือ” เฉินฟานกลอกตา “ ฉันคิดว่านายดีกว่านี้”

“คุณรู้อะไร. คุณเรียกทหารพวกนั้นเหรอ? พวกเขาเป็นเพียงกลุ่ม เด็กอ่อน ที่รู้วิธียิงปืนมากที่สุด ทหารมืออาชีพที่แท้จริงต้องได้รับการฝึกฝนอย่างน้อยสองสามปีจึงจะสามารถทำได้!”

“ การฝึกยากไหม? ฉันจะไม่ทำถ้ามันยากเกินไป”

“ คุณเป็นเจ้านายแน่นอนฉันไม่สามารถยากเกินไปสำหรับคุณ” หวังปิงรู้สึกหมดหนทางเล็กน้อย “ แต่ถ้าคุณอยากจะพัฒนาทักษะการต่อสู้จริงๆคุณต้องทำงานหนักหน่อย หากคุณเต็มใจที่จะฝึกฝนอย่างหนักฉันรับประกันได้ว่าภายในสามเดือนคุณจะสามารถจัดการสามคนนั้นได้ในห้าวินาทีหากพบกับสถานการณ์เช่นเดียวกับวันนี้ “

“ เหลือเชื่อมาก!” เฉินฟานรู้สึกประหลาดใจ แต่ในไม่ช้าก็ส่ายหัวด้วยความผิดหวัง “ ฉันได้ยินจากคนอื่น ๆ ว่าการฝึกอบรมการรับสมัครใหม่สามเดือนนั้นยากมากและสามารถทำให้คนอื่นหลั่งน้ำตาได้ คุณสร้างเสียงของคุณได้อย่างเหลือเชื่อ วิธีการฝึกต้องไร้มนุษยธรรมและโหดร้ายมาก”

“ แน่นอนดังนั้นคุณต้องอดทนเพื่อให้ได้ผลลัพธ์ที่ดี!” หวังปิงส่ายหัว “ ถ้าคุณไม่ต้องการความยากลำบากเราสามารถใช้วิธีที่อ่อนโยนกว่านี้… แต่ผลลัพธ์จะลดลงอย่างมาก”

“ ไม่มีทางลัดจริงหรือ” เฉินฟานพึมพำหลังจากหยุดไปนาน“ ฉันเคยได้ยินว่าบรูซลีใช้กระแสไฟฟ้ากระตุ้นกล้ามเนื้อการกระตุ้น 2 นาทีเทียบเท่ากับการฝึกความเข้มข้นสูงครึ่งวัน”

“ มีสิ่งนั้นอยู่จริง แต่ส่วนใหญ่จะใช้ในการรักษาโรคกล้ามเนื้อเสื่อม ในการเสริมสร้างร่างกายอย่างแท้จริงคุณจะต้องใช้กระแสไฟแรงสูงเพื่อกระตุ้นกล้ามเนื้อเพื่อให้พวกมันสั่นด้วยความถี่สูง ผลที่ได้คือดีมาก ฉันเคยเห็นคนอื่น ๆ ที่เคยออกกำลังกายคล้าย ๆ กัน เพียงแค่ใช้กระแสไฟฟ้ากระตุ้นกล้ามเนื้อเป็นเวลาหนึ่งสัปดาห์กล้ามเนื้อก็ทำงานได้ดีกว่าการฝึกร่างกายหนึ่งเดือน แต่มันมีข้อบกพร่องร้ายแรงนั่นคือความเสียหายที่ไม่สามารถย้อนกลับได้ต่ออวัยวะภายในโดยเฉพาะหัวใจ กระแสไฟฟ้าจะเพิ่มภาระให้กับหัวใจเมื่อผ่านไปซึ่งจะทำให้อัตราการเต้นของหัวใจสูงขึ้นและมีแนวโน้มสูงที่จะทำให้เสียชีวิตในช่วงเวลาที่ยาวนาน”

“ จะเป็นอย่างไรหากเราสามารถทำให้กระแสทะลุหัวใจได้” เฉินฟานเริ่มสนใจเรื่องนี้ การควบคุมกระแสคือมือขวาของปลาไหลไฟฟ้า

“ ถ้าผ่านไปได้ก็จะไม่มีปัญหาตราบใดที่หัวใจไม่เครียดจนเกินไป” หวังปิงถักเป็นคิ้ว “ แต่น่าเสียดายที่ไม่มีวิธีใดที่จะหลีกเลี่ยงหัวใจได้นอกจากห่อด้วยพลาสติกหุ้มฉนวน”

“ โอ้งั้นเรามาใช้วิธีที่อ่อนโยนกว่านี้กันเถอะ! ฉันต้องพัฒนาทักษะการต่อสู้จริงๆไม่อย่างนั้นฉันก็ไม่รู้วิธีป้องกันตัวเองเมื่อเกิดเหตุฉุกเฉิน ถ้าฉันพึ่งนายทั้งหมดฉันอาจจะได้พบกับ ฮาเดธ ในไม่ช้า” หลังจากถอนหายใจเฉินฟานก็ลุกขึ้นยืนและพูดว่า“ เราไปซ่อนตัวกันเถอะ ถ้าไม่เราแค่รอให้ความตายมาอยู่ที่บ้าน”

หลังจากเก็บเสื้อผ้าเสร็จแล้ว เฉินฟาน ได้โทรศัพท์ไปหา จางเล่อ โดยบอกว่าอย่าไปที่สำนักงานในขณะนี้และรอรับคำแนะนำจากเขาที่บ้าน เฉินฟานรู้สึกว่าดีกว่าที่จะเล่นอย่างปลอดภัย หากพบเขาที่บ้านก็สามารถไปที่สำนักงานของเขาได้ ตอนแรก จางเล่อ คิดว่าเจ้านายของเธอกำลังจะไล่พวกเขาออกจึงร้องไห้และวิงวอนทันที หลังจากได้ยิน เฉินฟาน พูดว่าพวกเขาจะยังคงได้รับเงินเดือนตามปกติเธอก็รู้สึกดีใจและตะโกนว่า “ขอให้เจ้านายอยู่นาน”

“ บอสเราจะไปซ่อนที่ไหน” ในรถ BMW หวังปิงหันศีรษะและพูดกับเฉินฟานที่นั่งอยู่ด้านหลัง

“ ไปที่ มณฑลตงหมิง เว่ยชิงไม่สามารถค้นหามณฑลใกล้เคียงทั้งหมดได้ไม่ว่าเขาจะมีพลังมากแค่ไหนก็ตาม” เฉินฟานตั้งใจเลือกสถานที่ใกล้ทะเล

“ เอาล่ะ…” หวังปิง สตาร์ทรถและขับไปยังทางเข้าหลักของเขต

มณฑลตงหมิง อยู่ห่างจากเมืองจงหยุนกว่าสามสิบกิโลเมตร นอกจากนี้ยังถือเป็นเมืองชายฝั่งที่พัฒนาทางเศรษฐกิจและมีสภาพวัสดุที่ดี บนทางหลวงเครื่องยนต์เทอร์โบขนาด 3.0 แสดงความเร็วในการหมุนอย่างเต็มที่ซึ่งมาถึงชายแดน มณฑลตงหมิง ในเวลาไม่ถึงยี่สิบนาทีและครอบคลุมระยะทางกว่าสามสิบกิโลเมตร

หลังอาหารค่ำพวกเขาเลือกโรงแรมระดับไฮเอนด์ใกล้ทะเลและพักที่นั่น

 

“ เจ้านายเราไม่สามารถซ่อนได้ตลอดไป!” หวังปิงกล่าวขณะที่เขาเรอ “ บ้านของเราอยู่ในจงหยุน… บริษัท ของเราอยู่ในจงหยุนเราต้องกลับไปไม่ช้าก็เร็ว!”

“ ฉันปวดหัวกับเรื่องนี้” เฉินฟานนั่งอยู่บนโซฟาโดยหลับตาและบีบดั้งจมูกของเขา “ เราต้องคิดหาวิธีที่จะเอาไอ้เว่ยคนนี้เข้าคุกไม่อย่างนั้นฉันจะไม่สบายใจเลย”

“ แค่ฆ่าเขาโดยตรง เขาบริหารเรือพนันในน่านน้ำสากลไม่ใช่หรือ? ลงเรือออกไปที่นั่นแล้วฆ่าพวกมันให้หมด”

“ เอาเลยถ้านายต้องการฉันจะไม่ไป”

“ ฮ่าฮ่าไม่ใช่ฉันด้วย” หวังปิง ยิ้มเยาะ “ นี่ไม่ใช่ความคิดที่ดีเว้นแต่ว่าเราจะฆ่าลูกค้าการพนันทั้งหมดด้วย”

“ ลองทำทีละขั้นตอน!” เฉินฟานถอนหายใจ “ ไปนอนได้แล้วพรุ่งนี้เช้าจะตื่นมาสอนทักษะการต่อสู้ให้ฉัน”

“ เอาล่ะเอาล่ะแค่ผ่านพิธีฝึกงานแล้วก็มอบอั่งเปาใบใหญ่ให้ฉันหลังจากนั้น” หวังปิงยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์ เขามักจะมีการแสดงออกบนใบหน้าของเขาซึ่งทำให้คนอื่นรู้สึกว่าเขาไม่ดี

“ นายสามารถเลือกได้เพียงหนึ่งอย่างวิธีฝึกหรือซองแดง”

หวังปิงกล่าวโดยไม่ลังเล“ แล้วซองแดง!”

เฉินฟานนอนอยู่บนเตียงนุ่มขนาดใหญ่เปลี่ยนความคิดของเขาไปยังปลาไหลไฟฟ้าอีกครั้งและควบคุมมันให้ว่ายน้ำไปยัง มณฑลตงหมิง เนื่องจากเป็นไปได้ที่จะใช้กระแสไฟฟ้าเพื่อกระตุ้นกล้ามเนื้อ เฉินฟาน จึงอยากลองดู เขาไม่สามารถอ่อนแอต่อไปได้ เขาจำเป็นต้องเตรียมตัวสำหรับอนาคตเพราะโอกาสที่เขาจะประสบปัญหาอีกครั้งในการต่อสู้ใหญ่เป็นเรื่องที่ดีมากโดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเขาจะทำเงินได้มากในอนาคต