Super Electric Eel Avatar - ตอนที่ 4

“ ใช่รังสีแม่เหล็กไฟฟ้าสามารถทำงานได้ เครื่องขยายเสียงสามารถใช้รังสีแม่เหล็กไฟฟ้าเพื่อกระตุ้นการหลั่งฮอร์โมนการเจริญเติบโตจากต่อมใต้สมอง อย่างไรก็ตามต่อมใต้สมองของปลานั้นแตกต่างจากมนุษย์และแถบคลื่นที่จำเป็นในการกระตุ้นก็แตกต่างกันเช่นกัน ต้องพบ รูปแบบคลื่น ที่สอดคล้องกัน”

“ ศาสตราจารย์หวังขอบคุณมาก!” หลังจากได้รับคำตอบที่ต้องการเฉินฟานก็กลืนน้ำลาย ขอบคุณศาสตราจารย์และรีบออกจากห้องทำงาน

สิ่งที่เขาต้องการทำในตอนนี้คือการกลับบ้านโดยเร็วที่สุดเพื่อที่เขาจะได้ทำตามแผนของเขา

แม้ว่า เฉินฟาน จะไม่ได้ให้ความสนใจมากนักในระหว่างบทเรียน แต่เขาก็ยังเข้าใจพื้นฐานและแนวคิดที่เกี่ยวข้อง

รังสีแม่เหล็กไฟฟ้ากระทบเซลล์แตกต่างกันขึ้นอยู่กับระดับที่ใช้ หากความถี่ของการแผ่รังสีแม่เหล็กไฟฟ้าสอดคล้องและทำให้เซลล์ตื่นเต้นกิจกรรมการเผาผลาญของเซลล์จะเพิ่มขึ้นอย่างมากและการแบ่งตัวแบบไมโทติกจะเร็วขึ้น อย่างไรก็ตามหากความถี่เกินกว่าระดับที่เซลล์ยอมรับได้เซลล์อาจเสื่อมลงอย่างรวดเร็วและตายได้ ในกรณีที่เลวร้ายที่สุดเซลล์จะกลายพันธุ์

กล่าวอีกนัยหนึ่งรังสีแม่เหล็กไฟฟ้าเป็นคลื่นแม่เหล็กไฟฟ้า กระแสไฟฟ้าและสนามแม่เหล็กเปรียบเสมือนสองด้านของเหรียญเดียวกันเนื่องจากกระแสไฟฟ้าสร้างสนามแม่เหล็กในขณะที่การเปลี่ยนแปลงของสนามแม่เหล็กทำให้เกิดกระแสไฟฟ้า เมื่อรังสีแม่เหล็กไฟฟ้าบรรลุความถี่หนึ่งจะสามารถส่งผ่านไปในอวกาศได้อย่างอิสระ

แม้ว่าอวตารปลาไหลไฟฟ้าของ เฉินฟาน ในปัจจุบันไม่สามารถปล่อยรังสีแม่เหล็กไฟฟ้าที่ส่งผ่านได้อย่างอิสระ แต่การปล่อยรังสีแม่เหล็กไฟฟ้าภายในร่างกายก็ยังง่ายเหมือนกับการดื่มน้ำในปาก

เฉินฟานนอนบนเตียงเมื่อเขากลับถึงบ้าน หลังจากสงบลงเขาก็เปลี่ยนความคิดของเขาไปที่ร่างกายของปลาไหลไฟฟ้าและจับจ้องไปที่ภาพของต่อมใต้สมองรูปไข่อย่างระมัดระวัง

การกระตุ้นเหงือกและการเจริญเติบโตของตับจะเป็นกระบวนการที่ซับซ้อนและยาวนาน นอกจากนี้ยังไม่สามารถนับจำนวนปลาในมหาสมุทรที่ใหญ่กว่าปลาไหลได้ เฉินฟานกลัวว่าด้วยร่างเล็ก ๆ ของปลาไหลไฟฟ้าเขาจะเป็นเหยื่อได้ง่ายในมหาสมุทรอันกว้างใหญ่

เฉินฟานตัดสินใจละเว้นเรื่องนี้ชั่วคราว การคลำหาเทคนิคกระตุ้นต่อมใต้สมองให้หลั่งฮอร์โมนการเจริญเติบโตจำนวนมากเป็นอันตรายเร่งด่วนในขณะนี้

ฮอร์โมนการเจริญเติบโตของมนุษย์มีรูปร่างเป็นวงกลมหรือวงรี อย่างไรก็ตาม เฉินฟาน อยู่ในความมืดเมื่อมันมาถึงเซลล์ฮอร์โมนของปลาไหลไฟฟ้า ต่อมใต้สมองของปลาไหลไฟฟ้ามีขนาดใหญ่กว่าถั่วเพียงเล็กน้อยเฉินฟานจึงตัดสินใจทีละชั้นเพื่อให้แน่ใจว่าเขาไม่ได้จัดการหนักเกินต่อมนี้

ต่อมใต้สมองเป็นต่อมหลั่งฮอร์โมนที่สำคัญที่สุด มันสามารถหลั่งฮอร์โมนหลายชนิดรวมทั้งฮอร์โมนการเจริญเติบโตไธโรโทรปินอะดรีโนคอร์ติโคโทรปินโกนาโดโทรปินออกซิโทซินโปรแลคตินฮอร์โมนกระตุ้นการสร้างเม็ดสีและอื่น ๆ อีกมากมาย

เมื่อมองไปที่สมองขนาดเท่าเมล็ดถั่วของปลาไหลไฟฟ้าเฉินฟานตัดสินใจแบ่งมันออกเป็นวงกลมเท่า ๆ กันยี่สิบส่วนและกระตุ้นส่วนต่างๆทุกๆสามวัน

อวัยวะที่ผลิตไฟฟ้าของปลาไหลไฟฟ้านั้นน่ากลัวมาก พวกเขาไม่เพียงแค่สร้างกระแสไฟฟ้าแบบสุ่ม

ในความคิดของเขาเฉินฟานสามารถมองเห็นต่อมใต้สมองได้อย่างแม่นยำราวกับว่าเขากำลังมองผ่านกล้องจุลทรรศน์ เขาหายใจเข้าลึก ๆ และสั่งให้แรงดันไฟฟ้าที่ไม่ได้ใช้งานในร่างกายของเขากระตุ้นบริเวณเฉพาะของต่อมที่เขากำลังทำงานอยู่

เนื่องจากเป็นความพยายามครั้งแรกของเขา เฉินฟาน จึงไม่รู้ความถี่ที่ถูกต้องของคลื่นแม่เหล็กไฟฟ้าที่จะใช้ เขาทำได้เพียงอดทนที่ความถี่ต่ำสุดและค่อยๆเพิ่มขึ้นเพื่อป้องกันเหตุการณ์ที่ไม่คาดคิด

ท้ายที่สุดแล้วปลาไหลไฟฟ้าก็เป็นส่วนหนึ่งของร่างกายของเขาแล้ว หากปลาไหลไฟฟ้าได้รับความเสียหายจิตสำนึกของ เฉินฟาน ก็จะได้รับความเสียหายเช่นกัน

ความพยายามครั้งแรก: แทบไม่มีการเปลี่ยนแปลงของเซลล์บนพื้นผิวของต่อมใต้สมอง

ความพยายามครั้งที่สอง: เขาเริ่มรู้สึกชาเล็กน้อยและอัตราการแบ่งเซลล์เพิ่มขึ้นเล็กน้อย

ความพยายามครั้งที่สาม: อาการชาแข็งแรงขึ้นและอัตราการแบ่งเซลล์เพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญ

———–

ความพยายามครั้งที่เจ็ด: อาการชากลายเป็นความรู้สึกเสียวซ่าและอัตราการแบ่งเซลล์เพิ่มขึ้นอย่างน่าตกใจถึงสิบห้าเท่าของค่าปกติ

ความพยายามครั้งที่แปด: เขาไม่สามารถดำเนินการต่อได้ในระหว่างความพยายามครั้งที่แปดเนื่องจากความรู้สึกเสียวซ่าเปลี่ยนเป็นความรู้สึกแสบร้อนที่ไม่สามารถทนได้

เฉินฟานตัดสินใจใช้ความถี่แม่เหล็กไฟฟ้าที่เขาใช้ในการลองครั้งที่เจ็ด

เขาค่อยๆกระตุ้นเซลล์เนื้อเยื่อต่อมไร้ท่อภายใต้เยื่อหุ้มของต่อมใต้สมองด้วยแรงดันไฟฟ้าที่อ่อนมาก เซลล์เริ่มแบ่งตัวอย่างบ้าคลั่งและรวดเร็วขึ้นสิบเท่าราวกับว่าพวกมันถูกฉีดสารกระตุ้น ดังที่กล่าวมาเซลล์เหล่านี้มีพื้นที่เพียงไม่กี่ตารางมิลลิเมตรแม้ว่าจะดูเหมือนอยู่ทุกหนทุกแห่ง

หลังจากผ่านไปหนึ่งชั่วโมงพื้นที่เป้าหมายทั้งหมดได้รับการกระตุ้น ประสาทที่สอนของเฉินฟานผ่อนคลายลงทันทีและเขาก็ว่ายขึ้นไปบนผิวน้ำพร้อมกับอ้าปากกว้างเพื่อสูดอากาศ

นี่เป็นงานที่น่าเบื่อเนื่องจากความผิดพลาดเพียงเล็กน้อยที่สุดจะนำไปสู่ผลลัพธ์ที่คาดเดาไม่ได้ เฉินฟานไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากมุ่งความสนใจไปที่มัน

งานที่จะเกิดขึ้นนั้นง่ายกว่ามาก เขาแค่ต้องการกระตุ้นบริเวณนี้ในวันต่อ ๆ ไปและรู้สึกถึงการเปลี่ยนแปลงในร่างกายของปลาไหล

ในวันที่สามของการรอคอย เฉินฟาน รู้สึกหดหู่ใจเพราะปลาไหลไฟฟ้าไม่เติบโตอย่างรวดเร็วอย่างที่เขาคาดหวัง แต่กลับมีจุดสีขาวขนาดใหญ่ที่ทำให้งงงวยที่ส่วนล่างของร่างกาย

แม้ว่าเขาจะค่อนข้างหดหู่ แต่ เฉินฟาน ก็ไม่ยอมแพ้อย่างแน่นอน

เขาเปลี่ยนพื้นที่เป้าหมายและพยายามกระตุ้นเซลล์หลั่งในบริเวณนั้นซ้ำ ๆ เป็นเวลาสามวันถัดไป

อย่างไรก็ตามผลที่ได้ก็ยังไม่เป็นที่น่าพอใจ แม้ว่ามันจะไม่ได้ทำให้จุดสีขาวโตขึ้น แต่เขาก็รู้สึกอยากจะผสมพันธุ์แทน

ขอพระเจ้าทรงเมตตาปลาไหลไฟฟ้าที่น่าสงสารซึ่งเป็นเพียงเด็กก่อนวัยรุ่น!

เฉินฟานพยายามส่วนอื่นโดยไม่หวังอะไร …

หลังจากพบกับการเปลี่ยนแปลงที่ทำให้งงงวยมากกว่าสิบครั้งในที่สุดหลังจากสี่วันสิ่งที่น่าตื่นเต้นทำให้เฉินฟานหลั่งน้ำตา ตั้งแต่เมื่อวานนี้ความอยากอาหารของปลาไหลไฟฟ้าเริ่มเพิ่มขึ้นอย่างมากราวกับว่ามีเครื่องบดพลังงานสูงวางอยู่ในกระเพาะอาหารย่อยอาหารทั้งหมดในเสี้ยววินาที

“ มีความหวัง!”

เฉินฟานครุ่นคิดอย่างตื่นเต้นในขณะที่กินเนื้อปลาที่น่าสงสาร

เมื่อนึกถึงความพยายามครั้งก่อนในการกระตุ้นต่อมใต้สมองมันไม่ใช่ทั้งการเติบโตของจุดสีขาวที่ทำให้ยุ่งเหยิงบนหน้าท้องของมันหรือการกระตุ้นอย่างมากที่จะผสมพันธุ์โดยไม่มีเหตุผล

อันที่จริงเขาไม่ได้เจออะไรแปลก ๆ เลยนอกจากรู้สึกว่าหยุดกินไม่ได้ เขาต้องกระตุ้นจุดหลั่งหลักของฮอร์โมนการเจริญเติบโตโดยบังเอิญ เนื่องจากความเข้าใจของเขาเกี่ยวกับต่อมใต้สมองเฉินฟานจึงสามารถแบ่งประเภทของฮอร์โมนที่หลั่งออกมาตามอาการของร่างกายได้

โชคดีที่สิ่งต่างๆยังคงอยู่ในความคาดการณ์ของเขา …

หลังจากนั้นประมาณสิบวันเฉินฟานก็ประหลาดใจ เมื่อพบว่าเขาเติบโตขึ้นอีกสองเมตรหรือมากกว่านั้น

“ โอ้พระเจ้า นายรักฉันมาก!” เมื่อมองไปที่ร่างกายที่ยาวขึ้นของเขาเฉินฟานก็รู้สึกตื่นเต้นมาก

ศาสตราจารย์หวังซึ่งเป็นนักชีววิทยาและคนอื่น ๆ ที่เรียนชีววิทยาจะอิจฉาเขามากถ้าพวกเขารู้ว่าเขาสามารถแปลงร่างเป็นปลาไหลไฟฟ้าได้! เฉินฟานครุ่นคิดอย่างมีความสุขขณะที่เขาเคี้ยวปลาแสนอร่อย

ท้ายที่สุดแล้วไม่ว่ามนุษย์จะน่าอัศจรรย์เพียงใดพวกมันก็ยังไม่สามารถสร้างกระแสไฟฟ้าแรงสูงได้รับรู้สภาพแวดล้อมโดยอาศัยโครงสร้างพิเศษของสมองในการตรวจจับรังสีแม่เหล็กไฟฟ้าหรือไม่สลายน้ำให้เป็นก๊าซออกซิเจนและก๊าซไฮโดรเจนเหมือนปลาไหลไฟฟ้า

โดยเฉพาะอย่างยิ่งแนวคิดของการรวมการปล่อยและการเหนี่ยวนำของคลื่นแม่เหล็กไฟฟ้านั้นมากเกินไป สำหรับนักชีววิทยาแล้วมันเป็นเพียง “เครื่องสร้างยีนทางชีววิทยา” ที่สมบูรณ์แบบ! พระเจ้าเท่านั้นที่รู้ว่าสัตว์ประหลาดที่เกินความคาดหมายของมนุษย์สามารถสร้างขึ้นจากสิ่งนี้ได้

อย่างไรก็ตามร่างกายที่กำลังเติบโตทำให้เกิดปัญหาใหญ่ในเวลาต่อมา

ตู้ปลาขนาดสองเมตรดูเหมือนจะมีปัญหาในการบรรจุปลาไหลไฟฟ้าที่มีความยาวใกล้เคียงกัน ยิ่งไปกว่านั้น เฉินฟาน ต้องใช้เงินอย่างน้อย 20 หยวน ต่อวันเพื่อซื้อปลามาเลี้ยงปลาไหลไฟฟ้าที่มีท้องเหมือนหลุมดำ

เฉินฟานไม่ได้มาจากครอบครัวที่ร่ำรวยและพ่อแม่ของเขามักจะไม่อยู่บ้าน เขามีเงินเพียง 800 หยวนสำหรับค่าใช้จ่ายต่อเดือน เห็นได้ชัดว่าเขาไม่สามารถจ่ายเงินเพิ่มอีกไม่กี่ร้อยหยวนที่เขาใช้จ่ายทุกวันสำหรับอาหารสำหรับปลาไหลไฟฟ้า

เฉินฟานใช้เงินเกือบหมดแล้วในกระปุกออมสินสำหรับเดือนนี้เพียงอย่างเดียว ค่าใช้จ่ายอาจจะเพิ่มขึ้นในเดือนถัดไป