Special District 9 เขตพิเศษที่ 9 - ตอนที่ 302 งานที่แลกกับความไว้ใจ
ตอนที่ 302 งานที่แลกกับความไว้ใจ
ที่ถนนหนานหยาง
ฉินอวี่หันกลับมามองไปรอบตัวก่อนเอื้อมมือเปิดประตูรถออฟโรดเพื่อเข้าไปนั่งข้างใน
ฉวีหยางที่นั่งเบาะหลังคุยกับฉินอวี่ “เรียกฉันมากะทันหันแบบนี้ไม่ค่อยสบายใจเท่าไหร่เลย”
“ไม่สบายใจอะไรเล่ายังไงก็ต้องทํา…ไม่ช้าก็เร็ว” ฉินอวี่ปัดเศษหิมะออกจากผมก่อนพูดด้วยเสียงทุ่มต่ํา“ความเชื่อใจของเราขึ้นอยู่กับตอนนี้แหละ”
“นายบอกให้ฉันแทงข้างหลังเฒ่าเป่ยก็คือเรื่องที่จะทําตอนนี้เหรอ?” ฉวีหยางถาม
“ใช่” ฉินอวี่พยักหน้า
ฉวหยางขมวดคิ้วอยู่ครู่หนึ่งพลางทอดสายตาไปนอกหน้าต่าง “ถ้างั้นก็ช่วยเล่ารายละเอียดเบาะแสที่ได้มาจากชายสองคนให้ฟังหน่อยได้ไหม?”นายเองก็อยากรู้เหมือนกันใช่ไหม?”ฉินอวี่ถามด้วยรอยยิ้ม
ฉวีหยางหันไปมองฉินอรี่โดยไม่พูดอะไร”อย่ามองฉันด้วยสีหน้าแบบนี้สิ ที่เรียกนายมาก็จะบอกให้ฟังนี้แหละ“มันคือใคร?“ฉวีหยางถาม”จําถังหยวนได้ไหม? “ฉินอวี่ถามกลับ”จําได้”ฉวีหยางตะลังพลางพยักหน้า”เขาไม่ใช่นักข่าวที่ตายไปแล้วเหรอ?”อืม…คนนั้นแหละ“ฉินอวตอบเสียงเบา”ข่าวเด็กที่ถังหยวนไล่ตามเขาทําร่วมกับจ่าวเปาพ่อของจ่าวเปาก็เป็นผู้อํานวยการฝ่ายข่าวในสถานีออนไลน์”ฉันรู้อยู่“ฉวีหยางพยักหน้าหลัง จากถังหยวนเสียชีวิตพ่อของจ่าวเปาก็ส่งลูกเขาไปที่สหภาพยุโรป“ฉินอวพูดขณะหันไปมองฉวีหยาง”จ่าวเปากับฉันรู้จักกันบ้างและก็น่าจะเชื่อใจตํารวจอย่างฉันด้วย ก่อนไปเขาจึงให้ข้อมูลบางอย่าง“ฉวีหยางนิ่งเงียบ”เขาทําโดยไม่บอกพ่อเขา”เพื่อล้างแค้นให้ถังหยวนเหรอ?”ฉวีหยาง ถาม” คงงั้น”ฉินอวพยักหน้า”หลังจากได้รับพัสดุจากข่าวเปามาฉันก็เริ่มสืบคดีนี้นอกพื้นที่ทันที
“นอกเขตเรอะ?” ฉวีหยางครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง “ข่าวเด็กแปดคนที่ตายในรถใช่ไหม?”
ฉินอวี่ยิ้ม “หัวไวดีนี่”
หลังจากครุ่นคิดครู่หนึ่งฉวีหยางก็ตอบทันที “เข้าใจละ งั้นสองคนที่นายจับได้ก็คือคนขับรถของเด็กทั้งแปดใช่ไหม?”ใช่ เสือน้อยกับเพื่อ นอีกคน”ฉินอวี่เปิดเผยอย่างง่ายดาย
ฉวีหยางมองไปที่ฉินอวี่ด้วยความประหลาดใจ”นายแอบตามตามเรื่องนี้มานานแล้วเห รอ?!“อมหลังจากที่ข่าวเปาไปจากฮ่งเจียงฉันก็แอบรวบรวมหลักฐานมาตลอด“ฉินอวกล่าวด้วยการเยาะเย้ย”แต่มีสายหยวนเค่อและเฒ่าเปยในสํานักงานเต็มไปหมดฉันเลยกลัวว่าข่าวจะรั่วไหลเลยต้องสืบอย่างลับๆฉวีหยางจ้องฉินอวี่และไม่พูดอะไร”สองคนนั้นให้การหมดแล้ว “ฉิน
พูดขณะมองอีกฝ่าย”แต่ฉันยังต้องให้นายช่วยอ ยู่”หม…ช่วยยังไง?”ถึงสองคนนั้นจะสารภาพขั้นตอนและวิธีการอย่างหมดเปลือก แต่ยังไม่มีหลัก ฐานสําคัญจะเอาผิดเฒ่าเปยได้”ฉินอวพูดต่อดังนั้นฉันเลยต้องการให้นายนําหลักฐานสําคัญนั้น มา”หลักฐานสําคัญ?!”สมุดบันทึกรายชื่อลูกค้าภายนอกและบัญชีการเงินบริษัทขนส่งจี้เฉิงไง ล่ะ”ฉินอวี่พูดอย่างกระชับ นอกจากนี้นายต้องให้ข้อมูลพวกคนที่ติดต่อกับคนขับรถเหล่านี้ ฉันต้อ งการตัวพวกเขาทั้งหมดเพราะพวกเขาสามารถระบุตัวตนของหนิวเจนไปจนถึงเฒ่าเบี้ยได้”ฉวี หยางคิดอยู่นาน”สมุดบัญชีและบันทึกการโอนเงินทั้งหมดถูกจัดการโดยหนิวเจน ฉันเข้าไปยุ่ง ไม่ได้ แต่ฉันมีข้อมูลพวกที่ติดต่อกับคนขับสองคนนี้”ยังไงก็ต้องมีสมุดบัญชีและบันทึกการโอน เงินด้วย“ฉินอวี่ส่ายหัว”นี่คือกุญแจสําคัญเป็น หลักฐานที่สามารถทําให้บริษัทขนส่งจี้เฉิงของเฒ่าเปยถูกปิดได้หลังจากที่หนิวเงินเข้ามาบัญ ชีพวกนั้นก็อยู่ในการควบคุมของเฒ่าเป่ยเต็มๆ“ฉวีหยางกล่าวอย่างไม่มั่นใจ”บันทึกการโอนเงินนายก็ไปหาจากบริษัททางการเงินหรือธนาคารก ได้นี่ ทําไมต้องให้ฉันหา”แล้วคนขับจะรู้ไหมล่ะ? ว่าเป็นบัญชีธนาคารหรือบริษัทการเงินไหน? และหมายเลขบัตรอะไรจ่าย? “ฉินอวี่ขมวดคิ้วพูด”ฉัน เลยต้องให้นายไปตรวจสอบให้ เข้าใจไหม?”มันไม่ง่ายละสิ“ฉวีหยางถูฝ่ามือ”ฉันจะหาทางดู“ฉันอวี่กล่าวอย่างเย็นชา”ถ้านายเลือกอยู่ฝั่งฉันนี่คือสิ่งที่จําเป็นต้องทํา“ฉวีหยางหลบสายตาและไม่พูดอะไร”อย่าคิดว่าฉันกําลังจับผิดนายอยู่“ฉินอวี่ อธิบายอีกครั้ง”แค่นายเป็นคนแปลกหน้าและต้องการเป็นคู่ค้ากับพวกเราจริงไหม? มันเลยต้อง จ่ายด้วยความเชื่อใจไม่ก็การแลกเปลี่ยนที่ทัดเทียมล่ะนะ” หลังจากได้ยินฉวีหยางจึงพยักหน้า ก่อนพูดอย่างแน่วแน่”อืม..ฉันจะพยายามทําให้ดีที่สุดเพื่อรับสิ่งที่ต้องการ” พอได้หลักฐานแล้วฉัน ก็จะจับเฒ่าเปยได้ทันที”ฉินอวี่ผลักประตูและเดินลงรถไป”มีอะไรคืบหน้าก็โทรมาหาฉันนะ เดี๋ย วก่อน!“ฉวีหยางตะโกนทันที”มีอะไรอีกเหรอ?”นอวี่หันกลับมา”ฉันมีเรื่องสงสัย“ฉวีหยางถาม ทันที” คนขับสองคนนั้นหายไปหลังเกิดเหตุนายไปหาเจอได้ยังไงขนาดคนของฉันยังหาไม่เจอเลย?”ฉินอวี่ยิ้มโดยไม่ตอบอะไร
ฉวีหยางจ้องมองเขาและพูดด้วยเสียงแหบ แห้ง”นายมีสายในบรรดาลูกน้องของเฒ่าเปยรึเปล่า?”ไม่มี”ฉินอวี่ส่ายหัว”นายใช้ให้ฉันทําทั้งที่ยังไม่เชื่อใจฉันเนี่ยนะ!มันเรียกว่าการร่วมมือกันได้ยังไง?!“ฉวีหยางกล่าวด้วยความไม่พอใจ
ฉินอวี่คิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะตอบเสียงเบา”ไม่ใช่ สายฉันหรอก หม่าเหลาเอ๋อใช้เด็กส่งยาของเฒ่าเป่ยพวกนั้นรู้จักคนขับสองคนนี้ “ฉวีหยางตะลึง”เป็นไปไม่ได้ที่เด็กส่งยาจะรู้จักคนขับสองคนนี้…ทําไมเขาไม่บอกเฒ่าเบี้ยล่ะ? ตราบใดถ้าเขาอธิบายเฒ่าเบี้ยก็ไม่ทําอะไรหรอกเพราะเด็กคนนี้ธุรกิจบางอย่างกับคนขับสองคนนั้นโดยบอกบริษัทไงล่ะ”ฉินอวี่กล่าวด้วยรอยยิ้ม”เขาเลยไม่กล้าสารภาพฉวีหยางมองไปที่ฉินอวี่ด้วยความประหลาดใจ”รู้จักสิ่งเหล่านี้ได้ยังไง?”
“นายถามมากไปแล้ว” ฉินอวี่ตอบอย่างเย็นชา“นายยังไม่ทําอะไร ฉันกลับบอกนายไปซะเยอะเลย”
“ไม่สิ ฉันไม่เคยได้ยินชื่อคนขับนี้มาก่อนและจู่ๆทําไมถึงหายไป…นายกําลังโกหก” ฉวีหยางไม่เชื่อ
ฉินอวี่ก้าวลงจากรถขณะครุ่นคิดอยู่นานก่อนหันไปตอบ“หลังจากหม่าเหลาเอ๋อจับเด็กคนนั้นได้เขาก็โทรหาเพื่อนในบริษัททันทีและบอกว่าแม่เขาเสียชีวิตเลยต้องกลับมาที่ภูเขาช่างจี…ไม่มีใครหายไปเลยรู้ไหม?!”
ฉวีหยางลิ้งอยู่นาน “นายจริงจังกับการล้มเฒ่า เป่ยจริงๆ”
“ฉันไม่เหมือนเขา” ฉินอวก้มหน้าลง “ที่ฉันต้อง ล้มเฒ่าเปยไม่ใช่แค่เรื่องธุรกิจเท่านั้นหรอกแล้วเพื่ออะไรล่ะ? “ฉวีหยางถาม
ฉินอวีชชุดตํารวจที่สวมอยู่”ไม่ใช่ว่าฉันไม่เคย ทุจริต แต่เมื่อเห็นเด็กยังไม่บรรลุนิติภาวะแปดคนต้องมาเสียชีวิตฉันยอมไม่ได้และรู้สึกว่ามันเป็นหน้าที่ของคนในเครื่องแบบนี้
หลังจากพูดจบฉินอวก็หันไป
ยี่สิบนาทีต่อมาฉวีหยางนั่งอยู่ในรถพลางกด โทรหาเว่ยจือ “มีอะไรที่ฉันต้องถามไหม?”
“ลองถามถึงเด็กที่บอกว่าแม่ของเขาตายและต้ องกลับไปชางจีดู” เว่ยจือตอบเสียงเบา