Special District 9 เขตพิเศษที่ 9 - ตอนที่ 272 เส้นทางที่ไม่ค่อยราบรื่น
ตอนที่ 272 เส้นทางที่ไม่ค่อยราบรื่น
ในที่พักเขตโครงการ ฉีหลินระมัดระวังตัวเป็นอย่างดีพร้อมโบกมือเรียก พวกพ้องจากบริษัทเหยากวงมาสองคนและกระซิบสั่ง”ถ้าถึงเวลากินข้าว พวกนายสองคนช่วยไปรออยู่แถวประตูหน่อยล่ะ”
“ทําไมเหรอ?”
“ปกติแล้วรถของทีมป้องกันร่วมจะไม่ขับมาถึงที่นี่พวกนายจับตาดูเอาไว้ ให้ดี” ฉีหลินตอบกลับ “ขบวนรถเรายาวมากมันค่อนข้างลายตาหน่อย”
“ได้ เดี๋ยวเราไปตอนนี้เลย”
“อืม!”
ทั้งสามคุยกันเสร็จ ลูกน้องทั้งสองจึงหันหลังเดินกลับไปที่ลานใหญ่อีก ครั้งโดยที่ยังไม่ทันกินข้าวเลยสักนิด
หลายนาทีผ่านไป
ฉีหลินเดินเข้าไปในห้องอาหารที่อยู่ทางด้านซ้ายของที่พักก่อนจะเดิน เข้าไปเจอกับพวกของชาเหมิงที่นั่งล้อมทั้งสามโต๊ะเอาไว้แล้วและกําลังคุย เล่นกันอย่างสนุกสนาน
“ทางนี้ ผมเว้นที่ไว้ให้พี่แล้วล่ะ” ชาเหมิงโบกมือ
ฉีหลินได้ยินจึงเดินไปแล้วนั่งลงก่อนจะยิ้มพลางพูดสั่ง “อยากกินอะไรก็สั่ งมาเถอะแต่ห้ามดื่มเหล้าเด็ดขาด!”
“รู้แล้วล่ะ”
“เห้อ! ในที่สุดก็ใกล้ถึงที่หมายสักที”
ทุกคนพากันตอบกลับเสียงดัง
ไม่นานก็มีเจ้าของที่พักเดินมาพร้อมกับหนุ่มบริกรอีกสามคนพวกเขายก สตูหลายหม้อออกมาเสิร์ฟพร้อมกับหมั่นโถวอีกมากมายก่อนจะวางไปบน โต๊ะ
สตูหม้อใหญ่ร้อนๆ มีควันลอยออกมาวางอยู่บนโต๊ะ ฉีหลินมองไปในจานก็เห็นว่ามีเนื้ออยู่แค่สองแผ่นบางๆ ซึ่งน้อยจนน่าอนาถที่เหลือก็เป็นผักราคาถูกทั่วไปที่ปลูกในห้องเรือนกระจกของตัวเองอีกอย่างก็ล้างดินที่ติดตร งก้านผักไม่สะอาดอีกด้วย
ตรงนอกเขตมีคนที่ส่งของแบบนี้อยู่เยอะจึงเลือกกินไม่ได้ปกติถ้าเข้า ที่พักแล้วก็จะสั่งอาหารตามที่เจ้าของที่พักทําแต่ยังดีที่พวกลูกน้องบริษัทเห ยากวงต่างใช้ชีวิตกันอย่างเรียบง่ายทั้งเดินของอยู่ข้างนอกเป็นประจําเลยเป็นคนไม่เลือกกินเช่นกัน
“ทุกคนกินรองท้องกันไปก่อนพอถึงซ่งเจียงเราค่อยแก้มือกัน”ฉีหลินยิ้มพลางพูดทัก “มา รีบกินกันเถอะ”
ทุกคนได้ยินแล้วจึงเริ่มทานอาหาร
ฉีหลินหยิบหมั่นโถวขึ้นมาแล้วหันไปถามเจ้าของที่พัก “เถ้าแก่!เราจะไป สักระยะหนึ่งแล้วเดี๋ยวจะกลับมาอีกทีไหนๆ เราก็เป็นลูกค้าเก่า ครั้งหน้าช่วย ทําอาหารพิเศษให้พวกฉันหน่อยนะ ของพวกนี้กินแล้วไม่มีประโยชน์เอาซะเลย”
“ฉันก็อยากเหมือนกันแหละวะ!” เถ้าแก่ก็ทําตัวไม่ถูก “ช่วงนี้หิมะตกหนัก ทางนั้นเลยส่งวัตถุดิบเข้ามาไม่ได้เลยน่ะ”
“งั้นเอาแบบนี้ เดี๋ยวฉันจะให้เงินเถ้าแก่ไว้ห้าร้อยหยวน”ฉีหลินตั้งใจล้วง เงินออกมาจากกระเป๋า“เถ้าแก่เอาเงินนี่ซื้อวัตถุดิบไว้รอเรามาคราวหน้า แล้วช่วยทําพวกของเผ็ดๆให้หน่อยล่ะ”
“ได้สิ” เถ้าแก่ได้ยินแล้วจึงตอบกลับอย่างดีใจ “เหอะๆนายช่างทํางานเก่งจริงๆ คนพวกนี้อยู่กับนายคงไม่อดตายแล้วล่ะ”
ฉีหลินหัวเราะพลางตีเนียนถาม “เออ เถ้าแก่ เมื่อกี้ตอนที่ฉันกําลังเข้ามา เห็นว่ามีรถแนวป้องกันร่วมจอดอยู่นอกประตู!ทางนี้มีเรื่องอะไรกันเหรอ?”
“ไม่มีอะไรหรอก” เถ้าแก่ตอบกลับ “ได้ยินว่ามีคนนัดกันออกมาคงจะเจรจาตกลงกันเรื่องเงินใต้โต๊ะนะ”
“ออ! เป็นแบบนี้นี่เอง” ฉีหลินได้ยินแล้วจึงโล่งใจขึ้น
“โอเค พวกนายกินกันเถอะ”
“ได้เลย”
ทั้งสองพูดคุยกันเสร็จเถ้าแก่จึงหันหลังเดินกลับไปพร้อมกับบริกรอีกสอง
คน
ประมาณสี่ถึงห้านาที่ผ่านไปก็มีเสียงดังขึ้นจากวิทยุสื่อสารก่อนที่ชายหนุ่มในรถที่อยู่ข้างนอกจะพูดเสียงเบา “พี่หลิน รถของแนวป้องกันร่วมออกไปแล้ว”
“รับทราบ” ฉีหลินถอนหายใจก่อนตอบกลับ
พอกินข้าวเสร็จทุกคนก็พักผ่อนกันไปหลายชั่วโมงจนถึงตอนนี้ก็เวลาสอง ทุ่มแล้ว
ฉีหลินรู้สึกว่าได้เวลาแล้วจึงปลุกลูกน้องแล้วสั่งให้ทุกคนตรวจรถเพื่อเติม น้ํามันก่อนออกเดินทางอีกครั้ง
รถแล่นไปทางทิศเหนือและวิ่งต่อไปอีกยี่สิบกิโลเมตรจึงมาถึงสถานที่ที่ เรียกว่าภูเขาโบราณ
ภายในรถ
ฉีหลินถามหม่าเหลาเอ๋อในสายโทรศัพท์ “นายออกเดินทางรึยัง?”
“อยู่ระหว่างทางแล้วล่ะรับของที่เดิมนะ” หม่าเหลาเอ๋อพยักหน้า“ฉันน่าจะไปถึงก่อนนาย”
“โอเค งั้นฉันจะไม่ผ่อนความเร็วแล้วนะจะไปถึงให้เร็วที่สุด”
“ได้ไปถึงค่อยว่ากัน!”
“อืม!”
กันเสร็จแล้ว ฉีหลินจึงตะโกนบอกชาเหมิง “บอกรถข้างหลังว่าเร่งความเร็วกันหน่อย!”
“โอเค” ชาเหมิงได้ยินจึงยกวิทยุสื่อสารขึ้นมา
“บูม!”
ทันใดนั้นก็มีเสียงดังขึ้น จู่ๆ ล้อหน้าทางฝั่งขวาของรถออฟโรดที่นี่หลิน!ก็แบนไป
คนขับมีประสบการณ์จึงเหยียบเบรคอย่างช้าๆ ทําให้รถออฟโรจึงที่สูญเสี ยการควบคุมชั่วคราว ทว่ามันไม่ได้ผลักดันไปข้างหน้า ทั้งที่บนถนนเต็มไป
ด้วยหิมะ
“ยางแตกเหรอ?” ฉีหลินขมวดคิ้ว
“ใช่ ล้อหน้าทางฝั่งขวาน่ะ” คนขับรถตอบกลับโดยไม่ทันได้ดูเลยด้วยซ้ํา อาศัยประสบการณ์ล้วนๆ
“รีบเปลี่ยนยางรถซะ!” ฉีหลินตะโกนสั่ง
พูดจบชายหนุ่มที่นั่งอยู่ข้างหลังคนขับก็กระโดดลงจากรถแล้ววิ่งไปที่ กล่องสํารองหลังรถเตรียมเปลี่ยนยางล้อ
ภายในรถ ชาเหมิงชะโงกหน้าเหลือบมองด้วยแววตาสงสัย “แถวนี้ก็ไม่เห็ นมีหลุมอะไรนี่แล้วยางแตกได้ยังไงวะ?”
“ปัง ปัง!!”
ทันใดนั้นก็มีเสียงกระสุนปืนดังขึ้นสองนัด แล้วกระจกจากไฟหน้ารถทั้งส องดวงก็แตกกระจายไปทันที
ฉีหลินนิ่งไปก่อนตะโกนผ่านวิทยุสื่อสาร “ทุกคนระวัง! มีตํารวจ!”
“แอ๊ด!”
ชายวัยกลางคนร่างกายบึกบึนเปิดประตูรถบรรทุกออกมาและหาทิศทางยิงปืนทันที
“ปังปังปัง!”
เสียงปืนดังสนั่นขึ้นอีกครั้งหัวกระสุนพุ่งชนไปที่ประตูรถบรรทุกแล้วจึงเกิดประกายไฟขึ้นทันที
นิยาย เรื่องนี้อัพเดตก่อนที่อื่น เว็ปแรกที่ลง novelza.com
สองข้างทางของถนนมืดไปหมดไม่มีแสงสว่างเลยสักนิดและทิศทางของปี นก็มาจากสองฝั่ง ทุกคนในรถจึงไม่แน่ใจว่าฝั่งไหนเป็นคนยิง
“อย่าเพิ่งทําอะไรนั่งอยู่ในรถเฉยๆ ก่อน!” ฉีหลินยกวิทยุสื่อสารขึ้นพูดอี
กครั้ง
ทันทีที่พูดจบ ชายสวมหน้ากากสามคนก็ปรากฏตัวขึ้นหน้าถนนแต่ละคนสวมเสื้อหนังตัวใหญ่พร้อมถือปืนไว้ในมือ
ฉีหลินที่นั่งอยู่ในรถ พอเห็นอีกฝ่ายแต่งตัวแบบนี้ในใจจึงรู้สึกอึ้งทันที
ทั้งสามคนเดินตรงมาคนที่เดินนําหน้าโบกมือพลางตะโกน “ใครเป็นหัวห น้าลงมาคุยกันหน่อย!”
ฉีหลินครุ่นคิดอยู่นานก่อนตะโกนกลับไป “ถ้าไม่รู้ว่าเป็นใครฉันไม่กล้าลง จากรถหรอก”
“เหอะๆ!” ชายวัยกลางคนหัวเราะแล้วยืนอยู่บนพื้นหิมะพลางตะโกนเสียงดัง “ทิ้งรถบรรทุกไว้แล้วพวกแกจะไปไหนก็ไป!”
“ฉันไปกับนายได้แต่นายห้ามยุ่งกับสินค้าเด็ดขาด!” ฉีหลินขมวดคิ้ว“ในรถมีเงินถ้าพวกนายต้องการเงินฉันช่วยได้!”
“ฉันไม่ได้มาเพื่อเงินฉันจะเอาของ!”
“แบบนั้นไม่ได้สิ”
“ไม่ได้งั้นเหรอ? คนที่อยู่บนถนนเป็นคนของฉันทั้งนั้นแค่ตะโกนครั้งเดียวฉันก็จัดการนายให้เละแล้วค่อยเอาสินค้ามาก็ได้วะ!”อีกฝ่ายทําเสียงแข็ง
ฉีหลินครุ่นคิดสามถึงสี่นาทีก่อนจะหันกลับไปพูดกับชาเหมิง“เตรียมตัว ส่องไฟ!”
“ได้” ชาเหมิงพยักหน้า
ฉีหลินกําฝ่ามือแน่นก่อนตะโกนออกไปนอกรถ “พวก ฉันจ่ายห้าพันหยวนแล้วนายหลีกทางให้หน่อยได้ไหม?”
“ฉันบอกแล้วไงว่าปัญหาไม่ได้อยู่ที่เรื่องเงิน!” อีกฝ่ายยืนหยัดความคิดอ ย่างแน่วแน่
“งั้นนายมาคุยกับฉันทําพระแสงอะไรล่ะ!” ฉีหลินจ้องตาเขม็ง “ส่องไฟให้ฉันแล้วยิงมัน!”
“ส่องไฟ!” ชาเหมิงรีบตะโกนทันที “ยิง!”
“ผล็บๆ!”
คําสั่งถูกกระจายออกไปก่อนที่หลังคารถบรรทุกและรถออฟโรดจะถูกยก ขึ้น แล้วไฟสูงของรถทั้งสองคันจึงถูกเปิดขึ้นส่องไปทั่วทุกทิศทาง!
ไม่กี่วินาทีผ่านไป
“หาเจอแล้ว คนทางซ้ายมีเยอะกว่า!” เสียงตะโกนดังมาจากรถบรรทุก
“ส่องไฟไปทางฝั่งซ้าย ดึงแผงกันกระแทกรถบรรทุกออก!! เตรียมตัวหนี้!” ฉีหลินเปิดประตูรถก่อนจะกระโดดลงมาพร้อมกับถือปืนเล็งไปทางซ้าย
“ปังๆๆ!”
จากนั้นก็ตามมาด้วยเสียงปืนดังสนั่น