All Mangas

เพราะถูกลูกหลงจากเหตุการณ์ทะเลาะวิวาท อันเกิดจากพิษรักแรงหึงของสตรีรูปงามสองคน และพลัดตกทะเลสาบจนเกือบเอาชีวิตแทบไม่รอด ทำให้ ‘ซูเซียน’ ระลึกความทรงจำในอีกชาติภพของตัวเอง ซึ่งเคยมีชีวิตอยู่ในยุคสมัยที่เจริญแล้วได้อย่างเป็นปาฏิหาริย์ จึงได้รู้ว่าตัวเองซึ่งเกิดใหม่ในชาติภพที่คล้ายคลึงกับยุคจีนโบราณแห่งนี้ แท้จริงแล้วอาจเป็นเพียง ‘ตัวประกอบ’ ที่ไม่มีแม้แต่บทพูดในโลกที่น่าจะถูกรังสรรค์ ขึ้นมาจากต้นฉบับนิยายเรื่องหนึ่งซึ่งโด่งดังในยุคสมัยที่เธอตายจากเท่านั้น เอาล่ะ ในเมื่อสวรรค์หรือโชคชะตาลิขิตให้เธอรู้ล่วงหน้าว่า พี่ๆ ของเธอซึ่งเป็นเพียงตัวประกอบเช่นเดียวกัน มีชะตากรรมต้องตายอนาถและตายทั้งเป็น เพราะไปข้องเกี่ยวกับนางร้ายและนางเอกของเรื่อง เช่นนั้นน้องสาวแสนดีคนนี้จะปฏิวัติลิขิตสวรรค์และช่วยเหลือพี่ๆ ทั้งสองจากชะตากรรมเลวร้ายของตัวประกอบให้ดู!

สักวัน ข้าจะเก่งพอ สักวัน ข้าจะข้ามผ่านแม่น้ำสี่ม่อที่เย็นยะเยือกสายนี้ ไปยังโลกกว้างภายนอกให้ได้ ยี่สิบปีก่อน หลี่เวย ถามใต้ผู้โด่งดังผันตัวเป็นโจร และปักหลักซ่องสุมค่ายโจรที่หุบเขาสู่ซันทุกคนต่างพากันเรียกขานที่แห่งนี้ว่า “สี่สิบแปดค่ายโจร” “สี่สิบแปดค่ายโจร” อ้าแขนต้อนรับเหล่าจอมยุทธ์ผู้ไร้ที่พึ่ง ตั้งแต่ราชนิกุลตกอับยันยาจก ตั้งแต่ประมุขพรรคชื่อก้องยันขอทาน ขอเพียงท่านทั้งหลายไม่มีที่ไป ปฏิบัติตามกฎระเบียบอย่างเคร่งครัด สี่สิบแปดค่ายโจรล้วนยินดี โจวเฝ่ย หลานสาวคนเดียวของหลี่เวยถือกำเนิดกลางสี่สิบแปดค่าย ตลอดชีวิตไม่เคยก้าวออกไปจากที่นี่แม้แต่ก้าวเดีว แต่แล้ววันหนึ่ง ชายหนุ่มชื่อเซี่ยวอวิ่นก็ลักลอบเข้ามาในค่ายพร้อมกับคำสั่งจากเบื้องบน จากนั้นทุกอย่างก็เริ่มต้น โลกของโจวเฝ่ยเปลี่ยนไป จากสาวน้อยที่ไม่เคยรับรู้อะไรเลย ต้องก้าวออกไปเผชิญหน้ากับอันตรายในยุทธภพ เข้าไปในที่ที่ไม่ควรอยู่ พบเจอบุคคลในตำนานที่ไม่เคยคิดว่าจะมีจริง และแล้ว ความลับยี่สิบปีก็เริ่มเปิดเผย

ร้านกาแฟแห่งนี้ จะเผยโฉมเฉพาะคืนเดือนเพ็ญ พร้อมมาสเตอร์แมวเหมียวและพนักงานร้านที่จะบริการลูกค้าด้วยเครื่องดื่มและของหวานชั้นเลิศ เพื่อเยียวยาเหล่าผู้คนที่กำลังอ่อนล้า จะมีหนังสือสักกี่เล่มที่ผสมผสานเรื่องราวการโคจรของดวงดาวที่มีผลต่อชะตาชีวิตมนุษย์ เหล่าแมวเหมียว และเมนูของหวานที่น่ากินจนน้ำลายสอเข้าไว้ด้วยกันอย่างลงตัวได้เช่น แมวนักพยากรณ์แห่งร้านกาแฟจันทร์เต็มดวง เล่มนี้ เรื่องราวของเหล่าผู้คนที่ผูกโยงกันไว้ด้วย “โชคชะตา” ที่ล้วนล้มลุกคลุกคลานไปกับกระแสวังวนแห่งชีวิต นำพาให้พวกเธอและเขาเหล่านี้ได้มาเจอกับ “ร้านกาแฟจันทร์เต็มดวง” ร้านคาเฟ่รถตู้ที่จะเปิดทำการเฉพาะคืนจันทร์เต็มดวง มีมาสเตอร์ของร้านเป็นแมวตัวใหญ่ที่ทำนายดวงชะตาให้ลูกค้าได้ พร้อมเสิร์ฟเมนูของหวานและเครื่องดื่มรสเลิศที่หากินที่ไหนไม่ได้ แต่ใช่ว่าอยากจะมาใช้บริการก็มาได้ เพราะ “ร้านกาแฟจันทร์เต็มดวง” ไม่มีทำเลที่ตั้งแน่นอน บางครั้งปรากฏกลางย่านร้านค้าคุ้นตา บางครั้งเป็นสถานีรถไฟปลายทางหรือริมแม่น้ำเงียบสงบ อีกทั้งยังเลือกลูกค้าตามแต่ใจต้องการอีกด้วย ฉะนั้นหากคุณผู้อ่านประสงค์จะตามหาเพื่อเข้าใช้บริการร้านกาแฟแห่งนี้ก็ต้องขออภัยด้วย แต่ประสบการณ์ของพวกเธอและเขาเหล่านี้จะช่วยพาให้คุณผู้อ่านได้รู้จักตัวเอง ยอมรับสิ่งที่เป็น มีของหวานแสนอร่อยช่วยเยียวยา เพื่อจะได้ปลดเปลื้องสิ่งที่ติดค้างอยู่ลึกในลำคอและของหนักอึ้งที่เคยทับถมในใจบางอย่างออกได้บ้าง

‘โรงหมอจี้ซื่อ’ ของสกุลสวีผู้มีหมอมาเจ็ดรุ่น และ ‘ร้านไป่เฉ่า’ ของสกุลเถาร้านยาที่มีมากว่าร้อยปี ต่างก็ร่วมกันรักษาผู้คนมานับหลายสิบปี อีกทั้งสองสกุลยังมีสัญญาหมั้นหมายรุ่นลูกระหว่างกัน ความสัมพันธ์เหล่านั้นคงจะยังดำเนินไปอย่างราบรื่น หากไม่มีโจรภูเขาลึกลับอย่าง ‘หลินจื่อเฟิง’ ปรากฏตัวขึ้นเสียก่อน เพียงแค่เขามาถึงก็เรียกร้องชีวิตผู้คนในสกุลสวี กล่าวหาว่ามารดาเขาต้องตายเพราะการรักษาของโรงหมอจี้ซื่อ ทว่า ‘เถาเม่ยเอ๋อร์’ แห่งร้านไป่เฉ่ากลับออกหน้าแทนอย่างไม่กลัวตาย และสิ่งที่เขาร้องขอมานั้นก็คือให้นางเป็นภรรยาของเขา! ท่ามกลางควันไฟแห่งสงคราม ผู้คนล้มตายอดอยาก บ้านเมืองระส่ำระสายเช่นนี้ เถาเม่ยเอ๋อร์เพิ่งค้นพบว่าหลินจื่อเฟิงหาใช่เพียงโจรภูเขาทั่วไป เพราะเขามีวิชาแพทย์อันยอดเยี่ยม ทั้งวิธีการรักษาของเขายังดูคล้ายกับสกุลสวียิ่งนัก!

ฮูหยินจางนั่งอยู่บนเตียง นางกำลังคุยกับบุตรสาวด้วยสีหน้าและแววตาอ่อนโยน มือหนึ่งลูบศีรษะที่ปกคลุมไปด้วยแพผมสีน้ำหมึกทิ้งตัวลงราวกับสายน้ำ ใบหน้าเล็กจิ้มลิ้มของจางหานเฟิ่งแหงนมองขึ้นมา ดวงตาหงส์คู่นั้นทำให้เว่ยเหมยลียิ้ม หากแต่ในใจนั้นเล่ากลับหนักใจ นางใกล้จะจากไป นางกลัวเหลือเกินว่าบุตรสาวจะอยู่ต่อไปอย่างไร จึงสั่งเสียเอาไว้เพื่อให้บุตรสาวดูแลตัวเองดีๆ ‘เฟิ่งเอ๋อร์ ลูกต้องรักตัวเองมากกว่าผู้อื่น’ ‘ทำไมข้าต้องรักตัวเองมากกว่าผู้อื่นด้วยท่านแม่ ข้าไม่เข้าใจที่ท่านแม่กล่าวแม้แต่น้อย’ ดวงตาหงส์คู่นั้นกะพริบปริบๆ มองไปที่มารดา ‘เพราะเจ้าจะเจ็บปวด เจ้าจะเป็นทุกข์ แม่ไม่อยากเห็นเจ้าเป็นทุกข์ เข้าใจหรือไม่’ ‘ข้าฟังแล้วก็ยังไม่เข้าใจ’ ‘เจ้ายังเล็กนัก เจ้าเพิ่งจะห้าปีเอง แต่ในอนาคตเจ้าจะเข้าใจเมื่อนึกทบทวนคำพูดของแม่ เจ้าอย่าลืมอ่านหนังสือที่แม่เขียนเอาไว้ให้เจ้าเด็ดขาด อีกอย่างห้ามปล่อยให้หนังสือเหล่านั้นตกไปถึงมือของผู้ใด หรือว่า…เมื่อเจ้าจำเนื้อหาได้อย่างถ่องแท้แล้ว เจ้าจงเผามันทิ้งเสีย!’ ‘เผาหรือ? ข้าไม่อยากเผา! หนังสือเหล่านั้นเป็นท่านแม่ที่เขียนขึ้นมา มันมีค่ากับข้ามาก’ ใบหน้าเล็กจิ้มลิ้มของจางหานเฟิ่งส่ายไปมาอย่างไม่ยอมรับ ‘มันมีค่ากับเจ้ามากก็จริง แต่มันก็เป็นอันตรายต่อเจ้ามากเช่นกัน’ ฮูหยินจางมีแววตาเศร้าสร้อยเพิ่มขึ้นอีกห้าส่วน นางไม่อยากจากบุตรสาวไป ทว่าโรคของนางร้ายแรงนัก มิอาจรักษาได้เลย ‘อย่างไรข้าก็ยังไม่เข้าใจ ทำไมหนังสือเหล่านั้นจึงเป็นอันตรายต่อข้า มันก็แค่หนังสือ’ จางหานเฟิ่งเป็นเด็กฉลาด แต่บางทีก็ไม่เข้าใจในสิ่งที่มารดาพูด ใจของนางขัดแย้งยิ่ง นั่นคือหนังสือที่มารดาเขียนขึ้นมา ‘เพราะสิ่งที่แม่เขียนขึ้นมา มันมาจากอนาคต มันจึงเป็นอันตรายสำหรับเจ้า แม่ถึงได้บอกกับเจ้าว่า…อย่าให้ผู้ใดอ่านเด็ดขาด เจ้าเข้าใจหรือไม่’ ฮูหยินจางอธิบายให้บุตรสาวเข้าใจและยอมรับพร้อมรอยยิ้มอ่อนโยน ‘ข้าเข้าใจ…ข้ายังจำได้ เรื่องนี้ท่านแม่ก็สั่งห้ามข้าพูดเช่นกัน ท่านแม่เคยบอกข้าว่าท่านแม่เป็นศาสตราจารย์ในมหาวิทยาลัยเมื่อชาติที่แล้ว ท่านแม่ไม่ได้ดื่มน้ำแกงของยายเมิ่งตอนจะข้ามสะพานไน่เหอ ศาสตราจารย์คืออาจารย์ มหาวิทยาลัยคือสถานศึกษา คำพูดเหล่านี้ข้าจะไม่บอกใครเด็ดขาด!’ ‘เฟิ่งเอ๋อร์ของแม่เป็นเด็กฉลาด’ ฮูหยินจางยังคงใช้มือหนึ่งลูบผมสีน้ำหมึกที่ทิ้งตัวลงราวกับสายน้ำของบุตรสาวไปอย่างช้าๆ แลดูทะนุถนอมรักใคร่ ‘ข้าเป็นเด็กฉลาด ข้าจะทำตามคำสั่งของท่านแม่’ จางหานเฟิ่งยิ้มกว้าง ในปากของนางมีฟันซี่เล็กๆ เรียงตัวกันอย่างสวยงาม

หลินหยาง ผู้มีบุญได้เกิดเป็นบุตรของจักรพรรดิ เเต่กลับไร้ซึ่งวาสนา ถูกแย่งชิงตัวตนและฐานะเจ้าชายของเขาไป! สวรรค์ช่างไม่เป็นธรรม หลินหยางจึงต้องกลับมาทวงคืนความยุติธรรมจากสวรรค์อันไร้เหตุผล!!

เพราะไม่ได้รับความรักจากครอบครัว ทั้งยังถูกส่งมาอาศัยอยู่นอกเมืองตั้งแต่เด็ก เติบโตขึ้นโดยมีเพียงคนรับใช้ข้างกายไม่กี่คน ทำให้ ‘เวินโหรว’ ต้องดิ้นรนเพื่อหาเงินมาเลี้ยงดูตนเอง ทว่าท่ามกลางสภาพสังคมที่มีข้อจำกัดสำหรับสตรี หนทางที่นางจะก้าวผ่านจึงไม่ง่ายดายนัก หากไม่ได้รับความช่วยเหลือจากเขา… จอมเผด็จการที่คนทั้งเมืองล้วนกลัวเกรงและสาปแช่ง นางก็คงไม่อาจสร้างฐานะของ ‘เศรษฐีหนุ่มผู้ใจบุญ’ขึ้นมาได้อย่างทุกวันนี้ ผู้คนต่างบอกว่าเขามิใช่คนดี แต่เขาดีกับนางยิ่งนัก แม้จะรู้ว่าตนเป็นเพียงหมากตัวหนึ่งในมือเขา แม้ไม่รู้ว่าสถานการณ์ที่เขาดึงนางมาเกี่ยวข้องนั้นต้องเผชิญกับอะไร แต่จะอย่างไรเล่า… เมื่อนางเต็มใจที่จะอยู่ในกระดานหมากนี้เอง ในเมืองที่นับวันยิ่งไม่ใช่ที่ที่มนุษย์ควรอยู่อีกต่อไปแห่งนี้ นางจะไม่มีวันถอยจนกว่าจะมีผู้ชนะอย่างแท้จริง!

จากกันครั้งก่อน เขายังเป็นแค่ผู้ชายที่ไม่พร้อมรับผิดชอบชีวิตใคร พบกันครั้งนี้ เธอตั้งใจทำทุกอย่างเพื่อเป็นส่วนหนึ่งในชีวิตเขา ความประทับใจที่ดาราสาวอย่างหนานชู มีต่อหลินลู่เซียว นายทหาร สังกัดกองกำลังดับเพลิง ไม่เคยเปรเปลี่ยนไปเลยแม้แต่นิดเดียว เธอจะทำให้เขารู้ว่า ความรักของเธอนั้นร้อนแรงและไม่มีทางดับลงได้ เหมือนเหตุการณ์เพลิงไหม้ที่เขาเคยพบเจอ

อันปู้เป็นศพ ศพที่ยังเคลื่อนไหว ไม่หายใจ ไม่มีชีพจร ตัวเย็นชืด ปัญหาหลักของอันปู้ที่ทำให้ปวดหัวในแต่ละวันคือ เธอจะป้องกันการติดเชื้อให้ร่างกายที่ตายไปแล้วยังไง? ทำไงให้ผิวผ่อง สดสวย ดูมีชีวิตชีวา ยังไงดี? ทำซาวน่าเหรอ? หรือแช่ออนเซ็น กินผักและผลไม้ ออกกำลังกายป้องกันโรคกระดูกพรุน? ทำยังไงถึงจะเป็นศพที่แซ่บที่สุดได้ล่ะ?

ซ่งหร่วนเผลอหลับหน้าคอมพ์ ตื่นขึ้นมาอีกทีในร่างของภรรยาพระเอกในนิยายเรื่อง ‘ขุนนางทางอำนาจ’ ที่ตัวเองกำลังอ่านออนไลน์ค้างอยู่ แย่ล่ะสิ… จำได้ว่าพระเอกเรื่องนี้โรคจิตใช่ย่อย ชอบความรุนแรง เจ้าคิดเจ้าแค้นและหฤโหด แล้วเธอดันมาสวมบทบาทภรรยาปากร้ายที่ชอบสวมเขาให้สามี แถมยังทำร้ายจนลูกชายตัวน้อยๆ ขาเป๊ จุดจบของภรรยาพระเอก หนังสือเขียนไว้น่าอนาถทีเดียว

ตำราเล่มเก่าถูกทิ้งไว้บนโต๊ะของห้องกักบริเวณ ฉันที่กำลังมองหาสิ่งของมาช่วยทำให้ขาเก้าอี้มันมีขนาดเท่ากัน จึงได้ตัดสินใจหยิบเอาตำราเล่มนั้นมาใช้สอย แต่ทว่าเพียงชั่วข้ามคืน เจ้าตำราเล่มนี้ก็พาฉันมายังที่ที่ไม่รู้จัก อีกทั้งยังตื่นขึ้นมาท่ามกลางงานศพของตนเองอีกต่างหาก ทางเดียวที่ฉันจะสามารถกลับบ้านได้ก็คือ…ต้องทำลายตำราเล่มนั้นทิ้งเสีย แต่ว่า…ตำราเล่มนั้นหายไปไหนเสียแล้วล่ะ!?