Inhuman Warlock จอมเวทย์ไร้มนุษยธรรม - ตอนที่ 258: ความลับของ Limiter
ตอนที่ 258: ความลับของ Limiter – ลิมิตเตอร์
รถสปอร์ต 2 คันกําลังวิ่งผ่านถนนที่ล้อมรอบด้วยต้นไม้สูงทั้งสองด้าน เมื่อลูซิเฟอร์ได้ยินเสียง
“เธอรู้สึกตัวแล้ว ดีจัง” เขาพึมพํา เมื่อสังเกตเห็นผู้หญิงคนนั้นเคลื่อนไหวเล็กน้อย
“ฮ่ะ” ไอย์ค่อยๆลืมตาขึ้นช้าๆเพื่อสังเกตว่าหัวของเธอกําลังปวดราวกับว่ามันกําลังจะระเบิด ตอนแรกเธอรู้สึกงนงง เมื่อนึกถึงสิ่งที่เกิดขึ้น
เธอออกจากภายในโดมได้อย่างไร? เธอถูกจับงั้นเหรอ?
เธอเข้าใจว่าสิ่งแรกที่เธอต้องทําคือลงจากรถ เห็นได้ชัดว่าเธอถูกจับเมื่อจําได้ว่าศีรษะของเธอถูกตี สําหรับคนในรถ พวกเขาดูไม่เหมือนสมาชิกในทีมของเธอเลย
“สาวน้อย ฉันรู้ว่าเธอคิดอะไรอยู่ อย่าใช้พลังของเธอ ถ้าเธอไม่อยากทนทุกข์” ลูซิเฟอร์กระซิบเบาๆ ข้างหูของไอย์ เมื่อไอย์ได้ยินเสียงคุกคาม เธอก็ตระหนักว่าเธออยู่กับศัตรู ไม่เพียงเท่านั้น พวกเขายังทําให้เธอนั่งบนตักของพวกเขาด้วย? เธอสงสัย
เธอจึงตัดสินใจที่จะใช้พลังของเธอและแทงคนที่ทําให้เธอนั่งบนตักของเขา เนื่องจากเธออยู่ใกล้เขามาก เธอจึงพบว่ามันเรียบง่าย ทั้งหมดที่เธอต้องการคือทํามีดน้ําแข็งเพื่อแทงคนๆนี้
เธอยกมือขึ้นเล็กน้อย เพื่อเรียกพลังของเธอ
“อ้ากกกกก!”
เสียงกรีดร้องดังก้องในรถ ซึ่งถึงกับส่งเสียงออกไป ในขณะที่หน้าต่างเปิดอยู่ โชคดีที่พวกเขาไม่ได้อยู่ในเมือง จึงไม่มีใครได้ยินเสียงกรีดร้อง
ไม่นานเสียงกรีดร้องก็หยุดลงเมื่อไอย์หมดสติอีกครั้ง
“ฉันเตือนเธอแล้ว ตอนนี้เธอโทษฉันไม่ได้แล้ว” ลูซิเฟอร์พูด ขณะที่เขาส่ายหัวอย่างไม่รู้ “อย่างน้อยคราวหน้าเธอจะพยายามระวัง ถ้าเธอยังโง่ไม่พอ”
เขาเริ่มมองออกไปข้างนอกอีกครั้ง รถแล่นผ่านเมืองไปเรื่อย ๆ เมื่อผ่านไปอีก 6 ชั่วโมงก่อนที่ไอย์จะมีสติสัมปชัญญะอีกครั้ง
แต่คราวนี้เธอไม่ส่งเสียง เธอเชื่อว่าเป็นลูซิเฟอร์ที่ทําให้เธอตกใจ ในขณะที่เขาอาจสังเกต เห็นว่าเธอกําลังจะโจมตี
เธอไม่รู้ว่ามันเป็นกระบวนการอัตโนมัติเพราะสร้อยข้อมือที่อยู่บนข้อมือของเธอ
คราวนี้แผนของเธอคือโจมตี ก่อนที่ลูซิเฟอร์จะรู้ว่าเธอต่อต้านเขา
เธอพยายามเรียกพลังของเธอออกมาอีกครั้ง ขณะที่เธอหลับตา
“อ๊ากกกกก!” เสียงกรีดร้องดังขึ้นอีกเสียงหนึ่งดังก้องอยู่ในรถ แต่คราวนี้กระจกหน้าต่างปิดลง ซึ่งทําให้เสียงส่วนใหญ่กลบไป เธอหมดสติไปอีกครั้ง
“คราวที่แล้วฉันประเมินค่าความฉลาดของเธอสูงไป เธอไม่ได้ฉลาดจริงๆ ใช่ไหม แต่มันไม่สําคัญ ฉันได้ยกเลิกการจํากัดการลงโทษจํานวน 3 ครั้งแล้ว เธอสามารถลองกี่ครั้งก็ได้ตามต้องการ” ลูซิเฟอร์พึมพําเบาๆ
ขณะที่การเดินทางดําเนินต่อไป ไอย์ก็ตื่นขึ้นอีกครั้ง ครั้งนี้ เธอไม่ได้พยายามสร้างมีดแต่ใช้พลังทั้งหมดของเธอเพื่อแช่แข็งลูซิเฟอร์
“อ๊ากกกกก!”
ด้วยเสียงกรีดร้องอันดังก้อง เธอก็หมดสติไปอีกครั้ง ตอนนี้เหตุการณ์ซ้ําเดิมเหมือนออกอากาศซ้ําแล้วซ้ําเล่า
“ทําไมเธอถึงไม่เข้าใจ นายไม่อธิบายให้เธอฟังหรือว่ามันทํางานอย่างไร เธอคงคิดว่านายทําให้เธอช็อคและสลบไป ฉันเชื่อ ถ้าเธอรู้ว่ามันเป็นแบบอัตโนมัติ เธอคงคิดว่านายไม่ได้ทําอะไรเธอ” เจียงเตือนลูซิเฟอร์
เขาสังเกตเห็นปัญหา เธอไม่ใช่คนงี่เง่า อย่างน้อยนั่นคือสิ่งที่เขาคิด
“ฉันจะบอกเธอได้อย่างไร เธอพยายามจะทําอะไรลับๆล่อๆฉัน ก่อนที่ฉันจะรู้ตัวว่าเธอต่อต้านฉันด้วยซ้ํา ฉันได้ยินเสียงกรีดร้องของเธอ ทันทีที่เธอหยุดทําลับๆ ล่อๆ ฉันก็จะพยายามบอก” ลูซิเฟอร์ตอบอย่างเกียจคร้าน
“แต่ฉันไม่รีบ เธอสามารถใช้เวลามากเท่าที่เธอต้องการเพื่อลิ้มรสของการลงโทษ” เขากล่าวเพิ่มเติม
“คําพูดพวกนั้นฟังดูน่ากลัวนะ การจะทําให้คนอย่างเธอหมดสติ มันช่างดูประหลาด” เจียงถามพลางขมวดคิ้ว
“หลักการพื้นฐานนั้นง่ายจริงๆ เมื่อมันผูกมัดตัวเองกับบุคคล มันจะศึกษาพวกเขาเพื่อทําความเข้าใจล่าดับร่างกายของพวกเขา ณ จุดนั้น”
“เมื่อมีคนพยายามที่จะใช้พลังของพวกเขา ล่าดับร่างกายของพวกเขาจะเปลี่ยนไป สร้อยข้อมือสังเกตเห็นมันและทําให้พวกเขาสลบไป ส่วนความรุนแรงนั้นเพียงพอที่จะทําให้พวกเขาหมดสติทันที” ลูซิเฟอร์อธิบาย
แม้แต่เขาก็ยังสับสนว่ามันทํางานอย่างไร เมื่อเขาฟื้นความทรงจําได้ เพราะตามข้อมูลของเขา มันจะถูกกระตุ้นเมื่อใช้พลัง แต่พลังแห่งการเน่าเปื่อยของเขาทํางานตลอดเวลา เขาไม่เคยตกใจกับเรื่องนั้น
พลังของการเน่าเปื่อยของเขาไม่เคยหยุดนิ่ง ดังนั้นเขาจึงสงสัยว่าทําไมมันไม่ทําให้เขาสลบ ดังนั้นเขาจึงนําสร้อยข้อมือไปด้วยเพื่อศึกษาและทําความเข้าใจ
หลังจากศึกษาสร้อยข้อมือเมื่อไม่ได้ใช้งาน เขาจึงรู้ว่าเคล็ดลับคืออะไร
เหตุผลเดียวที่มันไม่ทําให้เขาสลบ เพราะพลังของการเน่าเปื่อยของเขาทํางาน เมื่อเขาสวมสร้อยข้อมือ
นั้นคือตอนที่สร้อยข้อมือกําหนดจุดเริ่มต้นของการจัดลําดับร่างกายของเขา และถือว่าพลังของการเน่าเปื่อยนั้นเป็นเรื่องปกติ
เขาเชื่อว่านั่นเป็นสาเหตุที่ให้กําไลทํางานแบบนั้นตั้งแต่ในหอประชุม เพราะเป็นที่ที่ทุกคน ผ่อนคลายและเพียงแค่นั่งเฉยๆ ดังนั้นไม่มีใครจะใช้พลังของพวกเขา เมื่อสวมกําไลเพื่อหลอก Limiter (ลิมิตเตอร์) เกี่ยวกับการจัดล่าดับร่างกายตามปกติของพวกเขา น่าเสียดายที่พวกเขาไม่ได้คาดหวังว่าพลังของลูซิเฟอร์จะทํางานได้ในขณะนั้น
สถานศึกษาเก็บเป็นความลับไม่ให้คนอื่นรู้ เพื่อไม่ให้ใครข้ามเรื่องนี้ไปปฐมนิเทศได้ แม้แต่เขาก็คงไม่เคยรู้เลย ถ้าเขาไม่ได้ตรวจสอบสร้อยข้อมือที่ไม่มีเจ้าของ
รถสปอร์ต 2 คันเข้าสู่เมืองเคนซิงตันในตอนกลางดึก ขณะที่พวกเขามุ่งหน้าไปยังคฤหาสน์เจียงเคลื่อนตัวไปตามถนนที่ว่างเปล่า
พวกเขาเข้าไปในคฤหาสน์ ซึ่งได้รับการดูแลโดยยามที่เจียงเรียกมา น่าเสียดายที่ยังไม่มีคนใช้อยู่ที่นี่ มียามเฝ้าเพียงคนเดียวที่นี่ ซึ่งนั่งอยู่ที่ประตูหลักของคฤหาสน์
รถ 2 คันหยุดที่ทางเข้าคฤหาสน์ในเวลลิ่ง เจียงเป็นคนแรกที่ก้าวออกมาในขณะที่เขาหาว
“ในที่สุด เราก็กลับมา!” เขาอุทาน ขณะถอดวิกและเคราที่เขาสวมอยู่ ผิวของเขาคันแล้วหลังจากที่ใช้เวลานานในการสวมหน้ากาก
เขาเดินไปที่ด้านข้างของลูซิเฟอร์และเปิดประตู ก่อนที่เขาจะช่วยพาไอย์ออกไป
ลูซิเฟอร์ก็ก้าวออกมา ในขณะที่หาว “รู้สึกดีที่ไร้น้ําหนักถ่วงใดๆแล้ว เธอค่อนข้างหนักจริงๆ”
“นายไม่ควรแสดงความคิดเห็นเรื่องน้ําหนักของผู้หญิง จากประสบการณ์ส่วนตัวของฉัน ฉันบอกได้เลยว่ามันอาจจะดูแย่” เจียงบอกกับลูซิเฟอร์พร้อมหัวเราะ
“พอๆเลิกพูดได้แล้ว เปิดประตูให้ฉัน” ลูซิเฟอร์พูด ขณะอุ้มไอย์ไว้ในอ้อมแขนอีกครั้ง..