Inhuman Warlock จอมเวทย์ไร้มนุษยธรรม - ตอนที่ 240: สัญญาถูกสร้างมาเพื่อให้ล้มล้าง
ตอนที่ 240: สัญญาถูกสร้างมาเพื่อให้ล้มล้าง
“ถูกต้อง เรายังไม่ได้เริ่มด้วยซ้ำเมื่อคุณกดสัญญาณเตือนโชคดีที่ไม่มีใครรบกวนเราอีกต่อไป” ลูซิเฟอร์พูดขณะที่เดินไปที่เตียงวางขาข้างหนึ่งไว้เหนืออีกข้างหนึ่งเขานั่งอย่างสบายใจขณะที่มองไปยังโจซึ่งดูเหมือนจะกลัว
“ยามของคุณตายหมดแล้ว และผมสัญญากับคุณได้เลย พวกเขาไม่ได้ตายอย่างดีๆ ดังนั้นถ้าคุณไม่ต้องการเป็นเหมือนพวกเขาก็ให้สิ่งที่เราต้องการมา”ลูซิเฟอร์พูดอย่างใจเย็น
“กะ-แกต้องการอะไร” โจถามอย่างเหงื่อตก
“ไม่มีอะไรมาก ฉันแค่ต้องการทรัพย์สินทั้งหมดของคุณและทุกสิ่งที่คุณเป็นเจ้าของ”ลูซิเฟอร์
ตอบ
“นี่มันเรื่องไร้สาระอะไรกัน? แกต้องการทุกอย่างที่ฉันเป็นเจ้าของ? ฉันจะยากจนแบบนั้นไม่ได้หรอก! ฉันจะต้องเริ่มเป็นขอทานงั้นเหรอ! แกยอมประนีประนอมเสียครึ่งหน่อยได้ไหม” โจถามพร้อมเสนออย่างอื่นให้
“ได้สิ ถ้าฉันประนีประนอมกับความมั่งคั่งของคุณ คุณก็จะประนีประนอมกับชีวิตของคุณด้วยให้ฉันเอาครึ่งหัว ครึ่งแขน และครึ่งขาของคุณไปด้วย ฉันจะฝากอีกครึ่งหนึ่งให้คุณ” ลูซิเฟอร์ตอบอย่างประชดประชัน
“พี่ชาย ถ้าฉันอยู่ในที่ของคุณ ฉันจะให้ทุกอย่างแก่เขา เพราะชีวิตสําคัญกว่า” เจียงเตือนโจจากด้านหลัง
“ก็ได้! ฉันจะให้ทุกอย่างที่คุณต้องการ” โจตอบ พลางยอมแพ้ “แต่ฉันจะทําอย่างไรดี”
“ง่ายๆ คุณแค่ต้องบอกว่าคุณเบื่อชีวิตนี้และคุณกําลังให้ทรัพย์สินทั้งหมดของคุณแก่เจียง” ลูซิเฟอร์ตอบ
” พูดอย่างนั้นต่อหน้าคนทั้งเมืองแล้วคุณสามารถพูดได้ว่าคุณกําลังจะไปกลายเป็นนักบุญบนภูเขาฟิโอซันจากนั้นคุณสามารถออกจากประเทศได้ ฉันจะให้เงินคุณเดินทาง”เขาอธิบายเพิ่มเต็ม
“ฉัน?” เจียงอธิบายด้วยความตกใจ
ลูซิเฟอร์มอบทรัพย์สมบัติทั้งหมดให้เขาเหรอ? เขาอดไม่ได้ที่จะรู้สึกมีอารมณ์ตอนนี้เขาคงจะรวยมากทั้งหมดเป็นเพราะลูซิเฟอร์
เขาไม่ทราบว่าลูซิเฟอร์ไม่สามารถรับทรัพย์สินในนามของเขาได้ นั่นเป็นเหตุผลที่เขามอบให้เจียง
“ถูกต้อง คุณจะเป็นเจ้าของบริษัทเวลลิ่ง” ลูซิเฟอร์ตอบ “และความมั่งคั่งทั้งหมดที่มาพร้อมกับมัน”
เขามองกลับมาที่โจในขณะที่เขาถามว่า “คุณยอมรับหรือไม่”
“และนั่นเป็นเหตุผลที่ฉันตัดสินใจเป็นนักบุญและทิ้งชีวิตนี้ ฉันต้องการสัมผัสความสุขที่แท้จริงของชีวิตและความสงบที่แท้จริงฉันจึงออกจากธุรกิจและเมืองฉันมอบทุกอย่างให้เพื่อนสนิทของฉันนายเจียง!”
เจียงเข้าร่วมงานแถลงข่าวกับโจ ซึ่งกําลังทําทุกอย่างที่ลูซิเฟอร์บอกเขาสื่อหลายช่องทางอยู่ที่นี่แม้แต่สมาชิกสภาเมืองก็อยู่ที่นี่เพราะเรื่องนี้เป็นเรื่องใหญ่โจเวลลิ่ง
ไม่เพียงแต่เป็นคนที่ร่ำรวยที่สุดในเมืองเท่านั้น แต่เขายังเป็นหนึ่งในคนที่ร่ำรวยที่สุดในประเทศอีกด้วย
แม้แต่ลูซิเฟอร์ก็อยู่ที่นั่น ก็กําลังปลอมตัว เพื่อเฝ้าดูทุกอย่าง
เขาเตือนโจแล้วว่าถ้าเขาทําผิดหรือบอกความจริงกับคนอื่น สายฟ้าจะผ่านเข้ามาในหัวของ
ไม่มีใครรู้ว่าโจ เวลลิ่งถูกบังคับให้ทําเช่นนี้ ไม่มีใครรู้ด้วยซ้ำว่าคฤหาสน์ของเขาถูกโจมตีและผู้คุ้มกันหลายคนของเขานอนอยู่ในรูปของขี้เถ้า
ทนายความก็อยู่ที่นั่นพร้อมกับเอกสารที่เหมาะสมที่จะทําให้เจียงเป็นเจ้าของทุกสิ่งที่โจเป็น
เจ้าของ
“โปรดลงนามในสถานที่ที่ฉันทําเครื่องหมายไว้” ทนายความบอกกับโจโจสูดหายใจเข้าลึกๆ ขณะที่เขาเหลือบมองไปไกลๆ ที่ลูซิเฟอร์ยืนอยู่
เขาอยากจะร้องไห้ วันนี้เขาสูญเสียทุกอย่างที่เขาทุ่มเทไป และเขาไม่แม้แต่จะส่งเสียงดังเขาไม่ได้แสดงความเจ็บปวดบนใบหน้าของเขา ในขณะที่เขาหยิบปากกาขึ้นมาและเริ่มเซ็นเอกสาร
“คุณเจียง ตาคุณแล้ว เซ็นเอกสาร หลังจากนั้นคุณจะกลายเป็นเจ้าของทุกคนที่นายเวลลิ้งเป็นเจ้าของ” ทนายความบอกกับเจียง
เจียงมีความสุขมากในขณะนี้ ไม่เหมือนกับโจ ดูเหมือนว่าเขาจะโชคดีมากโดยไม่ได้ทําอะไรเลยเขาได้รับเงินมากมาย
เขาหยิบปากกาขึ้นมาและลงนามในเอกสารอย่างมีความสุข
“การโอนเสร็จสมบูรณ์อย่างเป็นทางการ!” ทนายพูดยิ้มๆ คนอื่นๆ เริ่มปรบมือโดยไม่รู้ว่าพวกเขากําลังปรบมือให้กับความโชคร้าย
“อย่างที่คุณเห็นเมื่อกี้! โจ เวลลิ่ง! หนึ่งในผู้มั่งคั่งที่สุดในเอลิเซียมเพิ่งบริจาคทรัพย์สมบัติทั้งหมดของเขาให้เพื่อนของเขาที่จะเข้ามาอยู่ในรายชื่อที่ร่ำรวยที่สุดในเอลิเซียม!” ช่องข่าวต่างๆ ดูเหมือนจะตื่นเต้นกับการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ในประเทศนี้เวลลิ่ง!ให้สัมภาษณ์เพียงครั้งเดียว!”
“นายเวลลิ่ง! แค่คําถามไม่กี่ข้อครับ!” นักข่าวพยายามจะสัมภาษณ์โจ แต่เขาไม่ได้หยุดอยู่แค่นั้นเขาได้รับการเตือนจากลูซิเฟอร์ว่าเขาต้องจากไปทันทีหลังจากการประกาศ
ลูซิเฟอร์ โจ และเจียง ทั้งหมด พวกเขาสามคนออกจากงานแถลงข่าวและเข้าไปในรถซึ่งเจียงเองขับเอง
พวกเขากลับไปที่คฤหาสน์เวลลิง
ภายในคฤหาสน์เวลลิงนั้นมีเพียง 3 คนเท่านั้น – ลูซิเฟอร์ เจียง และโจ 2 คนแรกกําลังมองดูคนหลังสุดอยู่
“ฉันทําทุกอย่างที่คุณพูด ฉันสามารถออกไปตอนนี้ได้ไหม คุณสัญญากับฉัน? ทําไมคุณหยุดฉันตอนนี้” โจถามลูซิเฟอร์ด้วยความรู้สึกกังวล สัตว์ประหลาดตัวนี้ต้องการอะไรอีกในตอนนี้เขาสงสัย
“คุณอยากรู้อีกสิ่งหนึ่งที่ฉันได้เรียนรู้จากมนุษย์หรือไม่ มีคําพูดในหมู่พวกเขาอยู่”ลูซิเฟอร์พูดในขณะที่เขา เหลือบมองดวงตาที่น่ากลัวของโจ
“พูดอะไร” เจียงถามด้วยความสงสัย
“เป็นคําพูดที่สนุกมาก บางครั้งคําสัญญาก็มีไว้เพื่อทําลาย” ลูซิเฟอร์ตอบพร้อมส่ายหัว
“ม-หมายความว่าคุณโกหก? คุณต้องการอะไรจากฉันอีก คุณเอาทุกอย่างไปแล้ว! ฉันก็ทําทุกอย่างที่คุณพูดด้วย! คุณต้องการอะไรอีก!” โจตะโกนด้วยความรู้สึกกลัว
“คุณมีอะไรอีกนอกจากชีวิตของตัวเอง แน่นอน ฉันต้องการชีวิตของคุณตอนนี้ฉันคิดว่าฉันเข้าใจแนวโน้มของมนุษย์ ด้วยความกลัว คุณทําตามที่ฉันพูด แต่ทันทีที่คุณจากไปคุณจะบอกความจริงและ บางที่อาจต้องใช้ความช่วยเหลือจาก APF และคนอื่นๆ ด้วยซ้ำ” ลูซิเฟอร์กล่าวพร์ อมยิ้ม
“เรื่องมันจะยุ่งมากเกินไป และวิธีแก้ปัญหาง่ายๆ คือ ฉันแค่ฆ่าคุณ จริงไหม?” เขาถามต่อ
“มะ-ไม่! ผมสัญญาจะไม่บอกใคร! ผมสัญญา!” โจพูดพลางถอยกลับไปมากขึ้น
“ฉันไม่ได้บอกคุณเกี่ยวกับคําพูดนั้นแล้วหรือ สัญญาก็ไม่มีค่าสําหรับฉันอีกต่อไป”ลูซิเฟอร์กล่าวขณะที่เขายืนขึ้นเขาเริ่มเดินไปหาโจในขณะที่เขาถอดถุงมือจากมือขวา
“และคุณพูดถูกอย่างหนึ่ง คือคุณจะไม่บอกเรื่องนี้ให้ใครรู้ รู้ไหมว่าทําไม?” ลูซิเฟอร์ถามขณะยิ้ม
“เพราะแกไม่มีชีวิตไปบอกใคร!” เขาพูดอย่างเคร่งขรึมขณะวางมือบนใบหน้าของโจ
“อ๊าก!”
คืนนั้นเสียงกรีดร้องอันเจ็บปวดดังก้องอยู่ในคฤหาสน์ก่อนที่มันจะเงียบสนิท..