Advent of the Archmage - ตอนที่ 507: เทคนิคดาบกาลเวลา
นิยาย Advent of the Archmage Chapter 507: เทคนิคดาบกาลเวลา
ฟื้ว,ฟื้วในน้ำ,มีชั้นแสงสีแดงฉานแผ่ออกมาจากร่างของลิงค์น้ำรอบตัวเขาเดือดปุดๆและมีไอลอยนมาในตอนที่เขาควงดาบ,มันได้ทิ้งภาพติดตาสีแดงเอาไว้ด้วย
เขาเร็วมาก,ดังนั้นภาพติดตาจึงซ้อนทับเขาเหมือนกับป่าแห่งดาบแต่นี่ก็ยังไม่พอ
ลิงค์รู้สึกว่าไฟในตัวเขายังลุกไหม้อยู่,และแทบจะเผาผลาญทั่วทั้งร่างของเขาอย่างไรก็ตาม,นอกจากความรู้สึกที่พลังกำลังแผ่ขยายแล้ว,เขาก็ไม่ได้รู้สึกเจ็บอะไรนักเขารู้สึกได้อย่างชัดเจนว่าพลังที่ไม่บริสุทธิ์ในตัวเขากำลังถูกเผาออกไป
ในเวลาเดียวกันนั้นเอง,เขาก็รู้สึกว่าพลังมังกรใหม่กำลังเติบโตขึ้นอย่างต่อเนื่องแม้ว่ามันจะถึงขีดสุดแล้วก่อนหน้านี้,พลังใหม่จะถูกใช้ไปในทันทีเขาไม่สามารถเก็บมันเอาไว้ได้แต่ตอนนี้,เขาสัมผัสพลังที่หลงเหลืออยู่ได้อย่างชัดเจน
ขีดจำกัดพลังมังกรของฉันกำลังเพิ่มขึ้น!ลิงค์เข้าใจได้ในทันทีและรู้สึกมีความสุขมาก
เขาคิดถึงสำนวนจากฟิรุแมนถ้าเรื่องมันกำลังไปได้ดีอยู่แล้ว,ก็อย่าพยายามไปเปลี่ยนแปลงอะไรจงปล่อยให้มันดีต่อไปเรื่อยๆ
นี่คือสำนวนที่ฉลาดลิงค์ไม่ได้พยายามเปลี่ยนอะไรเขายังคงฝึกฝนทักษะดาบอยู่ในลำธารในขณะที่เขาฝึก,เขาก็เข้าสู่สภาพที่แปลกประหลาดและน่าสนใจมากเขาลืมเรื่องไฟที่กำลังลุกไหม้อยู่ข้างในไปจนหมดและลืมแม้กระทั่งว่าเขากำลังฝึกดาบอยู่เขาแค่พุ่งไปแล้วก็แทงดาบอยู่ในลำธาร,ตามแรงกระตุ้นของสัญชาตญาณ
ซ่าน้ำลอยขึ้นมาในอากาศ
ชิง,ฉวะดาบตัดผ่านอากาศ,และส่งเสียงหวีดแหลมออกมา
ละอองโปร่งแสงตกลงมาจากท้องฟ้า,มันถูกดาบราชามังกรพิโรธแบ่งครึ่งในตอนที่ไหลผ่านน้ำสะอาดนั้นมาจากต้นลำธารในตอนที่มันผ่านตัวลิงค์,มันก็ขุ่นมัวแล้วไหลผ่านไปตามเส้นน้ำ
น้ำก็ยังเป็นน้ำไม่มีอะไรเปลี่ยนไปนอกจากวิธีการไหล
มีประโยคนึ่งผุดขึ้นมาในหัวของลิงค์:น้ำก็คือมิติ)และเวลาก็คือสายน้ำ
นี่เป็นเหมือนกับกุญแจปลดล็อคชิ้นสำคัญและบทความที่งดงามจิตใจของลิงค์สดใสเหมือนกับดวงอาทิตย์ขึ้น
ความคิดในหัวของเขาแล่นเหมือนกับกระแสน้ำแก่นแท้ของเวลาเป็นแบบนี้นี่เองมิติก็ยังคงเป็นน้ำในขณะที่เวลาคือพลังที่ผลักดันน้ำทั้งสองคอยเติมเต็มให้กันพวกมันทั้งคู่มีอัตลักษณ์เดียวกัน…ตอนนี้ฉันเข้าใจแล้ว!ในที่สุดฉันก็เข้าใจแล้ว!
ลิงค์เข้าใจหนังสือกาลเวลาขึ้นมาจากแง่มุมนี้,เขาตระหนักได้ว่าความสงสัยทั้งหมดได้ละลายหายไปในทันทีถนนสีทองอันกว้างใหญ่ได้เปิดออกเบื้องหน้าเขาแล้ว
ในตอนนี้,เขายังมีคำถามเกี่ยวกับเวลาอยู่,แต่เขามั่นใจว่าเขารู้วิธีหาคำตอบแล้วเขาไม่สับสนอีกต่อไป
ไฟยังคงลุกไหม้ในตัวเขาดังนั้นเขาจึงหยุดฝึกดาบไม่ได้
ในขณะที่ฝึก,ความรู้เรื่องเวลาที่เขาพึ่งจะคิดได้,ทฤษฎีที่เขาเคยมีมาก่อน,และแม้กระทั่งเทคนิคที่เขากำลังฝึกในตอนนี้ก็ค่อยๆหลอมรวมกันอย่างช้าๆความรู้สึกนี้แปลกมากแม้กระทั่งลิงค์ก็ไม่รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นเขาคิดไม่ถึงด้วยซ้ำ:แต่ความรู้ต่างๆก็หลอมรวมกันโดยอัตโนมัติ
ตอนนี้,สมองของลิงค์เหมือนกับเตาหลอมในขณะที่ความรู้ทั้งหมดเป็นโลหะที่กำลังค่อยๆละลาย
พลังมังกรเริ่มลุกไหม้ในหัวของลิงค์,เป็นพลังงานให้กับการคิดของเขาอย่างไรก็ตามหัวของลิงค์ถูกใช้งานหนักขึ้นเรื่อยๆและมันก็ใช้พลังงานมากขึ้นเรื่อยๆจนในที่สุด,แม้กระทั่งอัตราการฟื้นฟูอันรวดเร็วก็ยังไม่สามารถชดเชยกับที่เสียไปได้
พลังมังกรข้างในตัวเขาค่อยๆลดลงแม้กระทั่งไฟก็ยังอ่อนลงและดับไปในที่สุด
หลังจากที่เวลาผ่านไปนานเท่าไหร่แล้วก็ไม่รู้ลิงค์ก็รู้สึกว่ามีบางอย่างระเบิดในตัวเขาแล้วเขาก็แทงดาบไปข้างหน้าอย่างเร่าร้อน
ฉีกเขาแทงต้นไม้ต้นนึ่ง
เสียงนี้ทำให้ลิงค์รู้สึกตัวเขาเพ่งสายตาแล้วมองไปข้างหน้าเขามาถึงริมฝั่งแม่น้ำโดยที่ไม่รู้ตัวเลย,และเขาก็แทงทะลุต้นไม้ต้นใหญ่
ก่อนหน้านี้เขาสามารถทำแบบนี้ได้อย่างง่ายดาย,แต่เขาก็ตระหนักได้ในเวลาไม่นานว่าการแทงครั้งนี้มันต่างออกไป
หลังจากที่แทงต้นไม้,รูรัศมีกว้าง20เซนติเมตรก็เน่าเสียลิงค์ค่อยๆดึงดาบออกมาและด้วยเสียงฉิบเบาๆ,ส่วนที่เน่าก็กลายเป็นผงละเอียดแล้วไหลลงมาจากนั้นรูกว้างก็เปิดออก
แปลกจังลิงค์เดินเข้าไปดูแล้วหยิบผงขึ้นมาเขาลองกลิ้งเล่นในมือจากนั้นผงนี้ก็เปลี่ยนเป็นบางสิ่งที่เหมือนกับขี้เถ้าแล้วลอยไปตามลม
เขาลองดมที่มือของเขาผงนี้กลิ่นเหมือนกับไม้เน่าเลย
นี่มันพลังอะไรกัน?ลิงค์รู้สึกแปลกใจพลังมังกรไม่สามารถสร้างผลลัพธ์แบบนี้ได้แล้วเขาก็ไม่ได้ใช้เวทย์อะไรเลยด้วย,แถมผงนี้ก็ไม่มีออร่าเวทมนตร์เลย
หลังจากนั้นซักพัก,ลิงค์ก็ลองนึกย้อนกลับไปถึงความรู้สึกในตอนที่เขาแทงดาบเขาแทงต้นไม้อีกครั้งและพอดาบทะลุไปได้ครึ่งทาง,ความรู้สึกแปลกๆก็ผุดขึ้นมาอีกครั้งมันรู้สึกเหมือนกับว่าบางอย่างในร่างกายของเขาได้ไหลเข้าไปในดาบราชามังกรพิโรธ,และห่อหุ้มมันไว้
ฉีกเขาแทงทะลุต้นไม้อีกครั้งโดยไม่ได้ใช้พลังอะไรเลยมันง่ายเหมือนกับการนั่นเต้าหูและรูเน่าเสียรัศมี20เซนติเมตรก็ปรากฏขึ้นอีกครั้งเหมือนกับก่อนหน้านี้
แปลก,แปลกมากฉันมีพลังแบบนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่กัน?แล้วมันคืออะไรกันแน่ที่สามารถสร้างผลลัพธ์แปลกๆแบบนี้ได้?
ในขณะที่ลิงค์กำลังสับสนอย่างเต็มที่ทัศนวิสัยของเขาก็สว่างขึ้นแล้วเขาก็เหลือไปดู
ผู้เล่นสร้างเทคนิคการต่อสู้สายกาลเวลาขึ้นมาใหม่,ค่าโอมนิ+300แต้มกรุณาตั้งชื่อให้กับเทคนิคการต่อสู้นี้
เทคนิคการต่อสู้สายกาลเวลาหรอ?ลิงค์ไม่รู้เรื่องเลย“ลองอธิบายเทคนิคที่ว่ามาให้หน่อยซิ”เขาพูด
ทัศนวิสัยของเขามีข้อความบางอย่างแสดงขึ้นมา
เทคนิคการต่อสู้ไร้นาม
เลเวล12ขึ้นไป(พลังเปลี่ยนได้ตามจำนวนพลังมังกรที่ป้อนเข้าไป)
พลังมังกร:ขั้นต่ำ3,000แต้ม(ไม่มีขีดจำกัดสูงสุด)
ผล:เปิดใช้แก่นแท้ของเวลาที่อยู่ในพลังมังกรและป้อนเข้าไปในอาวุธเป้าหมายทั้งหมดที่ถูกโจมตีด้วยอาวุธนั้นจะได้รับผล“ข้ามเวลา”และบริเวณใกล้เคียงจะข้ามเวลาไป100,000ปีในทันที
(หมายเหตุ:มีแค่เวลาเท่านั้นที่ไม่สามารถทำลายได้!)
คำอธิบายนี้ทำให้ลิงค์ตกตะลึงเขาตรวจสอบชั้นเน่าเสียรอบๆรูในต้นไม้หรือว่าผงสีเทาอ่อนนี้จะเป็นผลมาจากการข้ามเวลา?
ลิงค์ทั้งตกใจและมีความสุขเขาเห็นหินอยู่รอบๆเขาเดินเข้าไปแล้วเปิดใช้เทคนิคต่อสู้สายกาลเวลาอีกครั้ง
ฉีกหินแข็งมาก,แต่ในตอนที่โดนดาบของลิงค์,มันก็ผุกร่อนอย่างบ้าคลั่ง,และลิงค์ก็แทงทะลุมันได้อย่างง่ายดาย
ลิงค์เดินไปตรวจสอบดูเขาพบว่าทุกอย่างที่อยู่รอบหินได้เปลี่ยนเป็นดินนุ่มๆเขาสามารถใช้มือขยี้มันได้อย่างง่ายดาย
มันไม่ได้แข็งแกร่งกับสิ่งไม่มีชีวิตเท่าไหร่นักมันอยู่แค่ประมาณเวทย์เลเวล4เท่านั้นแต่สำหรับสิ่งมีชีวิต,มันถึงตายได้เลย!
สิ่งมีชีวิตแบบไหนกันที่สามารถอยู่รอดได้ถึง100,000ปี?ต่อให้เป็นพระเจ้าถ้าพวกเขาไม่สู้กลับ,พวกเขาก็อาจจะได้รับบาดเจ็บสาหัสเหมือนกัน
น่าสนใจจริงๆ,ลิงค์แทงต้นไม้อีกต้นครั้งนี้เขาไม่สามารถเปิดใช้เทคนิคการต่อสู้นี้ได้มันไม่ใช่ว่าเขาใช้ไม่คล่องเขาแค่ใช้พลังมังกรไปหมดแล้ว
แค่สามครั้งก็ผลาญพลังของเขาไปจนเกลี้ยงมันเป็นค่าใช้จ่ายที่บ้าคลั่งจริงๆ
จากนั้นลิงค์ก็ตรวจสอบสถานะของตัวเอง
ลิงค์โมรานี(ดยุคมังกร)
เลเวล11
อัตราฟื้นฟูพลังมังกรในปัจจุบัน:45แต้มต่อวินาที
ขีดจำกัดพลังมังกร:16,500แต้ม
พลังมังกรในปัจจุบัน:1,500แต้ม
พลังมังกรสูงสุดของเขาได้เพิ่มขึ้นมา2,000แต้มด้วยผลของยานี่มันเยี่ยมไปเลย
ลิงค์รู้สึกพอใจมากและเริ่มใช้หัวคิดชื่อเรียกเทคนิคการต่อสู้นี้หลังจากนั้นสักพัก,เขาก็พูดออกมา“ในเมื่อมันใช้เวลา,แล้วมันก็เป็นเทคนิคการต่อสู้,แถมฉันก็ใช้ดาบด้วย,งั้นเรียกมันว่าดาบกาลเวลาแล้วกัน”
ตั้งชื่อเสร็จสิ้นตอนนี้ผู้เล่นได้รับเทคนิคดาบกาลเวลา!
ลิงค์พอใจกับเทคนิคดาบที่แข็งแกร่งนี้พอเห็นว่าตัวเขาเต็มไปด้วยน้ำกับโคลน,เขาก็ร่ายเวทย์ทำความสะอาดและเดินทางไปที่ปราสาท
ที่ประตู,ลิงค์เห็นเกรเทลอยู่เธอฟื้นพลังกลับมาแล้ว
“ตอนนี้พวกเราควรออกไปจากเกาะเลยไหม?”ลิงค์ถามพวกเขาไม่รู้ว่าตอนนี้พวกเขาอยู่ที่ไหนกันแน่,แต่ว่าเกาะนี้มีอันตรายที่ไม่รู้จักและเทพปีศาจทอโรอยู่การออกไปจากที่นี่คงจะดีกว่า
ด้วยความเร็วของพวกเขา,พวกเขาสามารถบินไปที่ไหนสักแห่งและวนรอบภพฟิรุแมนได้ในครึ่งวันไม่มีอะไรต้องกังวลเกี่ยวกับเรื่องหลงทางเลย
เกรเทลพยักหน้าหลังจากที่คิดอยู่พักนึ่ง,เธอก็ส่งเมล็ดพลังมังกรให้กับเด็กทุกคนและด้วยการจ้องมองปราสาทอันงดงาม,เธอก็พูดออกมาอย่างเศร้าใจ“ข้าคงคิดถึงบ้านหลังนี้แน่ๆเลย”
“องค์ราชินี…ไม่สิเทลลี่,ถ้าคุณอยากได้,ผมสร้างหลังใหม่ให้คุณที่หมู่บ้านมังกรก็ได้นะ”ลิงค์พูดพลางหัวเราะ
เกรเทลหัวเราะ“เอาสิ,อย่าลืมก็แล้วกัน”
จากนั้นลิงค์ก็เดินไปข้างหน้าพลังเดินอากาศได้ขยายออกและพาพวกเขาทั้งคู่ขึ้นไปบนท้องฟ้าแล้วพวกเขาก็บินไปทางทะเล
ยี่สิบนาทีต่อมา,พวกเขาก็เห็นชายหาดมีทะเลอยู่เบื้องหน้าพวกเขา,และทุกอย่างก็ดูปกติดีแต่ว่าลิงค์ได้หยุดอย่างกระทันหัน
“เกาะนี้ถูกปิดแล้ว”เขากระซิบ
เกรเทลก็รู้สึกได้เหมือนกันทะเลเป็นสีฟ้าและดูปกติดี,แต่เธอรู้สึกได้อย่างชัดเจนว่าอากาศเต็มไปด้วยรูน
“รูนพวกนี้ค่อนข้างแข็งแกร่งซะด้วย,น่าจะมีเลเวล14ขึ้นไปถ้าพวกเราฝืนบินต่อ,พวกเราจะเจอกับแรงกดดันอย่างมหาศาล”ลิงค์พูด
“เจ้าบินให้สูงกว่านี้ได้ไหม?”เกรเทลถาม
ลิงค์ลองทำตามในตอนที่เขาบินสูงขึ้นไปอีกประมาณ1.5ไมล์,เขาก็หยุดอีกครั้ง“ไม่ได้มันไม่มีช่องโหว่เลย”
“เขาเจอพวกเราแล้วหรอ?”เกรเทลถามแน่นอนว่าลิงค์รู้ดีว่าเธอกำลังพูดถึงทอโร
“ผมคิดว่างั้นนะและผมก็คิดว่าผู้ส่งสารของพระเจ้าจะปรากฏตัวขึ้นในเร็วๆนี้ด้วย”ลิงค์ไม่ได้เลือกปัญหา;แต่ปัญหานั่นแหล่ะที่เลือกเขา