ไหงอยู่ดี ๆ มาเป็นไฮเอลฟ์ในเกม แถมยังมีคนบูชาฉันด้วยล่ะคะ !! - ตอนที่ 9: เอ๊ะ ? ฉันช่วยปกป้องหมู่บ้านไปตอนไหนก็ไม่รู้เหมือนกันค่ะ
- Home
- ไหงอยู่ดี ๆ มาเป็นไฮเอลฟ์ในเกม แถมยังมีคนบูชาฉันด้วยล่ะคะ !!
- ตอนที่ 9: เอ๊ะ ? ฉันช่วยปกป้องหมู่บ้านไปตอนไหนก็ไม่รู้เหมือนกันค่ะ
(ฝั่งเมอร์ริอาร์และลุค)
” ท่านเมอร์ริอาร์ ไปกันได้แล้วครับ เป็นคนขอจะไปด้วยแท้ ๆ แต่ยังทำตัวอืดอาดอีกนะครับ ” เสียงบ่นของนักเวทย์หนุ่มคนสนิทของตาแก่จอมเวทย์หลวงขี้เกียจที่ดังขึ้นในโรงเตี้ยมช่วงสายที่เกือบจะเที่ยงอยู่แล้วสะท้อนกังวานอยู่ในห้องพัก ลุคซึ่งตื่นก่อนและเตรียมตัวเสร็จตั้งนานแล้ว กำลังรอเมอร์ริอาร์ที่ทำตัวขี้เกียจเฉือยฉากำลังเตรียมตัว
” เออ ๆ เจ้านิบ่นยังกับแม่ผัวข้างบ้านเลยนะ ” ตาแก่ที่กำลังเตรียมตัวโดยเร่งจัดแจงชุดและอุปกรณ์ของตนอย่างหยาบ ๆ พูดตอบกลับลุคที่ยืนรอที่หน้าประตูมาสักพักแล้ว
” งั้นผมลงไปรอที่หน้าโรงเตี้ยมก่อนแล้วกันนะครับ เสร็จแล้วก็ช่วยรีบตามมาด้วยนะครับ ”
” เออ ๆ รู้แล้วน่า ! ” เมอร์ริอาร์ตอบกลับในขณะที่เร่งแต่งตัวอย่างด่วนที่สุด
.
.
เมื่อเมอร์ริอาร์แต่งตัวเสร็จแล้วก็ลงไปสมทบกับลุคที่ยืนรออยู่ที่หน้าโรงเตี้ยมเมื่อทั้งคู่พร้อมแล้วก็เดินไปที่ทางเข้าหมู่บ้าน เนื่องจากเมื่อวานพอเมอร์ริอาร์จะขอไปหาโนเอลด้วยเลยนัดแนะกันว่าจะเจอกันที่ทางเข้าหมู่บ้าน เมื่อเดินไปที่ทางเข้าหมู่บ้านก็ได้เห็น ว่ามีคนจำนวนมากยืนรออยู่ที่หน้าหมู่บ้านก่อนแล้ว แน่นอนว่ามีทั้ง หัวหน้าหมู่บ้าน และผู้ชายวัยกลางคนที่ดูพึ่งพาได้ข้าง ๆ เหมือนผู้ช่วย และยังอื่น ๆ
ในบรรดาคนที่มารวมกันอยู่หน้าหมู่บ้านไม่ได้มีแค่สองคนก่อนหน้านี้ ยังมีที่มาเป็นครอบครัวพ่อแม่ลูก ถ้าให้เดาคงจะเป็นเด็กสาวที่ได้เทพธิดาที่ชื่อโนเอลร่าช่วยเอาไว้แน่ ๆ ไม่งั้นคงไม่มีเหตุผลที่ให้เด็กต้องมาเสี่ยงเดินทางไปพบคนที่ยังไม่มีที่มาที่ไปแบบนี้ และที่อยู่ข้าง ๆ เด็กคนนั้นคงจะเป็นพ่อแม่ พ่อมีรูปร่างสมส่วนเป็นหนุ่มแข็งแรงผมสีดำ และแม่ก็ยังสาวทั้งสวยมีผมสีน้ำตาลยาว ไม่ใช่แค่ครอบครัวของเด็กคนนั้น แต่ยังมีชาวบ้านกว่าอีกประมาณ 20 คน ที่มารออยู่หน้าทางเข้าหมู่บ้าน
ทั้งยังมีหญิงสาวงามที่มีผมสีฟ้าเข้มยาวสลวยไปจนเลยกลางหลัง ได้ยินมาว่าเป็นหมอเพียงคนเดียวในหมู่บ้านโคลินแห่งนี้ ก็จะขอตามไปด้วยเช่นกันดูท่าว่าการไปหาคนที่มีโนเอลร่าในครั้งนี้ดูจะวุ่นวายพอสมควรแล้วสิ เมอร์ริอาร์และลุคต่างก็คิดเช่นเดียวกัน
” ขอโทษที่พวกเรามาช้าครับ ” ลุคขอโทษพร้อมทั้งก้มหัว ให้กับคาเวลและเหล่าชาวบ้านที่มารออยู่ก่อนแล้วทั้งหลาย
” แย่ที่สุดเลยค่ะ ! หนูน่ะอยากไปหาท่านโนเอลเร็ว ๆ แล้วนะคะ ! ” เสียงตำหนิของเด็กผู้หญิงน่ารักวัย 7 ขวบผมสีน้ำตาลอ่อนและดูร่าเริงกำลังชี้นิ้วและหน้าแดงอมแก้มป่อง ในสายตาของทุกคนตรงนั้นไม่มีใครคิดว่าเด็กผู้หญิงคนนี้เสียมารยาทกับแขกแต่กลับคิดว่า ‘น่ารักจัง’ กันทั้งนั้นแม้กระทั่งลุคและเมอร์ริอาร์ก็เช่นกัน
” ฮ่า ๆ ขอโทษนะแม่หนู ยกโทษให้กับคนแก่อย่างข้าด้วยเถอะ ” เมอร์ริอาร์หัวเราะร่า พร้อมทั้งคุกเข่าให้ระดับความสูงเท่ากับเด็กสาวตัวน้อยก่อนจะลูบหัวเธอพลางขอโทษจากใจจริง เด็กสาวเมื่อได้เห็นการขอโทษจากใจจริงก็เอานิ้วที่ชี้อยู่ลงและกลับมาสงบเสงี่ยมว่านอนสอนง่าย
” แม่หนูคือจูน่าจังใช่ไหม นับถือเทพธิดาที่ชื่อโนเอลมากเลยสินะ ” เมอร์ริอาร์พูดกับแม่หนูน้อยตรงหน้าอย่างเป็นมิตร เนื่องจากเห็นปฏิกิริยาของแม่หนูที่อยากจะไปพบคนที่เธอศรัทธามากเร็ว ๆ จึงได้เร่งรีบถึงขนาดนี้
” ของมันแน่อยู่แล้วค่ะ ! ท่านโนเอลน่ะทั้งงดงาม ใจดี และสุดยอดเอามาก ๆ เลยค่ะ !! ” เมื่อได้ฟังเด็กสาวตรงหน้าพูดตรงภูมิอกภูมิใจ ก็ทำให้เมอร์ริอาร์ได้แต่หัวเราะและคิดว่าช่างเป็นเด็กที่ใส่สื่อซะจริง ๆ และแล้วเหล่าคนทั้งหมดก็เดินทางเข้าไปในป่าอันมีเทพธิดาชื่อโนเอลร่าอาศัยอยู่
.
.
เป็นวันที่น่าเบื่อสุด ๆ ไปเลยค่ะ ตื่นตั้งแต่เช้า ‘ชะล้าง’ ร่างกายก็ออกไปเด็ดแอปเปิ้ลกินตามเดิมชีวิตปกติของฉันเป็นแบบนี้วนไปวนมาได้ 2-3 วันแล้วล่ะค่ะ เฮ้อ…อย่างน้อยถ้ามีเพื่อนเล่นบ้างหรืออยู่ด้วยล่ะก็อาจจะแก้เหงาบ้างก็ได้นะคะ อ๊ะ ! ทันใดนั้นความคิดที่ซ่อนอยู่ในหลืบของเซลล์สมองของฉันก็จุดประกายขึ้นมาทันทีเลยค่ะ
ใช่แล้วฉันมีสกิลเวทย์อัญเชิญอยู่ด้วยค่ะ ! ถึงแม้ว่าจะไม่ใช่อาชีพ ‘ ผู้อัญเชิญแห่งพันธสัญญา ‘ ที่มีความโดดเด่นในการอัญเชิญสัตว์มอนเตอร์ออกมาช่วยต่อสู้ หรือ ช่วยในการเคลื่อนที่ และยังอีกหลายอย่างสารพัด แต่ฉันเองก็ได้ทำเควสปลดล็อคสกิลเวทย์อัญเชิญมาเหมือนกันค่ะ สกิลที่ฉันมีคือ ‘ อัญเชิญขั้นสูง : สัตว์เวทย์มายา ‘ นับเป็นสกิลเวทย์อันเชิญระดับสูง แต่ข้อจำกัดของผู้ที่ไม่ได้มีอาชีพ ‘ ผู้อัญเชิญแห่งพันธสัญญา ‘ คือจะสามารถอัญเชิญได้เพียงหนึ่งตนเท่านั้น หากอัญเชิญอีกรอบจะทำให้สัตว์อัญเชิญก่อนหน้าหายไปทันทีค่ะ
ไม่ใช่แค่เรื่องจำนวน แต่ยังใช้ปริมาณ MP มากกว่าด้วยถึง 20% ในการอัญเชิญแต่ละรอบ และเลเวลของสัตว์ที่อัญเชิญได้ก็จะน้อยกว่าผู้ที่มีอาชีพ ‘ ผู้อัญเชิญแห่งพันธสัญญา ‘ ฉันเคยได้ยินว่าผู้ที่เล่นอาชีพนี้ในแนวหน้าของเกมสามารถอัญเชิญมอนสเตอร์ที่มีเลเวล 900 ถึง 4 ตัวด้วยกัน ถ้าหากต่อสู้ PVP แบบตัวต่อตัวล่ะก็นับว่าเป็นอาชีพที่น่าจะแข็งแกร่งที่สุดในเกมเลยก็ว่าได้ค่ะ แต่น่าเสียดายที่อาชีพ ‘ ผู้อัญเชิญแห่งพันธสัญญา ‘ มีคนเล่นไม่มากนักเพราะเควสปลดล็อคสกิลค่อนข้างยุ่งยากและใช้เวลานานแถม มอนสเตอร์ที่อัญเชิญมาได้ผู้เล่นก็ต้องคอยพาไปอัพเลเวลราวกับเป็นเหมือนอีกตัวละครหนึ่งเลย อยากรู้จังเลยค่ะว่าคนที่อัญเชิญมอนสเตอร์เลเวล 900 ได้ 4 ตัวเนี่ย ถ้าจะว่างน่าดูเลยนะคะ !
ลำพังเพียงจะเก็บเลเวลตัวละครของตัวเองก็เหนื่อยจะแย่แล้ว ยังจะต้องมาเก็บเลเวลให้มอนสเตอร์ที่อัญเชิญออกมาอีก ไม่ไหวค่ะ สำหรับฉันไม่ไหวจริง ๆ ค่ะ ฉันที่มีสกิล ‘ อัญเชิญขั้นสูง : สัตว์เวทย์มายา ‘ แต่เลเวลของสัตว์เวทย์ของฉันก็แค่ประมาณ 300 เท่านั้นเองค่ะ แน่นอนว่ามีสกิลนี้ไม่ใช่เพื่อจะเอาไว้ช่วยสู้หรืออะไร แต่เพราะแค่รู้สึกเหงาเลยอยากได้สกิลอัญเชิญไว้จะได้มีเพื่อนเท่านั้นแหละค่ะ เอ๊ะ ! ฉะ-ฉันไม่ใช่คนเพื่อนไม่คบนะคะ ! เอาล่ะมาเริ่มกันดีกว่าค่ะ
เมื่อคิดแล้วก็ลงมือทำกันเลยเถอะค่ะ ฉันรีบวิ่งออกมาข้างนอกบ้านต้นไม้ และเริ่มร่ายเวทย์ทันที
” อัญเชิญขั้นสูง : สัตว์เวทย์มายา ” ปรากฏเวทย์วงสีฟ้าอ่อนบนพื้นขนาดใหญ่รัศมีประมาณ 5 เมตรเห็นจะได้ค่ะ วงเวทย์ค่อยเปล่งแสงเจิศจ้า ก่อนที่อณูของแสงของพลังเวทย์ของฉันจะรวมตัวกันและห่อหุ้มเป็นร่างรูปขึ้นมา
รูปร่างสูงใหญ่ มีขาสี่ขาขนสีเงินเงางามเป็นประกายราวกับดวงดาวบนท้องฟ้ายามค่ำคืน ดวงตาสีเงินเช่นเดียวกับสีขนดูกลมกลืนอย่างน่าอัศจรรย์ ขมเขี้ยวสีขาวแหลมคมที่พร้อมจะฉีกกระฉากทุกสิ่งที่ขวางหน้า กรงเล็บที่ขาทั้งสี่ที่แหลมคมที่เฉียดเฉือนได้แม้กระทั่งเหล็กกล้า ลวดลายสัญลักษณ์ที่เปล่งแสงเรืองรองที่แก้มและลำตัวที่ดูสูงส่งราวกับราชันย์
ฉันแล้วค่ะ สัตว์เวทย์อัญเชิญของฉันคือ ‘เฟ็นรีร์’ ราชันย์แห่งหมาป่าที่ได้ชื่อว่าสังหารเทพ สัตว์อัญเชิญเพียงหนึ่งเดียวของฉันเองค่ะ ไม่ต้องถามนะคะว่าทำไมถึงต้องเป็น ‘เฟ็นรีร์’ เพราะฉันชอบยังไงล่ะคะ !! ปกติก็ชอบน้องหมาอยู่แล้ว แม้ว่าจะชอบแมวเหมือนกันแต่ชอบหมามากกว่าค่ะ รูปร่างอันสง่างามและขนนุ่ม ๆ แถมยังมีความว่องไวมากตอนอยู่ในเกมฉันก็ใช้ขี่บ่อย ๆ เลยล่ะค่ะ แม้ว่าตอนอยู่ในเกมจะมีสัตว์อัญเชิญที่แข็งแกร่งกว่าน้อง ‘เฟ็นรีร์’ ก็ตามแต่แหม ฉันไม่ได้เน้นที่ความแข็งแกร่งนี่คะ เน้นความน่ารักต่างหาก
หลังจากน้อง ‘เฟ็นรีร์’ ปรากฏร่าง วงเวทย์และอณูเวทย์ก็สลายหายไปในอากาศ แต่ฉันกลับรู้สึกว่าความเหนื่อยล้าเข้าถาโถมขึ้นมาแบบฉับพลันเหมือนวิญญาณถูกดึงเลยค่ะ นี่มันอาการตอนเหมือนเสีย MP ไปเป็นจำนวนมากเลยไม่ใช่เหรอคะ แต่ทำไมกันล่ะ ปกติแล้วตอนอยู่ในเกมเวลาอัญเชิญน้อง ‘เฟ็นรีร์’ ใช้ MP แค่ประมาณ 15 % เท่านั้นเอง แต่ตอนนี้เหมือนจะโดนดึงไปกว่า 60 % เลยค่ะ นี่มันแปลกเกินไปแล้วค่ะ
ในขณะกำลังคิดเรื่องโดนดึง MP อยู่นั้นน้อง ‘เฟ็นรีร์’ ก็เข้ามาเอาหน้ามาคลอเคลียฉันอย่างน่าเอ็นดู แต่ด้วยรูปร่างของน้องที่ใหญ่โตมาก ถ้าเทียบกับขนาดหมาบ้านทั่วไปคงใหญ่กว่าประมาณ 10 เท่าได้มั้งคะเนี่ย ความสูงประมาณ 4 เมตร ทำให้เหมือนโดนคลอเคลียหรือโดนชนก็ไม่รู้ ฉันเห็นน้องอ้อนแบบนั้นแล้วอดใจไม่ไหวค่ะ ! เลยเอาหน้าไปน้วยขนของน้อง ‘เฟ็นรีร์’ นุ่มฟู สุด ๆ ไปเลยค่ะ !!! ฟินเหลือหลายค่ะ !
แต่ดูเหมือนว่าจะผิดที่ผิดเวลาจริง ๆ ค่ะ ฉันที่กำลังน้วยขนของน้อง ‘เฟ็นรีร์’ อยู่นั้นหันไปเห็นกลับกลุ่มชาวบ้านประมาณ 20 คนกำลังมองที่ฉันอย่างใบหน้าอึ้ง ๆ ตั้งแต่ตอนไหนก็ไม่รู้ค่ะ
อ๊ะเระ ? ! อะไรกันคะเนี่ยย !!! ไหงมีคนมายืนดูฉันน้วยขนของ ‘เฟ็นรีร์’ อยู่เยอะขนาดนี้ล่ะคะเนี่ย ! แล้วนั่นใครบ้างเหรอคะ ฉันไปทำอะไรไม่ดีไว้งั้นเหรอคะ ? แย่ล่ะ ๆ คำถามมากมายถาโถมเข้ามาในหัวแบบไม่หยุดเลยค่ะ ในระหว่างที่มองเหล่าผู้คนอย่างลนลานอยู่นั้นเองก็ได้ไปสบตากับเด็กผู้หญิงตัวเล็ก ๆ ผมสีน้ำตาลน่ารักที่คุ้นเคย จูน่าจังนั้นเองค่ะ
” อ๊ะ จะ-จูน่าจัง มะ-มาทำอะไรที่นี่เหรอคะ ? ” เป็นการถามอย่างลนลานจนดูน่าสงสัยเป็นที่สุดเลยค่ะ !
” สะ-.. ” เอ๋ ? สะ – อะไรเหรอคะ จูน่าจังเหมือนจะพูดอะไรสักอย่างแต่พูดไม่ออกมา
” สุดยอดดดดดด !!!! สุดยอดไปเลยค่ะท่านโนเอล มีสัตว์เลี้ยงเป็นหมาป่าสีเงินตัวใหญ่แบบนี้ด้วยงั้นเหรอคะ !! ” อ่ะ เรื่องนั้นเองหรอกเหรอคะ นึกว่าจะโดนหาว่าอัญเชิญมอนสเตอร์อันตรายออกมาซะอีก แล้วจะโดนชาวบ้านที่มาถล่มยับซะแล้วล่ะค่ะ เล่นเอาใจหายใจคว่ำหมดเลยค่ะ
” สมกับที่เป็นท่านเทพธิดาโนเอลจริง ๆ ช่างงดงามและเมตตา !!!! ” เอ๋ ? ไหงภาพอันคุ้นเคยมันถึงย้อนกลับมาฉายใหม่เหมือนเมื่อ 2 วันที่แล้วล่ะคะ
” โอ้วว ! ภาพที่ท่านเทพธิดาโนเอลหยอกล้อเล่นกับหมาป่าสีเงินที่ดูสูงส่งและน่าเกรงขาม อย่างกับภาพวาดอันตระการตาที่ไม่ว่าจิตรกรไหนวาดก็ไม่อาจเทียบได้ !!! ”
” เฮ้ย เพื่อน ! แกเป็นลมไปอีกแล้วเหรอ แล้วทำไมถึงร้องไห้ตอนเป็นลมได้วะ ! ”
” ภาพอันงดงามเมื่อกี้ฉันจะ ไม่ขยี้ตาอีกเด็ดขาดต่อให้มีขี้ตาหรือแมลงเข้าก็ช่าง !! ”
อะเระ ? ไม่ได้กลัวที่ฉันอัญเชิญหมาป่าตัวยักษ์ออกมาหรอกเหรอคะ ? ไม่ใช่แค่ไม่กลัวแต่กลับยกย่องสรรเสริญซะงั้น อะไรกันคะเนี่ย ! หมู่บ้านนี้เค้านิยมเลี้ยงหมากันงั้นเหรอคะ ?
” ท่านโนเอล ! หนูขอเล่นกับคุณหมาป่าด้วยได้ไหมคะ !! ” จูน่าจังที่มองมายังน้อง ‘เฟ็นรีร์’ ด้วยตาเป็นประกายถามอย่างไม่เก็บความต้องการมาหาฉันแบบจะกินเลือดกินเนื้อเลยล่ะค่ะ
” ดะ-ได้ค่ะ ” เพราะไม่นึกว่าจูน่าจังจะใจกล้าขนาดนี้ ปกติแล้วเด็กถ้าเจอหมาป่าตัวบักเอ้บขนาดนี้คงไม่วายกลัวร้องไห้ขี้มูกโป่งไปแล้วไม่ใช่เหรอคะ ! จูน่าจัง ขะ-แข็งแกร่ง !!! ไม่ทันไรจูน่าจังที่ได้รับคำอนุญาตของฉันก็วิ่งแจ้นไปกอดน้อง ‘เฟ็นรีร์’ ทันที
” จะ-จูน่า ! มันอันตรายนะลูก ” คุณโยฮันที่เงียบอยู่ร้องตะโกนด้วยความเป็นห่วงลูกสาวของตัวเอง ไม่แปลกหรอกค่ะ คนเป็นพ่อเป็นแม่ที่ไหนจะไม่ห่วงลูกตัวเองบ้างล่ะคะ ฉันคงต้องยืนยันให้คุณโยฮันสบายใจก่อนจะดีกว่า
” ไม่เป็นไรหรอกค่ะ คุณโยฮันเด็กคนนี้เป็นสัตว์เวทย์อัญเชิญของฉันเองค่ะ ไม่เป็นอันตรายหรอกนะคะ เว้นแต่ว่าฉันจะสั่งให้เด็กคนนี้เคลื่อนไหวเท่านั้นนะคะ ” ฉันที่ทนเห็นสีหน้าความเป็นห่วงของคุณโยฮันไม่ได้เลยพูดอธิบายถึงความปลอดภัยให้เจ้าตัวสบายใจขึ้นมา
” งะ-งั้นเหรอครับ ถ้าท่านโนเอลว่าแบบนั้นล่ะก็ ” ถ้าจะสบายใจขึ้นแต่ก็ยังเป็นห่วงอยู่ดีสินะคะเนี่ย ช่างเป็นคุณพ่อที่แสนดีจริง ๆ เลยค่ะ
” ท่านโนเอลคะ ! ขอเองก็ขอไปท่านกับคุณหมาป่านั่นด้วยได้หรือเปล่าล่ะคะ ” คนที่ไม่คิดว่าจะขอแบบเดียวกันกับจูน่าจังก็โผล่มาอีกคนแล้วค่ะ ใช่ค่ะ คุณวิเวียนแม่ของจูน่าจังนั่นเอง เหมือนกันไม่มีผิดรู้แล้วล่ะค่ะว่าจูน่าจังได้ใครมา
” แน่นอนค่ะ ” ก็ไม่มีเห็นผลอะไรที่ต้องห้ามสักหน่อยนี่คะ เมื่อมองดูก็เห็นว่าน้อง ‘เฟ็นรีร์’ เล่นกับจูน่าจังอย่างสนุกสนานแถมยังให้จูน่าจังขี่หลังอีกด้วย เชื่องน่าดูเลยนะคะเนี่ย ไม่ทันไรคุณวิเวียนก็วิ่งเข้าไปกอดและน้วยขนของน้อง ‘เฟ็นรีร์’ ดังฟืดฟาดเลยทีเดียวและใบหน้าที่ฟินนั่นมันคนประเภทเดียวกับฉันเลยนิคะ ดูเหมือนจะรสนิยมดีทีเดียวนะคะเนี่ยคุณวิเวียนต้องมองใหม่แล้วล่ะค่ะ
” เอ่อคือว่า ท่านโนเอลร่าสินะครับ ” ในระหว่างที่มองดูจูน่าจังและคุณวิเวียนกำลังเล่นกับน้อง ‘เฟ็นรีร์’ อยู่นั้นก็ได้ยินเสียงของผู้สูงอายุคนหนึ่งดังขึ้นมา ลักษณะดูอาวุโสที่สุดในบรรดาชาวบ้าน แต่จะว่าไปน่าจะอายุพอ ๆ กับคุณปู่ที่ตัวสั่นอยู่ข้างหลังที่ดูเหมือนจะเป็นนักเดินทาง
” เอ่อ ค่ะ ” ฉันที่หันหน้ากลับมาตอบกลับอย่างงง ๆ ก่อนจะได้รับคำตอบในฉับพลัน
” ข้าเป็นหัวหน้าของหมู่บ้านโคลินชื่อ คาเวล ที่มาวันนี้มีเรื่องอยากจะสอบถามบางเรื่องน่ะครับ ” เอ๋ คุณปู่ที่ดูภูมิฐานและดีใจคนนี้คือหัวหน้าหมู่บ้านของพวกจูน่าจังนั่นเองค่ะ คุณคาเวลสินะคะ
” คะ-ค่ะ ” ไม่รู้ว่าหัวหน้าหมู่บ้านมีธุระอะไรกับฉันกันนะคะ แต่ไม่รู้ว่าตั้งแต่เมื่อไหร่ชาวบ้านทั้งหมดก็คุกเข่าให้ฉันกันหมดเลยค่ะเว้นก็แต่คุณปู่อีกคนที่มีไม้เท้าแต่ยังยืนสั่นไม่หยุดกับเด็กหนุ่มที่ดูเป็นคนสะอาดอยู่ข้าง ๆ เขา
” คือว่าเมื่อ 2 วันก่อนมีระเบิดสีขาวบนท้องฟ้าครับ เห็นว่าอยู่ใกล้ ๆ กับบ้านของท่านโนเอล ท่านพอจะทราบเรื่องนี้บ้างไหมครับ ” …
.
.
ความแตกแล้วค่าา !!!!!!!!!!!! งือออ ไหงถึงความแตกง่ายแบบนี้กันล่ะคะ พุ่งเป้ามาถามฉันโดยเฉพาะเลยไม่ใช่เหรอไงกันคะ แบบนี้ต้องเรียกว่าเป็นผู้ต้องสงสัยอันดับ 1 ไม่ผิดแน่ค่ะ !! ตะ-แต่เดี๋ยวนะคะ บางทีอาจจะแค่สงสัยอยู่ก็ได้ ชะ-ใช่แล้วค่ะ ! ถ้าทำตัวน่าสงสัยหรือลนลานเข้าล่ะก็นะ
ในระหว่างที่กำลังคิดหาทางกลบเกลื่อนอยู่นั่นเองจูน่าจังก็โยนระเบิดพร้อมกับกุญแจมือที่ทำให้ฉันถึงกับดิ้นไม่หลุดเลยค่ะ
” ระเบิดที่พลังสุดยอดระดับนั้นต้องเป็นท่านโนเอลอยู่แล้วล่ะค่ะ ! ทำเอาข้าวของในหมู่บ้านปลิวกระเจิงไปเลยล่ะค่ะ ความสุดยอดแบบนั้นไม่มีใครเทียบกับท่านโนเอลได้อีกแล้วค่ะ ! ” จูน่าจังง !!!!!! ไหงถึงรู้ได้ขนาดนั้นกันล่ะคะ นักสืบเหรอคะ ? ชาติก่อนเป็นโคนันมาใช่ไหมคะ ! แถมยังพูดตาเป็นประกายชนิดที่เรียกว่าสรรเสิญบูชาซะขนาดนั้น แล้วยิ่งบอกว่าข้าวของในหมู่บ้านปลิวเละเทะเลยใช่ไหมคะ แบบนั้นก็ยิ่งทำให้รู้สึกผิดกว่าเดิมสิคะ แบบนี้ใครมันจะโกหกได้ลงคอล่ะคะ !!! ไม่ไหวค่ะ สู้ความแข็งแกร่งของจูน่าจังไม่ไหวเลยจริง ๆ ค่ะ
” ขะ- ” ไหน ๆ ก็ไหน ๆ แล้วคงต้องยอมรับแล้วก้มหัวขอโทษเท่านั้นแหละคะ แต่เพราะความกลัวจะโดนดุด่าว่า เลยได้แต่ก้มหน้าพูดด้วยเสียงเข้ม แต่จริง ๆ คือกำลังสลดใจแบบสุด ๆ ไปเลยค่ะ
” คะ-คือว่า ฉะ-ฉันเป็นคนทำเองค่ะ ” มาถึงจุดนี้แล้วค่ะ จะให้ก้มหัวขอโทษก็ยอมค่ะ แต่อย่ามองฉันเป็นคนร้ายเลยนะคะ ถึงจะเป็นคนร้ายก่อเหตุนั้นจริง ๆ ก็เถอะค่ะ ไม่รู้ทำไมน้ำตาก็เริ่มซึมออกมาที่หางตา แต่ด้วยการที่ก้มหน้าอยู่เลยทำให้ไม่มีคนเห็นแต่แล้วในขณะที่กำลังจะเงยหน้านั้นเอง
” สุดยอด !! เฮ้ย ! นี่พวกได้ยินแล้วใช่ไหมท่านเทพธิดาโนเอลเป็นคนทำให้เกิดระเบิดบนฟ้าจริง ๆ ด้วย ฉันชนะพนันแล้วเฟ้ย ! ”
” มะ-ไม่น่าเชื่อ ท่านเทพธิดาโนเอลนอกจากจะมีความงดงามและความอ่อนโยนที่ไม่มีผู้ใดทัดเทียมแล้ว ยังมีพลังที่ล้นเหลือแข็งแกร่งอย่างไม่น่าเชื่อ นี่สิเทพธิดาตัวจริง !!!! ”
” ท่านโนเอลสุดยอดไปเลยเจ้าค่ะ !! แบบนี้หมู่บ้านของเราพวกก็เหมือนได้รับความคุ้มครองจากท่านโนเอลแล้ว โอ้วว ช่างเป็นบุญแก่หมู่บ้านเราซะจริง ๆ ”
” โอ้ว !! ท่านโนเอลมีพลังถึงเพียงนี้ จิตใจของกระผมก็ร้อนรุ่มขึ้นมาแล้วครับ ช่วยเหยียบกระผมหน่อยจะได้ไหมครับ !! ”
อะเร ? แล้วไหงมันกลายเป็นคำสรรเสริญกันได้คะ ไม่ได้โกรธฉันกันอยู่เหรอคะ ไม่ได้จะมาจับตัวฉันไปลงโทษกันหรอกเหรอคะ ? แล้วชาวบ้านคนนั้นมันอะไรกันคะบอกว่า ‘ช่วยเหยียบผมหน่อยครับ ท่านโนเอล !’ น่าขนลุกเป็นที่สุดเลยค่ะ !!
” งั้นเหรอครับ เป็นท่านโนเอลจริง ๆ ด้วยสินะครับ แต่ข้าขอเสียมารยาทถามได้หรือไม่ครับว่าทำไมถึงต้องระเบิดท้องฟ้าอย่างรุนแรงแบบนั้นด้วยล่ะครับ ” ในขณะที่คิดว่ารอดแล้วเรา จู่ๆคุณคาเวลก็ยิงคำถามเหมือนจะใส่กุญแจมือของฉันอีกรอบแล้วล่ะคะ จะ-จะตอบยังไงดีล่ะคะเนี่ย แย่แล้วค่ะ ๆ ไม่รอดแล้วล่ะค่ะ
” เอ๊ะ ! ระ-หรือว่าจะเป็นเรื่องนั้นกันครับ ” จู่ ๆ ชาวบ้านหนุ่มคนหนึ่งที่นั่งคุกเข่าอยู่ก็โพล่งขึ้นมาแบบไม่มีปี่ไม่มีขลุ่ย
” หืม เรื่องอะไรงั้นเหรอ คาซึ ” คุณคาเวลหันไปถามหนุ่มที่ชื่อคาซึ ที่นั่งคุกเข่าอยู่กลางแถว ชาวบ้านที่ติดอยู่ติดกันก็หันมามอง
” คะ-คือว่าหลังจากวันที่ท่านเทพธิดาโนเอลใช้พลังน่ะครับ วันนั้นพวกท่านหัวหน้าหมู่บ้านประชุมกัน มีพ่อค้าเร่เข้ามาในหมู่บ้านเล่าว่าก่อนหน้าที่พวกเขาจะมาถึงหนึ่งวันเห็นมังกรบินผ่านบ้านรถของพ่อค้ากำลังมาทางหมู่บ้านน่ะครับ ! ” เมื่อได้ยินชายหนุ่มที่ชื่อคาซึพพูดแบบนั้น ก็เกิดความเงียบขึ้นโดยไม่ได้นัดหมายและในทันใดนั้นเอง
” สุดยอดดดดดดดดดดดด !!!!! ที่แท้ท่านโนเอลก็ช่วยปกป้องหมู่บ้านของพวกเราจากมังกรหรอกหรือนี่ !! ”
” ช่างเมตตา ช่างเมตตาเหลือเกิน ช่างเป็นเทพธิดาที่ประเสริฐอะไรเช่นนี้ห่วงแม้กระทั่งชีวิตเล็ก ๆ ของชาวบ้านอย่างพวกเราด้วย ”
” อ้าวเฮ้ย ! เพื่อน นี่แกคราวนี้ร้องไห้จนหมดสติไปเลยเหรอ !! ”
” โอ้ว !! ท่านโนเอลหัวใจของกระผมมันเกินจะรับไหวแล้วครับ ช่วยเหยียบผมทีคร้าบ !! ”
” โอ้ว เป็นอย่างงั้นเองเหรอครับเนี่ย ข้า คาเวล ในฐานะของหัวหน้าหมู่บ้านโคลิน พวกเราขอมอบความจงรักภักดีนี้ให้กับท่านครับ ท่านเทพธิดาโนเอล ! ” หัวหน้าหมู่บ้านคาเวลพูดกล่าวคำขอบคุณทั้งน้ำตาที่ไหลอาบแก้ม และคุกเข่าถวายความเคารพร้อมทั้งเหล่าชาวบ้านทุกคน แม้กระทั่งจูน่าจังและคุณวิเวียนที่เล่นกับน้อง ‘เฟ็นรีร์’ ที่คุกเข่าให้ฉันอยู่ข้างหลัง
ในขณะที่ตามเรื่องราวและเหตุการณ์ไม่ทันได้เปล่งเสียงเดียว ที่ในหัวพอจะสั่งให้พูดออกมาได้ค่ะ
” เอ๊ะ ? “
.
.
.
.
ปล. แผนที่ในโลกในเรื่องนี้ทำเสร็จแล้วจะอัพตอนหน้านะครับ