เป็นหัวกิลด์ของกิลด์ระดับสูงสุดในต่างโลก ผมผู้อ่อนแอที่สุด แต่ด้วยรักอันหนักหน่วงของสมาชิกในกิลด์ แม้อยากออกก็ออกไม่ได้ - ตอนที่ 49 ออร์เฟน รีสอร์ต ~ ว้าว น่าทึ่งจริงๆ!!
- Home
- เป็นหัวกิลด์ของกิลด์ระดับสูงสุดในต่างโลก ผมผู้อ่อนแอที่สุด แต่ด้วยรักอันหนักหน่วงของสมาชิกในกิลด์ แม้อยากออกก็ออกไม่ได้
- ตอนที่ 49 ออร์เฟน รีสอร์ต ~ ว้าว น่าทึ่งจริงๆ!!
<ดินแดนแห่งการรักษา> ออร์เฟน รีสอร์ต
พื้นที่รีสอร์ตที่ล้อมรอบด้วยเกาะสามเกาะ คนที่เข้าออกส่วนใหญ่เป็นนักท่องเที่ยว และโดยพื้นฐานแล้ว เฉพาะคนที่รวยหรือมีเงินเก็บเยอะเท่านั้น นอกจากนั้นว่ากันว่าพวกเขาไม่สามารถรู้ที่ตั้งของรีสอร์ตได้ตั้งแต่แรกด้วยซ้ำ
ผมไม่มีกระเป๋าเดินทาง ไม่ต้องพูดถึงเสื้อผ้าสำหรับเปลี่ยน เป็นไปได้ไหมที่จะไปมือเปล่า?
“Orrizo ค่อนข้างมีชีวิตชีวาเลยนะ”
“พอดีผมได้รับตั๋วจากลูกค้า”
ชายชราผู้ดูแลจุดเทเลพอร์ตส่งเสียงอิจฉา เพียงเท่านีัก็แสดงให้เห็นว่า Orrizo เข้าถึงได้ยากมากเพียงใด
“งั้นจะข้าเพิ่มในบิลของเจ้าอีกหน่อยละกันนะ”
อยากจะถามว่าทำไม แต่คราวนี้ผมพักฟรี เลยไม่เป็นไร
พวกเขาจ่ายเงินและรวมตัวกันในที่แห่งเดียว
จากนั้นชายชราก็ร่ายมนตร์
“”เทเลพอร์ต”!”
ด้วยเสียงนั้น พวกผมก็ถูกปกคลุมไปด้วยแสงและหลับตาลง
ในที่สุดเมื่อผมเปิดตาก็รู้สึกตกตะลึง
“”ยินดีต้อนรับสู่ดินแดนแห่งการรักษา ออร์เฟนริโซ!!””
หนุ่มหล่อ สาวสวย ฝั่งละประมาณ 10 คน จากหลากหลายเชื้อชาติสวมชุดสีสันสดใส
ชายหาดที่สวยงามอยู่ตรงหน้า มีตึกสูงมากมายอยู่รอบๆ ทิวทัศน์และสภาพแวดล้อมทางธรรมชาติที่สมบูรณ์แบบ
“อัศจรรย์…”
ผมจมอยู่กับมันทั้งหมด
อดไม่ได้ที่จะยืนตะลึงชื่นชมมัน
คุณลุงสุดเท่ในชุดสูทเดินเข้ามาหาผม
“ฉันชื่อซาโตดะ ผู้จัดการของออลรีสอร์ท ก่อนอื่น คุณจะชำระเงินหรือได้รับตั๋วเชิญ?”
“โอ้ ใช่”
ผมยื่นตั๋ว 10 ใบจากซองให้ซาโตดะซัง
“มันเป็นตั๋วพรีเมี่ยม เราจะไม่เก็บเงินอีกต่อไปหลังจากนี้”
ผมได้รับสร้อยข้อมือและขอให้สวมสิ่งนี้แทน ดูเหมือนว่าจะเป็นพาสปอร์ตประเภทสร้อยข้อมือ
“ นอกจากนี้ ฉันลำบากใจที่จะพูดแบบนี้ แต่ฉันไม่สามารถให้คุณเข้าสถานที่นี้ได้หากคุณแต่งตัวเหมือนตอนนี้ นี่คือสถานที่แห่งการรักษา ซึ่งคุณสามารถลืมเรื่องงานและเพียงผ่อนคลาย ถ้าจะกรุณา…”
เป็นความจริงที่ว่าทุกคนที่ผ่านไปมาจะแต่งกายแบบสบายๆ แต่ในเมื่อผมมาแบบมือเปล่า ดังนั้นนี่คือเสื้อผ้าชุดเดียวที่ผมมี
“ถ้าคุณไม่รังเกียจ เราจะจัดการให้”
ราวกับรู้สึกได้ ซาโตดะซังจึงเสนอแนะ
…ผู้ชายคนนี้เจ๋งจริง! !
ผมตัดสินใจรับความช่วยเหลือ
ใช้เวลาประมาณ 5 นาทีในการเลือกเสื้อผ้าที่เหมาะกับเราแต่ละคน
ผมสวมเสื้ออะโลฮ่าทับเสื้อเชิ้ตสีขาวแล้วเปลี่ยนเป็นกางเกงโต้คลื่นและรองเท้าแตะ
ใช่แล้ว เป็นเรื่องดีที่ได้เพลิดเพลินไปกับวันหยุดของเราอย่างเต็มที่!
“สร้อยข้อมือมีข้อมูลเกี่ยวกับสิ่งอำนวยความสะดวกและกิจกรรมต่างๆ บนเกาะ ดังนั้นโปรดตรวจสอบ นอกจากนี้ คุณยังจะได้รับบัตรผ่านฟรีสำหรับรับประทานอาหารและใช้สิ่งอำนวยความสะดวกทั้งหมด”
ถึงเวลาแล้วที่ซาโตดะซังจะต้องอธิบายต่อไป
“เฮ้ย เดี๋ยวสิ ฉันต้องเก็บเงินมากกว่า5ปีเพื่อจะมา Orrizo เนี่ย!”
“เราต้องขออภัยลูกค้า เพราะค่าธรรมเนียมในการเข้าพักของท่านมีการเปลี่ยนแปลงหลังจากนั้น”
“เพิ่มอีกหนึ่งวันก็ยังดี ดูสิ คุณกล้าพดแบบนั้นเมื่อมองไปที่เด็กตาดำๆ แบบนี้ได้เหรอ!?”
“น้ำตาคลอ”
“น้ำตาไหล”
“ขออภัย มันเป็นกฎ ‘เทเลพอร์ต'”
อ่า มันหายไปแล้ว
“แคทเธอรีน! คุณจะไม่ไปจากที่นี่ด้วยกันเหรอ?”
“ฉันสัญญาแบบนั้นตั้งแต่เมื่อไหร่?”
“เรารักกันมาก! และผลผลิตของเรายังอยู่ในท้องของคุณใช่ไหม?”
“ไม่มีทางที่ฉันจะท้องด้วยการหลั่งแบบปลาซิวปลาสร้อยหรอก ซัคคิวบัสอย่างฉันเนี่ย”
“ปลาซิวปลาสร้อย … ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า! เธอจะทำให้ฉันโกรธซะแล้ว ฉันที่รู้จักในนาม “ดาบศักดิ์สิทธิ์แห่งการหลั่ง” ยังไม่สายเกินไปนะที่จะขอโทษ รับรอง คืนนี้ฉันจะทำให้คุณต้องร้องขอชีวิต..”
“ลาก่อน ‘เทเลพอร์ต'”
ดาบศักดิ์สิทธิ์แห่งการหลั่ง เป็นชื่อที่น่าขยะแขยงมาก
“อร๊ายยยยย!! ได้ 0 ดาวแล้ว!!”
“”เทเลพอร์ต””
พวกเขากำลังถูกเทเลพอร์ตด้วยวิธีที่วุ่นวายมาก
ดูเหมือนว่าคนที่เข้าพักเสร็จแล้วต่างก็กำลังคร่ำครวญ
ซาโตดะซังบอกให้ผมแกล้งทำเป็นไม่เห็นมัน
“พนักงานที่รีสอร์ตแห่งนี้จะทำทุกอย่างตามที่คุณขอ นั่นคือเหตุผลที่พวกเขารู้สึกสบายใจมาก …และแน่นอนว่าเรื่องเซ็กส์ด้วย”
เขาพูดส่วนสุดท้ายในแบบที่ผมเท่านั้นที่ได้ยิน
มีทุกอย่าง บริการที่สมบูรณ์แบบ ดูเหมือนจะไม่แพง…
“ยังไงก็เถอะ ราคาเท่าไหร่…?”
“คอร์สหนึ่งสัปดาห์ยอดนิยมราคา 10 ล้านเยนต่อคน”
“ส-10 ล้าน!?”
“ไม่ต้องกังวล ตั๋วที่คุณให้เรานั้นมีค่าเท่ากับคอร์สหนึ่งสัปดาห์”
ตั๋วใบนี้มีมูลค่า 10 ล้านเยน 10 ชิ้น…100 ล้านเยน! ? อย่างที่เฟลบอก ถ้าขายจะไม่ได้เที่ยวเล่นได้แค่ประมาณสองเดือนเท่านั้น… และด้วยความพรีเมี่ยมราคาก็จะสูงขึ้นไปอีก…
ของขวัญที่ลุงแกให้ช่างเป็นของขวัญที่ยอดเยี่ยมจริงๆ! ไว้จะซื้อของไปฝากลุงเยอะๆ เลย!
“นั่นคือทั้งหมดสำหรับคำอธิบายที่นี่ นอกจากนี้ เจ้าหน้าที่ในพื้นที่จะให้คำอธิบายเพิ่มเติมสำหรับสิ่งที่คุณสงสัย”
หลังจากอธิบายเสร็จ พนักงานก็เข้าแถวและยิ้ม
ซาโตดะซังกล่าว
“ถ้าเช่นนั้น โปรดเพลิดเพลินอย่างเต็มที่ไปกับดินแดนแห่งการรักษา ออร์เฟน รีสอร์ตได้เลย”
ขณะนั้นที่บ้านกิลด์
“อืม วันนี้มันเงียบมากเลย”
หลังจากทำตามคำขอเสร็จแล้ว เซริสก็คุยกับโซอิซที่ดูเบื่อหน่ายกับหนังสือพิมพ์ที่กระจายอยู่ที่แผนกต้อนรับ
“อา ดูเหมือนว่าหลายกิลด์กำลังลาพักร้อน อย่างไรก็ตาม โครและเพื่อนๆ ของเขากำลังจะไปที่ออร์เฟน รีสอร์ต ดูเหมือนว่ากิลด์อื่นๆ บางแห่งก็ไปที่นั่นด้วย…”
“Orrizo เหรอ? ดีเลย”
“อ้แ ใช่ พวกคุณก็เคยไปที่นั่นเหมือนกันนี่นา ใช่ไหม?”
“แต่มันก็แค่สัปดาห์เดียวเท่านั้น”
“ฉันได้ยินมาว่ามันแพงมากแม้จะอยู่แค่สัปดาห์เดียวที่นั่นก็ตาม มีการแข่งขันกิลด์ในอีกสองเดือนข้างหน้า ดังนั้นฉันหวังพวกเขาคงจะได้พักผ่อนเพื่อเตรียมตัวกับเรื่องนั้นด้วย”
“…นี่จะเป็นโอกาสอันดีสำหรับลูลูชิล่ารึเปล่านะ?”
“หืม? คุณพูดอะไรหรือเปล่าเซริส?”
“ฮิฮิ ไม่มีอะไรหรอก ฉันแค่หวังว่าจะไม่มีอะไรเกิดขึ้น และพวกเขาก็จะกลับมาอย่างปลอดภัย”
“มันก็แค่วันหยุด ดังนั้นมันก็คงไม่มีอะไรเกิดขึ้นหรอกมั้ง?”
“อืม ก็ไม่รู้สินะ!?”
โซอิซเอียงศีรษะกับคำพูดที่มีความหมายของเซริส