เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า - บทที่ 1973 มังกรเทพคำราม
กระบี่คือเหตุ แผลคือผล
เต๋าอันยิ่งใหญ่เปลี่ยนแปลงลิขิตฟ้า คือวิถีลิขิตฟ้า
โฉวล่วนมองกระบี่ที่หัวใจตัวเอง ตกใจจนพูดอะไรไม่ออก
เขาแทงโดนซูตงแล้วแท้ๆ ทำไมคนที่บาดเจ็บคือเขาเองล่ะ
จากนั้นเลือดซึมออกมาจากตัวโฉวล่วน
ขนาดและรูปร่างบาดแผล เหมือนภาพที่ซูตงโดนแทงเมื่อกี้ไม่มีผิด
ลู่ฝานหรี่ตาลง เป็นวิถีลิขิตฟ้าที่น่ากลัวจริงๆ
เปลี่ยนชะตากรรมแบบเหนือธรรมชาติ ผลกรรมย้อนกลับ
พลังแบบนี้ ไม่ใช่พลังที่มนุษย์ควรครอบครอง เกือบเป็นระดับเทพในตำนานแล้ว
อย่าบอกนะว่าตอนนั้นเทพบู๊เสินเซียว อาศัยวิถีลิขิตฟ้า กำราบใต้หล้าจนไม่มีใครสู้ได้
เมื่อบาดเจ็บ เปลี่ยนแปลงผลกรรม
เมื่อสู้ไม่ได้ เปลี่ยนแปลงลิขิตฟ้า
ใครจะสู้กับเขา ใครจะกล้าสู้กับเขา
ลู่ฝานสูดหายใจเฮือก พลังระดับนี้แข็งแกร่งเกินไปแล้ว!
เขาอยากฝึกฝนวิถีนี้ตอนนี้เลย แต่สติที่เหลืออยู่รั้งเขาไว้
เพราะลู่ฝานรู้ว่าสุดท้ายเทพบู๊เสินเซียวก็ตาย
ถ้าวิถีลิขิตฟ้าไร้เทียมทานจริงๆ ทำไมเทพบู๊เสินเซียวถึงตายล่ะ
ในนี้ต้องมีความลับที่เขาไม่รู้แน่นอน ไม่แน่อาจเป็นข้อบกพร่องที่อันตรายถึงชีวิตก็ได้
ตอนนี้เหมือนสีหน้าซูตงซีดกว่าเมื่อกี้เล็กน้อย
ซูตงยื่นมือออกมาแตะบนตัวโฉวล่วนแล้วพูดเสียงเบาว่า “ตาย!”
แตะนิ้วลงไป ครั้งนี้ทุกคนเห็นพลังแห่งวิถีมากมายรวมตัวอยู่ที่ปลายนิ้วซูตง
สุดท้ายรวมตัวเป็นแสง โจมตีไปบนตัวโฉวล่วน
แสงนี้ไม่ได้สว่างไสว ไม่สะดุดตา ดูธรรมดามาก บางเหมือนเส้นผม แต่ไม่มีใครกล้าสบประมาทเลย
เพราะนี่คือท่าไม้ตายของวิถีลิขิตฟ้า!
สามอริยบุคคลหนังตากระตุก เวลาผ่านไปหลายปี พวกเขาได้เห็นกระบวนท่านี้อีกครั้ง
ความทรงจำเกี่ยวกับเทพบู๊เสินเซียวในตอนนั้นผุดขึ้นมา
พวกเขาไม่มีวันลืมเทพบู๊เสินเซียว ภาพหมัดเดียวทำลายขุนเขา ทำลายล้างทั้งประเทศ
แสงบางๆ แบบนี้ แต่พลังทำลายล้างที่เกิดขึ้น รุนแรงถึงขั้นทำลายล้างทั้งประเทศไปจนถึงฆ่าผู้คน
ลู่ฝานจ้องแสงนี้เขม็งเหมือนกัน พยายามดูอะไรบางอย่างในนั้น
ไม่ต้องสงสัยเลย กระบวนท่านี้ต้องแข็งแกร่งจนน่ากลัวแน่นอน
โฉวล่วนโดนกระบวนท่านี้ สีหน้าเขาชะงักไปทันที เหมือนกลายเป็นหิน ร่วงลงมาด้านล่าง
ถือว่าดวงดีใช้ได้ เขากระแทกลงบนหินก้อนใหญ่ที่ยังไม่แตก เลือดไหลนอง
“โฉวล่วนแพ้แล้วเหรอ”
เหมือนประมุขประเทศหลงอู่ยังไม่อยากเชื่อ
เขารับความจริงที่โฉวล่วนโดนซูตงฆ่าไม่ได้
เขาจะพุ่งเข้าไป แต่โดนประมุขประเทศฉิงเทียนรั้งไว้
สามอริยบุคคลก็มองเขาแวบหนึ่ง เทพบู๊หุ้นตุ้นพูดอย่างเฉยเมยว่า “การประลองยังไม่จบเลย!”
กลางท้องฟ้า สีหน้าซูตงซีดเผือด ลู่ฝานคิดว่าพลังชีวิตในตัวเธอลดลงไปไม่น้อย
ถ้านับดูตามเวลา กระบวนท่านี้ของซูตง ทำให้อายุขัยลดลงไปอย่างน้อยสิบปี
ลู่ฝานแอบคาดเดา อย่าบอกนะว่าราคาที่ต้องจ่ายเมื่อใช้วิถีลิขิตฟ้า คือสละอายุขัยและพลังชีวิตของตัวเอง
ถ้าเป็นแบบนี้ วิถีลิขิตฟ้าก็มีข้อเสียมากกว่าข้อดีน่ะสิ!
เดี๋ยวนะ! อย่าบอกนะว่า……
จู่ๆ ลู่ฝานนึกอะไรได้ ผู้อาวุโสจื่อเซียวเคยพูดกับเขา
เจ้าสำนักจิ่วเซียวแต่ละรุ่น มีชีวิตอยู่ได้ไม่นาน จะเกี่ยวข้องกับวิถีลิขิตฟ้าหรือเปล่า
ลู่ฝานอ้าปากเล็กน้อย เหมือนเจอเรื่องสุดยอดอะไรทำนองนั้น
เมื่อคิดไปเรื่อยๆ การที่เทพบู๊เซินเสียวดึงดันจะโยนหินประหลาดทิ้ง แสดงว่า……
ลู่ฝานสูดหายใจเฮือก ดูเหมือนทุกอย่างมีสาเหตุแล้วล่ะ
ยิ้มแหยแล้วส่ายหน้า บนโลกไม่มีอะไรสมบูรณ์แบบไปหมดทุกอย่างจริงๆ แม้แต่เต๋าอันยิ่งใหญ่ก็เหมือนกัน!
ซูตงหอบหายใจครู่หนึ่ง จากนั้นจะเหาะออกไป
เธอคิดว่าการต่อสู้รอบนี้จบแล้ว เจอการฆ่าของวิถีลิขิตฟ้า โฉวล่วนต้องตายแน่นอน
แต่โลกนี้ไม่แน่นอน มักมีเรื่องไม่คาดฝันเสมอ
ขณะที่ซูตงกำลังจะออกไป จู่ๆ เสียงโฉวล่วนดังขึ้น ซูตงมองโฉวล่วนอย่างตกตะลึงทันที!
ขนาดนี้แล้วยังไม่ตายอีกเหรอ
สิ่งที่ปรากฏในสายตาคือโฉวล่วนที่เนื้อตัวเต็มไปด้วยเลือด
เขาค่อยๆ ดึงกระบี่ออกจากหน้าอก แล้วพูดว่า “วิถีแข็งแกร่งมาก แต่จะฆ่าฉัน ยังขาดอีกนิด ฉันคือร่างมังกรมีปีก วิญญาณแห่งมังกรฟ้า!”
โฉวล่วนแผดเสียงออกมา สะบัดกระบี่ทิ้งไปด้านข้าง
จากนั้นเสื้อผ้าบนตัวฉีกขาด ตัวโฉวล่วนใหญ่ขึ้นอย่างรวดเร็ว
“กลายร่างมังกร!”
ปีกสองข้างปกคลุมท้องฟ้า เกล็ดบนตัวและหนามบนหลัง หัวใหญ่และยาว ดวงตาและหูเล็ก ดวงตาเหมือนดวงจันทร์และดวงอาทิตย์บนฟ้าสูง โหนกคิ้วสูง ฟันแหลมคม
โฮก!
มังกรขนาดใหญ่ทะยานไปบนท้องฟ้า เสียงฟ้าร้องน่ากลัว
ลู่ฝานยิ้มแล้วพูดว่า “สมแล้วที่เป็นมนุษย์เผ่ามังกร ดวงแข็งมากจริงๆ!”
ใบหน้าเต็มไปด้วยรอยยิ้ม ได้ยินมานานแล้วว่าเผ่ามังกรดวงแข็ง อำนาจสวรรค์ไม่ยอมรับ วันนี้ได้เห็นกับตา เป็นเช่นนั้นจริงด้วย!
กระบวนท่านี้ของซูตง ถ้าโดนคนอื่นคงตายไปแล้ว
แต่โฉวล่วนดันเป็นร่างมังกรเทพ แม้แต่สวรรค์ยังต้องยอมเขา
สีหน้าซูตงเปลี่ยนไปทันที มองโฉวล่วนกลายเป็นมังกรยักษ์เลื้อยอยู่รอบตัวเธอ
ตัวมังกรขนาดใหญ่ พลังน่ากลัว ซูตงแอบกัดฟัน ตอนนี้เธอยกมือขึ้นสองข้าง
ในเวลาเดียวกัน โฉวล่วนก็อ้าปากมังกร สายฟ้ารวมตัวอยู่ในปากเขา
พลังน่ากลัวทำให้พื้นดินแตกร้าว ท้องฟ้าฉีกขาด
แสงสายฟ้ากลายเป็นแสงขาว-ดำทำลายล้างโลก!
เทพเงินแปดทิศเห็นแล้วตบเข่าฉาด เขาพูดอย่างตกใจว่า “แย่แล้ว กาแล็กซีคงต้านทานพลังพวกเขาไม่ไหวแล้ว!”
เทพบู๊หุ้นตุ้นลงมือทันที
สะบัดกระบี่สองครั้ง แยกมิติที่โฉวล่วนกับซูตงออกจากกัน พลังทั้งหมดกระจายเข้าไปในอากาศเวิ้งว้างโดยอัตโนมัติ
“มังกรเทพคำราม!”
เสียงมังกรคำรามของโฉวล่วนหยุดลง แสงสายฟ้าในปากกลายเป็นลำแสงกระจายออกไปทั่ว
แสงทำลายล้างโลกกวาดทำลายทุกสิ่ง พุ่งไปที่ขอบมิติ
ซูตงเอามือสองข้างกดลงบนพื้นอย่างแรง
“เปลี่ยนแปลงฟ้าดิน!”
ทั้งสองคนหายไปจากสายตาทุกคน
เสียงสะเทือนดังเข้าหูไม่หยุด แสงสายฟ้าระเบิดเต็มไปหมด
ประมุขประเทศหลงอู่กำหมัดแน่น จ้องมิติที่โดนแยกออกเขม็ง พึมพำออกมาไม่หยุด
“ชนะๆ! ต้องชนะให้ได้!”
บนหอที่อยู่ไม่ไกล
คุณชายเฟิงเทียนจิบชาแล้วพูดว่า “ซูตงสู้สุดใจจริงๆ ฉันชอบ”
ผู้อาวุโสซู่มั่นอยู่ข้างๆ ไม่พูดอะไรสักคำ
ผ่านไปนาน ในที่สุดแสงก็หายไปจนหมด
แสงสายฟ้าหมุนเคว้งแล้วหายไป ทุกอย่างกลับเป็นปกติ
ไม่เห็นเงามังกรยักษ์ สิ่งที่ปรากฏในสายตาทุกคนอีกครั้งคือภาพตัวไหม้เกรียมของซูตง กับร่างที่กลายเป็นคนของโฉวล่วนที่เต็มไปด้วยเลือด
คนที่ยืนอยู่คือซูตง ส่วนคนที่ล้มคือโฉวล่วน
โฉวล่วนยกมือขึ้น สีหน้าเคียดแค้นมาก เขาชี้หน้าซูตงแล้วพูดว่า “เธอ……เธอคือผู้ฝึกชั่ว……”
เขายังไม่ทันพูดจบ ซูตงสะบัดมือกระบี่ลอยมา แทงทะลุคอโฉวล่วนอีกครั้ง