หัตถ์เทวะธิดาพญายม - ตอนที่ 443 หลอมกลั่นโอสถยกชุดใหญ่
ตอนที่ 443 หลอมกลั่นโอสถยกชุดใหญ่
เกอซียืนจ้องเตาหลอมโอสถเบื้องหน้าด้วยอาการงุนงง ยิ่งมองยิ่งรู้สึกคุ้นสายตา เพียงยังนึกไม่ออกว่านางเคยเห็นเตาหลอมนี้จากที่ใด
ครั้นต้านต้านโบกท่อนแขนสั้นกลม เตาหลอมสีเทาขมุกขมัวใบนั้นพลันลอยเข้ามาปรากฏเบื้องหน้าหญิงสาว
หญิงสาวร่าลึกขึ้นได้ทันที เตาหลอมโอสถสีเทาใบนี้ คือสิ่งที่นางฉกมาจากเจ้าหมูอ้วนสกุลมิใช่หรือ ? ในตอนนั้น นางยังหลอมปรุงโอสถมิได้ เช่นนั้นเตาหลอมใบนี้จึงถูกทิ้งขว้างมาโดยตลอด
ยามนี้ รอยสลักบนเตาหลอมเริ่มเผยความล้ําลึกซ่อนเร้น
เพียงเกอซีถ่ายทอดพลังจิตวิญญาณลงไป เตาหลอมใบน้อยพลันกลับกลายใหญ่โต ร่องรอยสลักสัญลักษณ์โดยรอบพลันเปล่งประกายสีเงินยวงระยิบระยับ คล้ายมันกําลังรอคอยการปลุกให้ฟื้นตื่น ขุมพลังปราณที่ถ่ายเทล้วนถูกดูดซับเข้าภายในอย่างรวดเร็ว
เกอซีหยิบตําราสรรพโอสถอันหลั่งล้นส่งให้เจ้าตัวน้อย “ต้านต้าน เจ้าสามารถประกอบโอสถตามตําราชุดนี้ได้หรือไม่ ?”
เพียงเจ้าตัวน้อยแหงะมองตําราสรรพโอสถอันหลั่งล้นที่ขีดเขียนรายการส่วนประกอบโอสถกระทั่งรายละเอียดการควบคุมพลังอัคคี ตลอดถึงองค์ประกอบต่าง ๆ ในการปรุงโอสถไว้อย่างละเอียดยิบ สองตากลมโตพลันเริ่มแสดงอาการพร่าเลือน ในหัวเริ่มหมุนติ้ว “ท่านแม่ ตัวยึกยือพวกนี้มันอะไรกัน ? ต้านต้านอ่านออกเสียเมื่อไร”
เกอซียิ่งนึกฉงน “เจ้าอ่านไม่ออก ? เช่นนั้นเจ้าปรุงโอสถออกมาได้อย่างไร ?”
“ข้าก็เลียนแบบท่านแม่ไง !” เจ้าตัวน้อยตอบกลับอย่างภาคภูมิ “ท่านแม่โยนอะไรลงไป ต้านต้านก็เขวี่ยงลงไปด้วย”
“เช่นนั้นเจ้ารู้ได้อย่างไรว่าต้องใช้พลังปราณอย่างไร ต้องถ่ายเทพลังอัคคีแค่ไหน ?”
“ท่านแม่ช่างไม่รู้เรื่องอะไรเลย” เจ้าตัวน้อยยกยิ้มเจ้าเล่ห์ “ก็ท่านแม่โคจรพลังปราณภายในอย่างไร ต้านต้านล้วนรู้ได้ด้วยกระแสจิต พลังอัคคีที่ท่านแม่ใช้เปี่ยมความหนาแน่นเพียงใด ต้านต้านย่อมตระหนักได้ เช่นนั้นต้านต้านย่อมสามารถปรับแต่งพลังทั้งหมดให้เทียบเคียงกับท่านแม่ได้อย่างแน่นอน”
กล่าวคําไปเจ้าตัวน้อยก็ชี้มือชี้ไม้กลมตันไปด้วยความสุขใจขณะชี้แจง “ขณะท่านแม่ปรุงโอสถ ทั่วร่างของท่านแม่เปล่งประกายเรืองรองสว่างไสว ต้านต้านชอบดูท่านแม่ยามนี้ที่สุดเลยN
เกอซีไม่มัวเสียเวลานั่งชื่นชมกับคําป้อยอของเจ้าตัวน้อย นางรีบตระเตรียมสมุนไพรประกอบโอสถไว้สองชุดใหญ่ เพื่อให้ต้านต้านลงมือปรุงกลั่นโอสถตามนางอีกครา
เพียงเกอซีดําเนินการประกอบโอสถชุดใหม่ เจ้าตัวเล็กพลันรีบขยับมือขยับไม้กลมป้อมโบกขึ้นติดตาม
ตําหนักปราณเพลิงพลันอบอวลด้วยขุมพลังแน่นหนา ทว่าที่แตกต่างก็คือ สมุนไพรที่ต้านต้านโยนใส่ลงในเตาหลอม กลับมากกว่าเกอซีถึงสิบเท่าตัว
หากเกอซีต้องปรุงโอสถปริมาณมากมายถึงเพียงนั้น เพียงไม่นานย่อมต้องหมดแรงพลัง กระทั่งถึงความล้มเหลวในการหลอมสกัดโอสถในที่สุด
ทว่าสําหรับต้านต้าน กลับคล้ายไม่รู้สึกสะทกสะท้าน
ยังมี หญิงสาวเพิ่งค้นพบว่าพลังอัคคีที่ต้านต้านถ่ายเท เพื่อหลอมปรุงโอสถหาใช่สีแดงเพลิงไม่ หากแต่เป็นสีเขียวเข้ม
ผ่านไปประมาณหนึ่งชั่วยามครึ่ง* การหลอมกลั่นโอสถจึงเสร็จสิ้นสมบูรณ์ ฝาเตาหลอมโอสถสีเทาถูกขยับเปิด โอสถเสริมพลังวิญญาณระดับสองจํานวนถึงแปดร้อยหรือเก้าร้อยเม็ดเผยเรียงรายอยู่ด้านใน
* หนึ่งชั่วยามคือ 2 ชั่วโมง
โอสถแต่ละเม็ดล้วนประกอบด้วยคุณสมบัติชั้นเลิศยากหาผู้สามารถปรุงสกัดได้เทียบเท่าหากไม่นับรวมเกอซี ทั้งหมดล้วนเป็นโอสถเสริมพลัง ซึ่งมีคุณภาพสูงสุดในท้องตลาดยามนี้
เกอซีหยิบเม็ดโอสถขึ้นส่องพินิจนิ่งอยู่นาน ก่อนออกปากไถ่ถาม “ต้านต้าน เจ้าสามารถปรุงได้มากสุดกี่ชุด ? เจ้ารู้สึกเหน็ดเหนื่อยบ้างหรือไม่ ?”
เจ้าตัวน้อยคว้าเม็ดโอสถใส่ปากสองเม็ด กัด ๆ เคี้ยว ๆ งุมงัมกล่าว “กินเจ้านี่แค่เพียงเท่านี้กับจิบทิพย์ธารานิดหน่อยล้วนเพียงพอแล้ว ท่านแม่”
“ส่วนเจ้าพวกนี้..” ต้านต้านชี้ไปที่เม็ดโอสถที่ปรุงหลอมเสร็จเรียบร้อย “ต้านต้านสามารถเผาได้มากกว่านี้แยะ ไม่เหน็ดเหนื่อยเท่าไรเลย”
เกอซีกลืนน้ําลายเอื้อก ในหัวคล้ายรู้สึกวิงเวียน
เมื่อครู่ นางยังนั่งเพ้อพกไปว่าหากสามารถหลอมโอสถชุดใหญ่ได้ย่อมเป็นสิ่งดีเยี่ยม ทว่ายามนี้ต้านต้านของนางกลับสามารถทําความเพ้อฝันของนางให้กลับกลายเป็นความจริงขึ้นมาได้กระนั้นหรือ ?
***จบตอน หลอมกลั่นโอสถยกชุดใหญ่***