หลงรักเมียเจ้าเล่ห์ - ตอนที่533 ขอสิ่งชดเชย(4)
ตอนที่533 ขอสิ่งชดเชย(4)
พอเห็นท่าทางจิดาภา ทั้งดื้อทั้งซนทั้งน่ารัก พันเดชจึงยิ้มขึ้น “ไปเช้าๆกลับเช้าๆหน่อย แล้วซื้อของให้เพื่อนคุณแทนผมด้วย ถือโอกาสเป็นของขวัญเปิดร้านใหม่!”
จิดาภายิ้มขึ้น “ทำไมคุณถึงดีขนาดนี้?”
“เพื่อที่จะได้ใจคุณ ก็ต้องให้ความสำคัญกับเธอ และเอาใจเธอก็เป็นเรื่องที่สมควร!” พันเดชยิ้มแล้วพูดขึ้น “ยิ่งไปกว่านั้น ผมทำแบบนี้ ก็เพราะให้หน้าคุณ จะได้เห็นว่าผู้ชายของคุณเป็นคนที่ใส่ใจมากแค่ไหน!” พันเดชมองจิดาภาแล้วพูดขึ้น นัยน์ตาและน้ำเสียงของเขาเต็มไปด้วยความรักใคร่เอ็นดูเธอมาก
จิดาภายิ้มขึ้น เธอไม่ยอมไม่ได้ว่าพันเดชทำแบบนี้ ทำให้เธอรู้สึกสบายใจขึ้นเยอะ “พอเถอะ งั้นฉันไปก่อนนะ!” กำลังจะเดินออกมา กลับถูกพันเดชดึงไว้
จิดาภาหันกลับไปมอง พอมองเขา พันเดชกลับหันข้างให้จิดาภา
จิดาภาจึงเข้าใจทันทีว่ามันคืออะไร จากนั้นก็หันไปหอมแก้มเขาหนึ่งที
“ผมจะเอาจูบโดยใช้ลิ้น!”
จิดาภา “……”
พันเดชกลับหันมามองเธอ
จิดาภายิ้มเบาๆ “เป็นเด็กดีน่ะ เดี๋ยววันหลังฉันจะชดเชยให้คุณ!”“ใช้ร่างกายชดเชยใช่ไหม?”จิดาภาจึงชักสีหน้าเล็กน้อย ในหัวของเขามีแค่เรื่องพวกนี้ใช่ไหม!!“วันหลังค่อยคุยกัน ไปรยายังรอฉันอยู่ ฉันไปก่อนล่ะ!” พูดไปจิดาภาก็ยิ้มขึ้น แล้วหันไปโบกมือให้เขาแล้วเดินออกไปพันเดชมองข้างหลังของเธอ เลยกระตุกมุมปากขึ้นเล็กน้อย เวลานี้ เขาจึงแอบตัดสินใจบางอย่างในใจ……ทั้งสองคนนัดเจอกันที่ไหนสักที่ แล้วไปเจอกันที่นั่นเลยทีเดียวจากนั้นก็เริ่มเดินเล่นและซื้อของในห้าง พวกเธอเดินเล่นไปด้วยและพูดคุยเล่นกันไปด้วยจิดาภาซื้อของสองอย่างเป็นของขวัญที่ให้ไปรยาเปิดร้านใหม่ชิ้นหนึ่งเป็นของเธอ อีกชิ้นเป็นของพันเดชถึงแม้จะไม่ใช่ของที่มันล้ำค่ามากนัก แต่ก็ไม่ได้ถูกๆจริงๆจิดาภาไม่ใช่ว่าไม่มีเงินใช้ แต่พันเดชทำแบบนี้ เธอก็จะยอมรับและปล่อยให้มันเป็นไปตามธรรมชาติเพราะว่าพวกเขาทั้งสองคนยังไงก็ได้อยู่ด้วยกันอยู่แล้ว จิดาภาแค่อยากจะให้ความสัมพันธ์แบบนี้เป็นไปตามธรรมชาติแค่ว่าตอนที่เธอให้ของขวัญกับไปรยา เธอจึงรีบโหวดคะแนนและทัศนคติดีๆต่อพันเดชการพึ่งพาได้ ความใส่ใจ และความเป็นสุภาพบุรุษ คำพูดพวกนี้สามารถเอามาอุปมาพันเดชได้หมดทีแรกเพราะเรื่องของจิดาภา ไปรยาไม่ได้รู้สึกดีกับพันเดชเลย แต่พอผ่านหลายๆเรื่องมา และทุกๆการกระทำของเขาที่มีต่อจิดาภา ก็ทำให้ไปรยาค่อยๆเปลี่ยนความคิดไปเยอะมากผ่านครั้งนี้ไป ไปรยาก็เลยรู้สึกดีกับพันเดชขึ้นมา และกำลังจับตาคอยสังเกตเขาอยู่ตลอดเวลาไปรยากับจิดาภาสนิทกันในระดับหนึ่ง เลยไม่ได้มีความเกรงใจกัน เลยรับของขวัญไว้ทั้งสองเดินช้อปปิ้งกันเสร็จ ของที่จะซื้อก็พอสมควรแล้ว จึงออกจากห้าง“วันนี้ฉันเลี้ยงเอง อย่ามาแย่งฉันจ่ายล่ะ” ไปรยาพูดขึ้น“วางใจเถอะ ฉันไม่เกรงใจแกแน่นอน!”ทั้งสองพูดคุยเล่นกันแล้วเดินออกไปแต่เดินไปถึงตรงประตู ก็ได้เจอกับตุลยา……และยังมีเอลิสต์ตอนที่เห็นพวกเขา จิดาภาก็รู้สึกตกตะลึงไปรยาเองก็เหมือนกันถึงแม้จะไม่เคยเจอหน้ากับเอลิสต์ แต่ข่าวของเขาไปรยาก็เคยค้นหาดู เลยรู้จักเขาบ้างไปรยาควงแขนจิดาภาไว้ สีหน้าก็เปลี่ยนไปเล็กน้อยทำให้เห็นอย่างชัดเจนเลยว่า ตุลยานึกไม่ถึงว่าจะเจอจิดาภาที่นี่เธอเลยกระตุกมุมปากแล้วแสยะยิ้มขึ้น “คุณจิดาภาค่ะ ช่างบังเอิญจริงๆ นึกไม่ถึงว่าจะเจอคุณที่นี่!”จิดาภายิ้มขึ้น สายตาที่จับจ้องเอลิสต์อยู่ก็ได้ละไปทางอื่น “บังเอิญจริงๆ!”