หลงรักเมียเจ้าเล่ห์ - ตอนที่134 ตามจิดาภา(4)
ตอนที่134 ตามจิดาภา(4)
พอพูดถึงตรงนี้ จิดาภาก็รู้สึกตกใจ
แต่พอคิดหวนกลับ “ประธานพันเดชไม่กลัวว่าฉันจะเปลี่ยนงานหรือ!”
“ถ้าหากว่าเธอทนต่อสิ่งล่อใจไม่ได้ จะช้าเร็วยังไงก็ต้องเปลี่ยนงาน ผมเอาคุณไว้จะมีประโยชน์อะไร” พันเดชพูด
คนที่เขาใช้มักไม่สงสัย คนสงสัยมักไม่ได้ใช้
ข้อนี้ จิดาภากลับนับถือเอามากๆ
จิดาภายิ้ม แต่ก็ไม่ได้พูดอะไร พยักหน้าเล็กน้อย “โอเค ฉันเข้าใจแล้ว!”
“วันมะรืนลีย่าคิสราก็จะไปแล้ว มีงานจัดเลี้ยงอำลา แล้วก็มีการเชิญชื่อคุ ถึงตอนนั้นคุณกับผมไปด้วยกัน”พันเดชพูดออกมาทันทีทันใด
พอได้ฟังตรงนี้ จิดาภาก็นิ่งไปอึดใจ จากนั้นก็พยักหน้า “ฉันรู้แล้ว!”
พันเดชพยักหน้าตอนที่จิดาภาเดินออกไป พอถึงประตู จิดาภาก็คิดอะไรขึ้นมาได้
“จริงซิ ประธานพันเดช!”
พันเดชเงยหน้าขึ้น“ที่ออกแบบงานของลีย่าคิสราด้านล่าง ยังมีการออกแบบไว้อีกใบหนึ่ง เป็นการเซอร์ไพร์ของฉันที่ทำให้คุณ แล้วก็อยากส่งมองให้ลุงม่อนเป็นของขวัญ จิดาภาพูดไปยิ้มไป พอได้ยินตรงนี้. พันเดชก็ตลึงไปนิดนึง ในตอนนั้น จิดาภาก็ยิ้มแล้วก็หมุนตัวเดินออกไป ภายในใจ รู้สึกสบายใจขึ้นมาหลังจากที่เธอเดินออกไป พันเดชก็พลิกเอกสารดูอีกรอบ ผลลัพธ์ จริงจากการออกแบบงานลีย่าคิสราข้างล่ายยังมีการออกแบบอยู่อีกใบถึงแม่ว่าจะไม่ค่อยเหมือนกับข้างหน้า แต่ว่าพันเดชสามารถมองออกได้ถึงงานที่จิดาภาออกแบบไว้พอคิดถึงตรงนี้ มุมปากก็พันเดชก็อดไม่ได้ที่จะชื่นชมออกมา…..ในตอนนั้น จิดาภาเดินออกไปแล้ว ก็ตรงไปยังแผนกบุคคล และแผนกบุคคลก็หยิบประวัติของจิดาภาให้เธอจิดาภาเคาะประตู เวลาเดียวกันก็มีผู้ชายคนหนึ่งเงยหน้า ตอนที่มองมาที่จิดาภา “เข้ามา!”แล้ว จิดาภาก็เดินเข้าไป“พี่ริมหล่ะ” “พี่ริมออกไปทำงานข้างนอกแล้ว ฉันทำหน้าที่ผู้จัดการแผนกบุคคลชั่วคราว! ชายผู้นั้นพูดจิดาภาพยักหน้า “อย่างนั้นประวัติของฉันปริ้นเสร็จหรือยัง”ในตอนนั้น แผนกบุคคลก็นึกขึ้นมาได้ รีบหยิบประวัติในมือส่งให้จิดาภา “ปริ้นเสร็จแล้ว!”“ขอบคุณค่ะ!” คำขอบคุณอย่างง่ายก่อนออกเดินทางในเวลานี้ผู้จัดการฝ่ายบุคคลก็พูดขึ้นมาทันทีว่า “จิดาภาคุณแต่งงานหรือยัง”พอได้ยินอันนี้จิดาภาหยุดเท้าลงในความเป็นจริง เธอไม่ค่อยชอบให้คนอื่นเอาเรื่องนี้ขึ้นมาพูด โดยเฉพาะ คนที่ไม่ได้สนิทด้วยแต่ทว่าคนข้างหน้านั้นถามออกมาแล้ว และประวัติก็เขียนไว้อย่างชัดเจน ด้วยมารยาท จิดาภาก็ทำได้เพียงพยักหน้า “ใช่ค่ะ” “ขอโทษด้วย ฉันไม่ได้ตั้งใจมองดูประวัติของคุณที่เขียนไว้ว่าหย่าร้าง….คุณ…..”“อืม ใช่ค่ะ ฉันหย่าร้างแล้ว” จิดาภายอมรับอย่างเปิดเผยผู้จัดการฝ่ายบุคคลยิ้มอย่างเก้อเขิน“ดูไม่ออกเลยจริง ๆ จิดาภายังดูเป็นวัยรุ่น และยังสวยขนาดนี้…..คนคนนั้นไม่รู้จักที่จะทะนุถนอมเลย!”จิดาภาหัวเราะ ไม่รู้ว่าจะพูดอะไร มีบางเรื่องที่ไม่ต้องอธิบายเดียวมันก็ผ่านไปแล้วในขณะที่จิดาภากำลังจะเดินต่อ ผู้จัดการฝ่ายบุคคลก็ถามขึ้นมา “ที่จริง ฉันก็หย่าร้างแล้ว….”พอได้ยินอย่างนี้ จิดาภาก็มีความรู้สึกอึดอัดใจมากไม่เข้าใจความหมายของสิ่งที่เขาพูด จิดาภาหัวเราะ “จริงหรือ”“จริงซิ” หัวหน้าฝ่ายบุคคลพูดเดิมทีคิดว่าจิดาภาจะเสริมต่อสิ่งที่พูดไป คิดไม่ถึงว่าจิดาภาจะเปิดปากพูดตรง ๆ “ขอโทษทีนะ ฉันนึกขึ้นได้ว่ามีงานต้องไปทำต่อ ฉันไปทำธุระก่อนนะ!”ผู้จัดการฝ่ายบุคคลนิ่งไป ทำได้เพียงพยักหน้า “โอเค คุณไปทำธุระเถอะ!” จิดาภาพยักหน้า “งั้นฉันไปก่อนนะ” พูดจบ จิดาภาก็ออกเดินต่อ