หลงรักเมียเจ้าเล่ห์ - ตอนที่ 762 หารือเรื่องแต่งงาน
ตอนที่ 762 หารือเรื่องแต่งงาน
ส่วนในชีวิตประจำวันนั้น เขาตื่นนอนเช้ามาก หากแต่ทำไมเมื่อวานถึงได้หลับสนิทขนาดนี้…..
ยืนอยู่ตรงนั้น แม้แต่ตัวเองก็ไม่รู้ว่าเพราะอะไร
“ได้ไหมคะ”ในเวลานี้ เสียงของกชกรดังลอดมาจากด้านหลัง
เปรมศักดิ์ได้สติคืน หลังจากที่ปราดตามองดู จึงเปิดปากขึ้น“ผมจะพยายาม!”พูดพลาง ลุกขึ้นยืนเดินไปทางห้องน้ำ
กชกรนั่งอยู่บนเตียง มองตามเงาหลังของเขาไป มุมปากขยับรอยยิ้มอันน่าพึงพอใจขึ้น
เดิมทีน่าจะเป็นเรื่องปกติอยู่หรอก แต่สำหรับกชกรแล้ว กลับกลายเป็นเรื่องที่ไม่ธรรมดาเอาเสียเลย
เธอเองก็ดีอกดีใจไม่น้อย เปลี่ยนเสื้อผ้า ตัดสินใจว่าจะลงไปกินอาหารเช้ากับเขา
เป็นอย่างนั้นจริงๆด้วย หลังจากที่เธอจัดเก็บเสร็จ เปรมศักดิ์ก็จัดเก็บเรียบร้อยแล้วเหมือนกัน กชกรมองเขาพลางระบายยิ้ม เปรมศักดิ์ชะงักงันเล็กน้อย จากนั้นจึงลงไปข้างล่างด้วยกัน
ตอนที่พวกเขาลงไปข้างล่าง การันต์กับจันทนีกำลังรับประทานอาหารเช้ากันอยู่ นอกจากนี้ยังกำลังหารือเรื่องแต่งงานของจิดาภาด้วย ว่ายังจะต้องเตรียมอะไรอีกบ้าง
“พ่อ แม่ อรุณสวัสดิ์ค่ะ!”กชกรยิ้มทักทาย
น้อยครั้งที่จะเห็นพวกเขาปรากฏตัวขึ้นพร้อมกัน ในแววตาของจันทนีเต็มไปด้วยรอยยิ้ม เธออิ่มเอมใจไม่น้อย
“มา รีบมากินข้าวเช้าเร็ว!”จันทนียิ้มให้พลางพูด
กชกรเดินไปพร้อมกับเปรมศักดิ์ นั่งลงตรงนั้น
“แม่คะ กำลังคุยอะไรกันอยู่หรือคะ!?”กชกรดูมีความสุขมาก
“กำลังคุยเรื่องงานแต่งของจิดาภาจ๊ะ คืนนี้ต้องไปกินข้าวที่บ้านตระกูลฐิตานันท์ หนูกชกรจ๊ะ คืนนี้หนูไปด้วยกันสิ !”
กชกรพยักหน้า“ค่ะ หนูรับทราบแล้ว!”
“เปรมศักดิ์ คืนนี้แกก็กลับมาเร็วหน่อย แล้วพาหนูกชกรไปด้วยกัน!”การันต์เอ่ยปาก
เปรมศักดิ์รับประทานอาหารพลาง ดูเหม่อลอย “พ่อครับ คืนนี้ผมมีนัดรับประทานอาหารค่ำกับลูกค้า ผมเกรงว่าจะกลับมาไม่ทัน!”
“มีเรื่องอะไรที่จะสำคัญไปกว่าเรื่องงานแต่งของน้องสาวแกอีก แกเป็นพี่ชายใหญ่ หรือว่าแกจะไม่ไป”การันต์มองพลางถามอย่างจริงจัง
กชกรมองอยู่ด้านข้าง รู้สึกร้อนรนใจ
ในที่สุด เปรมศักดิ์จึงพยักหน้า“ผมทราบแล้วครับ ผมจะรีบกลับมา!”
“อืม!”การันต์จึงได้ขานรับขึ้นทีหนึ่งโดยไม่ได้พูดอะไร กชกรจึงได้โล่งใจไปหนึ่งเปลาะ
หลังจากที่เปรมศักดิ์กินข้าวไปอีกสองคำ จึงลุกขึ้น“ผมไปบริษัทก่อนนะครับ!”พูดจบจึงลุกขึ้นยืนแล้วเดินไป
“เดินทางระวังนะคะ!”กชกรร้องเตือน
หากแต่เปรมศักดิ์กลับไม่ได้พูดอะไร เดินจากไปดื้อๆ
บนโต๊ะอาหาร เหลือเพียงการันต์ จันทนีและกชกรจันทนีมองดูกชกร“ทานข้าวเถอะจ๊ะ คืนนี้เตรียมตัวให้พร้อมนะ!”กชกรยิ้มพยักหน้ารับ“ทราบแล้วค่ะ!”ส่วนอีกด้านจิดาภาเองก็นอนเก่งขึ้นทุกที ทุกครั้งมักจะนอนจนตื่นเองตามธรรมชาติ วันนี้ตอนสิบโมงเช้า เธอตื่นขึ้นมา เดิมทีคิดว่าพันเดชกำลังทำอาหารเช้าอยู่ข้างนอกแต่ว่าพอดูนาฬิกาสิบโมงกว่าแล้ว จิดาภาจึงเดินออกไป ในเวลานี้เอง ด้านนอกกลับไม่มีแม้แต่เงาของพันเดชเลย จิดาภารู้สึกประหลาดใจ ในตอนนั้นเอง เห็นบนโต๊ะมีอาหารเช้าวางอยู่จิดาภาเดินมา ในขณะนั้นเอง เธอเห็นกระดาษโน๊ตใบหนึ่งอยู่บนโต๊ะถ้าหากว่าอาหารเช้าเย็นแล้ว อุ่นก่อนทานนะจ๊ะพออ่านมาถึงตอนนี้ จิดาภาจึงเบ้ปากขึ้นอย่างไม่รู้ตัว เห็นอาหารยังไม่ได้เย็นมาก เธอค้นหาเบอร์โทรของพันเดชในมือถือ แล้วจึงกดโทรออกไปไม่นานโทรศัพท์ก็โทรติด“ฮัลโหล ตื่นแล้วเหรอจ๊ะ”“อืม!”จิดาภาตอบรับทีหนึ่ง จากนั้นจึงนั่งลงตรงโต๊ะอาหาร กินพลาง เปิดปากถามพลาง“คุณไปบริษัทเหรอคะ”“จ๊ะ พอดีมีประชุม ประชุมเสร็จก็ไม่มีอะไรแล้ว ผมจะกลับไปรับคุณนะ!”“รับฉันหรือคะ”“คืนนี้คุณย่าจะทานอาหารกับแม่คุณไง ลืมแล้วหรือจ๊ะ”พันเดชถามจิดาภา“……”เมื่อพูดถึงเรื่องนี้ จิดาภาถึงนึกขึ้นได้“ฉันลืมไปจริงๆด้วยค่ะ……”พันเดชยิ้มเล็กน้อย“ว่ากันว่าผู้หญิงท้องความจำมักจะถดถอย จิดาภา คุณทำให้ผมได้เห็นถึงความจริงข้อนี้จริงๆ!”“ทำไมคะ รังเกียจเหรอคะ”“เปล่านะ น่ารักมากเลย!”พันเดชพูดยิ้มๆ ทะนุถนอมก็แทบจะไม่ทัน จะรังเกียจได้อย่างไรเล่า!จิดาภาถึงได้ยิ้มมุมปากขึ้น แบบนี้ค่อยยังชั่วหน่อยในเวลานี้ จู่ๆพันเดชก็เหมือนคิดอะไรขึ้นได้“จริงสิ ถ้าอาหารเช้าเย็นแล้วอย่าลืมอุ่นอีกครั้งนะจ๊ะ!”“ค่ะ ฉันรู้แล้ว แต่ว่าคุณพันเดชคะ ฝีมือทำอาหารคุณพัฒนาขึ้นเยอะเลย!!”จิดาภาพูดไปกินไป“ในโลกนี้ขอแค่เรื่องที่คุณอยากทำ จะต้องสำเร็จ เพราะฉะนั้นจิดาภาจ๊ะ คุณแต่งให้ผม ถือว่าผมได้สมบัติล้ำค่ามาแล้ว!”จิดาภากินพลาง อมยิ้มไปพลาง“คุณพันเดชคะ ตอนนี้ข้างนอกฝนตกใช่ไหม”พันเดชนั่งอยู่ในรถ เขาจงใจมองออกมานอกรถ แสงแดดส่องเจิดจ้า“แดดดีออก!”เขาเปิดปากพูด“คุณนั่งโม้ไปเรื่อยๆ เดี๋ยวฝนก็ตกค่ะ!”พันเดช“……”พันเดชเงียบกริบผ่านสายโทรศัพท์มาในเวลานี้ จิดาภายิ้มขึ้นมาอีก“เอาเถอะค่ะ ไม่คุยกับคุณแล้ว ฉันทานอาหารก่อน คุณทำธุระเถอะค่ะ ฉันจะรอคุณกลับมา!”“ครับ!”หลังจากที่วางหูโทรศัพท์ จิดาภาจึงกินอาหารเช้าต่อ ตอนแรกเธอคิดว่าพันเดชแค่ทำไปอย่างนั้น แต่สองสามวันให้หลังกลับคิดไม่ถึงว่า เขายังคงยืนหยัดที่จะทำทำให้จิดาภารู้สึกเบาใจไปไม่น้อยในเวลานี้ เจ๊กยืนอยู่ตรงหน้า กำลังจ้องมองพันเดช“เจ้านายครับ ยินดีด้วยนะครับ อีกไม่นานก็ได้แต่งงานกับคุณจิดาภาแล้ว!”พูดมาถึงตรงนี้ พันเดชยิ้ม จากนั้นเหมือนคิดเรื่องอะไรขึ้นได้“จริงสิ เรื่องที่ให้ตรวจสอบ ตรวจสอบไปถึงไหนแล้ว”เจ๊กยืนตัวตรงด้วยสีหนาปกติ“เรื่องนี้นานมากแล้วครับ ถ้าอยากจะตรวจสอบ คงต้องใช้เวลา!”“ตรวจสอบได้ความแล้วแจ้งผมด้วย!”“ครับ!”หลังจากที่ทำธุระเรียบร้อย พันเดชจึงกลับไป จิดาภาก็จัดเก็บเรียบร้อยแล้ว หลังจากพันเดชรับเธอแล้วจึงไปที่ร้านอาหาร ร้านอาหารนี้เป็นกิจการของตระกูลฐิตานันท์ ภายในร้านอาหารที่หรูหรา กับห้องอาหารส่วนตัวที่โอ่โถง สมาชิกครอบครัวของตระกูลฐิตานันท์กับตระกูลวันนีย์อยู่พร้อมหน้าหญิงชราดูท่าจะเป็นคนที่มีความสุขที่สุด พอเจอหน้าจันทนีจึงเริ่มเปิดประเด็นสนทนาทันที“คุณนายจันทนีคะ ฉันเคยบอกแล้วว่าเราจะได้ดองญาติกัน!”หญิงชราพูดอย่างดีอกดีใจออกนอกหน้าการแต่งตัวของจันทนีเรียบแต่ดูหรูหรา หลังจากที่เห็นหญิงชรา ใบหน้าจึงเปื้อนยิ้มขึ้น“หรือว่าคุณนายสามารถรู้ล่วงหน้าคะ!”“ฉันรู้ว่ามันจะต้องเป็นแบบนั้นอยู่แล้วล่ะ ฉันชอบเด็กอย่างจิดาภามากเลย และก็มองออกด้วย ว่าเขาน่ะเป็นคนของตระกูลฐิตานันท์อย่างเรา!”หญิงชราพูดอย่างภาคภูมิใจ ดีที่พันเดชไม่ได้ทำให้เธอผิดหวัง จีบจิดาภาติดจนได้จันทนีหัวเราะ เธอรู้สึกว่าตุ๊กตาร่าเริงอย่างหญิงชรา ก็ไม่เลวนัก นิสัยของคนตระกูลฐิตานันท์ไม่เลวนักหรอก แต่ว่าข่าวของพันเดชออกจะมากไปหน่อย และนี่ก็เป็นสาเหตุที่ทำให้จิดาภาแต่งกับพันเดชในตอนแรกอย่างอื่นไม่พูด เรื่องบ้าน เรื่องแบ๊คกราวน์ และความประพฤติอื่นๆ ล้วนไม่เลว“ต่อไปจิดาภาเข้าไปอยู่บ้านตระกูลฐิตานันท์ ก็ต้องรบกวนทุกท่านช่วยดูแลด้วยนะคะ!”จันทนีกล่าว“นั่นเป็นเรื่องแน่นอนอยู่แล้ว เธอวางใจเถอะ ฉันจะไม่ให้จิดาภารู้สึกลำบากใจอะไรเลย!”หญิงชรากล่าวรับประกัน“ได้ยินคุณนายพูดแบบนี้ ฉันก็วางใจค่ะ!”จันทนียิ้มพลางกล่าว ตอนที่หญิงชราอยู่บ้านตระกูลฐิตานันท์เป็นอย่างไรทุกคนรู้ดี นอกจากนี้ทุกคนในบ้านฐิตานันท์ให้ความเคารพหญิงชราเป็นอย่างสูง ถ้าหญิงชราเอ็นดูจิดาภา แบบนี้พวกเขาก็ไม่ต้องเป็นห่วงแล้วว่าจิดาภาจะลำบากอยู่ในบ้านหลังนั้น หญิงชราเองก็รู้สึกมีความสุขมากในเวลานี้เอง กชกรกับเปรมศักดิ์เดินเข้ามา กชกรเห็นหญิงชราจึงเดินตรงเข้าไป“คุณย่าคะ!”ในตอนที่เห็นหน้ากชกร หญิงชราจึงยิ้มออกมา“หลานกชกรนั่นเอง!”“ช่วงนี้คุณย่าสุขภาพเป็นอย่างไรบ้างคะ!”“ไม่เลวเลย ไม่เลวเลย!”หญิงชรายิ้มตอบเพราะกชกรกับลาภิศมีความสัมพันธ์กันเล็กน้อย หญิงชราจึงยอมรับกชกรไปโดยปริยาย เมือง A จะว่าใหญ่ก็ไม่ใหญ่ เล็กก็ไม่เล็ก คนที่มีอำนาจแค่หมุนตัวก็สามารถหาคนรู้จักกันได้แล้ว“คุณหญิงจันทนี ได้สะใภ้อย่างหนูกชกร ถือว่าเป็นโชคดีอย่างหนึ่งนะคะ!”หญิงชรากล่าวจันทนียิ้มพลางพยักหน้า เป็นเรื่องจริงที่ เธอเองก็ค่อนข้างพึงพอใจในตัวกชกร กชกรเป็นคนมีความรู้ ดีทุกด้าน อย่างน้อยตอนนี้ก็ยังหาข้อตำหนิไม่ได้ในช่วงที่พวกเขากำลังคุยกัน จิดาภากับพันเดชก็เดินเข้ามา“คุณย่าคะ พวกเรามาแล้วค่ะ!”หลังจากที่หญิงชราเห็นจิดาภา จึงรีบเอ่ยปากขึ้น“หนูจิดาภาจ๊ะ ย่าอยู่ที่นี่ มาให้ย่าดูหนูหน่อย!”ความเอ็นดูที่หญิงชรามีต่อจิดาภา เป็นสิ่งที่ทุกคนดูออกก่อนหน้าพันเดชยังงงงวย จิดาภาใช้วิธีอะไรหน๊อในการที่ทำให้ทุกคนในบ้านของเขาหลงรัก แต่ตอนนี้ เขาก็เข้าใจในที่สุดหลังจากที่เข้าใจแล้ว เขาเองก็หลงรักเธอจนหัวปักหัวปำเช่นกันเสน่ห์พิเศษที่ติดตัวมาแต่กำเนิด ทำให้คนไม่มีวันที่จะเกลียดได้ลงคอ จิดาภาเดินไป หญิงชรามองดูเธอ“ทำไมถึงผอมลงล่ะจ๊ะ พันเดชไม่ได้ดูแลหนูอย่างดีเหรอ”จิดาภาหัวเราะ“คุณย่าคะ หนูอ้วนขึ้นมาหนึ่งกิโลแล้วค่ะ!”“เหรอจ๊ะ ทำไมดูไม่ออกเลยล่ะ!”หญิงชรากล่าว“อ้วนขึ้นสิคะ เพราะฉะนั้นคุณย่าวางใจได้ หนูไม่เป็นไรค่ะ!”จิดาภาส่งยิ้มเล็กน้อย วันนี้เธอยังแต่งหน้าอ่อนๆด้วย ดูแล้วช่างงดงาม ละเมียดละไมเหลือเกิน“งั้นก็ดี ในเวลานี้ห้ามผอมเด็ดขาดเลยนะข๊ะ ถ้ากินได้มากหน่อยก็กิน!”หญิงชรากำชับ“หนูรู้ค่ะ คุณย่าสบายใจเถอะค่ะ หนูไม่ทำให้คุณย่าเสียน้ำใจแน่นอน!”“แบบนี้สิจ๊ะถึงจะเป็นคนฉลาด!”หญิงชรายิ้มพลางพูดหลังจากที่เป็นห่วงเป็นใยกันเสร็จ จิดาภาจึงมองดูจันทนี“คุณแม่คะ นั่งเถอะค่ะ!”“นั่ง นั่ง คนมาครบแล้ว คนกันเองทั้งนั้น ไม่ต้องเกรงใจ!”หญิงชรากล่าวว่าแล้ว หญิงชราจึงนั่งลงตรงกลาง เธอมีอายุมากที่สุด นี่เป็นการแสดงความเคารพเธออย่างหนึ่งจากนั้นที่นั่งฝั่งนี้เรียงลำดับกันมาด้วยวรชิต ตุรีย์ พันเดช จิดาภา ส่วนที่นั่งอีกฝั่งคือการันต์ จันทนี เปรมศักดิ์และกชกร ไม่กี่คนนี้ ที่นั่งล้อมโต๊ะอยู่หญิงชราก็ไม่พูดพล่ามทำเพลง ตัดบทเข้าสู่ประเด็นสำคัญทันที“การันต์ คุณหญิงจันทนี พวกเรากินข้าวกันในครอบครัว ไม่ต้องมีพิธีรีตรองอะไรทั้งนั้น!”