หลงรักเมียเจ้าเล่ห์ - ตอนที่ 731 ข่าวคราวของหล่อน
ตอนที่ 731 ข่าวคราวของหล่อน
เจมน่าไม่พูดอะไร พยายามกลั้นน้ำตาไม่ให้ไหลออกมา
ในเวลาเดียวกัน ประตูถูกเปิดออก วรชิตกับตุรีย์เดินเข้ามา
เมื่อเห็นเจมน่านอนอยู่บนเตียง ตุรีย์รีบถามขึ้น “เป็นแบบนี้ได้ยังไง? เกิดเรื่องอะไรขึ้น? เจมน่า เธอเป็นยังไงบ้าง?”
มองหน้าตุรีย์ เจมน่าส่ายหน้าไปมา “หนูไม่เป็นอะไรค่ะ!”
“เห้อ ตอนนี้ไม่มีข่าวคราวของจิดาภา เธอก็เข้าโรงพยาบาลอีก มีแต่เรื่องจริงๆเลย….” ตุรีย์พูดอะไรไม่ออก
ในขณะเดียวกัน วรชิตมองไปที่พันเดช “นี่มันเกิดเรื่องอะไรขึ้นกันแน่?”
เขาเพิ่งจะพูดจบ มือถือของพันเดชก็ดังขึ้น เขาหยิบมือถือออกมา เมื่อเห็นเบอร์ของเจ๊ก เขารีบกดรับทันที
“ฮัลโหล เจ๊ก!”
“ท่านประธาน รายชื่อโรงพยาบาลที่ท่านให้ตรวจหา มีชื่อของคุณจิดาภาจริงๆครับ!”
เมื่อได้ยินข่าวของจิดาภา พันเดชดีใจขึ้นมาทันที รีบถามต่อ “อยู่ที่ไหน? โรงพยาบาลอะไร?”
“โรงพยาบาลวิชายกร แต่วันนี้ตอนเจ็ดโมงเช้าทำเรื่องออกจากโรงพยาบาลไปเรียบร้อยแล้วครับ!”
พันเดช “….”
รู้สึกเหมือนตกลงมาจากสวรรค์กระแทกพื้นดิน ไร้ซึ่งคำบรรยาย
“หล่อนคนเดียวเหรอ?”
“เรื่องนี้ไม่แน่ใจครับ”
เมื่อพูดจบ ตัดสายทันที
“พ่อ แม่ ฝากดูแลเจมน่าด้วยนะครับ ผมขอตัวไปข้างนอกก่อน!” เมื่อพูดจบ เขาไม่ฝากฝังอะไรต่อ รีบหันหลังเดินออกไปทันที ตอนนี้เขาอยู่ที่โรงพยาบาลวิชายกร แน่นอนว่าต้องไปตรวจสอบเอง มองดูพันเดชเดินออกไป เจมน่าขมวดคิ้วขึ้น สำหรับเขาแล้ว ตอนนี้หล่อนคงไม่สำคัญเลยสักนิดสินะ คำตอบที่พันเดชได้มา ทำให้เขารู้สึกเสียใจมาก เกาะ! เป็นคนช่วยหล่อนทำเรื่องออกจากโรงพยาบาล ชื่อนี้ คุ้นหูจังเลย แต่คิดไม่ออกว่าเคยได้ยินที่ไหน เกาะ เกาะ เกาะ… พึมพำคิดอยาในใจ จากนั้น จู่ๆเขาก็นึกออก ลูกน้องของฌัลล์ มีคนหนึ่งชื่อเกาะ! หรือจะเป็นเขา? ถ้าเป็นเขาจริงๆ งั้นเรื่องนี้ต้องมีส่วนเกี่ยวข้องกับฌัลล์! เมื่อคิดถึงตอนนี้ เขาไม่คิดอะไรมาก รีบหยิบมือถือกดเบอร์โทรออกทันที เสียงรอสายดังขึ้นไม่นาน มีคนกดรับทันที “สวัสดีครับ!” พันเดชขมวดคิ้วขึ้น “ขอสายคุณฌัลล์ครับ!” “ขอโทษด้วยค่ะ คุณฌัลล์ลืมมือถือไว้ที่บริษัท วันนี้เขายังไม่มาค่ะ” ลืมมือถือไว้ที่บริษัท? เฮ้อ…. “งั้นเขาไปบริษัทเมื่อไหร่?” “ไม่แน่นอนค่ะ!” “โอเค ผมเข้าใจแล้ว!” เขาเชื่อว่า โลกนี้คงไม่มีเรื่องบังเอิญขนาดนี้ เขากำลังอยากเจอ แต่มือถือของเขากลับลืมไว้ที่บริษัท? คนอย่างพวกเขา ไม่มีทางลืมมือถือไว้ที่ไหนแน่นอน สิ่งเดียวที่เป็นไปได้ก็คือ….. ฌัลล์ตั้งใจไม่รับโทรศัพท์ของเขา! คิดถึงเรื่องนี้ขึ้นมา เขารีบเดินออกจากโรงพยาบาล ขับรถไปตรงไปที่บริษัทของฌัลล์ทันที แม้ว่าเขาจะไม่อยากเจอเขา เขาก็ต้องไปหาเอง ไม่ว่าจะเป็นยังไง เขาต้องหาจิดาภาให้เจอ!!! รถขับออกไปด้วยความเร็วสูง เขายิ่งคิดยิ่งรู้สึกว่าเป็นไปได้ จิดาภารู้จักคนที่นี่ไม่เยอะ ถ้าฌัลล์เป็นคนช่วยหล่อนก็ไม่ใช่ว่าจะเป็นไปไม่ได้! ตอนนี้เขาคิดว่า ต้องเป็นฌัลล์แน่นอน! ถ้าเป็นเช่นนี้ อย่างน้อยก็ได้รู้ว่าหล่อนปลอดภัย ยิ่งคิด ยิ่งเหยียบคันเร่งแรงมากขึ้น จนฝ่าไฟแดงออกไปอย่างไม่สนใจ… “ขอโทษค่ะคุณพันเดช ถ้าไม่ได้ทำการนัดล่วงหน้า ไม่สามารถเข้าพบได้ค่ะ” เลขากันเขาไว้ พันเดชมองไปที่หล่อน ยิ้มขึ้นอย่างมีเลศนัย “แล้วถ้าผมมาในฐานะหุ้นส่วนล่ะ?” “เอ่อเรื่องนี้….” ขณะที่หล่อนกำลังคิดลังเล พันเดชก็เดินไปหยุดตรงหน้าห้องทำงานแล้ว เปิดประตูออกไปทันที เมื่อเลขาไหวตัวขึ้นได้ จึงรีบตามไปทันที “ประธานพันเดช…” พันเดชมองไปที่ฌัลล์ ตรงโต๊ะทำงาน ยิ้มขึ้นด้วยความเยือกเย็น “คุณฌัลล์ ว่าไปแล้ว จะเจอคุณคงต้องนัดล่วงหน้า!” เลขาขอโทษยกใหญ่ “คุณฌัลล์ ฉันห้ามเขาไว้…” “เธอออกไปก่อน!” ฌัลล์พูดขึ้น เลขาพยักหน้าเดินออกไป ฌัลล์มองเขาด้วยสีหน้าจริงจัง “ขอโทษนะ ฉันสั่งไว้เอง วันนี้ไม่เจอใครทั้งนั้น แต่คิดไม่ถึงเลยว่า ประธานพันเดชจะมาหาผม!” พันเดชกระแอมขึ้น ขณะเดียวกันฌัลล์กดโทรศัพท์ภายใน “เอากาแฟเสิร์ฟให้ประธานพันเดช!” เมื่อพูดจบ เขาตัดสายทันที จากนั้นมองพันเดช “ไม่ทราบว่าประธานพันเดชรีบร้อนมาพบผม มีเรื่องอะไรรึเปล่าครับ? ”