หลงรักเมียเจ้าเล่ห์ - ตอนที่ 622 การหมั้นหมายของเปรมศักดิ์
ตอนที่ 622 การหมั้นหมายของเปรมศักดิ์
ความรู้สึกนี้แตกต่างจากที่เธอรู้สึกกับแก้ว สิ่งที่จิดาภารู้สึกกับแก้วมีเพียงความเรียบง่ายและความสบายใจ ไม่ต้องคิดหาหนทางอะไรมากมาย แต่สำหรับ ตมิศาคนนี้นั้น…
เธอกวาดตามองตมิศาครั้งหนึ่งแต่ก็ไม่ได้พูดอะไรออกมาอีก จากนั้นก็ยิ้มแล้วลงมือทานอาหารต่อ
ตมิศาก็นับได้ว่าเป็นคนที่มากความสามารถ แค่วันเดียวก็สามารถสร้างความสัมพันธ์กับคนระดับบนล่างในแผนกออกแบบได้ไม่เลว
มีเพียงแต่จิดาภาที่ยังคงเย็นชา
ในช่วงเวลาบ่ายเธอเข้าไปในห้องน้ำชา ช่วงเวลานี้คนไม่ค่อยเยอะ ขณะที่จิดาภากำลังรินน้ำ ในตอนนั้นเองตมิศาก็เดินเข้ามา
พอเห็นจิดาภา เธอก็เดินเข้าไปหา “คุณจิดาภา บังเอิญจังเลยค่ะ”
ทันทีที่ได้ยินเสียง จิดาภาก็หันกลับไปมอง จากนั้นก็ยิ้มออกมา “ฉันมาตอนช่วงนี้ของทุกวันน่ะ!”
“อ๋อค่ะ”
“ดื่มอะไรไหม”
“ฉันขอแค่กาแฟก็พอค่ะ” ตมิศาพูด
จิดาภาพยักหน้า จากนั้นก็ไม่ได้พูดอะไรต่ออีก
ในตอนนี้ตมิศาก็เข้ามาชงกาแฟแล้วถือมันเอาไว้ในมือ แต่ทว่าเธอก็ไม่ได้คิดที่จะออกไป “คุณจิดาภา ได้ยินมาว่าคุณคบกับประธานพันเดชมาตั้งนานแล้วใช่ไหมคะ!”
คิดไม่ถึงว่าจู่ ๆ ตมิศาจะถามเรื่องนี้ออกมา จิดาภามองเธอ จากนั้นก็พยักหน้า “ค่ะ!”
“ได้ยินมาว่าพวกคุณแต่งงานกันเมื่อไม่กี่ปีก่อน แต่หลังจากนั้นก็แยกกันใช่ไหมคะ” ตมิศาถามต่อจิดาภาถือแก้วน้ำเอาไว้ พอได้ยินคำถามของตมิศาแล้ว มุมปากของเธอก็ยกยิ้มขึ้นมา “เรื่องพวกนี้เป็นเคยข่าวมานานแล้ว!”“ถ้าอย่างนั้นที่ข่าวพวกนั้นพูดมาก็เป็นความจริงใช่ไหมคะ” ตมิศาถามถึงแม้ว่าจิดาภาจะเริ่มหมดความอดทน แต่เธอก็ยังคงพยักหน้า“ถ้าอย่างนั้น…ทำไมก่อนหน้านี้พวกคุณถึงได้เลิกกันละคะ” ตมิศายังคงถามต่อไปพอฟังถึงตรงนี้ จิดาภาก็ขมวดคิ้ว เธอเม้มริมฝีปาก แล้วหันกลับไปมองตมิศา “นี่เป็น…เรื่องส่วนตัว!”สีหน้าของตมิศาเปลี่ยนไปทันที เธอรีบพูดออกมาอย่างกลืนไม่เข้าคายไม่ออก “ขอโทษด้วยค่ะคุณจิดาภา ฉันแค่ถามเพราะประหลาดใจ คุณไม่ได้โกรธใช่ไหมคะ” ตมิศามองจิดาภาแล้วถามออกมาจิดาภามองไปที่เธอ หญิงสาวไม่รู้ว่าเธอไม่ได้มีเจตนาจริง ๆ หรือว่ากำลังเสแสร้งกันแน่ ผู้หญิงคนนี้มักจะทำให้เธอรู้สึกอึดอัดเธอยิ้ม “ไม่ได้โกรธ แต่แค่ถือสานิดหน่อยคุณตมิศา เธอเพิ่งจะมาทำงานที่บริษัท ก็สนใจเรื่องงานให้มันมากหน่อยจะดีกว่า!” จิดาภาพูด ออร่าจากข้างในที่แผ่ออกมาข้างนอกทำให้ตมิศาไม่รู้ว่าควรจะทำอย่างไรดี “ได้ค่ะ!”จิดาภามองเธอโดยไม่พูดอะไร จากนั้นก็เดินออกมาหลังจากที่เธอเดินออกไปแล้ว ตมิศาก็เงยหน้าขึ้นมองเงาด้านหลังของจิดาภา นัยน์ตาของเธอค่อย ๆ รวมเข้าด้วยกันอย่างช้า ๆ เรื่องที่ตมิศาเข้ามาอยู่ในบริษัทถูกพูดอย่างไม่ขาดสายมีคนจำนวนไม่น้อยพูดว่าเธอใช้เส้นเข้ามา และเจ้าของเส้นนั้นก็คือพันเดช แล้วยังมีคนพูดอีกว่าเธอมีความสัมพันธ์บางอย่างกับพันเดช ถึงได้สามารถเข้ามาทำงานได้สำหรับเรื่องที่ร่ำลือกันอยู่นี้ ตมิศาเองก็ไม่เคยได้ยินเหมือนกัน แม้ว่าจะมีคนเข้ามาถาม เธอก็ทำเพียงแค่ยิ้มแต่กลับไปได้ชี้แจงอะไรออกมา ราวกับว่ากำลังรู้สึกพึงพอใจกับข่าวลือนี้ในวันนั้นเองจิดาภากับแก้วเพิ่งจะขึ้นมาบนตึก ก็ได้ยินเพื่อนร่วมงานผู้หญิงหลายคนรวมตัวกันซุบซิบนินทา“มิศา ได้ยินมาว่าที่เธอเข้ามาที่นี่ได้เพราะว่ามีความสัมพันธ์กับประธานพันเดชอย่างนั้นเหรอ แล้วเป็นเรื่องจริงหรือเปล่า เธอกับประธานพันเดชมีความสัมพันธ์อะไรกัน” เพื่อนร่วมงานถามขึ้นมาอย่างอยากรู้อยากเห็น แต่พอเห็นสายตาของมิศาแล้วก็รู้สึกว่าเธอจะต้องมีความสัมพันธ์กับประธานพันเดชแน่ ๆ คนสองสามคนเข้ามาล้อมพูดตมิศาไม่ได้ตอบอะไรกลับไป แต่ทว่าใบหน้าขอเธอแฝงไว้ด้วยรอยยิ้ม แบบนี้กลับทำให้คนเข้าใจผิดง่ายขึ้นพอแก้วกับจิดาภาที่ยืนอยู่ตรงนั้นเห็นสีหน้าแบบนั้นของตมิศา แก้วก็ขมวดคิ้วแต่จิดาภาไม่ได้ยิน เธอเดินตรงเข้าไปข้างใน ในตอนนั้นเองคนพวกนั้นมองเห็นจิดาภา โดยเฉพาะอย่างยิ่งกับตมิศา หลังจากที่มองเห็นจิดาภาแล้วเธอก็รีบพูดขึ้นมาทันทีว่า “พวกคุณอย่าได้พูดจาส่งเดชไปสิ ฉันกับประธานพันเดชไม่ได้มีความสัมพันธ์อะไรกันทั้งนั้น…อย่าลืมสิคะว่าประธานพันเดชหมั้นกับคุณจิดาภาแล้ว! ” ตมิศาพูดเธอเปลี่ยนสีหน้าได้รวดเร็วราวกับพลิกหน้าหนังสือ จิดาภาเพียงแค่ยิ้ม แต่ไม่ได้พูดอะไรออกมาข่าวลือในที่ทำงานนั้นยากที่จะขัดขวาง แต่ไหนแต่ไรมามันก็เป็นหัวข้อที่ใช้พูดคุยกันอย่างเมามัน ตอนนี้ไม่รู้ว่ามีคนจำนวนเท่าไหร่ที่คิดว่าจิดาภาแสดงอำนาจใส่ตมิศาแต่เธอกลับไม่ใจเลยสักนิดไม่ใช่ว่าไม่สนใจ เพียงแต่เธอเชื่อใจนั่นเป็นความเชื่อใจที่ไม่สามารถอธิบายได้ที่เธอมีให้กับพันเดช แต่ทว่าแก้วกลัวไม่ใช่ เธอยิ้มแล้วก้าวเข้ามา หลังจากที่ใช้ดวงตากวาดมองตมิศาเธอก็พูดออกมา “ก็ใช่น่ะสิ ประธานพันเดชหมั้นกับจิแล้ว แล้วก็ใกล้จะแต่งงานกันแล้วด้วย ประธานพันเดชดีกับจิมากเลยนะ พวกเธอก็รู้นี่ว่าถ้าพวกเธอพูดคุยเรื่องนี้กันที่นี่ คำพูดพวกนี้จะกระจายออกไปจนทำให้ประธานพันเดชได้ยินอย่างแน่นอน ก็ไม่แน่หรอกนะว่าจะเกิดความเข้าใจผิดอะไรขึ้น ใช่ไหมคุณตมิศา!”คำพูดนี้เต็มไปด้วยข้อความเหน็บแนบเย้ยหยัน ตมิศารู้สึกอึดอัดใจ สีหน้าของเธอดูไม่ดีเอามาก ๆ แต่เธอก็ยังยิ้มและพยักหน้า “แน่นอนค่ะ”เหล่าเพื่อนร่วมงานมองไปยังแก้ว พวกเธอรู้ว่าแก้วสนิทกับจิดาภาจึงไม่รู้จะพูดอะไรออกมาดี ท้ายที่สุดก็แยกย้ายกันไปจิดาภานั่งอยู่ตรงนั้นราวกับเรื่องที่เพิ่งจะเกิดขึ้นเมื่อครู่นี้ไม่ได้เกี่ยวข้องกับเธอเลยสักนิด ในตอนนั้นเองแก้วกับตมิศาต่างมองกันและกันตมิศามองไปที่จิดาภาที่อยู่อีกฝั่งแล้วเดินเข้าไปหา “คุณจิดาภา คงไม่ได้เข้าใจอะไรผิดใช่ไหมคะ ฉันกับประธานพันเดชไม่ได้มีอะไรกันจริง ๆ นะคะ!”คำพูดนี้เป็นคำอธิบายที่เกินความจำเป็น จิดาภาเงยหน้ามองเธอ มุมปากยกยิ้ม “เธอไม่ต้องมาอธิบายกับหรอกนะ ฉันรู้ดีว่าประธานพันเดชเป็นคนแบบไหน!”สีหน้าของตมิศาเปลี่ยนไปเล็กน้อย เธอรีบตอบกลับมาทันทีว่า “ค่ะ! ฉันเชื่อค่ะว่าประธานพันเดชมีความรักลึกซึ้งให้แก่คุณ!”พอได้ยินคำพูดของเธอจิดาภาก็ยิ้มออกมา แต่ก็ไม่พูดอะไรการแสดงออกของเธอในตอนนี้นั้นอ่อนน้อมถ่อมตนกับจิดาภาเอามาก ๆ จิดาภาอยากจะพูดอะไร ก็ดูเหมือนกับจะสร้างความวุ่นวายอย่างไร้เหตุผลตอนนี้เองที่หน้าห้องทำงานของพันเดช แม้แต่เลขาก็เข้ามาถามเจ๊ก“เจ๊ก ฉันได้ยินมาว่ามีคนเข้ามาใหม่เพราะเธอมีความสัมพันธ์กับประธานพันเดช ว่าแต่เธอมีความสัมพันธ์อะไรกับประธานพันเดช” เลขาถามขึ้นมาอย่างอยากรู้อยากเห็น