หลงรักเมียเจ้าเล่ห์ - ตอนที่ 619 ไม่ได้ต้องการเช็ค
ตอนที่ 619 ไม่ได้ต้องการเช็ค
ตมิศาพยักหน้า “ค่ะ ตอนนั้นฉันออกมาจากห้องพักฟื้นห้องอื่น แล้วก็บังเอิญเห็นคุณตุลยาเดินเข้าไปพอดี ทันทีหลังจากนั้นก็เห็นหญิงชราเดินตามเข้าไป ตอนนั้นฉันไม่รู้ว่าเธอเป็นลูกสาวของบริษัทเอไอ จึงแค่มองหญิงชราคนนั้นเดินเข้าไป ฉันคิดที่จะร้องเรียกให้เธอหยุด แต่คิดไม่ถึงเลยว่าพอไปถึงที่นั่นแล้วจะเห็นหญิงชราล้มลงไป…” ตมิศาอธิบายถึงสถานการณ์ที่เกิดขึ้นในตอนนั้น แต่ดู ๆ แล้วเธอยังคงมีความตื่นเต้นนิด ๆ
ไม่รู้ว่าเป็นเพราะสายตาของพันเดช หรือเพราะอะไร
เห็นอยู่ชัด ๆ ว่าตอนที่อยู่ที่บ้านเธอซ้อมมาแล้วเป็นร้อยเป็นพันครั้ง แต่พอมาถึงที่นี่เธอก็ยังคงพูดออกมาอย่างตื่นเต้น
พันเดชเม้มริมฝีปาก เขานั่งลงแล้วใช้ดวงตาดำลึกสังเกตเธออย่างละเอียด “แล้วทำไมถึงไม่พูดตั้งแต่ตอนนั้น ทำไมถึงได้เพิ่งมาพูดเอาวันนี้”
“เพราะว่า…ทีหลังฉันมารู้ว่าเธอเป็นลูกสาวของบริษัทเอไอ ดังนั้นก็เลยไม่กล้าที่จะพูดจาส่งเดชค่ะ เธอบังคับฉัน บอกว่าถ้าฉันพูดออกไปจะไม่ปล่อยฉันไว้ ฉันไม่อยากตกงาน ก็เลยไม่ได้พูดออกมา… ”
“ฉันรู้ว่าเรื่องนี้เป็นฉันที่เห็นแก่ตัว ดังนั้นฉันก็เลยรู้สึกผิดบาปอยู่ในใจมาโดยตลอด เห็นหญิงชรานอนอยู่ในนั้นก็รู้สึกไม่สบายใจเอามาก ๆ แต่พอเมื่อวานได้ยินข่าวว่าเธอโดนจับแล้ว ฉันก็เลยกล้าที่จะพูดออกมาค่ะ… ” ตมิศายืนที่ตรงนั้นมีสีหน้าน่าเวทนา ราวกับว่ากำลังกล้ำกลืนความไม่เป็นธรรม
เขามองเธอแล้วท้ายที่สุดก็พูดออกมาอย่างผ่อนคลาย “เล่าเรื่องที่เธอได้ยินและได้เห็นในวันนั้นออกมาใหม่อีกครั้ง…”
ตมิศาอยู่ในห้องทำงานของพันเดชตลอดทั้งบ่าย
ตอนที่ใกล้จะเลิกงานจิดาภาก็ขึ้นหาไปพันเดช เจ๊กที่กำลังยืนเฝ้าหน้าประตูอยู่รีบเดินเข้าไปหาเธอทันทีตอนที่มองไปเห็นจิดาภา
“คุณจิดาภา!”
จิดาภายิ้ม “ยังไม่เลิกงานอีกเหรอคะ”
“เจ้านายยังไม่เลิกงาน ผมจะกล้าเลิกงานได้ยังไงละครับ”
“ฉันได้กลิ่นความไม่พอใจเข้มข้นลอยมาเลยค่ะ!”
“ไม่ใช่อย่างนั้นนะครับ…”เจ๊กกล่าวปฏิเสธพร้อมรอยยิ้มจิดาภาเองก็ยิ้ม แต่พอเธอกำลังจะเดินเข้าไป ในตอนนี้เองเจ๊กก็พูดออกมาว่า “คุณจิดาภา…”จิดาภาหันกลับมา “มีอะไรเหรอคะ”“ความจริงแล้ว…มีเรื่องที่ข้างในนั้นนิดหน่อย แต่มันไม่ได้เป็นอย่างที่คุณคิด…”เจ๊กพูดจิดาภาขมวดคิ้ว “ที่นี่ไม่มีเงินสามร้อยตำลึง ไม่เนียนทั้งยังส่อพิรุธ คุณกำลังอยากจะพูดอะไรคะ”“ไม่ครับ ไม่ ไม่ ประธานพันเดชเพียงแค่พูดจากซักถามอยู่ข้างใน ไม่ได้มีความหมายอื่นเลยครับ!” เจ๊กพูด ถ้าประธานพันเดชรู้ว่าเขาพูดอะไรแบบนี้ออกมา มีหรือว่าจะไม่จับเขาตัดลิ้นจิดาภามองไปที่ประตูห้องทำงานแล้วเลิกคิ้ว “ยังไม่ไปอีกเหรอ”พอเห็นสายตาของจิดาภา เจ๊กก็ทำได้แค่พยักหน้า “ครับ…”ข้างในห้องทำงานพันเดชหยิบเช็คใบหนึ่งขึ้นมา “นี่ให้เธอ!”ตมิศาขมวดคิ้วทันทีที่มองเห็นเช็คตรงหน้า “ประธานพันเดช นี่กำลังหมายถึงอะไรกันคะ…” “นี่เป็นสิ่งที่เธอควรจะได้!”“ไม่ค่ะ ฉันรับไว้ได้” ตมิศาก้าวถอยไปข้างหลัง“ตอนนั้นฉันไม่มีความกล้าที่จะออกมาพูดความจริง ทำให้ตอนนี้หญิงชรายังคงต้องนอนอยู่บนเตียง ฉันรู้สึกผิดมาก ๆ เงินพวกนั้นฉันรับไว้ไม่ได้หรอกค่ะ ยิ่งไปกว่านั้นที่ฉันออกมาบอกเรื่องนี้กับคุณก็ไม่ใช่เพื่อเงิน” ตมิศาพูดออกมาด้วยท่าทีแน่วแน่พันเดชขมวดคิ้ว “เรื่องนี้ฉันรู้แล้ว แต่ฉันไม่อยากติดค้างใคร เธอไม่ต้องคิดมาก!”“ฉันรับไว้ไม่ได้ค่ะ!” ตมิศาปฏิเสธ เธอมองไปที่พันเดชแล้วครุ่นคิด “ประธานพันเดชถ้าคุณอยากจะจ่ายค่าตอบแทนให้ฉันจริง ๆ ละก็ คุณหางานให้ฉันทำแทนได้ไหมคะ”พันเดชขมวดคิ้ว“ฉันตกงานเพราะเรื่องนี้ แล้วคุณตุลยาเธอก็สั่งการเอาไว้ ดังนั้นตอนนี้ไม่ว่าจะบริษัทไหนก็ไม่กล้าที่จะรับฉันเข้าทำงาน” ตมิศาพูดออกมาอย่างรู้สึกว่าไม่ได้รับความเป็นธรรมในเมื่อเธอพูดออกมาขนาดนี้แล้ว พันเดชก็ไม่อยากที่จะบังคับเธอ เขาคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วพูดออกมาว่า “ฉันจะติดต่อไปที่โรงพยาบาล ถึงตอนนั้นน่าจะหาตำแหน่งที่สมเหตุสมผลให้กับเธอได้” “ความจริงแล้วก่อนหน้านี้ฉันก็ไม่ได้เรียนพยาบาลค่ะ ฉันสนใจเกี่ยวกับการออกแบบ!” เธอพูดท่าทางที่ต้องการจะนั่งของพันเดชชะงัก จากนั้นเขาก็มองไปที่ตมิศาเธอมองไปที่บนเดชแล้วยกยิ้ม จากนั้นก็พูดออกมาว่า “ความจริงแล้วฉันชอบการออกแบบมาก ๆ ค่ะ แล้วก็เคยเรียนออกแบบมาด้วย ฉันมีผลงานเล็ก ๆ อยู่จำนวนหนึ่ง แต่เป็นเพราะเหตุผลทางบ้านฉันจึงจำเป็นต้องเข้าไปทำงานในโรงพยาบาล…”เธอพูดพันเดชนั่งลงฟังเธอพูด จากนั้นเขาก็พยักหน้า “ฉันเข้าใจความหมายของเธอแล้ว!”ตมิศายืนมองพันเดชอยู่ที่ตรงนั้น ในตอนนี้เอง พันเดชก็กดโทรศัพท์เข้าไปที่สายภายใน เจ๊กที่คุยกับจิดาภาอยู่ที่ด้านนอกได้ยินเสียงโทรศัพท์ดังขึ้นจึงรีบกดรับ “สวัสดีครับ…”“ตอนนี้ที่บริษัทยังมีหน้าที่อะไรอีกไหม”“ประธานพันเดชหมายถึงอะไรครับ”“ในส่วนของแผนกออกแบบ!”เจ๊กเข้าใจในทันที “อ้อ ยังขาดนักออกแบบอยู่อีกหนึ่งคนครับ!”ความจริงแล้วขาดแคลนที่ไหนกันละ จะที่ไหนก็ไม่ขลาดเคลนทั้งนั้น เขาเพียงแต่พูดจาตามน้ำไปกับพันเดชเพียงเท่านั้น“โอเค ฉันรู้แล้ว”“เจ้านายครับ คุณจิดาภายังคงอยู่ที่ด้านนอกครับ…” ในตอนนั้นเองเจ๊กก็รีบรายงานอย่างรวดเร็วพันเดชชะงักไปครู่หนึ่ง “ฉันรู้แล้ว!”หลังจากที่พูดเรียบ ๆ ออกมาไม่กี่ประโยค เขาก็วางสาย ในตอนนี้พันเดชก็มองไปที่ตมิศา “แผนกออกแบบยังมีตำแหน่งว่างอยู่อีกหนึ่งตำแหน่งพอดี ถ้าเธอต้องการละก็ พรุ่งนี้ก็สามารถมาทำงานได้เลย!”“จริงเหรอคะ ฉันทำได้เหรอคะ” ตมิศาถามขึ้นอย่างแปลกใจพันเดชพยักหน้า“ประธานพันเดช ขอบคุณค่ะ คุณวางใจได้ ฉันจะตั้งใจทำงานอย่างแน่นอน!” ตมิศาพูดขึ้นมาพร้อมรอยยิ้ม เธอมองไปที่พันเดชด้วยแววตาที่เต็มไปด้วยสีสันที่แตกต่างกัน