หลงรักเมียเจ้าเล่ห์ - ตอนที่ 559 ปฏิเสธสงชัย (6)
ตอนที่ 559 ปฏิเสธสงชัย (6)
“ฉันได้ยินมายค์ว่าคุณยังไม่ได้กินข้าว ฉันก็เลยต้มโจ๊กให้คุณ ตอนนี้คุณไม่สบาย กินอย่างอื่นก็ไม่ค่อยสะดวก กินโจ๊กดีกว่านะ !” จิดาภาพูด
คำพูดของเธอเหมือนสายลมฤดูใบไม้ผลิ ทำให้หัวใจของเขาอบอุ่นอย่างอ่อนโยน
สงชัยยืนอยู่ตรงนั้นแล้วมองไปที่เธอพลางพยักหน้า
ในช่วงเวลานี้อาจจะขโมยมา เขาจึงอยากหยุดเวลาในช่วงนี้
จิดาภามองไปที่เขา “ใช่แล้ว เดี๋ยวหลังจากคุณกินข้าวเสร็จก็ไปพักผ่อนนะ ก่อนนอนตอนกลางคืนก็กินยาอีกสองเม็ด พรุ่งนี้ก็น่าจะไม่มีปัญหาอะไรแล้ว !”
เห็นความตื่นเต้นของจิดาภา สงชัยก็ขมวดคิ้วขึ้น “คุณจะไป ?”
จิดาภาพยักหน้า “อืม !” สายตามองออกไปนอกหน้าต่าง ตอนนี้ก็มืดแล้ว เธอไม่อยากให้พันเดชเป็นห่วง
“ท้องฟ้ามืดแล้ว ฉันก็ควรจะกลับได้แล้ว !” พูดจบจิดาภาก็เก็บข้าวของเล็กน้อยแล้วจะออกไป
ให้อดทนอีกก็อาจจะอดทนไม่ไหวแล้ว
สงชัยคว้าเธอไว้กะทันหันแล้วกอดเธอเอาไว้จากข้างหลังบางทีการที่เธอไปในครั้งนี้ เขาก็อาจจะไม่มีโอกาสอีกแล้วเห็นได้ชัดว่าร่างของจิดาภาชะงัก “สงชัย คุณ……”“อยู่ก่อน อยู่เป็นเพื่อนผมอีกสักหน่อยได้ไหม ?” สงชัยมองไปที่เธอ แล้วพูดด้วยน้ำเสียงแหบห้าวทั้งยังมีความวิงวอนจิดาภาตกตะลึงแล้วเอ่ยปากพูดขึ้น “ท้องฟ้ามืดแล้ว ฉันควรจะกลับได้แล้ว ไม่งั้นพันเดชจะเป็นห่วง !”พันเดช……คำสองคำนี้สำหรับสงชัยแล้วมันคือการโจมตี !ร่างกายของสงชัยชะงัก สีหน้าตึง “สำหรับคุณแล้ว เขาสำคัญขนาดนั้นเลยเหรอ ?”จิดาภาไม่ได้ลังเลสักนิดเดียว แล้วเอ่ยปากพูดขึ้น “ใช่ สำคัญมาก !”สำหรับเธอแล้ว ในตอนนี้พันเดชสำคัญมากกว่าชีวิตของเธอซะอีกคำตอบนี้ทำให้ในหัวใจของเขาเจ็บปวดอย่างรุนแรง“เอาล่ะ ฉันควรจะกลับแล้ว !” พูดจบจิดาภาก็จะไป“จิดาภา !” ขณะนั้นสงชัยก็ตะโกนเรียกขึ้นมากะทันหันจิดาภายืนอยู่ตรงนั้น หัวใจเต้นอยู่ตลอดเวลา ที่เต้นไม่ใช่เพราะอย่างอื่น แต่เป็นสัญชาตญาณอย่างหนึ่งว่าสงชัยจะพูดอะไรบางอย่างกับเธอเธอไม่เคยอยากที่จะได้ยินคำพูดเหล่านั้นจากสงชัยตลอดชีวิต“ค่ำมากแล้ว คุณอย่าลืมกินอาหารแล้วค่อยพักผ่อนนะ !” พูดจบจิดาภาก็จะไป แต่วินาทีต่อมาสงชัยก็ดึงเธอกลับมากะทันหัน แล้วกอดไว้ในอ้อมอก พลางจูบไปที่ริมฝีปากของเธอจิดาภาตกตะลึง ดวงตาเบิกกว้างทันที แล้วมองไปที่สงชัย นึกไม่ถึงเลยว่าเขาจะทำเรื่องแบบนี้กับเธอออกมาได้ แล้วผลักเขาออกไปอย่างรุนแรงทันทีโดยไม่ได้ลังเลเพี้ยะ หนึ่งเสียงฝ่ามือหนึ่งอันก็สะบัดไปบนหน้าของเขาสงชัยตกตะลึงหัวก็เฉียงไปเล็กน้อยจิดาภาไม่ได้รู้สึกว่าฝ่ามือนี้ตบผิดไปมองไปที่สงชัยแล้วเอ่ยปากพูดคำต่อคำ “ฝ่ามือนี้คือฉันตบให้คุณตื่น สงชัย ถ้าคุณยังมีสติอยู่ก็ไม่ควรจะทำกับฉันแบบนี้ !”สงชัยยืนอยู่ตรงนั้นพร้อมกับใบหน้าที่เฉียงไปเล็กน้อย จากนั้นก็ค่อยๆ หันหัวมองไปที่จิดาภา จิดาภาหายใจหอบ “สงชัย ที่ฉันหมั้นกับพันเดชไม่ใช่เพราะเหตุผลอื่น แต่เพราะฉันรักเขา เขาให้ความรู้สึกและความรักที่คนอื่นไม่สามารถให้ฉันได้ สิ่งนี้ไม่ว่าใครก็ไม่สามารถทดแทนได้ !”“หวังว่าความสัมพันธ์ระหว่างเราจะเป็นเหมือนครอบครัว เหมือนเพื่อน ฉันไม่อยากจะเปลี่ยนความสัมพันธ์ขั้นนี้ ถ้าคุณยังยืนยันจะทำแบบนี้อีก งั้นฉันคิดว่าพวกเราก็อย่าพบกันอีกเลย !” พูดจบจิดาภาก็มองไปที่เขาอย่างมีนัยแล้วหันหลังเดินออกไปส่วนสงชัยก็ยืนอยู่ตรงนั้น สีหน้าขาวซีดผิดปกติ แต่ดวงตานั้นลึกลับอย่างน่ากลัวมาก……