หลงรักเมียเจ้าเล่ห์ - ตอนที่ 557 ปฏิเสธสงชัย (4)
ตอนที่ 557 ปฏิเสธสงชัย (4)
มายค์ยืนห่างออกไปประมาณหนึ่งเมตร หลังจากได้ยินคำพูดของจิดาภา สายตาก็มองไปบนเตียงที่สงชัยนอนอยู่ “อืม หลังจากกลับมาจากเข้าร่วมการประชุมประจำปีของบริษัท CA นั่น หลังจากกลับมาประธานก็แปลกๆ เขาดื่มเหล้าไปมาก ไม่กินอะไรเลย แล้วก็ไม่ไปบริษัทด้วยครับ……ผมอยากจะโทรหาคุณ แต่ประธานไม่ให้ครับ……”
ได้ยินสิ่งนี้จิดาภาก็ตกตะลึงไปชั่วขณะ
คำพูดของมายค์มีข้อชวนคิด เธอจะไม่เข้าใจได้ยังไง ?
แต่ก็แค่……
ขณะนั้นสงชัยก็ขยับเล็กน้อย ราวกับว่าได้ยินการเคลื่อนไหวจึงลืมตา เมื่อเห็นจิดาภากับมายค์ก็ตกตะลึงเล็กน้อย จนสงสัยว่าตัวเองดูผิดไป
“จิ……” เสียงของเขาแหบพร่าเล็กน้อย แม้ว่าเขายังเป็นไข้อยู่ แต่เสียงก็ยังน่าฟังมากเช่นเดิม
ได้ยินสิ่งนี้จิดาภาจึงหันกลับไปมอง เมื่อมองเห็นสงชัยจึงเอ่ยปากพูดขึ้น “คุณยังรู้จักฉันอยู่เหรอ !?”
พูดถึงสิ่งนี้สงชัยก็รู้ได้ว่าเกิดอะไรขึ้น สายตามองไปที่มายค์ เต็มไปด้วยการดุด่า
มายค์ยืนอยู่ตรงนั้นแล้วคิดอยู่ชั่วขณะ จึงเอ่ยปากพูดขึ้น “ขอโทษนะครับประธาน คือผมตัดสินใจเรียกคุณจิดาภามาด้วยตัวเองครับ !” ไม่ว่าประธานจะต่อว่าเขายังไงเขาก็ยอม
“คุณไม่ต้องมองมายค์แบบนี้ เขาก็แค่ทำเพื่อคุณ !” จิดาภาพูดขึ้นมาลอยๆ
หลังจากได้ยินคำพูดของจิดาภา สงชัยก็มองไปที่เธอ “วันนี้……ไม่ยุ่งเหรอ ?”จิดาภามองไปที่เขา “ไม่ยุ่งหรอก !”“จริงๆ แล้วผมไม่ได้เป็นอะไรหรอก !” สงชัยพูดขณะนั้นจิดาภาจึงหยิบเครื่องวัดอุณหภูมิบนโต๊ะมาเขย่า แล้วยื่นให้สงชัย “คุณลองดูนี่สิ ฉันถึงจะเชื่อว่าคุณไม่เป็นอะไร ?”มองไปที่เครื่องวัดอุณหภูมิ แล้วสายตาของสงชัยก็มองไปที่จิดาภา จากนั้นจึงรับมาอย่างช้าๆ ……ขณะนั้นจิดาภาก็หันหัวมองไปที่มายค์ “มียาลดไข้ไหม ?”“มีครับ !” มายค์รีบเอ่ยปากพูดขึ้นทันที“เอามาหน่อยนะ !” จิดาภาพูดได้ยินสิ่งนี้มายค์ก็รีบเดินไปทันที “เดี๋ยวก่อน อย่าลืมเทน้ำมาแก้วหนึ่งด้วยนะ !”“ผมทราบแล้วครับ !” พูดจบมายค์ก็ออกไปเขารู้ว่ามีเพียงแค่จิดาภาที่สามารถโน้มน้าวประธานได้ การตัดสินใจแบบนี้ของเขาไม่ผิดเหมือนที่คิดไว้“ผมไม่เป็นอะไรจริงๆ !” สงชัยพูดจิดาภายื่นมือออกมา แล้วใช้หลังมือแต่ไปที่หน้าผากของเขา “ต้องรอให้ร้อนจนเข้าโรงพยาบาล ถึงจะว่าเป็นอะไร ?”สงชัย “…….”“ลองวัดเครื่องวัดอุณหภูมิก่อน !” จิดาภาเอ่ยปากพูดต่อมาสงชัยก็หมดทางเลือก จึงหยิบเครื่องวัดอุณหภูมิแล้วเริ่มวัดอุณหภูมิในเวลาเดียวกัน มายค์ก็เอายาเข้ามาจากข้างนอก ในมือยังถือน้ำหนึ่งแก้ว แล้ววางลงไป“ได้แล้วครับ !”จิดาภามองไปที่ยาลดไข้แล้วอ่านคำแนะนำ จากนั้นจึงบีบออกมาสองเม็ด แล้วมาไปที่สงสัย “กินยา !”สงชัย “……”สายตามองไปที่มายค์ที่ยืนอยู่ข้างๆ อย่างไม่อาจควบคุมได้“คุณไม่ต้องไปมองเขาหรอก ถึงมองอีกก็ต้องกิน !” จิดาภาพูดราวกับว่ามายค์จะเข้าใจอะไรบางอย่าง “ประธานครับ คุณจิดาภาครับ ผมยังมีธุระที่บริษัท กลับไปก่อนนะครับ !”“ไปซะ !” สงชัยพูดจากนั้นมายค์ก็มองไปที่พวกเขาแล้วหันหลังเดินออกไป“ตอนนี้กินยาได้หรือยัง !?” จิดาภามองไปที่เขาแล้วถามขึ้นจากนั้นสงชัยจึงกินยาอย่างว่านอนสอนง่าย จิดาภายื่นน้ำให้แล้วมองเขาดื่มด้วยตาตัวเอง“หลังจากกินยาเสร็จ นอนดีๆ สักพัก เหงื่อออกก็จะดีขึ้นแล้ว !” จิดาภาพูด จากนั้นจึงลุกขึ้นจากไปขณะนั้นสงชัยก็ยื่นมือออกไปคว้าเธอไว้กะทันหัน “คุณจะไปไหน ?”จิดาภาตกตะลึงแล้วหันหัวมองไปที่เขาทว่าสงชัยไม่ได้สนใจสักนิดเดียว สามารถพูดได้เลยว่าเขาเพลิดเพลินกับความรู้สึกในตอนนี้อย่างมาก ถ้าเป็นไปได้เขายอมให้จิดาภาทำแบบนี้กับเขาไปตลอดชีวิต