หลงรักเมียเจ้าเล่ห์ - ตอนที่ 551 ล้ำค่า (4)
ตอนที่ 551 ล้ำค่า (4)
เบลล่าหันหัวไป เปรมศักดิ์ก็เอาโทรศัพท์จากมือของเธอไป เมื่อมองเห็นการติดต่อด้านบนปรากฏรายชื่อของจิ จึงรีบตัดสายไปทันที
จิดาภาตกตะลึง ถือโทรศัพท์ไว้ราวกับว่าคิดอะไรอยู่ ……
ส่วนอีกฝั่งหนึ่ง
เมื่อ เบลล่ามองเห็นเปรมศักดิ์ ทันใดนั้นก็ปรากฏรอยยิ้มออกมาทันที “คุณตื่นแล้วเหรอ ?”
“ใครให้คุณรับโทรศัพท์ของผม !?” บนร่างกายของเปรมศักดิ์ห่อด้วยผ้าเช็ดตัว เผยให้เห็นร่างกายส่วนบนที่แข็งแกร่ง มองไปที่เธอพลางถามอย่างเยือกเย็น
แต่ในใจกำลังคิดว่าไม่รู้ว่าจิดาภาจะได้ยินอะไรหรือไม่
ส่วนเบลล่าก็ใส่ชุดคลุมอาบน้ำพร้อมกับหน้าอกที่เปล่งประกาย จินตนาการได้ไม่ยากเลยเมื่อคืนพวกเขาได้ผ่านเรื่องอะไรมาแล้ว
เบลล่ายิ้มแล้วเสยผมอันยาวสลวย “ฉันเห็นโทรศัพท์ของคุณดังขึ้นตลอดเวลา ก็เลยช่วยคุณรับสาย ทำไมเหรอ ? โกรธเหรอคะ ?” พูดจบเบลล่าก็พุ่งไปที่เขาทันที ส่วนเปรมศักดิ์ก็หลีกทางอย่างหงุดหงิด
แล้วเดินตรงไปที่ห้องน้ำทันที
เห็นท่าทางของเปรมศักดิ์ เบลล่าก็ขมวดคิ้วขึ้น “จิ……จิเป็นใคร ?”
ได้ยินสิ่งนี้เปรมศักดิ์ก็หยุดก้าวเท้าแล้วหันกลับไปมองเธอ “คุณว่าอะไรนะ ?”
เบลล่าพิงอยู่ที่เคาน์เตอร์ มุมปากยกขึ้นด้วยรอยยิ้ม“เมื่อวานคุณเมาไปแล้ว ที่ปากเรียกชื่อของเธอ แล้วยังไปตามหาเธอที่บ้านของเธออีก……”สิ่งที่เบลล่าพูดมานี้ เปรมศักดิ์ไม่รู้ตัวสักนิดเดียวได้ยินคำพูดของเธอ คิ้วของเปรมศักดิ์ก็เลิกขึ้น “ผมเตือนคุณไว้เลยนะ คุณอย่าพูดมั่วดีที่สุด เงินในกระเป๋าตังค์ข้างนอกคุณก็ไปเอาตามสบาย แต่อย่าให้ผมเห็นคุณอีก !” พูดจบเปรมศักดิ์ก็หันหลังเดินไปห้องน้ำ“นี่คุณหมายความว่าอะไร คิดว่าฉันขายบริการเหรอ !” เบลล่าตะโกนอยู่ด้านหลังด้วยความโกรธได้ยินสิ่งนี้เปรมศักดิ์ยิ้มเย้ยหยัน “ไม่เช่นนั้นล่ะ ?” “คุณคิดว่าเป็นอะไร ?”“คุณ—”“หลังจากที่ผมออกมา ไม่อยากเห็นคุณอีก !” พูดจบก็เดินเข้าไปทันทีเบลล่าพิงอยู่ตรงนั้น แต่นึกไม่ถึงเลยว่าเปรมศักดิ์เป็นคนที่เย็นชาขนาดนี้ เธอโกรธจนหันหลังออกไปเห็นกระเป๋าตังค์ของเขาวางไว้บนเตียง เธอจึงเดินตรงเข้าไปเปิดมันทันทีมีภาพหนึ่งภาพเข้ามาในสายตา เธอจึงตกตะลึง“เป็นผู้หญิงที่สวยอะไรเช่นนี้ !” เธอโพล่งออกมาจากปากอย่างไม่รู้ตัว ในภาพคือเปรมศักดิ์ถ่ายกับผู้หญิงคนหนึ่ง ผู้หญิงคนนี้ก็น่าจะเป็นจิที่เขาผู้ในปาก……สวยมากจริงๆ !จึงไม่แปลกใจที่เขาคิดถึงอยู่ตลอดเวลาขณะนั้นด้านข้างของเธอก็มีบัตรประชาชนด้วยเปรมศักดิ์……ช่างเป็นชื่อที่คุ้นเคย !ราวกับว่าเคยได้ยินที่ไหนมาก่อน !มองเห็นเงินด้านในเธอไม่ได้ขยับสักใบ ปิดกระเป๋าตังค์ เปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วหันหลังออกไปหลังจากเปรมศักดิ์ออกจากห้องน้ำ ในห้องก็ไม่มีร่างของเธออยู่แล้วมองไปฝั่งกระเป๋าตังค์นั้น มุมปากของเขาก็ยกขึ้น หลังจากเปลี่ยนเสื้อผ้าเรียบร้อยเขาก็ออกไปทันทีจนกระทั่งขึ้นไปบนรถ เขาจึงโทรกลับหาจิดาภา สำหรับผู้หญิงคนนั้น ถ้าเขาโทรกลับอยู่ในห้องนั้น เขาจะมีความรู้สึกบางอย่างที่ไม่สามารถพูดออกมาได้กลัวว่าจิดาภาจะรังเกียจเขาเมื่อโทรเข้าแล้ว จิดาภายังคงนั่งอยู่ที่ห้องนั่งเล่น ขณะที่กำลังคิดอะไรบางอย่างก็ได้ยินเสียงโทรศัพท์ เธอจึงรับสายทันที“ฮัลโหล พี่ชายใหญ่……”“จิ เมื่อกี้เธอโทรหาพี่เหรอ ?” เปรมศักดิ์ถามแล้วถือน้ำหนึ่งขวดดื่มไปด้วย“ค่ะ ใช่ คนรับสายเมื่อกี้เป็นใครเหรอคะ……” จิดาภาถามเปรมศักดิ์ตกตะลึงแล้วเอ่ยปากพูดขึ้น “อ๋อ เป็นพนักงานของบริษัท !” “อ้อ พี่จะกลับมาตอนไหนคะ ?” จิดาภาถาม เธอไม่ใช่คนที่หลอกง่ายขนาดนั้น เสียงของผู้หญิงที่รับสายเมื่อกี้ก็ผิดปกติแล้ว เปรมศักดิ์พูดแบบนี้ก็เพื่อไม่อยากให้เธอรู้ เธอจึงไม่ได้ถามต่อไป