หลงรักเมียเจ้าเล่ห์ - ตอนที่ 497 การค้นพบแหวน (4)
ตอนที่ 497 การค้นพบแหวน (4)
บางทีสัญชาตญาณก็เป็นสิ่งที่น่ากลัวมากจริงๆ
เพราะว่าแหวนไม่ใช่ของใครอื่น มันเป็นของตุลยา
เธอเคยเห็นหล่อนสวมมันตลอดเวลา
ในตอนนี้เห็นแหวนวงนี้ก็ราวกับว่ามันเป็นเหมือนคำตอบ
สงชัยมองไปที่จิดาภา ดูออกว่ามีบางอย่างผิดปกติกับเธอ “คุณเคยเห็นแหวนนี้ใช่ไหม ?”
จิดาภาตกตะลึงแล้วเงยหน้าไปมองสงชัย และจากนั้นจึงพยักหน้า
“คือตุลยา ?” สงชัยขมวดคิ้วแล้วถามขึ้น
จิดาภาไม่รู้ว่าทำไมสงชัยถึงรู้ แม้กระทั่งการเดายังเดาถูก
อาจเป็นเพราะสัญชาตญาณเหมือนกัน แต่ตอนนี้เธอไม่สามารถปฏิเสธได้
เธอไม่ได้พูด ทว่าสีหน้าของสงชัยดูไม่ค่อยดี“นึกไม่ถึงเลยว่าจะเป็นของเขาจริงๆ ?” แม้ว่าจิดาภาไม่ได้พยักหน้า แต่สงชัยก็สามารถเดาออกมาได้ การแสดงออกของจิดาภาไม่สามารถผิดบังเขาได้ขณะนั้นสีหน้าของสงชัยก็ไม่ค่อยดีเช่นกันจิดาภาลุกขึ้น “สงชัย ฉันต้องไปก่อนแล้วนะ วันหลังพวกเราค่อยคุยกันใหม่ !” พูดจบ จิดาภากำลังจะลุก“เดี๋ยวก่อน !” สงชัยเอ่ยปากพูดขึ้น “ผมไปเป็นเพื่อนคุณ !”จิดาภาส่ายหัว “ไม่ต้องเลย ฉันไปคนเดียวก็พอแล้ว เรื่องนี้ฉันอยากจัดการเอง !”“แต่ตุลยาเป็นคนแบบไหน เล่ห์เหลี่ยมแรงกล้าขนาดนี้ คุณเทียบเขาไม่ได้หรอก อย่าพูดถึงเรื่องอื่นเลย เช่นเอาเรื่องของกษิดิสมายกตัวอย่าง ถ้าเป็นเขาฆ่าขึ้นมาจริงๆ เขาจะไม่ออมมือกับคุณอย่างแน่นอน !” สงชัยมองไปที่เธอแล้วพูดเน้นทีละคำได้ยินคำพูดของสงชัย จิดาภาจึงขมวดคิ้วขึ้น “ฉันรู้ แต่ในตอนนี้ฉันจะไม่ปล่อยเธอกดขี่อย่างตามใจอีกแล้ว สงชัย ฉันรู้ว่าคุณคิดเผื่อฉัน เป็นห่วงฉัน แต่ในเรื่องนี้ฉันอยากจัดการด้วยตัวเอง !”ความดื้อรั้นของจิดาภา ไม่ว่าใครก็ไม่สามารถพูดหว่านล้อมได้สงชัยมองไปที่เธอก็รู้แล้วว่าไม่ว่าจะพูดยังไงต่อไป เธอก็คงจะไม่ปล่อยให้เขาช่วยเธอ !ในที่สุด คิดอยู่ชั่วครู่เขาจึงพยักหน้า “โอเค งั้นคุณสัญญากับผมนะ ถ้ามีเรื่องอะไรก็ต้องผม อย่างปล่อยให้ผมเป็นห่วง !” จิดาภาพยักหน้าต่อมาสงชัยจึงให้เธอออกไปมองไปที่เงาหลังของเธอ ดวงตาของสงชัยก็หรี่ลงเล็กน้อยจิดาภา ถ้าวันนี้เปลี่ยนคนเป็นพันเดช แล้วเขาไม่ได้มีความสัมพันธ์กับตุลยา เธอจะให้เขาช่วยไหม ?ขณะที่นั่งอยู่บนรถ จิดาภาก็พลิกดูภาพของตุลยาที่อยู่ในมือ เธออยากรู้ว่าแหวนวงนี้เป็นของเขาหรือไม่ !แต่หลังจากพลิกออกมาแล้วนำมาเทียบกัน ก็เห็นว่าภาพกับแหวนของเขาเหมือนกันทุกอย่าง !ตุลยา เป็นเธอจริงๆ ด้วย !!บนโลกใบนี้ไม่ได้มีเรื่องบังเอิญขนาดนี้ ตั้งแต่ครั้งที่แล้วที่กษิดิสพูดสิ่งเหล่านั้นกับเธอแล้ว เธอก็สงสัยเกี่ยวกับเรื่องนี้มาโดยตลอดแต่ตอนนี้แหวนเป็นหลักฐานที่เธอเหลือไว้เธอกำลังคิดอยู่ว่าควรจะจัดการกับเรื่องนี้ยังไงทุกคนควรจะชดใช้ในสิ่งที่ตัวเองทำ ถ้าคนที่อยู่เบื้องหลังเป็นตุลยาสั่งทำ ดังนั้นเขาก็ควรจะชดใช้ในเรื่องนี้ไม่ใช่เพียงครั้งเดียวที่เขาอยากเอาชีวิตเธอ !แม้ว่าจิดาภาเป็นคนที่ไม่ถือสา ไม่อยากมีความขัดแย้ง แต่เธอก็ไม่อยากเก็บคนที่อยากเอาชีวิตเธอตลอดเวลาไว้ตลอดทาง จิดาภาคิดเพียงว่าควรจะจัดการเรื่องนี้ยังไง ดังนั้นเธอจึงกลับถึงบ้านได้ยังไงก็ไม่รู้เงยหน้าขึ้น เงาร่างของพันเดชก็เข้ามาในสายตาเขายืนรอเธออยู่ตรงนั้น แต่งตัวด้วยชุดสีดำ รูปร่างตั้งตรง ตอนกลางคืนทำให้เงาของเขายาวขึ้น แต่มันก็ไม่ได้ลดรัศมีของเขาลงสักนิดเดียวนึกได้ว่าตอนกลางวันพวกเขามีเรื่องขัดแย้งกัน จิดาภายืนอยู่ที่เดิม ไม่ได้เดินขึ้นไปอีก