หลงรักเมียเจ้าเล่ห์ - ตอนที่ 468 ล้างความสัมพันธ์(2)
ตอนที่ 468 ล้างความสัมพันธ์(2)
“เจ๊ก วีดิโอคอลประชุมคืนนี้ยกเลิกไปก่อนนะ..”
ทั้งสองคนเดินมาที่จอดรถ พอขึ้นไปบนรถ พันเดชก็ดึงจิดาภาเข้ามาจูบอย่างดูดดื่ม
หลังจากที่จูบเสร็จแล้ว เขาเห็นว่าจิดาภาไม่ได้มีท่าทีขัดขืน เขาก็เผยยิ้มมุมปากออกมา แล้วจึงขับรถออกไป
บางครั้ง ความสุขก็อยู่ใกล้ๆตัวเรา มันอยู่ที่ว่าเราจะเลือกรับมันเข้ามาหรือเปล่า กล้าพอที่จะไปคว้ามันมาหรือเปล่า
ค่ำคืนนี้
ในค่ำคืนที่มืดสนิท ไม่มีแม้แต่ดวงดาวสักดวง
ถนนเหมือนสายน้ำที่กำลังไหลคดเคี้ยวอยู่ในดงป่าทึบ มีแต่เสียงใบไม้ปลิดปลิวพร้วไหวไปตามแรงลมฝนราวกับบรรยากาศครึกครื้นวุ่นวายในตอนกลางวัน
เวลานี้มีรถคันหนึ่งแล่นฉิวอยู่บนถนน พอมาถึงที่หน้าบ้านเก่าๆหลังหนึ่งทันใดนั้นก็ได้ยินเสียงหยุดรถ
เอลิสต์นั่งอยู่ในรถ ตุลยานั่งอยู่ข้างๆคนขับ เธอหันหน้าไปมองเอลิสต์ “คุณรออยู่ในนี้ก่อนนะ เดี๋ยวฉันเข้าไปก่อน”พูดเสร็จ ตุลยาก็กำลังจะลงจากรถทันใดนั้นเอลิสต์ก็ยื่นมือมาจับที่ข้อมือของเธอไว้ “เดี๋ยวผมไปเป็นเพื่อน” “ไม่ต้องหรอก ฉันแค่อยากจะคุยกับเขาดีๆ ถ้ามันไม่สำเร็จจริงๆ เดี๋ยวฉันจะตะโกนเรียกคุณก็แล้วกัน” ตุลยามองหน้าเอลิสต์พูดอย่างจริงจังได้ยินดังนั้น เอลิสต์ก็ได้แค่พยักหน้าอย่างเซ็งๆ “ถ้ามีอะไรรีบตะโกนเรียกผมดังๆเลยนะ” “อืม” ตุลยารับคำ แล้วก็ปิดประตูรถเดินออกไปเอลิตส์นั่งอยู่ในรถ สายตาเธอมองตามหลังตุลยาที่กำลังเดินเข้าไปข้างใน เขารู้สึกเหมือนหัวใจกำลังเคว้งคว้างล่องลอยตุลยาเพิ่งเดินเข้าไปข้างใน จู่ๆสีหน้าก็กลายเป็นเย็นชาทันทีเธอเคาะประตูแล้วยืนรออยู่ข้างหน้าตอนแรกเอากุญแจให้เขาเก็บไว้ เพื่อที่จะให้ไปหลบที่คอนโดของเธอ แต่ว่าไปมาถึงที่นี่ก็สะดวกกว่าไปที่นั่นมาก กษิดิสอยู่ข้างในพอได้ยินคนเคาะประตูก็รีบเดินมาเปิด “ใครอ่ะ” “ฉันเอง” ตุลยาตอบอย่างเฉยๆขณะที่ยืนอยู่หน้าประตูโดยที่ไม่ได้รู้สึกกลัวแต่อย่างใด พอได้ยินเสียงตุลยา กษิดิสจึงค่อยๆเปิดประตู เขาแง้มดูก่อนว่าเธอมาคนเดียวหรือเปล่า เมื่อแน่ใจแล้วจึงเปิดประตูให้เธอเข้าไป “ในที่สุดคุณก็มา” กษิดิสมองหน้าตุลยาก่อนก็พูดว่า “ผมคิดว่าคุณยังหลบตัวอยู่เสียอีก” “ฉันหลบได้แค่ชั่วคราว แต่หลบไม่ได้ตลอดไปหรอก” ตุลยาพูดด้วยน้ำเสียงเรียบๆ ใบหน้าสวยงามที่แสดงออกถึงความเย็นชา “คุณรู้ก็ดีแล้ว” จากนั้นกษิดิสมองหน้าเธอแล้วถามว่า “เรื่องที่ให้ทำไปถึงไหนแล้ว”และแล้วตุลยาก็ล้วงของจากในกระเป๋าเสื้อเธอออกมาวางไว้บนโต๊ะด้วยสีหน้าเซ็งๆ “ตั๋วเรือไปฮ่องคืนนี้ตอนตีสาม ที่ท่าเรือลิแอน” “เมื่อได้ยินดังนั้น กษิดิสก็รีบปรี่ไปหยิบตั๋วบนโต๊ะ แล้วยิ้มมุมปาก “หวังว่าแกไปถึงที่นั่นแล้วจะไม่กลับมาอีกนะ” ตุลยาพูด “คุณวางใจได้ ผมก็ไม่อยากกลับมาแดนนรกแบบนี้หรอก” พูดแล้วก็มองหน้าตุลยา “แล้วเงินอีกสิบล้านของผมล่ะ”พอพูดถึงเรื่องนี้ ตุลยาก็ตะลึงงันก่อนที่จะหยิบเช็คเงินในกระเป๋ายื่นให้เขาได้รับเช็ค กษิดิสก็หน้านิ่วคิ้วขมวด “ตุลยา นี่คุณกำลังล้อเล่นกับผมเหรอ รู้ทั้งรู้ว่าคืนนี้ตีสามผมจะต้องออกเดินทาง คุณก็ยังเอาเช็คมาให้ผม คุณจะให้ผมไปขึ้นเงินที่ไหนไม่ทราบ”