หลงรักเมียเจ้าเล่ห์ - ตอนที่ 427ยอมรับว่ารักเขา (2)
ตอนที่ 427 ยอมรับว่ารักเขา (2)
หลังจากเดินขึ้นไปชั้นบน ห้องที่ใกล้ๆ บันไดเต็มไปด้วยเลือด
จิดาภาค่อยๆ เดินไปที่ห้องนั้น แต่สถานที่เกิดเหตุก็ถูกจัดการไปเรียบร้อยแล้ว เธอก็ไม่รู้ว่ามาทำอะไรตรงนี้ แต่รถของพันเดชยังคงอยู่ที่ประตู หาเขาไม่เจอ ไม่มีเบาะแสของเขา เธอไม่มีทางจากไปได้
หลังจากเดินไปที่ห้องนั้น เห็นเพียงแต่ห้องนั้นสกปรกมาก และพื้นก็เต็มไปด้วยเลือด
จิดาภากังวลและกลัวจนพูดไม่ออก
“พันเดช……” จิดาภายืนเรียกอยู่ที่ประตู เธอไม่แน่ใจว่าเขาอยู่หรือไม่ ทว่าในตอนนี้เธอก็ไม่รู้ว่าตัวเองควรจะทำยังไง
ถ้ามีอะไรเกิดขึ้นกับพันเดชสักนิดเดียว……
เธอควรจะทำยังไง……
นึกถึงตรงนี้ ขณะนั้นเท้าของจิดาภาดูเหมือนว่าจะเหยียบอะไรบางอย่างเข้า เธอจึงหยุดชั่วขณะ ก้มหัวมองไปเห็นของที่อยู่ใต้เท้าก็ตกตะลึงเล็กน้อย
มันคือกระเป๋าเงิน
จิดาภาค่อยๆ ก้มตัวลงไปเก็บกระเป๋าที่พื้นขึ้นมา ทั้งมือสั่นระรัว
เพราะเมื่อเห็นกระเป๋าเงินนั้นเธอรู้สึกคุ้นตามากถึงกระนั้นเธอก็ยังไม่อยากยอมรับมันหลังจากเก็บกระเป๋าเงินขึ้น จิดาภาก็มองอยู่เป็นเวลานาน ในที่สุดก็ค่อยๆ เปิดออก……ทว่าเมื่อมองไปเห็นภาพด้านบน จิดาภาก็ตกตะลึงเพราะมันคือภาพของเธออยู่ด้านบน……ถ่ายตั้งแต่ตอนไหนเธอก็ไม่รู้ แต่จิดาภารู้ได้อย่างชัดเจนว่านี่เป็นกระเป๋าเงินของพันเดช !เมื่อมองเห็นภาพด้านบน จิดาภาก็ตกตะลึงไปทั้งตัวอยู่ตรงนั้นรถของพันเดชอยู่ข้างนอก ส่วนกระเป๋าเงินของเขาก็อยู่ตรงนี้……ขณะนั้นจิดาภามองไปที่กระเป๋าเงิน ไม่อยากจะเชื่อเรื่องนี้หรือว่าไม่เชื่อก็ไม่ได้ น้ำตาไหลลงมาตามแก้ม……พันเดช……ก้นบึ้งหัวใจเธอเรียกชื่อนี้อยู่เสมอความเจ็บปวดในหัวใจไม่สามารถพูดออกมาได้ยืนอยู่ตรงนั้น มองดูกระเป๋าเงินนั้นแล้วกอดมันไว้ในอ้อมแขนอย่างเหนียวแน่นไม่รู้ว่าผ่านไปยาวนานมากแค่ไหนขณะนั้นหนึ่งร่างก็เดินเข้ามาจากด้านหลัง เมื่อมองไปเห็นจิดาภา คิ้วก็ขมวดขึ้น “จิดาภา……?”เมื่อได้ยินเสียงอันคุ้นเคย จิดาภาก็ตกตะลึงเล็กน้อย เงยหน้าแล้วหันหลังไป เมื่อมองเห็นคนที่ยืนอยู่ข้างหลัง ในตอนนั้นแข็งทื่อทันทีพันเดชยืนอยู่ข้างหลังเธอ เมื่อมองเห็นใบหน้าของเธอเต็มไปด้วยน้ำตาจึงขมวดคิ้วขึ้นวินาทีต่อมา พันเดชยังไม่ทันได้เอ่ยปากพูด ทันใดนั้นจิดาภาก็วิ่งเข้าไปแล้วโผโอบกอดเขา แล้วพุ่งเข้าไปที่อ้อมอกของเขา“พันเดช……” เธอเรียกชื่อของเขาด้วยก้อนในลำคอพันเดชยืนอยู่ตรงนั้น รู้สึกแปลกใจมากกับการที่จิดาภาเข้ามา “อิงแอบแนบชิดซบอยู่ในอ้อมอก”ทำไมเธอถึงอยู่ที่นี่ ?คำถามชุดนี้ไม่ได้สำคัญในตอนนี้ ส่วนที่สำคัญคือเขาชอบการกอดของจิดาภามาก ทำให้เขามีความรู้ว่าถูกต้องการ“พันเดช ทำไมคุณไม่รับสาย คุณรู้ไหมว่าฉันเป็นห่วงคุณมาก ?”“คุณรู้ไหมว่าที่นี่มีเรื่องเกิดขึ้น คุณรู้ไหมว่าคุณทำให้ฉันตกใจมาก……”“ไม่ใช่คุณบอกว่าไอ้นาฬิกาบ้านั่นหาคุณเจอได้เหรอ ทำไมถึงเป็นแบบนี้ล่ะ……” จิดาภากอดพันเดชพลางร้องไห้สะอึกสะอื้น“คุณรู้ไหมว่า……ฉันเป็นห่วงคุณมากแค่ไหน……ถ้าเกิดอะไรขึ้นกับคุณ ฉันควรจะทำยังไง ?” จิดาภามองไปที่พันเดชพลางร้องไห้อย่างสะอึกสะอื้น ในตอนนี้ไม่สามารถพูดอะไรออกมาได้อีกแล้ว เพราะเธอรู้สึกมีพันเดชอยู่ข้างหลัง เธอก็จะไม่เกรงกลัวสักนิดเดียว !เขายังมีชีวิตอยู่ !พันเดชยืนอยู่ตรงนั้น แม้ว่าเขารู้สึกเจ็บที่จิดาภาน้ำตาไหล ทว่าในตอนนี้ได้ยินคำพูดแต่ละประโยคของเธอ ทำให้พันเดชรู้สึกพึงพอใจอย่างมาก