หลงรักเมียเจ้าเล่ห์ - ตอนที่ 291 ปากคอเราะร้าย(4)
บทที่ 291 ปากคอเราะร้าย(4)
จุดนี้ตุรีย์เห็นด้วยเป็นอย่างยิ่ง
ผู้หญิงคนนี้นอกจากสวยอย่างเดียวแล้วก็ไม่เห็นมีอย่างอื่น
แต่ทว่าตุรีย์และคุณยายก็มองแบบเดียวกัน
ตุรีย์เป็นคนใจดี ใจกว้างและสง่างาม แต่คุณยายเป็นคนสายตาคมกริบเฉียบขาด แม้ว่าจะทำให้คนลำบากใจอยู่บ้างแต่สำหรับลูกสะใภ้แล้วก็มามากนัก
สองคนก็เหมือนแม่คนอื่นๆพันเดชก็เคารพและเชื่อฟังคำแนะนำและเหตุผลของครอบครัวเพราะอยู่ในครอบครัวแบบนี้มาตั้งแต่เด็ก ก็ทำให้เขาเอาครอบครัวเป็นหลัก
ตุรีย์เปิดทีวีที่กำลังรายงานสดอยู่ตรงหน้าพวกเขา
“ตุรีย์ มาดูเร็ว” คุณยายเรียกตุรีย์มานั่ง สายตาจับจ้องไปที่ทีวี
ตุรีย์เป็นคนใจดีใจกว้างและสง่างามแต่คุณยายเป็นคนสายตาคมกริบเฉียบขาด แม้ว่าจะทำให้คนลำบากใจอยู่บ้างแต่สำหรับลูกสะใภ้แล้วก็น่าพอใจอยู่ ตุรีย์ก็ดูอยู่ ตอนนั้นคุณยายก็ยิ้มแล้วพูดว่า “ฉันมั่นใจคนในรถต้องเป็นจิแน่
ตุรีย์ดูแล้วก็ยิ้มเช่นกัน ไม่ว่าเรื่องจะใหญ่โตแค่ไหน ก็มีแค่สองคนยายหลานเท่านั้นที่ใช้อารมณ์เป็นที่ตั้งเหมือนกัน
คุณยายพูดขึ้นว่า “ตุรีย์ เดี๋ยวไปกับฉัน อยากจะไปดู”“ค่ะ” ตุรีย์รับปาก คุณยายดูโทรทัศน์อย่างสะใจใบหน้าซูบ ท่าทางแบบนั้นยังไงก็ดูรู้ว่าอายุมากแล้วแต่ถ้ายิ่งดูจะรู้ว่า น่ารักมากที่ บริษัทเมื่อจิดาภาเข้าไปในบริษัท ถูกคนที่สนิทกันขวางไว้ล้อมเธออยู่กับที่ จิดาภามองพวกเขา “ สำหรับสาวสวยแล้ว ก็ควรที่จะสุภาพอ่อนโยนหน่อยไหม” จิดาภาแสร้งพูดแม้ว่าจะดูตลก แต่ว่าพวกเธอหลายคนก็รู้สึกเจ็บแก้วมองจิดาภา “จิ ครั้งนี้ฉันช่วยเธอไม่ได้จริงๆไม่คิดว่าเธอจะเก็บเงียบขนาดนี้ คอยปิดบังพวกเราทรมานแน่” แก็งพูดจิดาภามองพวกเขา “พวกเธอ…”“จิ สารภาพมาให้หมดเปลือกเถอะ” เพื่อนคนหนึ่งพูด“จริงๆแล้ว…”“พูดมาตามตรง เธอไปอ่อยคุณพันเดชตั้งงแต่เมื่อไหร่” เพื่ออีกคนถาม“อ่อยอะไร…”“แล้วเธอกับคุณพันเดชกำลังจะมีข่าวดีกันใช่ไหม”“ฉัน…”“เมื่อกี้ที่หน้าบริษัท เธออยู่ในรถกับเขา” พวกเขาเดินเข้ามาคนละที แต่ก็ปิดบังไม่ได้ลำพังข่าวลือของพวกเขา ก็เขียนนิยายได้แล้วพวกเขาถามกันคนละเรื่อง ไม่ว่าจิดาภาจะตอบยังไงก็เถียงไม่ได้ แล้วแต่เลยจิดาภาไม่พูดแล้ว รอพวกเขาถามเสร็จแต่ค่อยพูดแต่พวกเขาก็ถามไม่หยุด หันไปดูจิดาภา “เธอพูดอะไรหน่อยสิ”สำหรับเรื่องเทพนิยายตระกูลใหญ่พวกนี้ เป็นความฝันของผู้หญิงส่วนใหญ่ไม่น้อยพวกเขาตอนนี้ก็เหมือนกลัวจะตกข่าวว่าที่แท้มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่จิดาภามองดูพวกเขาขมวดคิ้วแล้วถามว่า “ถามจบยัง”พวกเขาพยักหน้าจิดาภามองดูพวกเขา แล้วก็กล่าวสรุปว่า “นิตยสารเขียนมั่วกันไปเอง ไม่ใช่เรื่องจริง”เธอเพิ่งจะรอดพ้นจากเขี้ยวเล็บของเขา เรื่องอะไรจะแต่งกลับเข้าอีก