หลงรักเมียเจ้าเล่ห์ - ตอนที่ 165 จะไม่ยอมปล่อยมือ (1)
ตอนที่ 165 จะไม่ยอมปล่อยมือ (1)
จิดาภาหยุดชะงักไปชั่วครู่หนึ่ง ถ้าตุลยาเห็นพวกเขา เธออาจจะเข้าใจผิด เธอเหลียวมองไปที่พันเดช จากนั้นหันหลังกลับและเดินออกไป
เธอเพิ่งออกไป ตุลยาก็มาพอดี แล้วทั้งสองก็เจอกัน
จิดาภาไม่ได้ทักทายอะไร เธอเดินตรงออกไป
ตุลยาขมวดคิ้ว แม้ว่าเธอจะไม่ชอบจิดาภาสักเท่าไหร่ แต่ในสถานการณ์แบบนี้ เธอก็ควรจะเสแสร้งแกล้งทำหน่อยไหม
นี่คือ ไม่มองเธอแล้วก็เดินเข้าไปเลย
ในเวลานี้ พันเดชก็ออกมาเช่นกัน ทั้งสองคนก็พบกัน
"พันเดช … " ในเวลานี้เมื่อได้เห็นพันเดช ตุลยาก็เดินเข้าไปหา "ทำไมนานจัง!"
"ไม่มีอะไร!" พันเดชตอบกลับส่งๆ สายตาของเขาจ้องไปที่แผ่นหลังของจิดาภา
ตุลยารู้สึกมานานแล้วว่าพันเดชดูเป็นห่วงมากจิดาภา ซึ่งมันทำให้เธอไม่พอใจ เธอกำลังจะพูด ตุลยาก็สังเกตเห็นว่าริมฝีปากของพันเดชแตกและเลือดไหลออกมา
“ พันเดช ปากคุณเป็นอะไรคะ?” ตุลยายังไม่เข้าใจ เธอจึงมองไปที่เขาและถามหลังจากได้ยินสิ่งที่ตุลยาพูด พันเดชเอื้อมมือไปและเช็ดมุมปากของตัวเอง "ไม่เป็นไร ฉันถูกหมากัดน่ะ!" จากนั้นเขาก็เดินออกไปตุลยายืนอยู่ตรงนั้น ไม่รู้ว่าต้องทำยังไงดีหรือแม้แต่จะพูดอะไร เธอยังไม่รู้เลยเมื่อมองกลับไปที่แผ่นหลังของพันเดชและจิดาภาก็รีบเดินออกไป เธอดูเหมือนจะเข้าใจอะไรบางอย่างในทันที!ในขณะนั้น เธอรู้สึกโกรธที่ถูกหักหลัง!ตุลยากำหมัดแน่นไม่ต้องคิดอะไร เธอก็รู้ว่าเมื่อกี้พวกเขาทำอะไรกันมองดูแผ่นหลังของพวกเขา ดวงตาของตุลยาก็เปลี่ยนสีทันทีเมื่อจิดาภาเดินกลับมา ลีโอ้นั่งอยู่คนเดียว จิดาภานั่งลงและมองไปที่เขา "ขอโทษด้วยนะ เหลือนายคนเดียวหรอ!"ลีโอ้ยิ้ม แต่ก็ไม่ได้พูดอะไร ในตอนนั้นพันเดชก็เดินกลับมานั่งที่โต๊ะตอนนั้น ลีโอ้เห็นตรงมุมปากของพันเดช เขาหรี่ตาดู แต่ก็ไม่ได้พูดอะไรผ่านไปสักพัก ตุลยาก็เดินกลับมาถึงแม้ว่าเธอจะรู้ว่าเมื่อกี้เกิดอะไรขึ้น แต่เธอก็ต้องเสแสร้งแกล้งทำต่อไปเมื่อมองดูที่พันเดชและจิดาภา ตุลยาก็เจ็บที่หัวใจของเธอผ่านไปอย่างรวดเร็ว อาหารก็มาเสริฟในเวลานั้น ลีโอ้ที่นั่งตรงนั้น ก็ช่วยจิดาภาตัดสเต็กอย่างสุภาพบุรุษ ถ้าเป็นคนอื่น คงจะรู้สึกอิจฉามากๆจิดาภานั่งอยู่ตรงนั้นและยิ้ม จริงๆแล้วเธอไม่ใช่คนเสแสร้งอะไร แต่เธอรู้จักลีโอ้มานานแล้วตั้งแต่ที่ลอนดอนจนถึงตอนนี้ ลีโอ้จะทำแบบนี้ทุกครั้งที่เธอกินอาหารตะวันตก จนเธอเคยชินกับมัน"ขอบคุณนะ!" จิดาภายิ้มและมองไปที่ลีโอ้ลีโอ้ยิ้ม แต่ก็ไม่ได้พูดอะไรพันเดชที่มองอยู่ข้างๆ สีหน้าของเขาดูโกรธมากๆผู้หญิงคนนี้ไม่มีมือหรือว่าอะไร!ปกติก็ไม่เห็นจะเสแสร้งว่าทำไม่เป็นขนาดนี้สายตาของเขาเพียงพอที่จะฆ่าจิดาภาได้ภายในไม่กี่วินาที แต่จิดาภากินอาหารอยู่ตลอดเวลาและไม่มองไปที่เขาเลยจิดาภาตั้งใจชัดๆไม่ว่าพันเดชจะมองเธอยังไง เธอก็ไม่หันกลับมามองเขาในเวลานี้ ตุลยามองอยู่ข้างๆ และอดที่พูดไม่ได้ว่า "สงชัย ฉันไม่ได้คิดเลยว่าคุณจะเทคแคร์ได้ดีขนาดนี้!" ตุลยาพูดอย่างมีความนัย