หลงรักเมียเจ้าเล่ห์ - ตอนที่ 160 การทานอาหารของทั้งสี่คน (2)
ตอนที่ 160 การทานอาหารของทั้งสี่คน (2)
"จิดาภา!!!"
"ไม่ใช่หรอ?" จิดาภามองไปยังพันเดชแล้วถาม
“ มันไม่สำคัญใช่ไหมว่าฉันจะอยู่กับใคร?” พันเดชยกคิ้วขึ้นแล้วถาม ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความโกรธ
จิดาภาคิดว่ามีบางอย่างผิดปกติกับประโยคที่พันเดชถาม แต่เธอยังพยักหน้า "ใช่ อย่างนั้นแหละ!"
พันเดช"…."
เมื่อมองไปที่จิดาภา เขามีความรู้สึกที่อยากจะหยิกเธอแรงๆ
"ใช่สิ คุณพันเดช ถ้าดึกๆดื่นๆคุณ….รบกวนคุณอย่าโทรหาฉันเลยนะ!" จิดาภาอยู่ๆก็พูดขึ้นมา
"ทำไม?"
"ฉันไม่ต้องการให้ใครคนอื่นเข้าใจผิด ปกติภาพลักษณ์ของคุณในใจของฉัน ก็ไม่ดีอยู่แล้ว และฉันไม่ต้องการให้คุณดูแย่กว่าเดิม… " จิดาภากล่าวอย่างโกรธเคือง
พันเดช"…."
คำพูดพวกนี้ก็มีแค่เธอแหละที่กล้าพูด ถ้าเป็นคนอื่นนะ มีแต่คำชม ใครจะกล้าไปทำให้พันเดชไม่พอใจพันเดชกำลังจะโกรธ แต่คำพูดของจิดาภาทำให้เขาหยุดชะงักไปครู่หนึ่งหลังจากครุ่นคิด พันเดชก็พูดว่า "จริงๆแล้วเมื่อคืนนี้ … "ในเวลานั้น ก็มีคนเข้าเดินเข้ามา เธอได้ยินเสียงฝีเท้า จิดาภาผลักให้พันเดชออกไปโดยไม่รู้ตัวเป็นช่วงเวลาเดียวกัน ที่มีคนเดินเข้ามาพันเดชอยู่ห่างจากจิดาภา 1 เมตร หลังจากพนักงานเดินเข้ามา เขาก็ประหลาดใจที่เห็น พันเดชอยู่ข้างใน"คุณพันเดช!"พันเดชเข้าใจความหมายของจิดาภา เขายืนอยู่ตรงนั้น สีหน้าดูไม่ค่อยพอใจ แต่ตอบอย่างเย็นชาว่า "อืม!"ในเวลานั้น หลังจากจิดาภาชงกาแฟแล้ว ก็หันไปมองที่พันเดช "คุณพันเดช คุณวางใจเถอะ เวลาทำงาน ฉันรู้จักแยกแยะ!""ถ้าไม่มีอะไรแล้ว ฉันไปทำงานก่อนนะ!" จากนั้น จิดาภาก็ยิ้มและเดินผ่านหน้าเขาไปพร้อมกับแก้วกาแฟในมือท่าทีของเธอคือการบอกลากับคนอื่น ๆ และที่พันเดชปรากฏตัวขึ้นที่นี่เพื่อเตือนเธอเกี่ยวกับเรื่องงานของเธอเมื่อจิดาภาจากไป พันเดชยืนอยู่ตรงนั้น ใบหน้าของเขาดูไม่พอใจมาก แต่ไม่รู้จะแสดงออกยังไงเนื่องจากการปรากฏตัวของพันเดช ทำให้พนักงานคนนั้นยืนอยู่ที่ประตูและไม่กล้าขยับ เขาไม่รู้ว่าเขาควรจะเดินเข้าไปดื่มน้ำหรือไม่ เขาจึงยืนนิ่งๆอยู่ที่ประตูในขณะนั้นพันเดช ก็หันกลับมาและเห็นเขาที่ยืนยิ้มอยู่ตรงประตู พันเดชก็ไม่ได้พูดอะไรออกไป เขาเดินออกไปพร้อมกับใบหน้าที่หงุดหงิดหลังจากที่เขาจากไป พนักงานคนนั้นถึงกล้าเดินเข้ามาจิดาภายกแก้วกาแฟไปยังที่นั่งของเธอ ต้องยอมรับเลยว่า เธอรู้สึกสบายใจกับคำพูดเหล่านั้นที่สำคัญเห็นพันเดชทำหน้าหงุดหงอด เธอยิ่งชอบใจนั่งอยู่ตรงนั้น ดื่มกาแฟอย่างอร่อย กลับไม่รู้เลยว่าพันเดชที่อยู่ในห้องทำงานนั้นไม่พอใจเป็นอย่างมากทั้งบ่ายก็ผ่านไปแบบนั้นช่วงเวลาใกล้เลิกงาน จิดาภาได้รับโทรศัพท์ไม่ใช่ใครอื่น คือลีโอ้นั่นเอง"ฮัลโหล!""จิดาภา เธอกำลังทำอะไรอยู่?""ไม่ได้ทำอะไร กำลังเก็บของ เตรียมเลิกงาน!""หลังเลิกงานไม่มีนัดใช่ไหม!?""ไม่มีนะ ทำไมหรอ!? " จิดาภาถามอย่างยิ้มๆ"ถ้าไม่มีนัดต่อ งั้นฉันของจองเวลาของเธอนะ!" ลีโอ้พูดทางโทรศัพท์อย่างสุภาพบุรุษหลังจากได้ยินสิ่งนั้น จิดาภาก็ยิ้ม "แม้ว่านายจะไม่โทรหาฉัน ฉันจะโทรหานายเอง!""งั้นฉันน่าจะรออีกหน่อยนะ!" ลีโอ้พูดแล้วยิ้มจิดาภาก็ยิ้มเช่นกัน