วิวาห์ร้อน แต่งผิดรักจริง - ตอนที่ 616 พาลูกไปเจอคนที่สนิทกว่าป่าปี๊แท้ๆ ของเขา
ตอนที่ 616 พาลูกไปเจอคนที่สนิทกว่าป่าปี๊แท้ๆ ของเขา
วันนี้อำเภอพัดรักได้ออกเดินทางไปแต่เช้า
ดังนั้นสำหรับวัจสาแล้ว นี่เป็นวันที่ดีที่เป็นวัน สถานการณ์และคนที่เหมาะสมและเป็นเลิศดีมาก!
เธอจึงถูกลูกชายของเธอที่กำลังฝันหวานให้ตื่นแต่เช้าตรู่ จากนั้นก็เปลี่ยนชุดสูทที่หล่อเหลาให้เขา เด็กคนนี้ยังทำท่าทีสะลืมสะลือเหมือนยังไม่อยากตื่น และกำลังถูกวัจสาเปลี่ยนชุดและแต่งตัวให้อยู่
“ตะวัน ตื่นได้แล้ว ม๊ามี๊จะพาผมไปเจอคนสำคัญคนหนึ่ง ดังนั้นวันนี้ลูกต้องแต่งตัวให้หล่อๆนะครับ!”
“โอ้ยม๊ามี๊ ตอนนี้พึ่งจะกี่โมงเอง นี่มี๊กำลังทำอะไรไม่ดีต่อลูกชายสุดที่รักอยู่นะ!” เด็กน้อยจามหนึ่งปี จนหางตาของเขากำลังมีน้ำตาไหลออกมาเล็กน้อย เหมือนตอนนี้รู้สึกตัวเยอะแล้ว จึงขยี้ตาอันบวมของเขา
“ม๊ามี๊ เราคงไม่ใช่ว่าจะไปหาป่าปี๊สารเลวนั้นใช่ไหม?” หลังจากเด็กน้อยตื่นขึ้นมาแล้ว จึงรีบถามขึ้นอย่างชาญฉลาด
พาลูกตะวันไปเจอธัชชัย? เธอก็คงไม่มีหัวสมองเนอะ ไม่ต้องพูดว่าตัวเองกล้าหรือไม่กล้าไป
ต่อให้อำเภอพัดรักและสิบสองจะไม่อยู่ เธอก็ไม่กล้าพาลูกชายของเธอไปหาเขาตามลำพัง ถ้าเขาแย่งลูกชายกลับไป งั้นเธอจะทำอย่างไร?
วัจสาทำสีหน้าที่หม่นหมองไปสักที จากนั้นก็ดูแจ่มใสขึ้นมาทันที “หม่ามี๊จะพาลูกไปหาคนที่สนิทกว่าป่าปี๊!”
เด็กน้อยที่ตัดทรงกะลามะพร้าว “คนที่สนิทสนมกว่าป่าปี๊งั้นหรอ? พ่อบุญธรรมของผมหรอ?”ในความทรงจำของเขา คนที่สนิทกว่าพ่อแท้ๆของเขาก็มีแค่พ่อบุญธรรมของเขาอำเภอพัดรัก“ลูกก็จะได้เจอพ่อเลี้ยงทุกวันเลยไง!” วัจสาจึงเผยความจริงออกมาให้เขาเล็กน้อย “ตะวันไม่ต้องถามแล้ว ไปถึงก็รู้เอง”เธอแต่งตัวให้ลูกชายจนเท่ห์ระเบิดขนาดนี้ จากนั้นก็จัดการแต่งตัวให้ตัวเอง เธอจึงจูงมือเขาออกจากประตูบ้านพักตักอากาศที่อยู่แต่ตอนที่กำลังจะออกไป ก็ถูกคุณแปดขวางทางไว้“คุณแปด พ่อเลี้ยงของผมบอกว่าผมสามารถเข้าออกบ้านหลังนี้ได้ตามใจชอบไม่ใช่หรอ? ตอนนี้คุณกำลังทำอะไรอยู่?”พอรู้ว่าสองแม่ลูกจะถูกดักไว้ ดังนั้นวัจสาจึงเตรียมตัวที่จะพูดคำพูดที่ฟังดูมีเหตุผลกับคุณแปด“คุณแน่ใจนะว่าจะออกจากที่นี่ แต่ว่าสิบห้าห้ามไป นี่เป็นคำสั่งของพ่อเลี้ยง!”คุณแปดเองก็ไม่ได้อยากจะขวางทางสองแม่ลูกนี่ แต่พ่อเลี้ยงอำเภอพัดรักสั่งมา เขาก็ต้องทำตาม ไม่งั้นจุดจบของเขาก็จะไม่ต่างจากไอ้สองและไอ้เก้าอำเภอพัดรักเป็นคนฉลาดและมีไหวพริบ ท่าทีของเขาก็เหมือนเสือดาวที่เป็นนักล่า แม้แต่ตอนเวลาเขานอน เขายังจะรักษาความปลอดภัยด้วยการตื่นตัวอยู่ตลอดเวลาและแปดได้ยินเรื่องของลูกบุญธรรมของอำเภอพัดรัก คุณใหญ่และคุณสองเป็นคนที่เก่งกาจมากที่สุดสำหรับคุณใหญ่ เขาจะเป็นคนที่ลึกลับ แม้แต่ใบหน้าของเขา แปดยังไม่เคยเห็น แค่ได้ยินว่าพื้นพิภพเกือบครึ่งหนึ่งที่อำเภอพัดรักมี ก็เป็นแปดเองที่ต่อสู้จนได้มา!“คุณแปดคุณคงอยู่ไม่เป็นสุขใช่ไหม? คุณรังแกผมมากขนาดนี้ รอให้พ่อเลี้ยงกลับมา ผมจะบอกให้พ่อเลี้ยงตีก้นคุณ!” เด็กน้อยเป็นเจ้าตัวแสบที่สุด เขามักจะใช้ความรักใคร่ที่พ่อเลี้ยงมีต่อเขาจะข่มขู่คนอื่นแบบนี้“ไม่เป็นไร ก็แค่ตีก้น แต่ว่าถ้าผมปล่อยให้คุณหนูไป ผมนี่แหละจะโดนฆ่า!” คุณแปดลูบผมทรงกะลามะพร้าวของสิบห้า แต่เด็กน้อยกลับรู้สึกรังเกียจจนตบมือของเขาวัจสารู้ว่าคุณแปดลำบากใจ ดังนั้นเธอก็ไม่อยากจะทำให้เขาต้องลำบากใจ จึงโทรหาอำเภอพัดรักต่อหน้าเขา และชี้แจงทุกอย่าง“คุณท่านคะ ดิฉันอยากจะพาสิบห้าออกไปหาเพื่อน พวกเราจะกลับมาตอนหกโมงเย็น ได้ไหมคะ?”วัจสาจึงรีบพูดขึ้นเพิ่มเติม “ฉันจะไม่ไปเจอธัชชัยเด็ดขาด”แค่ไม่ได้บอกว่าจะไปเจอใคร อย่างอื่นก็ได้มอบหมายทุกอย่างโดยละเอียด“ดี งั้นก็กลับมาก่อนหกโมงเย็น อย่าให้ฉันส่งคนไปหาตัวพวกเธอ!” อำเภอพัดรักแค่พึมพำขึ้นด้วยเสียงที่เย็นชา“ได้ค่ะ ขอบคุณค่ะคุณท่าน” วัจสานึกไม่ถึงว่าอำเภอพัดรักจะตกลงได้ง่ายดายแบบนี้ตอนนี้วัจสาไม่รู้เลยว่าจริงๆว่าทุกอย่างมันอยู่ภายใต้การควบคุมของอำเภอพัดรักไว้แล้ว เขาคิดว่าแค่สร้างความสัมพันธ์ที่ดีกับพวเขา รอให้ธัชชัยต้องเลือกอย่างใดอย่างหนึ่ง ความรู้สึกแบบนี้จะยิ่งเข้มข้นและสะใจมากขึ้น!อำเภอพัดรักไม่เคยสนใจวัจสาจะพาสิบห้าไปเจอใคร ต่อให้เป็นธัชชัย เขาก็ยินยอม เพราะว่าสองแม่ลูกวัจสาไม่สามารถหนีหายจากเขาไปได้อยู่แล้วเหตุผลง่ายๆที่มองจากภายนอกก็คือ เพราะว่าที่บ้านของตระกูลศรีทองมีกนิษฐาและลูกสาวของเธออยู่ พวกเขาไม่มีทางกลับไปได้“ได้ยินหรือยัง? พ่อเลี้ยงตกลงแล้ว! ไอ้แปด รีบปล่อยพวกผมออกไปได้แล้ว!เตรียมรถไว้ให้พวกผมด้วย!” เด็กน้อยยิ่งอยู่ก็ยิ่งเหมือนอำเภอพัดรักที่ชอบใช้อำนาจอย่างโหดเหี้ยมอีกอย่างเขากำลังจะกลายเป็นสุนัขจิ้งจอกที่แอบอ้างบารมีของเสือ“ตะวัน ลูกต้องเคารพพี่แปดนะ ห้ามไม่มีมารยาทแบบนี้! เข้าใจไหม?”วัจสายังคงพูดสอนลูกชายของตัวอย่างใจเย็น เธอไม่อยากจะให้ลูกชายของตัวเองต้องกลายเป็นคนที่ไม่รู้จักเคารพคนอื่นแบบนี้ในด้านนี้ วัจสาไม่เคยที่จะไม่ทุ่มเทในการสั่งสอนเขาเลย แต่ทุกครั้งที่อำเภอพัดรักพาและสิบสองพาเขาออกไป ตอนที่กลับมา เขาก็กลายเป็นคนก้าวร้าว วัจสาก็ไม่รู้ว่าจะทำยังไงดีถึงแม้ว่าการที่จะทำให้เด็กอายุห้าขวบได้แปดเปื้อนสันดานชั่วๆนั้นอย่างง่ายดาย วัจสาก็ยังคงพยายามที่จะทำให้เขาเป็นคนดี