วิวาห์ร้อน แต่งผิดรักจริง - ตอนที่ 414 คนที่ถูกเลือก
ตอนที่ 414 คนที่ถูกเลือก
“พักนี้ร่างกายไม่ค่อยแข็งแรงหน่ะ….”
วิศาลพูดยานคาง พูดตอ่หน้าพวกนั้นอย่างไม่อาย แล้วก็ไม่สนใจสายตาของพวกนั้นอีก
“ให้ตายเถอะ ไม่ได้จริงๆ หรอ? พี่วิศาล” โสธรเชื่อแบบนั้นจริงๆ ด้วยเพราะเขาเป็นคนไม่ค่อยมีสมองเท่าไหร่ แถมยังฉลาดน้อยสุดในหมู่พวกเขา
วิศาลพยักหน้าลง “ไปหาหมอมาแล้ว เขาบอกว่าด้วยเพราะช่วงนี้อากาศร้อนเลยไม่ค่อยสบายหน่ะ ผู้ชายแถบนั้นก็ป่วยกัน กินอาหารเสริมดีที่สุด หมอเขียนใบสั่งมาบอกว่าต้องกินเนื้อหมาเป็นการบำรุง ถ้าจะให้ดีที่สุดเลยก็ต้องเป็นสิงโต….พอดีเลยช่วงนี้ท่านชัยเองก็ไม่ค่อยแข็งแรง เรามาบำรุงด้วยกันมั้ย? ”
“เหมาะเลย บ้านแกไม่ใช่ว่ามีอยู่ตัวหนึ่งหรอ? รู้สึกจะชื่อว่าเจ้าดาวหน่ะ ไม่งั้นก็เอามันมาทำสตูว์สิ จะได้เวลาอาหารค่ำแล้วพอดี”
วิศาลพูดเรียบๆ แต่นั่นทำเอาโสธรใจเต้นระส่ำไปด้วยความกลัว
“อ่ะ เอ่อ…พวกแกนี่มัน ชั่วช้าจริงๆ รูปร่างก็แย่ ไม่เห็นดูดีสักนิด พวกแกนี่แปลกประหลาดไปแล้ว ไอ้พวกตาไม่ถึง ออกไปจากนี่ให้หมดเลยนะ! มันน่าผิดหวังจริงๆ! ”
ธัชชัยค่อยๆ ปิดเปลือกตาลง วิศาลรู้วิธีที่จะควบคุมโสธร ดูแล้วเขาไม่จำเป็นต้องมาที่นี่
ความรู้สึกหุนหันพลันแล่นในใจของเขาค่อยๆ มากขึ้นเรื่อยๆ ธัชชัยจึงลุกขึ้นไปเข้าห้องน้ำ
วิศาลแหย่โสธรเสร็จก็เพิ่งจะหันมาพบว่าธัชชัยไม่ได้ดอยู่ในโถงด้วยกันกับพวกเขา
ในห้องน้ำ
เขาจุดบบุหรี่ขึ้นมาสูบ ควันลอยครอบคลุมเขาไปหมด ทำให้ไม่สามารถเห็นใบหน้างามได้อย่างชัดเจนชายในกระจกมีเคราขึ้นครึ้มเขียวด้วยเพราะไม่ไดโกนมาสามวันได้แล้ว มองดูยิ่งมีเสน่ห์ของความเป็นผู้ใหญ่ธัชชัยยกโทรศัพท์ขึ้นมา กดเบอร์โทรหาไผ่“หารังเก่าที่อื่นของอำเภอพัดรักได้มั้ย? ”“ยังไม่ได้เลยครับ แต่จากรูปที่ส่งมานั้นผมคิดว่าไม่รู้อะไรบางอย่าง”“ดี จัดการให้ไวเลย”ไผ่ที่อยู่อีกฝั่งของสายเงียบไปพักหนึ่ง “ท่านชัย ปัญหาก็คือถ้าเกิดว่าพบนั้น มถ้าไม่มีหลักฐานมากพอหรือเอาชัวร์ยืนยันว่าเธอถูกจับ เราก็ทำอะไรไม่ได้ครับ มันไม่ง่ายที่จะดีลกับตำรวจ”“จะพูดอีกอย่างก็คือ ถ้าบุ่มบ่ามไป เกรงว่าคุณวัจสาจะตกอยู่ในอันตราย”ครั้งนี้เป็นธัชชัยที่เงียบลงบ้า“ถ้าหาพบว่าอำเภอพัดรักเอาวัจสาไปขังไว้ที่ไหน ก็รีบมาบอกฉันเป็นอย่างแรก กองกำลังพิเศษของนาย ฉันจะไม่ให้เขาคว้าน้ำเหลวแน่ๆ! เดี๋ยวฉันจัดการเอง นายวางใจได้ มันจะตองเป็นการแลกเปลี่ยนที่ดีได้แน่! ”“อื้อ อันนี้ฉันรู้แล้ว หัวคุณดีไม่น้อย แต่การแก้แค้นนั่นก็สำคัญ คุณต้องดูแลตัวเองดีๆ ไม่อย่างนั้นการเสียสละของพี่ชายคุณในตอนแรกมันจะเสียเปล่า อย่าทำให้เขาผิดหวังหล่ะ”แม้ว่าจะรู้ว่าธัชชัยยังไงก็ไม่ฟังแต่ไผ่ก็ยังพูดต่อมาอีก“อื้อ รู้แล้ว ลำบากนายแล้วไผ่”“พูดอะไรดูเกรงใจแบบนั้น ถ้าคุณไม่ช่วยฉันในตอนนั้นเกรงว่าฉันคงไปอยู่ในคุกตั้งนานแล้ว”“ฉันเห็นว่ามันไม่ถูกเลยอยากช่วย อย่าพูดแบบเกรงใจอย่างนั้นเลย”“ฮ่าๆๆ เอาหล่ะจะแจ้งให้คุณทราบทันทีที่รู้ข่าว”ตอนที่วิศาลเดินเข้ามา ธัชชัยก็วางสายพอดี เขานั่งอยู่บนชักโครกโดยไม่สูบบุหรี่อยู่พักหนึ่ง เพื่อบรรเทาวามสับสนในหัววิศาลยืนนิ่งตรงนั้นก่อนจะถอนหายใจออกมายาวๆ เขาคว้าเอาบุหรี่ที่อยู่ในปากธัชชัยมาดูไปสองทีก่อนจะเอาคืนธัชชัยขมวดคิ้ว ก่อนจะผลักออกอย่างขยะแขยง “เปียกขาดนี้ยังจะสูบอีกหรอ? ”“….”วิศาลเงียบ ใช้นิ้วคีบแล้วเอามันไปทิ้งไว้ที่อ่างอาบน้ำ“ทำไมดูเศร้าแบบนั้นหล่ะ? พี่ชายแกไม่ใช่ปลอดภัยมากอยู่แล้วหรอ? หรือจะบอกว่ากำลังเป็นห่วงวัจสา? ”ธัชชัยไม่ตอบ เขารู้ว่าวิศาลเป็นห่วงแต่เป็นห่วงแบบนี้อย่าทำดีกว่า“รักเธอหรอ? ” วิศาลถามซ้ำขึ้นมา ไม่สนใจว่าธัชชัยจะไม่สนใจ“ศาล ถ้าต้องเลือกฉันกับโสธรคนใดคนหนึ่ง แกจะเลือกใคร? ”มันเป็นรสนิยมที่แปลกประหลาดของอำเภอพัดรัก ซึ่งเขาอยากที่จะลองทดเองดูก่อนหน้านี้วิศาลไม่ลังเลที่จะเลือกธัชชัย และทิ้งวรพลไว้ นั่นก็พอที่จะพิสูจน์แล้วว่าเขาเป็นคนที่เด็ดขาดมากคนหนึ่งในสังคมทุกวันนี้ คนมักจะลังเลและเลือกยาก คนที่จะปุปปัปตัดสินใจได้อย่างเฉียบขาดแบบวิศาลนั้นมีน้อยมากทีเดียว“ก็ต้องเป็นแกอยู่แล้ว”วิศาลตอบกลับอย่างไม่ลังเลแต่เขาก็ยังพูดเสริมท้ายประโยคอีกว่า ถ้าโสธรมาถามแบบนี้กับฉัน ฉันก็จะเลือกมัน”และคำพูดเสริมนั้นก็ทำให้ธัชชัยตวัดมองไปที่วิศาลด้วยสายตาที่เย็นชา“เลือกใครไม่สำคัญหรอก สิ่งที่สำคัญก็คือต้องรับได้ในสิ่งที่เลือก ต้องเด็ดขาด ถ้าลังเลมากไป อาจจะต้องสูญเสียไปซะทุกทาง”คำพูดของวิศาลนั้นทำเอาธัชชัยเงยหน้าไปมองช้าๆเขาจ้องไปยังวิศาล ก่อนจะถามขึ้นเบสๆ “ศาล แกอายุเท่าไหร่เนี่ย? ”คำนี้ดูจะ….กระโดดไปไกลเกินไปเลย”