วิวาห์ร้อน แต่งผิดรักจริง - ตอนที่ 402 เรายังสามารถมีอนาคตกันอยู่หรอ
ตอนที่ 402 เรายังสามารถมีอนาคตกันอยู่หรอ
"สำหรับแก้วที่สาม … "
ธัชชัยหยิบแก้วไวน์แก้วสุดท้ายขึ้นมา เขาหยุดสองวินาทีแล้วก่อนจะพูดขึ้นอีกครั้ง "แด่อนาคตที่สวยงามของเรา! "
"ความสัมพันธ์ของเราเริ่มต้นจากการเผชิญหน้าที่สวยงามแม้ว่าในขณะนี้จะแย่ลง แต่ฉันก็ยังหวังว่าอนาคตของทั้งสองเราจะยังคงสวยงามเช่นกัน! "
ธัชชัยดื่มไวน์แก้วที่สามแล้วลุกขึ้นยืนพร้อมเดินจากไป
"เรายังสามารถมีอนาคตกันอยู่เหรอ? "
เช่นเดียวกันกับที่ธัชชัยหันหลังกลับไป กนิษฐาพึมพำคำดังกล่าวที่ขึ้นมา
คำพูดนั้นสามารถทำให้เธอไปด้วยความหวังและมันสามารถผลักคนลงไปในเหว ธัชชัยเลือกที่จะทำให้ กนิษฐาเต็มไปด้วยความหวังเพราะเขาต้องให้ความหวังกับเธอ
หากกนิษฐามีความหวัง วัจสาก็จะมีความหวัง!
“เมื่อใดก็ตามที่คุณอยากรักษาความสงบและความสดใส จงเปลี่ยนตัวเองให้เป็นสถานที่ที่เต็มไปด้วยความหวัง”คำพูดของธัชชัยแม้ไม่ได้เป็นไปในเชิงบวก แต่ก็ไม่เป็นไปในเชิงลบ เพียงสร้างคำพูดคลุมเครือเท่านั้น
และมันจะเป็นกำลังใจที่ดีให้กับกนิษฐา นั่นหมายความว่า เขาไม่ได้สนใจเกี่ยวกับเรื่องในอดีตระหว่างเธอกับพี่ชายของเขาแล้วใช่ไหม?
หลังจากที่เขาเดินออกไป กนิษฐายังคงรักษามาดของเธอไว้เป็นเวลานานก่อนที่เธอจะหยิบวิสกี้หนึ่งแก้วขึ้นมาพร้อมยิ้มอย่างหวานชื่น "แด่อนาคตที่สวยงามของเรา! "เมื่อธัชชัยเข้ามาในรถเฟอร์รารีสีดำของเขา ก็มีเหงื่อซึมออกมาจากหน้าผากของเขาอย่างมากมายเขาสูดลมหายใจและปลดกระดุมเสื้อสูทออก ทำให้เห็นว่าเสื้อบริเวณหน้าท้องมีเลือดเปื้อนเป็นวงกว้างแต่เดิมแผลนี้เพิ่งผ่าตัดและยังไม่หาย พอเจอกนิษฐาถลึงตัวเข้าในอ้อมแขนของเขาแบบนั้นนั่น ทำให้แผลฉีกออกมาอีกครั้ง“ ไม่เป็นไรหรอก แผลฉีกแค่นี้ไม่ทำให้คุณตายได้หรอกครับ ผมสามารถจัดการให้คุณได้”ทันใดนั้นก็มีเสียงของกรดลดังขึ้นมาจากข้างหลังเขา ธัชชัยหันหลังไปก็พบใบหน้าที่ตายด้านของเขาทันที"อย่าโผล่มาเงียบๆ ได้ไหม นายอยากจะทำให้ฉันหัวใจวายตายรึไง ถ้าฉันไม่ตายเพราะกนิษฐาก็คงตายเพราะนายนั่นแหละ! "เขาเอ่ยปากดุใส่คนหน้าตาย แต่เมื่อเขาเห็นหน้ากรดล ธัชชัยก็เริ่มสงบลง"สำหรับแก้วที่สามนี้ แด่อนาคตที่สวยงามของเรา … ธัชชัย น่าเสียดายนะ ถ้าคุณเป็นนักแสดงบางทีคุณอาจได้รับรางวัลสาขานักแสดงยอดเยี่ยมแห่งปีไปนอนกอดเลยล่ะ"กรดลพูดจีบปากจีบคอใส่ธัชชัย ในขณะที่ใช้ยาห้ามเลือดเพื่อรักษาแผลของธัชชัยไปด้วยธัชชัยหัวร้อนขึ้นมาหน่อยๆ "นี่นายแอบฟังหรอ?"กรดลทำเป็นไม่หือไม่อือ "ไม่เพียงแค่ผมหรอก พวกของเข้มพวกเขาก็ได้ยินกันหมด""นายนี่ก็จริงๆเลย รู้ทั้งรู้ว่าพวกนั้นตามเก็บอยู่ ยังจะกล้าออกมาอีก"พูดจบธัชชัยก็หันรีหันขวางมองออกไปด้านนอก"ก็ไม่กลัวอยู่แล้วก็เลยออกมา อีกอย่างก็มานั่งอยู่บนรถของคุณด้วย ปลอดภัยที่สุดแล้ว"กรดพูดขณะที่พันแผลที่เอวของธัชชัยเพื่อบรรเทาอาการเจ็บปวดอยู่ๆกรดลก็มาโผลที่รถแบบนี้ ไม่ได้ทำให้ธัชชัยแปลกใจเท่าไหร่ เพราะเขาชอบผลุบๆโผล่เหมือนผีอยู่แล้วด้วยรู้ว่าไม่ควรจะอยู่ที่เดิมนาน ดังนั้นธัชชัยจึงสตาร์ทรถขึ้น แม้ว่าอาการบาดเจ็บที่เอวยังคงอยู่แต่เขาก็ทำได้แค่สูดลมเข้าลึกๆ แล้วบึ่งรถออกไปเข้มไม่สามารถที่จะทำอะไรกับธัชชัยได้ในเวลากลางวันแสกๆอย่างงี้ อีกอย่างเขาก็มีกนิษฐามาด้วยอีกคนการที่ขับออกไปอย่างรวดเร็วนั้น ก็เพื่อไม่ให้พวกของเข้มมาคอยดูเขาได้กรดลที่นั่งอยู่ด้านหลังก็พูดขึ้นทันทีว่า: "ไปตลาดกันเถอะครับ ผมต้องการซื้อเนื้อสด! "ธัชชัยนิ่งไป เพราะคิดว่าเขาคงหูเพี้ยนไปซื้อของในเวลาแบบนี้? แล้วคนพูดยังเป็นกรดล? เอาจริงดิ ในช่วงหน้าสิ่วหน้าขวานอย่างนี้เนี่ยนะ!ธัชชัยถามกลับไปอย่างเย็นชาว่า "ไปช็อปปิ้งด้วยชีวิต? "กรดลจึงตอบกลับไปว่า "แค่คุณโดนเข้มไล่ล่า ถึงกับจะไม่กินข้าวเลยเหรอ""… "ธัชชัยรู้สึกหมดคำจะพูดกับความคิดของกรดลแต่แน่นอนว่าเขาไม่ได้เลือกที่จะซื้ออาหารด้วยชีวิตของเขา แต่ผิวปากขับรถตรงไปยังทิศทางของตระกูลศรีทองแทนป้าอ้อยเห็นธัชชัยกลับบ้านอย่างปลอดภัยก็รู้สึกดีใจแม้ฝนจะตกภูเขาจะถล่ม ป้าอ้อยก็ไม่ลืมที่จะใส่อาหารไว้ในตู้เย็นนี่แหละ ความหมายที่แท้จริงของชีวิต