วิวาห์ร้อน แต่งผิดรักจริง - ตอนที่ 369 เธอเป็นสะพานของฉัน 2
ตอนที่ 369 เธอเป็นสะพานของฉัน 2
พอได้ผลรับตามใจหวังแล้ว ธัชชัยก็เตรียมจะกลับ
ให้โสธรสัมผัสได้ด้วยตัวเอง วิศาลคนนี้ไม่ได้เป็นเหมือนชายทั่วไป แต่จะเอาด้วยได้รึเปล่านั้น เดี๋ยวเขาก็คงจะได้รู้
ให้เขาได้รู้เช่นเห็นชาติเองเลย ความสงสัยที่เขามีมันจะได้หายๆ ไป
ธัชชัยเดินออกมาจากโซนนั่ง ตอนที่เดินมาถึงห้องโถงของRichbabyก็เจอกับแวววัยที่เต้นอยู่
“ธัชชัย? คุณชายรองเหรอ? ”
แวววัยเดินออกมาด้านหน้า คนที่ยืนอยู่ข้างเธอเป็นครูสอนฝึกเต้น ซึ่งเป็นคู่หูของแวววัย
ธัชชัยชะงักหยุดฝีเท้าลง คิ้วขมวดขึ้นเล็กน้อย สถานที่แบบนี้มันไม่เหมาะกับผู้หญิงตัวเล็กๆ อย่างพวกเธอที่จะมาเลยจริงๆ
เขารู้ว่าแวววัยเป็นผู้หญิงที่ดีและมีความมุ่งมั่นคนหนึ่ง ซึ่งมันแตกต่างกับผู้หญิงที่อุทิศตัวปนเปรอผู้ชายอย่างที่ Richbabyทำกัน
“มาทำไมอีกหล่ะ? ขาดเงินเหรอ? ”ธัชชัยถามเสียงต่ำ ระหว่างคิ้วของเขาจมลงไป
แวววัยห่อปาก “ฉันไม่ได้มีชีวิตที่ดีเหมือนสามันนี่นา ที่เป็นถึงคุณผู้หญิงบ้านตระกูลศรีทอง ไม่จำเป็นต้องกังวลเรื่องเสื้อผ้าอาภรณ์หรือเรื่องกินใดๆ ”
ธัชชัยเพียงพูดตอบไป “ขาดเงินเหรอ? ยืมฉันก่อนก็ได้นะ”
“ไม่เป็นไรๆ ฉันได้เงินจากการแสดงนะ ซึ่งมันไม่น่าอายเลยสักนิด” แวววัยตอบกลับไปอย่างดื้อรั้น
“ยังไม่ได้พูดเลยว่ามันน่าอาย แต่สถานที่แบบRichbabyนี้มันๆ ไม่เหมาะที่เธอจะมาคนเดียวแบบนี้”ด้วยความรั้นของเธอแล้ว มันไม่ต่างกับวัจสาเลยจริงๆ ทั้งยังดูจะมากกว่าอีกด้วย“คุณชายรอง ขอบคุณในความหวังดีของคุณนะ แต่แค่คุณช่วยฉันครั้งนี้ แต่ช่วยฉันตลอดไปไม่ได้ ดังนั้นมีคนที่เป็นดั่งนาย ก็ต้องมีคนที่เป็นดั่งบ่าวอย่างฉัน”แวววัยไม่ยอมตอบรับการช่วยเหลือของธัชชัย“คุณชายรอง เดี๋ยวฉันต้องไปแล้วหล่ะ เดี๋ยวใกล้เวลาเปิดฟรอแล้ว ตอนนี้สาน่าจะหลับอยู่ที่หอนั่นแหละ คุณสามารถไปหาเธอที่โรงเรียนได้”พอโบกมือลาธัชชัยแล้ว แวววัยก็ปรี่ไปห้องแต่งตัวกับคู่หูที่เต้นกับเธอวันนี้แน่นอนหล่ะ จับปลาให้มันไม่สู้สอนให้เขาได้ตกปลาอยู่แล้วพอเดินออกมาจาก Richbabyแล้วก็เหมือนว่าจะคิดอะไรออก จึงหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาแล้วโทรหาโสธร“เอ้อธร ฉันถามแกอย่าง เด็กผู้หญิงที่ชื่อแวววัยนั่นที่มาเต้นเสาเหล็กนั่น เธอเป็นสาวบริสุทธิ์ ดูแลเธอด้วย อย่าให้ใครไปรังแกเธอ”“แวววัยเหรอ? ใครหน่ะ? ” โสธรถามขึ้นอย่าไม่ได้คิด“คนที่ครั้งที่แล้วมาเต้นกับพี่สะใภ้ของแกยังไงหล่ะ แกดูให้ด้วย”“คุณชายรองครับ เสน่ห์เหลือล้นจริงๆ น้า”“เออน่า เธอเป็น “สะพาน”ของฉัน ดูให้ด้วย” ธัชชัยพูดจบก็วางสายไป โดยที่โสธรไม่ได้พูดอะไรต่อที่แท้ธัชชัยก็ซุกกิ๊กเอาไว้ใน Richbabyนี่เอง แล้วโสธรจะมีเหตุผลอะไรที่จะไม่ไปดูสักหน่อยหล่ะจริงมั้ย?เขาอยากจะเห็นว่าผู้หญิงที่ธัชชัยชอบนั้นเป็นยังไง หรือว่าธัชชัยจะตาบอดไป“ท่านโสธร”“คุณโสธร”“คุณท่านโสธร”เดินผ่านใครไปใครมา ต่างก็ต้องโค้งตัวโค้งหัวให้แก่เขา เขาพาเจ้าดาวลูกน้อยของเขาเดินตรงไปที่ห้องแต่งตัวทุกคนลุกขึ้นมาเพื่อที่จะทักทายเขาโสธรมองไปรอบๆ ก่อนจะตะโกนถาม “ใครที่ชื่อว่าแวววัยหน่ะ? ”ผู้จัดการรีบเดินมาตรงหน้าก่อนจะรายงาน “แวววัยเพิ่งจะขึ้นเวทีเต้นไปเมื่อครู่นี้เองครับ เดี๋ยวผมจะไปเรียกเธอมาให้”“เต้นเหรอ? เต้นยังไง? เต้นอะไร? ”เขาลืมที่ธัชชัยพูดทางโทรศัพท์ไปเสียสนิท“เต้นเสาเหล็กหน่ะครับ เต้นดีทีเดียว แถมท่าโพสต์ก็คือดีมากๆ เสียดายที่เธอไม่ใช่นักเต้นประจำที่นี่ เธอมาทำแค่ชั่วคราวเท่านั้นเอง”เมื่อเห็นว่าคุณโสธรของเขาสนใจ ผู้จัดการจึงรีบแนะนำให้อย่างรวดเร็ว“เต้นกับราวเหล็ก…”โสธรพูดลากเสียงยานคาง “ไม่ต้องไปหรอก เดี๋ยวไปเองก็ได้”บนเวทีนั้นแวววัยเป็นดั่งเทพธิดาที่ส่องแสงสว่าง สมบูรณ์แบบไม่มีจุดด้อยใดๆ เหมือนผีเสื้อพันธุ์สดใสที่กำลังร่ายรำทั้งท่วงท่าองค์เอวที่ขยับไหวอย่างเชื่องช้า เอวยาว บวกกับขาที่ยาวเรียวตวัดรัดราวเหล็ก ที่ทำให้หัวใจของโสธรสั่นอย่างไม่รู้ตัวไม่คิดเลยจริงๆ ว่าธัชชัยจะชอบอะไรแบบนี้ ซ่อนสาวที่น่าตื่นเต้นแบบนี้เอาไว้เป็นกิ๊กงั้นเหรอ?ด้วยเพราะใส่หน้ากากอยู่ ดังนั้นโสธรจึงไม่รู้ว่าหญิงสาวหน้าตาเป็นยังไงแต่ท่าทางและทรวดทรงของเธอนั้นยอดเยี่ยมมากจริงๆ ขาเรียวยาวของเธอนั้นทำเอาชายหนุ่มเรื่องหน้าตาของเธอไปจนหมดสิ้นมีเสียงเชียร์ กรีดร้อง และเสียงผิวปากด้วยความตื่นเต้นเร้าใจอยู่ร่างเวที ทุกคนกำลังส่งเสียงเชียร์แวววัยเมื่อแวววัยลงมาแล้ว เธอก็ถูกผู้จัดการพาตัวไปที่ห้องแต่งตัว โดยที่ห้องนั้นมีใครคนหนึ่งอยู่ เกิดความเงียบที่ดูทำให้ร่างบางรู้สึกหวั่นกลัว ชายหนุ่มที่อยู่ตรงนั้นกำลังลูบขนของสุนัขพันธุ์ทิเบตอยู่อย่างเบามือแวววัยพึมพำกับตัวเองในใจ ทำไมชายหนุ่มคนนี้ถึงได้ดูประดุจนางฟ้าแบบนี้ สวยราวผู้หญิง ไหนจะฟัน ตา แม้แต่ผิวยังดีกว่าผู้หญิงบางคนเสียอีก“เธอคงจะเป็นแวววัยสินะ? ”โสธรเงยหน้าถามเธออย่างสบายๆ